SHERLOCK HOLMES i Doktor Watson

Sherlock Holmes i doktor Watson przenoszą się na parę dni do hotelu Bristol, gdzie zatrzymują się bogaci i szacowni goście. W tym samym hotelu działa też sprytny, nieuchwytny złodziej, który kradnie gościom biżuterię. Jego ofiarą padła m.in. lady Noell, która straciła jeden z dwóch bezcennych rubinów. Kolejnym celem rabusia może być piękny, okazały szafir należący do sir Olivera. Poszkodowani zwracają się do Holmesa z prośbą o pomoc w odzyskaniu klejnotów, ale słynny detektyw oświadcza, że chce odpocząć od pracy. Odnalezienia sprawcy podejmuje się więc doktor Watson, który jest pod urokiem ślicznej panny Claire. Kiedy mimo całonocnej straży pod drzwiami pokoju lady Noell złodziej kradnie drugi z jej rubinów, Watson wpada w przygnębienie. Holmes, który domyślił się, kto jest sprytnym rabusiem, postanawia mu trochę pomóc w zdemaskowaniu sprawcy.

W pałacu Kindersley w tajemniczych okolicznościach ginie młoda pokojówka, Mary. Pałac słynie z tego, że straszy w nim duch jednego z przodków właściciela majątku, lorda Charlesa Kindersleya. O duchu wspomniała też umierająca Mary. Kamerdyner sir Charlesa, Felton, zwraca się do Sherlocka Holmesa z prośbą o wyjaśnienie tej zagadki, ale wkrótce sam ginie równie dziwną śmiercią. Holmes jest przekonany, że to były morderstwa i że stoi za nimi sir Charles, zubożały szlachcic ożeniony z piękną Sarą, córką bardzo bogatego kupca, w której żyłach nie płynie jednak ani kropla błękitnej krwi. Chcąc udowodnić lordowi winę, Holmes zastawia na niego pułapkę.

W tajemniczych okolicznościach ginie wspólnik wiekowego, poruszającego się na wózku inwalidzkim multimilionera, lorda Magrudera, Fred Kimberley. Policja ustala, że mężczyzna zabił się, czyszcząc broń. Lord nie wierzy jednak w taką wersję wydarzeń. W liście do Sherlocka Holmesa prosi słynnego detektywa, żeby jeszcze raz zbadał sprawę, gdyż niepokoją go wydarzenia, do jakich ostatnio dochodziło w jego otoczeniu. Przeczucie go nie myli - wkrótce sam pada ofiarą spisku. W jego pałacu pojawiają się podstawieni ludzie, którzy mają udawać jego kamerdynera Riggsa oraz sekretarza Chesneya, zjawia się też łudząco podobny fałszywy lord. Kierująca intrygą pielęgniarka lorda Magrudera, panna Collins, robi prawdziwemu Magruderowi zastrzyk usypiający i cała trójka zamyka go w osobnym pokoju. Wszystko po to, aby przechwycić 100 tys. funtów ze sfingowanej transakcji sprzedaży pałacu i winnic lorda dwóm nabywcom z Francji. Kiedy w rezydencji lorda zjawiają się Sherlock Holmes i doktor Watson, detektyw zauważa, iż rzekomy lord ma brudne, zniszczone buty. To utwierdza go w przekonaniu, że człowiek ten nie jest tym, za kogo się podaje. Fałszywy lord spostrzega jednak, że goście domyślili się prawdy i obaj mężczyźni zostają zamknięci w pokoju, gdzie już wcześniej uwięziono prawdziwego lorda. Tymczasem w rezydencji zjawia się inspektor Lestrade, a niedługo po nim przyjeżdżają też francuscy kontrahenci. Holmes, któremu udało się wydostać z zamknięcia, musi teraz przeszkodzić w przeprowadzeniu transakcji.

Na jednej z londyńskich ulic sąsiadują ze sobą sklepy dwóch handlarzy herbaty: Herberta Smitha i Huberta Smythe'a. Pewnego dnia ledwie żywy ze strachu Smythe zjawia się u Sherlocka Holmesa, skarżąc się, że Smith dybie na jego życie. Co prawda, nigdy nie zrobił nic podejrzanego, nie powiedział złego słowa o konkurencie i nie próbuje nawet zaniżać cen, ale zabić chce na pewno. Nieco bezradny wobec tak trudnego przypadku Holmes odsyła Smythe'a do inspektora Lestrade'a, który obiecuje objąć handlarza policyjną ochroną. Nazajutrz mieszkanie Holmesa odwiedza równie przerażony Smith, obciążając identycznymi zarzutami Smythe'a. Słynny detektyw i jemu radzi się zwrócić o pomoc do inspektora. Kolejny dzień przynosi wizytę Johna Smythe'a i Jane Smith, dorosłych dzieci skłóconych panów. Młodzi kochają się, ale wzajemna nienawiść ojców odbiera im nadzieję na wspólną przyszłość. Widząc, że urojony konflikt może przynieść tragiczne skutki, Holmes, Watson i Lestrade postanawiają działać. Każdy podsuwa własny pomysł. Inspektor próbuje godzić zwaśnionych, zapraszając ich na obiad. Doktor straszy obu handlarzy tragedią ich dzieci. Holmes dochodzi do wniosku, że nic tak nie konsoliduje jak wspólny wróg i aranżuje odpowiednią sytuację.

Pracownik przechowalni bagażu na londyńskim dworcu znajduje zwłoki kobiety w kufrze, po który zgłasza się John Courtney, młody pracownik galerii sztuki. Wezwany na miejsce inspektor Lestrade aresztuje Johna pod zarzutem morderstwa. Sherlock Holmes nie wierzy jednak w winę Courtneya. Nie widzi powodu, dla którego zbrodniarz miałby się zgłaszać po kufer ze zwłokami swej ofiary, zastanawia go również fakt, że Courtney miał przy sobie dwa kwity: na kufer z antykami, który polecił mu odebrać właściciel galerii, pan Verner, oraz na feralny kufer z trupem. Dziwi go także, dlaczego towarzyszący Courtneyowi tragarz Jenkins uciekł na widok policji. Detektyw składa wizytę Vernerowi, który twierdzi, że po dramatycznych przeżyciach na dworcu Jenkins został przez niego wysłany na krótki urlop. Holmes i doktor Watson odkrywają jednak, że tragarz został zamordowany. W Londynie Holmesa odwiedza piękna i bogata lady Helen, narzeczona Johna, niespokojna o jego los. Helen dobrze zna Vernera, który niegdyś zalecał się do niej, ale ona oddała ostatecznie rękę Johnowi. Usunięcie rywala z drogi mogłoby teraz przywrócić Vernerowi nadzieję na odzyskanie ukochanej. Holmes postanawia pójść tym tropem.

Oskarżony o zabójstwo swej żony, Phylis, i siedzący w celi śmierci aktor i dyrektor teatru Edward Brighton, którego od egzekucji dzieli już tylko pięć godzin, prosi o spotkanie z Sherlockiem Holmesem. Opowiada mu przebieg feralnego wieczoru, kiedy zginęła Phylis, prosi o odszukanie faktycznego sprawcy zbrodni. Wyjawia, że od czasu ślubu z dużo młodszą, piękną aktorką cierpiał na dziwne dolegliwości: bóle serca, zawroty głowy, nudności, które to objawy - paradoksalnie - ustąpiły w więzieniu. Tamtego wieczoru też poczuł się źle. Czekając, aż żona przygotuje się do wspólnego wyjścia na przyjęcie, wyszedł na powietrze, ale to nie pomagało. Kiedy z trudem wrócił do domu, zobaczył na podłodze dziwny przedmiot nie należący do niego. Schylił się, by go podnieść i stracił przytomność. Gdy się ocknął, w domu było pełno policji. Powiedziano mu, że znaleziono go z rękami zaciśniętymi na szyi martwej żony. Tajemniczego przedmiotu nie było. Co gorsza, on nadal nie może sobie przypomnieć, co wówczas ujrzał na podłodze. Holmes odkrywa, że ową rzeczą była paczuszka tytoniu, ale zupełnie innego niż ten, który palił Brighton. Postanawia pójść tym tropem. Musi się śpieszyć, bo do północy, kiedy ma się odbyć egzekucja, jest coraz bliżej.

Sherlock Holmes dostaje niecodzienną przesyłkę: wiklinowy kosz z płaczącym niemowlęciem w środku. Detektyw znajduje również w koszu list od pani Monteron, żony francuskiego wynalazcy, który został porwany dzień wcześniej. W obawie o życie swoje i dziecka pani Monteron powierza Holmesowi tymczasową opiekę nad maleństwem, obiecując, że zgłosi się po dziecko tak szybko, jak to będzie możliwe. Niestety, korzystając z chwilowej nieobecności detektywa, porywacze docierają na Baker Street i porywają również małą Tony. Znika też jej matka. Inspektor Lestrade wiąże sprawę porwań z najnowszym wynalazkiem doktora Monterona, który skonstruował prototyp łodzi podwodnej. Wynalazkiem interesowało się wiele obcych wywiadów. Wszystko wskazuje na to, że szpiedzy jednego z zainteresowanych państw, mając w rękach żonę i dziecko uwięzionego naukowca, zamierzają go szantażować, domagając się ujawnienia tajemnicy wynalazku. Niebawem szantażysta sam kontaktuje się z Holmesem, ostrzegając go, aby nie wtrącał się do tej sprawy, gdyż może to przypłacić życiem. Detektyw nie zamierza jednak się poddawać.

Iluzjonista Harry Crocker zostaje oskarżony o zabójstwo młodej tancerki Sally King. Uparcie twierdzi jednak, że jest niewinny. Aresztowany, ucieka z więziennej karetki, co przychodzi mu tym łatwiej, że specjalizuje się w sztuczkach polegających na uwalnianiu się z najdziwniejszych pułapek. Przybywa do domu Sherlocka Holmesa, prosząc go o pomoc w oczyszczeniu się z zarzutów i znalezieniu faktycznego sprawcy. Mimo ostrzeżeń inspektora Lestrade'a, żeby nie wtrącał się do tej sprawy, słynny detektyw udaje się do teatru, gdzie występowali Harry i Sally, żeby zebrać więcej informacji. Rozmawiając z jedną z artystek, panną Zazą, która jako ostatnia widziała Sally, Holmes dowiaduje się, że ofiara, wychodząc z teatru założyła na szyję medalion - prezent od Harry'ego. Medalionu nie było przy zwłokach, Lestrade znalazł go natomiast w kieszeni aresztowanego Crockera i to utwierdziło go w przekonaniu, że iluzjonista jest winny. Ale dla Holmesa to właśnie świadczy o jego niewinności. Idąc tym tropem, Sherlock wkrótce wskazuje rzeczywistego sprawcę.

Tajemniczy sprawca w ten sam sposób zabija ludzi w różnych częściach Anglii, mówi się nawet o kolejnym Kubie-Rozpruwaczu. Przy ofiarach policja znajduje zawsze kurze łapki przewiązane ciemną wstążką. Poproszony o pomoc w schwytaniu sprawcy Sherlock Holmes stwierdza, że na Trynidadzie taki znak to zapowiedź rychłej śmierci, należy więc prowadzić poszukiwania w kręgu osób, które kiedyś przebywały w tamtym regionie. Kiedy kolejną łapkę dostaje doktor Jonas ze szpitala marynarki, Holmes, Watson i Lestrade postanawiają z nim porozmawiać. Doktor zapewnia jednak, że nigdy nie był na Trynidadzie i że nie zna żadnej z wcześniejszych ofiar. Holmes radzi zapewnić mu ochronę policyjną, jest bowiem przekonany, że lekarz kłamie. Intuicja go nie myli: niebawem Jonas, który był lekarzem na statku "Gloria North" pływającym na Trynidad, zostaje zamordowany. Ale tajemniczy egzekutor na nim nie poprzestaje.

Tajemniczy, nieuchwytny przestępca dokonuje w Londynie zuchwałych kradzieży. Wśród jego "dokonań" jest nawet kradzież klejnotów królowej Elżbiety z Muzeum Narodowego. Władze oczekują od Scotland Yardu rychłego rozwiązania zagadki. Inspektor Lestrade odwiedza więc Holmesa w nadziei, że ten mu pomoże, ale detektyw odrzuca prośbę, twierdząc, że jest zajęty czym innym. Doktor Watson zaczyna podejrzewać przyjaciela o związek z kradzieżami, gdy w pudelku z tytoniem przypadkowo zauważa naszyjnik z brylantami. Dziwnie zachowujący się Holmes zmusza doktora do rozpoczęcia prywatnego śledztwa. To, co Watson odkrywa, wprawia go w przerażenie. Nie wie jednak, że kryje się za tym głębszy sens.

Gazety donoszą, że lord Warminster zabił w trakcie kłótni swojego radcę prawnego, Alberta Neale'a, i zniknął bez śladu. Do Sherlocka Holmesa zgłasza się lady Warminster, prosząc o pomoc w odnalezieniu męża i oczyszczeniu go z zarzutów, jej zdaniem - bezpodstawnych. Holmes i Watson udają się do domu radcy, gdzie doszło do zbrodni, znajdują plamy krwi na całym dywanie, jakby ciało ofiary ciągnięto. Ten drobny z pozoru szczegół wzbudza zainteresowanie detektywa. Holmes otrzymuje od inspektora Lestrade'a ze Scotland Yardu zgodę na ekshumację zwłok Alberta Neale'a. To, co Watson i Lestrade znajdują w grobie, bardzo ich zaskakuje, potwierdzając jeszcze raz słuszność domysłów słynnego detektywa z Baker Street.

Londyn, 1881 r. Doskonały detektyw, Sherlock Holmes (Geoffrey Whitehead), zamieszkuje w obszernym domu przy Baker Street. Jego współlokatorem zostaje niebawem doktor John Watson (Donald Pickering), który właśnie wrócił z wojny w Afganistanie. Obaj panowie szybko się zaprzyjaźniają. Watson pomaga Holmesowi w jego niezwykłej pracy. Pełen uznania dla przenikliwości, spostrzegawczości i umiejętności dedukcji Sherlocka jest inspektor Scotland Yardu, Lestrade (Patrick Newell). Wkrótce detektyw otrzymuje informację o zabójstwie zamożnego biznesmena George'a Markhama. Podejrzanymi o dokonanie zbrodni stają się spadkobiercy bogacza: bratanica zmarłego, Andrea, oraz jej przyrodni brat, Peter.