Wykorzystujemy pliki cookies i podobne technologie w celu usprawnienia korzystania z serwisu Chomikuj.pl oraz wyświetlenia reklam dopasowanych do Twoich potrzeb.

Jeśli nie zmienisz ustawień dotyczących cookies w Twojej przeglądarce, wyrażasz zgodę na ich umieszczanie na Twoim komputerze przez administratora serwisu Chomikuj.pl – Kelo Corporation.

W każdej chwili możesz zmienić swoje ustawienia dotyczące cookies w swojej przeglądarce internetowej. Dowiedz się więcej w naszej Polityce Prywatności - http://chomikuj.pl/PolitykaPrywatnosci.aspx.

Jednocześnie informujemy że zmiana ustawień przeglądarki może spowodować ograniczenie korzystania ze strony Chomikuj.pl.

W przypadku braku twojej zgody na akceptację cookies niestety prosimy o opuszczenie serwisu chomikuj.pl.

Wykorzystanie plików cookies przez Zaufanych Partnerów (dostosowanie reklam do Twoich potrzeb, analiza skuteczności działań marketingowych).

Wyrażam sprzeciw na cookies Zaufanych Partnerów
NIE TAK

Wyrażenie sprzeciwu spowoduje, że wyświetlana Ci reklama nie będzie dopasowana do Twoich preferencji, a będzie to reklama wyświetlona przypadkowo.

Istnieje możliwość zmiany ustawień przeglądarki internetowej w sposób uniemożliwiający przechowywanie plików cookies na urządzeniu końcowym. Można również usunąć pliki cookies, dokonując odpowiednich zmian w ustawieniach przeglądarki internetowej.

Pełną informację na ten temat znajdziesz pod adresem http://chomikuj.pl/PolitykaPrywatnosci.aspx.

Nie masz jeszcze własnego chomika? Załóż konto

Księga_Wyjścia.htm

greki / Pięcioksiąg Mojżeszowy , Tora / Księga_Wyjścia.htm
Download: Księga_Wyjścia.htm

156 KB

0.0 / 5 (0 głosów)
Księga Wyjścia [Wj], Druga Księga Mojżeszowa [2 Mojż], Exodus [Ex] (hebr. שמות (Szemot) - "imiona" - od pierwszych słów księgi, gr. Εξοδος Exodos z Septuaginty) to druga księga Pisma Świętego.

Księga Wyjścia należy do Pięcioksięgu i tym samym do Starego Testamentu. Jest bardziej spójna i przejrzysta niż poprzedzająca ją Księga Rodzaju.

Według tradycji autorem Księgi Wyjścia jest Mojżesz; współcześnie uważa się, że fragmenty Księgi powstawały w różnych epokach historycznych, a w redakcji dominowała tradycja kapłańska oraz deuteronomiczna (teoria źródeł)

Prawdopodobnie najważniejszą część Księgi Wyjścia stanowi rozdział 20, w którym Jahwe nadaje swojemu ludowi prawo - Dekalog, czyli 10 przykazań.
Spis treści


1 Wydarzenia
2 Krytyka
3 Archeologia
4 Starożytni pisarze
5 Przypisy
6 Linki zewnętrzne

Wydarzenia

Izraelici w Egipcie
Narodziny Mojżesza
Ucieczka Mojżesza
Bóg Jahwe objawia się Mojżeszowi - "Jestem, który Jestem" (krzew gorejący)
Spotkania Mojżesza z faraonem
Plagi egipskie:
krew w wodach Nilu
żaby
komary
muchy
pomór bydła
wrzody
grad
szarańcza
ciemności
śmierć pierworodnych, ustanowienie Paschy
Ucieczka Izraelitów z Egiptu
Przejście przez Morze Czerwone (Kantyk Mojżesza)
Narzekania Izraelitów, zesłanie manny i przepiórek, wytryśnięcie wody ze skały, zwycięstwo nad Amalekitami
Droga z Egiptu pod Synaj
Mojżesz na górze Synaj
10 przykazań i dalsze prawa (Księga Przymierza)
Zasady budowy Przybytku, obchodzenia świąt itd.
Odstępstwo Izraelitów, kult złotego cielca
Budowa Przybytku...
Źródło „http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Księga_Wyjścia&oldid=33719162”
(Fragment)

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

Inne pliki do pobrania z tego chomika
Księga Rodzaju [Rdz], Pierwsza Księga Mojżeszowa [1 Mojż] (hebr. בראשית Bereszit (od pierwszych słów Na początku), gr. Γένεσις Genesis) – pierwsza księga Biblii, należąca do Starego Testamentu, zaliczana do Pięcioksięgu (Tory). Spis treści 1 Autorstwo i czas powstania 2 Gatunek literacki 3 Treść Księgi Rodzaju 4 Wydania samodzielne 5 Przypisy 6 Linki zewnętrzne Autorstwo i czas powstania Autorstwo Księgi Rodzaju tradycja żydowska i chrześcijańska przypisywała Mojżeszowi. Według teorii źródeł sformułowanej przez K.H. Grafa i J. Wel­lha­u­sena, proponowanej przez wielu współczesnych biblistów księga ta została zredagowana z kilku źródeł, stąd niektóre wydarzenia są opisane na kilka różnych sposobów (także sprzecznie, np. wg 6,19 Noe miał zabrać na arkę po parze zwierząt każdego rodzaju, zaś wg 7,2 po siedem par zwierząt czystych i 1 parze nieczystych). Zgodnie z inną hipotezą, przedstawioną przez Wisemana w[1], zwaną teorią tabliczek, twórcą Księgi Rodzaju był prawdopodobnie jednak Mojżesz, który zestawił w niej zapisy z tabliczek glinianych pozostawionych przez bohaterów księgi. Podstawą do tego sformułowania był dowód w postaci analogicznych tabliczek znajdowanych masowo na terenie Mezopotamii. Hipoteza ta jest jednak odrzucana przez biblistów. Według tradycyjnej teorii przyjmującej autorstwo Mojżesza, księga została napisana w XIII-XII wieku p.n.e. Według teorii źródeł Księga Rodzaju kształtowała się między IX (tradycja jahwistyczna) i V wiekiem (tradycja kapłańska). Niemniej w wielu miejscach (np. opis wyprawy czterech królów w Rdz 14) wykorzystano znacznie starsze źródła ustne lub pisane... Źródło „http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Księga_Rodzaju&oldid=33728097” (Fragment)
Księga Kapłańska [Kpł], Trzecia Księga Mojżeszowa [3 Mojż], (hebr. ויקרא (Wajikra) - "zawołał" - od pierwszych słów księgi, gr. Λευιτικόν Leuitikon z Septuaginty, w nawiązaniu do Lewitów) – trzecia księga Pisma Św. (przed nią jest Księga Wyjścia) i Pięcioksięgu, a tym samym Starego Testamentu. Nazwa księgi pochodzi od jej głównego tematu, czyli opisu obrzędów i zachowań związanych z oddawaniem czci Jahwe, prawa oraz opisu ofiar za grzechy. Wydarzeń opisano w Księdze Kapłańskiej bardzo mało. Jednymi z najważniejszych słów Księgi Kapłańskiej są wielokrotnie powtarzane słowa Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty!. Z tego też powodu rozdziały 17-26 wyodrębnia się jako tzw. Kodeks Świętości. Treść Ofiary całopalne ze zwierząt (rozdział 1) pokarmowe - bezkrwawe (rozdział 2) biesiadne (rozdział 3) przebłagalne (rozdział 4 i 5) przepisy dodatkowe - (rozdział 6) zadośćuczynienia (rozdział 7) Przekazanie czynności kapłańskich lewitom - Aaronowi (rozdział 8) Początek służby kapłanów (rozdział 9) Wykroczenia Nadaba i Abihu, synów Aarona (rozdział 10) Określenie zwierząt czystych i nieczystych (rozdział 11) Przepisy, jak postępować z trądem (rozdziały 13-14) Przepisy związane z życiem seksualnym (rozdziały 15 i 18) Ustanowienie Dnia Przebłagania (rozdział 16) Przepisy związane z życiem codziennym (tzw. Kodeks Świętości) (rozdziały 17-26) Szabat, rok szabatowy oraz inne święta żydowskie (rozdziały 23-25) Zakończenie - przepisy na temat ślubów (rozdział 26) Dalsze wydarzenia opisuje Księga Liczb. Źródło „http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Księga_Kapłańska&oldid=33739198”
Księga Liczb [Lb], Czwarta Księga Mojżeszowa [4 Mojż], Numeri jest czwartą księgą Tory, a tym samym Starego Testamentu i Biblii. W języku hebrajskim przyjmuje się nazwę Bemidbar - במדבר ("na pustyni"), od pierwszych słów księgi, w innych językach (za pośrednictwem Septuaginty i Wulgaty) przyjęła się nazwa "Księga Liczb", ze względu na częste wymienianie różnych liczb. W odróżnieniu od poprzedniej Księgi Kapłańskiej, Księga Liczb zawiera nieco więcej wydarzeń, choć i tu Jahwe przekazuje pewne elementy prawa swojemu ludowi. Księga Liczb zawiera również przestrogi: Jahwe karze tych, którzy odstąpili od Niego, zsyłając na nich węże, ale też ostatecznie okazuje swoje miłosierdzie. Mojżesz, który zwątpił w Boga, zostaje ukarany, gdyż nie będzie mógł wejść do ziemi Kanaan. Tradycja żydowska i chrześcijańska przypisuje autorstwo księgi Mojżeszowi. Większość dzisiejszych biblistów jest zwolennikami pochodzenia tekstu z wielu źródeł, zredagowanych ostatecznie w jedną księgę (teoria źródeł). Treść Spis mężczyzn Wprowadzenie ślubu czystości - nazireatu, dalsze przepisy Zwątpienie Izraelitów: za karę część z nich nie ujrzy Ziemi Obiecanej, gdyż od tej pory będą się błąkać po pustyni przez 40 lat Kolejne zwątpienie: Jahwe zsyła na niewierzących węże, ale na prośbę Mojżesza błagającego o łaskę, poleca mu wykonać węża z miedzi, dzięki czemu część Izraelitów zostaje uratowana. Według biblistów, przybity do drzewa wąż jest archetypem Jezusa Kolejne etapy marszu, kolejne prawa i przepisy Księga Liczb kończy opis etapów wędrówki Izraelitów po pustyni. Następna księga, Księga Powtórzonego Prawa (napisana prawdopodobnie dużo później niż poprzednie cztery części Pięcioksięgu), przypomina najważniejsze ustalenia Boga. Dalszy ciąg wędrówki opisuje natomiast Księga Jozuego. Źródło „http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Księga_Liczb&oldid=33746453”
Księga Powtórzonego Prawa [Pwt], Piąta Księga Mojżeszowa [5 Mojż] zamyka Torę, jest piątą księgą Starego Testamentu i Biblii. Nazwa księgi w języku hebrajskim to Dwarim דברים, czyli "słowa", od pierwszego jej wyrazu, w grece (Septuaginta - Δευτερονόμιον) i łacinie (Wulgata) - Deuteronomium, co oznacza "powtórzone prawo". Zawiera sporo nawiązań do poprzednich czterech ksiąg, w tym np. powtórzenie Dekalogu i innych przepisów. W księdze tej umieszczony jest również hymn Mojżesza. Autorem Księgi Powtórzonego Prawa jest według tradycji sam Mojżesz. Jednak jej język oraz fakt, że nie stanowi ona w pełni logicznego ciągu Księgi Liczb sugerują, że powstała dużo później, niż poprzednie. Jej powstanie łączone jest z reformą Jozjasza (zob. teoria źródeł). Księga Powtórzonego Prawa kończy się śmiercią Mojżesza i wkroczeniem Izraelitów do Ziemi Obiecanej. Dalsze wydarzenia opisuje Księga Jozuego. Treść Księgi Powtórzonego Prawa Pierwsza mowa Mojżesza rozkaz opuszczenia Synaju ustanowienie sędziów w Kadesz-Barnea wysłanie zwiadowców bunt ludu i kara nieskuteczna wyprawa ostrzeżenia dotyczące Edomitów, Moabitów i Ammonitów zwycięstwo nad Sichonem wojna z Ogiem, królem Baszanu podział Zajordania zarządzenia Mojżesza zachowanie przykazań mądrością o unikaniu bałwochwalstwa odstępstwo powodem utraty ziemi wielkość Bożego wybrania Miasta Ucieczki Druga mowa Mojżesza Dziesięcioro Przykazań Mojżesz pośrednikiem miłość Boga Izrael narodem wybranym wybranie dowodem umiłowania Bożego potęga Boga Jahwe próba na pustyni zwycięstwo darem Boga bałwochwalstwo na Synaju modlitwa Mojżesza z powodu występków Izraela Arka Przymierza, wybór Lewiego obrzezanie serca Boże miłosierdzie błogosławieństwo w Palestynie Źródło „http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Księga_Powtórzonego_Prawa&oldid=33739609” (Fragment)
Kodeks deuteronomiczny miejsce kultu ofiary, dziesięciny i ubój kult kananejski bałwochwalstwo inne zabobonne praktyki podział zwierząt na czyste i nieczyste roczne dziesięciny dziesięciny trzyletnie rok szabatowy pierworodne ze zwierząt Święto Paschy Święto Tygodni Święto Namiotów pielgrzymki sędziowie nadużycia w zakresie kultu sądy lewickie królowie kapłani-lewici kulty potępione prawo zemsty i miasta ucieczki słupy graniczne świadkowie i prawa odwetu wojna zdobywanie miast przypadek nieznanego mordercy małżeństwo i rodzina kara powieszenia znaleziona zguba świętość małżeństwa wyłączenie ze społeczności Izraela czystość obozu Izraelitów rozwód ochrona słabych chłosta dobroć dla zwierząt prawo lewiratu przyzwoitość chciwość w handlu wypędzenie Amalekitów pierwociny dziesięciny trzeciego roku Spisanie Prawa dziesięciny trzeciego roku Spisanie Prawa Błogosławieństwa i przekleństwa Trzecia mowa Mojżesza przekleństwo za występki pomoc Boga a niewdzięczność ludu wierność wobec przymierza powrót z niewoli dwie drogi Ostatnie polecenia Mojżesza Jozue następcą Mojżesza obrzędowe czytanie Prawa pouczenia Pańskie Księga Prawa obok arki Hymn Mojżesza Zapowiedź śmierci Mojżesza Błogosławieństwa Mojżesza Śmierć Mojżesza
Kantyk Mojżesza, właśc. Pieśń morza albo Pieśń zwycięstwa Mojżesza, Pieśń dziękczynna (hebr: שירת הים) – pieśń biblijna, stanowiąca część Księgi Wyjścia (rozdział 15). Wedle zapisu biblijnego była śpiewana przez Mojżesza i Izraelitów po wyzwoleniu z niewoli egipskiej , zaraz po przekroczeniu Morza Czerwonego, w czasie ich wędrówki do Ziemi Obiecanej. Mojżesz z mężczyznami, a potem i Miriam z kobietami zainicjowała ową pieśń dziękczynną ku czci Jahwe, chwaląc Go za wielką potęgę i za zatopienie przez Niego wojsk faraona. Później została za to nazwana prorokinią. Pieśń chwały należy do najpiękniejszych utworów poezji hebrajskiej, jej echa można porównać w późniejszych księgach biblijnych[1]. Spis treści 1 Pieśń w religiach 2 Rękopis pieśni 3 Przypisy 4 Zobacz też Pieśń w religiach W Kościele katolickim kantyk ten jest uroczyście śpiewany podczas Liturgii Wigilii Paschalnej. W religii Świadków Jehowy jedna z ich pieśni oparta jest na owej pieśni biblijnej[2]. Rękopis pieśni Pod koniec XIX wieku w genizie synagogi Ben Ezry w Kairze w Egipcie, odnaleziono manuskrypt datowany na VII lub VIII wiek n.e., z tą pieśnią biblijną. Jego właściciel dopiero pod koniec lat 70. XX w. udostępnił go do badań naukowych. W latach 90 XX w. dokument trafił do archiwum, a 22 maja 2007 roku na wystawę do Muzeum Izraela w Jerozolimie. Przypisy ↑ BT Wj 15,20 i przypis ↑ Śpiewnik Śpiewajmy Jehowie: pieśń nr 132 Pieśń zwycięstwa (Wyjścia 15:1) Zobacz też Biblia, Stary Testament, Tora, Księga Wyjścia. Mojżesz, Miriam, Żydzi. Wielkanoc, Pascha, Liturgia Hymn Mojżesza Źródło „http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kantyk_Mojżesza&oldid=33826492” Stanowi część księgi wyjścia ,ale nie jest oficjalnie częścią Tory.
więcej plików z tego folderu...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin
W ramach Chomikuj.pl stosujemy pliki cookies by umożliwić Ci wygodne korzystanie z serwisu. Jeśli nie zmienisz ustawień dotyczących cookies w Twojej przeglądarce, będą one umieszczane na Twoim komputerze. W każdej chwili możesz zmienić swoje ustawienia. Dowiedz się więcej w naszej Polityce Prywatności