Duno Beinsa - Cud.doc

Twórca PanEuRytmii – Petyr Dynow
Cały świat mi się kłania, a ja kłaniam się Mistrzowi Petyrowi Dynowowi z Bułgarii”
Albert Einstein dla Francuskiego Radia Publicznego


Petyr Dynow, znany także jako Beinsa Duno, urodził się 12 lipca 1864 roku w pobliżu Morza Czarnego jako syn duchownego o niezwykłej religijności i zdolnościach wizjonerskich. W latach 1888 – 1895 studiował medycynę i teologię w USA, gdzie wywarł niezwykłe wrażenie na tych, którzy go znali. Wróciwszy do swojego kraju, przebywał odosobniony w górach, przygotowując się do swojej duchowej pracy.

W 1897 rozpoczął nauczanie, a w roku 1898 wydał „Głos do moich ludzi”. W 1900 założył „Bractwo Światła”, oparte na Boskiej Miłości, Mądrości, Prawdzie, Sprawiedliwości i Dobroci. Od tego czasu zaczął podróżować po kraju, nauczając i uzdrawiając. Ostatecznie zatrzymał się w Sofii, gdzie powstała siedziba powiększającego się bractwa. Prowadzono tam regularne wykłady i coroczne sierpniowe kongresy, które odbywają się do dziś w górach Rilla, w pobliżu Siedmiu Świętych Jezior. PanEuRytmię poznały setki ludzi, którzy podążyli za Petyrem Dynowem, zainspirowani jego nauką i osobowością.

Wyświęcony przez Boga
W 1888 roku Petyr wybrał się na studia do USA, studiował teologię, medycynę i nauki ścisłe. Na życie i naukę zarabiał, ciężko pracując, nawet jako bagażowy w porcie. O pieniądzach wiele nie myślał, twierdząc, że „Bóg zatroszczy się o wszystko”.
Gdy w 1895 roku wrócił do Bułgarii, proponowano mu posady w wielu kościołach oraz w Towarzystwie Teozoficznym. Wybrał samotną pracę nad sobą. Zamieszkał w Warnie i przez cztery lata zgłębiał wiedzę duchową. Szykował się do roli nauczyciela i przywódcy społeczności żyjącej według zasad Kultury Miłości, która miała rozkwitnąć w XX wieku. Czytał, pisał i jeździł w góry, by tam medytować. Podróżował też na Daleki Wschód. Znał astrologię, numerologię, frenologię, był jasnowidzem i uzdrowicielem. W 1897 roku Dynowowi objawił się Duch Boży, który mu pobłogosławił i wyświęcił na Mistrza Białego Bractwa. Wtedy też otrzymał duchowe imię Beinsa Duno.
Kiedy w 1900 roku zwołał w Warnie pierwszy Konwent Bractwa, zjawiły się na nim trzy osoby. Wtedy powiedział: „Teraz jest tylko troje, lecz będą tysiące. Sala nie jest pusta, krzesła zajmują niewidzialne istoty”. I wygłosił wykład. Kiedy na tydzień przed śmiercią – 20 grudnia 1944 roku – wygłaszał w Sofii wykład, miał już ok. 40 000 wyznawców. Duno w swych porywających mowach nawiązywał do Biblii lub Ewangelii. W Sofii zwolennicy zbierali się pod jego oknem o 5 rano, żeby go wysłuchać – większość wykładów wygłaszał o świcie, twierdząc, że ta pora stymuluje mózg, bo wtedy spływa na Ziemię najwięcej energii.

Przewodnik po szczęśliwym życiu
Petyr Dynow stworzył nową filozofię, Kulturę Miłości, ale nigdy nie nadał ruchowi formalnej struktury. Natomiast opracował w najdrobniejszych szczegółach idealny sposób życia, zgodny z boskimi i naturalnymi prawami. Uczył, jak kochać, pracować, rozmawiać i odpoczywać, jak żyć w samotności, a jak w parze, jak wychowywać dzieci i jak się odżywiać. Jak zajmować się ciałem, a jak duszą. Przedstawiał swoją interpretację sprawiedliwości, dobra i zła, Boga i szczęścia, życia, radości i cierpienia.
Jego nauki do dziś praktykują tysiące ludzi na całym świecie. Ponadczasowość dzieła Petera Dynowa widać najwyraźniej latem w bułgarskich górach Riła. Przez kilkadziesiąt lat Duno przyjeżdżał tam z uczniami, by uczyć ich, dyskutować i praktykować PanEuRytmię – stworzony przez siebie słynny uzdrawiający taniec. Opracował też specjalne ćwiczenia oddechowe i fizyczne, które miały wzmacniać ciało.
Mimo, że odszedł 64 lata temu, w górach Riła nic się nie zmieniło. Każdego lata przyjeżdżają tam ludzie z całego świata, by na łąkach rozciągniętych między siedmioma jeziorami – odpowiadającymi siedmiu czakramom ciała – tańczyć PanEuRytmię, słuchać utworów Dynowa (jako skrzypek o absolutnym słuchu skomponował wiele utworów i koncertów), czytać i dyskutować o jego filozofii.