Wczoraj w Tatrach zginął profesor Józef Szaniawski, wybitny historyk, sowietolog, wykładowca w Wyższej Szkole Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu, ostatni więzień PRL, publicysta "Naszego Dziennika".

Ta wiadomość pogrążyła nas wszystkich w żałobie. Tym bardziej że przyszła nagle i niespodziewanie. Profesor Szaniawski dał się poznać jako wielki patriota i społecznik, sercem oddany Radiu Maryja i Telewizji Trwam. Wspaniały człowiek - bezinteresowny, serdeczny. Mieliśmy zaszczyt publikować na łamach "Naszego Dziennika" jego felietony w cyklu zatytułowanym "Między historią a geopolityką". Dziś drukujemy ostatni przekazany nam tekst.

Profesor Józef Szaniawski zginął, schodząc ze Świnicy. Z pierwszych relacji wynika, że spadł w przepaść, zmierzając w kierunku Doliny Pięciu Stawów. Ratownicy TOPR poinformowali, że mimo trwającej godzinę akcji reanimacyjnej nie udało się go uratować.

- Zginął w miejscu, które kochał. Bardzo dobrze znał Tatry. Dwadzieścia minut przed śmiercią dzwonił ze szczytu Świnicy. Mówił, że chmury są poniżej, ale jest pięknie. Był szczęśliwy, że dotarł na szczyt jako jeden z pierwszych tego dnia - mówi w rozmowie z "Naszym Dziennikiem" Filip Frąckowiak, syn profesora.

O modlitwę w intencji zmarłego prosi o. dr Tadeusz Rydzyk CSsR, dyrektor Radia Maryja.

- Odszedł wielki człowiek, któremu bardzo zależało na Ojczyźnie, prawdzie, młodzieży. Bardzo odważnie pisał, w ten sposób narażał się wielu siłom - podkreśla założyciel WSKSiM, uczelni, na której od wielu lat wykładał profesor Szaniawski.

- Uczył ludzi życia. Powtórzę za ks. Janem Twardowskim: "Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą". Odchodzą tak wartościowi ludzie. Profesor bardzo martwił się tym, co się dzieje w Ojczyźnie - akcentuje o. Tadeusz Rydzyk.

Józef Szaniawski nie oddzielał swojego życia zawodowego od osobistego, poświęcał cały czas swojej pasji - historii Polski.

- Był człowiekiem instytucją, zarażał innych swoim entuzjazmem - mówi prof. Wiesław J. Wysocki, historyk z Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, który przez wiele lat współpracował z prof. Szaniawskim.

- W czasach kryzysu moralnego, deficytu prawdy i odwagi potrafił mówić wprost, nie oglądając się, czy coś jest poprawne polityczne, w ogóle nie uznawał tego słowa. Demaskował fałsz i obłudę w życiu publicznym - dodaje.

Jako człowieka bezkompromisowego zapamiętał profesora Józefa Szaniawskiego prof. Andrzej Nowak, historyk, wykładowca UJ. - Wierzył, że polski patriotyzm przezwycięży każdą trudność. Własną służbą dawał świadectwo służby Ojczyźnie, jak pozostać wiernym tradycji, polskiej wolności. Będzie mi go bardzo brakowało - jego uśmiechu, żartu - podkreśla prof. Nowak.

Józef Szaniawski urodził się 4 października 1944 r. we Lwowie. Jak większość mieszkańców "miasta zawsze wiernego" został po wojnie wraz z rodziną ekspatriowany przez Sowietów. Mimo oddalenia zawsze pamiętał o swoich lwowskich korzeniach, wielką miłością darzył Kresy, ich wspaniałą historię, postacie wielkich Polaków. Przemierzył wiele krajów świata, ale największą radość sprawiały mu wędrówki........ http://www.naszdziennik.pl/polska-kraj/9118,profesor-szaniawski-nie-zyje.html