Tajemnica Wodospadu 04 - Pożegnalny taniec - Johansen Jorunn.rar
Pobierz0,79 MB
Mitti musi wyjechać z Fińskiego Lasu. Amalie wie, że mogą się spotkać jeszcze tylko jeden jedyny raz, podczas tańców w noc świętojańską. Choć Olemu na pewno to się nie spodoba, dziewczyna umawia się z Mittim. Niespodziewanie pojawia się tajemniczy nieznajomy z nożem u pasa.
Gdy znów się rozejrzała, zauważyła, że wiele osób przygląda się im podejrzliwie. Nagle poczuła, że ktoś dotknął jej pleców. Odwróciła się i zobaczyła przed sobą zamglone oczy Fina.
- Czy huldra poświęci mi jeden taniec? - zapytał.
Próbował trzymać się prosto, lecz chwiał się w tył i w przód. Ten człowiek musiał wlać w siebie naprawdę dużo alkoholu. Zakrawało na cud, że jeszcze nie leżał nieprzytomny.
Komentarze:
Aby dodawać komentarze musisz się zalogować
-
[ NZ ] Przeklęte sny -
[NZ] Bez pamięci -
[NZ] Bez pamięci(1) -
1. Romanse Paranormalne -
Aveline Claude -
ff HP -
Ford -
Frasier -
gra o tron -
Harrison -
Hawkins -
HD -
Hecht -
HG&DM -
HG&SS -
Holder -
HP&DM -
HP&LV -
HP&SS -
James -
Jane -
Jordan -
Kamisama Hajimemashita -
Kane -
Karland -
Kell -
Kiernan -
Kittredge -
Kristen -
McCarthy -
Miejskie Życie (PL) -
Neill -
Nicholas -
O'Donnell -
Pedersen Bente -
Piers Anthony1 -
Pod osłoną nocy -
Podstawowa Wersja (PL) -
Raija ze śnieżnej krainy -
Raye -
Raynolds -
Romans historyczny -
Russe -
Saga o Ludziach Lodu -
Saga Tajemnica wodospadu -
Scholes -
Szybka Jazda (PL) -
Ward -
White -
Wright
Amalie nie zdołała powiedzieć Mittiemu, że jest zaręczona z Olem. Dowiedział się o tym od innych, a ona z bólem patrzyła, jak bardzo go to zraniło. Ole tymczasem zrobił się zazdrosny i podejrzewa, że Amalie nadal kocha Mittiego. Odkłada ślub i prosi narzeczoną, by zdecydowała, czego właściwie pragnie. W holu doszły ją przyciszone głos, otworzyła drzwi do saloniku i już miała wejść, gdy nagle stanęła jak wryta. Wewnątrz, przy okrągłym stoliku, siedział Ole, a naprzeciwko Mitti! Nie mogła się pomylić. W oczach Olego płonęła zazdrość, a Mitti najwyraźniej czuł się nieswojo w towarzystwie lensmana. Na widok obu mężczyzn żołądek Amalie skurczył się boleśnie. Skąd się ten Mitti wziął? Przecież może wszystko zepsuć.
Mitti musi wyjechać z Fińskiego Lasu. Amalie wie, że mogą się spotkać jeszcze tylko jeden jedyny raz, podczas tańców w noc świętojańską. Choć Olemu na pewno to się nie spodoba, dziewczyna umawia się z Mittim. Niespodziewanie pojawia się tajemniczy nieznajomy z nożem u pasa. Gdy znów się rozejrzała, zauważyła, że wiele osób przygląda się im podejrzliwie. Nagle poczuła, że ktoś dotknął jej pleców. Odwróciła się i zobaczyła przed sobą zamglone oczy Fina. - Czy huldra poświęci mi jeden taniec? - zapytał. Próbował trzymać się prosto, lecz chwiał się w tył i w przód. Ten człowiek musiał wlać w siebie naprawdę dużo alkoholu. Zakrawało na cud, że jeszcze nie leżał nieprzytomny.
Amalie nocuje w dom Olego. W środku nocy zakrada się do pokoju Fridy. Tam dokonuje przerażającego odkrycia, ale gdy opowiada o nim narzeczonemu, ten wpada w szał i każe jej milczeć. W domu Amalie, w Furulii, tragedia wisi w powietrzu - w pobliżu gospodarstwa pojawia się stado wygłodniałych wilków... Amalie zobaczyła, jak blisko wilki podeszły do jej ojca, i poczuła zimny dreszcz. Największy z nich patrzył na niego nieustraszenie. Wtedy pojawił się Ole i wyrwał strzelbę z rąk Johannesa. Szybko wystrzelił. Wilk skulił się i opadł na ziemię. Dwa pozostałe uciekły. I nagle pojawił się jeszcze jeden wilk! Ole znowu przyłożył strzelbę do ramienia, ale wilk już rzucił się na jej ojca. Ole wystrzelił po raz drugi. A potem zrobiło się zupełnie cicho.
Jest rok 1865, Norwegia. Amalie, ośmioletnia dziewczynka, przypadkiem widzi, jak zakapturzony mężczyzna wrzuca do wodospadu młodą kobietę. Wspomnienie tego wydarzenia prześladuje ją latami. Kim była ofiara? Dlaczego została zamordowana? I czy morderca nadal czai się gdzieś w pobliżu? Dziesięć lat później Amalie zakochuje się w chłopcu o imieniu Mitti. Młodzi spotykają się potajemnie, gdyż rodzice dziewczyny nie zgadzają się, by ich córka związała się z ubogim Finem. Wybrali dla niej innego kandydata na męża... Amalie leżała na brzegu rzeki, tuż obok wodospadu, ukryta przed Złym. Przywarła do ziemi, widząc, jak ciało kobiety odbiło się od stromej ściany, a potem runęło w dół, rozbryzgując wodę. Dziewczynka czuła pulsowanie w skroniach, pot zalewał jej oczy, ze strachu nie mogła się ruszyć. Mignął jej jeszcze skraj sukni nieszczęsnej kobiety, a potem wszystko zniknęło w głębinie.
seria: Tajemnica Wodospadu Wciąż trwają poszukiwania Ingi i Marie, po których jednak wszelki słuch zaginął. Dopiero po dłuższym czasie Tron i Kalle natrafiają na jakiś ślad. Zbliża się ślub Olego i Amalie, ale ojciec panny młodej jest zbyt słaby, by uczestniczyć w uroczystości. Amalie z ciężkim sercem jedzie do kościoła, gdzie poślubi Olego. Amalie spoglądała w jego szare, ciepłe oczy, ale kiedy na placu poczuła zimną obrączkę przeniknął ją chłód. Zbierało jej się na płacz. Głos jej drżał, kiedy przed Bogiem i ludźmi przysięgała Olemu miłość. Nie chciała przecież kłamać w domu w domu bożym. Proboszcz znowu przemówił. Amalie uklękła przed ołtarzem u boku Olego. Teraz musi być silna.
Amalie próbuje jak najlepiej opiekować się młodszą siostrą Sofie, lecz dziewczynka niekiedy sprawia kłopoty. Wiele osób uważa, że nie zachowuje się całkiem normalnie. Życie Amalie nie ułatwia fakt, że do Tangen przybywa w odwiedziny brat bliźniak Olego i zostaje tu na dłużej. Któregoś dnia Amalie wybiera się do Furulii. Ku swemu przerażeniu zauważa przed domem powóz doktora. Okazuje się, że jej matka leży na łożu śmierci.
Narzeczona Trona zostaje ciężko ranna, a o napad na nią podejrzewana jest Tannel. Tron gorzko żałuje, że informacje, które przekazał lensmanowi, doprowadziły do uwięzienia jego ukochanej. Czyżby utracił ją już na zawsze? Tannel rozejrzała się po niewielkiej izdebce będącej jej celą. Znów się rozpłakała. Została uwięziona. Tymczasem Tron, którego ona tak kochała, bez skrupułów doniósł na nią lensmanowi. Jeśli ją kiedykolwiek stąd wypuszczą natychmiast wróci do domu i nigdy już nie zawita do Kongsvinger. I raz na zawsze zapomni o Tronie.
Amalie i Tannel znajdują w lesie rannego Jensa Sorlie. Ma on na sobie pelerynę, ale czy rzeczywiście jest postacią w kapturze? Amalie w wielu widzeniach widziała Olego na marach, dlatego boi się o jego życie. - Niedługo umrę - szepnął. - Wyrządziłem ci niejedną krzywdę. Ale to ta choroba... - Wiem - odparła lekko schrypniętym głosem, z trudem przełykając ślinę. Teraz musi być silna dla niego. - Tak bardzo pragnąłem tego dziecka, które nosiłaś pod sercem. Pragnąłem też ciebie, chciałem zdobyć twoje serce. - Ole otarł łzy. - Możesz odejść do niego Amalie. Jeśli chcesz żyć z Mittim, zwolnię cię z przysięgi...
Szalejąca burza zmusza Amalie do przenocowania w domu Olego. W nocy budzą ją tajemnicze hałasy. Czy to Majna próbuje ją przestraszyć? Zrozpaczona zaczyna szukać Olego. Ostatnie drzwi były otwarte. Cicho wśliznęła się do środka. Pokój był duży, zobaczyła przerzuconą przez krzesło koszulę. Na ogromnym łóżku leżał Ole i spał. - Ole - wyszeptała. Żadnej odpowiedzi. - Ole - powiedziała głośniej. Ole nie odpowiadał.