● Tytuł oryginalny:Św. Charbel
● Gatunek: Religijny
● Produkcja: Watykan

Charbel urodził się w ubogiej rodzinie chrześcijańskiej w północnym Libanie. Na chrzcie otrzymał imię Józef (Youssef). Już jako dziecko odznaczał się wielką pobożnością, zamiłowaniem do modlitwy i samotności. W wieku 23 lat wstąpił do maronickiego klasztoru w Annaya, gdzie otrzymał zakonne imię Szarbel (Charbel). W Zakonie odznaczał się wielką miłością bliźniego i posłuszeństwem. Z czasem ojciec Szarbel przeniósł się do znajdującej się w pobliżu klasztoru pustelni pod wezwaniem świętych Piotra i Pawła. Żyjąc w odosobnieniu prowadził niezwykle ascetyczny tryb życia, poszcząc i umartwiając się, większość czasu spędzając na modlitwie. W pustelni żył 23 lata. 16 grudnia 1898 roku podczas odprawiania mszy świętej dostał udaru mózgu. Zmarł w Wigilię Bożego Narodzenia – 24 grudnia 1898 roku.
Po pogrzebie ojca Szarbela miało miejsce niezwykłe zjawisko. Nad jego grobem pojawiła się jasna poświata, utrzymująca się przez wiele tygodni. Spowodowała ona, że do grobu pustelnika zaczęły przychodzić co noc rzesze wiernych i ciekawskich. Bardzo wiele osób za wstawiennictwem św. Charbela doznało cudów.
5 grudnia 1965 roku, na zakończenie Soboru Watykańskiego II papież Paweł VI ogłosił ojca Szarbela Makhloufa błogosławionym.
9 października 1977 roku w Watykanie Paweł VI kanonizował ojca Szarbela

● Tytuł oryginalny:Letter to God
● Gatunek: Religijny,Dramat
● Produkcja: USA

Tyler to chory na raka ośmioletni chłopiec, który pisze listy do Boga. Wpływa na ludzi w swojej okolicy siejąc nadzieję w każdym, kogo spotka. Niespodziewający się niczego listonosz, który ma problemy we własnym życiu, czyta listy chłopca. Inspirują go one do zmiany własnego życia na lepsze. Pragnie także odzyskać syna, którego stracił przez alkoholizm.

● Część - 2/2
● Tytuł oryginalny:Don Milani - Il priore di Barbiana
● Gatunek:Biograficzny/Religijny
● Produkcja:Włochy

Film przedstawia losy księdza Don Lorenzo Milani'ego, poczynając od dnia 6 grudnia 1954 roku, kiedy przybywa do małej wioski Barbiana, położonej w górach Giovi. Brak tam elektryczności i bieżącej wody. Jak sam mówi jest to "miejsce, gdzie z samotności rodzi się cierpienie i szaleństwo". Postanawia pomóc mieszkańcom, zwłaszcza tym najmłodszym. Tworzy szkołę, w której sam zostaje nauczycielem. Z czasem jego metody nauczania stają się sławne we Włoszech. Angażując się jednak w pracę z dziećmi zapomina o własnym zdrowiu, które pogarsza się z miesiąca na miesiąc. Swoje dzieło kontynuuje, mimo wielu przeciwności, aż do śmierci 26 czerwca 1967 roku.

● Tytuł oryginalny:Św. Charbel
● Gatunek: Religijny
● Produkcja: Watykan

Charbel urodził się w ubogiej rodzinie chrześcijańskiej w północnym Libanie. Na chrzcie otrzymał imię Józef (Youssef). Już jako dziecko odznaczał się wielką pobożnością, zamiłowaniem do modlitwy i samotności. W wieku 23 lat wstąpił do maronickiego klasztoru w Annaya, gdzie otrzymał zakonne imię Szarbel (Charbel). W Zakonie odznaczał się wielką miłością bliźniego i posłuszeństwem. Z czasem ojciec Szarbel przeniósł się do znajdującej się w pobliżu klasztoru pustelni pod wezwaniem świętych Piotra i Pawła. Żyjąc w odosobnieniu prowadził niezwykle ascetyczny tryb życia, poszcząc i umartwiając się, większość czasu spędzając na modlitwie. W pustelni żył 23 lata. 16 grudnia 1898 roku podczas odprawiania mszy świętej dostał udaru mózgu. Zmarł w Wigilię Bożego Narodzenia – 24 grudnia 1898 roku.
Po pogrzebie ojca Szarbela miało miejsce niezwykłe zjawisko. Nad jego grobem pojawiła się jasna poświata, utrzymująca się przez wiele tygodni. Spowodowała ona, że do grobu pustelnika zaczęły przychodzić co noc rzesze wiernych i ciekawskich. Bardzo wiele osób za wstawiennictwem św. Charbela doznało cudów.
5 grudnia 1965 roku, na zakończenie Soboru Watykańskiego II papież Paweł VI ogłosił ojca Szarbela Makhloufa błogosławionym.
9 października 1977 roku w Watykanie Paweł VI kanonizował ojca Szarbela

Dokument