Volkswagen Golf (1974).jpg

eliocik / MOTORYZACJA / Kultowe auta XX w (zdjęcia I opisy) / Volkswagen Golf (1974).jpg

Download: Volkswagen Golf (1974).jpg

Pobierz

1,02 MB

(1600px x 1200px)

Rok 1974. Szczególny moment. Kryzys paliwowy na świecie to raz a dwa to koniec ery garbusa. Legendarny „kaffer” był już na tyle przestarzały, że firma Volkswagen szybko musiała coś wymyślić. I wymyśliła kolejną legendę! Niemcy widząc niebywałą popularność Fiata 127 z nowym typem nadwozia hatchback uznali, że w segmencie „C” też ono się przyjmie. Co prawda wcale nie byli prekursorami, bo Francuzi już od ośmiu lat w tymże segmencie produkowali Renault 16. Jednak o „szesnastce” nikt już nie pamięta a Golf jest na topie do dzisiaj. Ileż to już kolejnych wersji powstało. No, ale skupmy się na pierwszej. Rynek wymagał by auto budować zarówno w wersji 3-, jak i 5-cio drzwiowej. Poza tym firma musiała rozstać się z ulubionym montażem silników z tyłu auta (innych nigdy nie robiła!) i chłodzeniem powietrzem (też nigdy innych nie robiła!). Sylwetka, Golfa, choć zaprojektowana przez czołową firmę włoską Ital Design niby niczym nie zachwycała, ot, dwubryłowe nadwozie, imponowała tylko niska masa, jak na segment „C” – 750 kg. Jednak zaufanie do niemieckiej marki i dobrze dopasowana gama silników (zwłaszcza zastosowanie diesli) spowodowały natychmiastową popularność. Pomogły też dość nowoczesne rozwiązania: przedni napęd, silnik montowany poprzecznie, zawieszenie z kolumnami McPhersona z przodu i belką skrętną z tyłu. Już po dwóch latach produkowano milionowy egzemplarz. O dziwo auto przyjęło się na rynku USA (jako Rabbit) i w Ameryce Południowej (jako Caribe). Dziś Golf należy do najbardziej rozpoznawalnych i popularnych modeli oferowanych na całym świecie. Sprzedano ponad 6 milionów egzemplarzy "jedynek". Nazwa „Golf” to meteorologiczny akcent, który towarzyszył powstałym w tym czasie modelom VW (Passat, Sirocco). Na dołączonej gamie zdjęć wyjątkowo dodaję jedną fotkę prototypu, który musiał być jednak zmodyfikowany .

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

eliocik

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Stopniowo postaram się umieszczać w galerii najważniejsze aua XX wieku, jako że trochę znam się na tym. Te, które były kamieniem milowym w historii motoryzacji, bądź te, które po prostu coś znaczyły. Opisy umieszczę w miarę czytelne, pozbawione raczej szczegółów technicznych a bardziej skierowane do mniej zainteresowanych motoryzacją.
Docelowo zamierzam skompletować 100 modeli, ale nie wiem, czy starczy mi cierpliwości i zaparcia.
Wykaz modeli chronologicznie:

Oldsmobile (1901) ========================================= od 1900
Rolls Royce - Silver Ghost(1906)
Ford T (1908)
Cadillac V8 (1927)
Ford A (1927)
Mercedes 770 (1930) =======================================0d 1930
Citroen Traction Avant (1934)
Fiat Topolino (1936)
Citroen 2CV (1938)
Jeep Willys (1941)=========================================0d 1940
Volkswagen (1945)
Pobieda M20 (1946)
Renault 4CV (1946)
Citroen H (1947)
Peugeot 203 (1948)
Ferrari 250 (1953) =========================================od 1950
Hindustan Ambassador (1954)
Citroen DS (1955)
VW Karmann Ghia (1955)
Renault Dauphine (1956)
Fiat 500 (1957)
Austin FX4 (1958)
Cadillac de Ville (1959)
Renault Floride (1959)
Mini Morris (1959)
Mercedes W110 (1961) ===========================================od 1960
Peugeot 404 (1960)
Renault 4 (1961)
Volkswagen 1600 (1961)
BMW 1500 (1962)
Aston Martin DB5 (1963)
Porsche 911 (1963)
Ford Mustang (1964)
Opel Kadett B (1965)
Renault 16 (1965)
Volvo 140 (1966)
Fiat 124 (1966)
Fiat 125 (1966)
Toyota Corolla (1966)
Lamborghini Miura (1966)
Ford Escort I (1967)
NSU Ro80 (1967)
Peugeot 504 (1968)
Renault 12 (1969)
Ford Capri (1969)
Fiat 127 (1971) ============================================ od 1970
Renault 5 (1972)
Fiat 126 (1972)
Volkswagen Passat (1973)
Volvo 240 (1974)
Volkswagen Golf (1974)
Mercedes W123 (1976)
Opel Kadett D(1979)
Audi Quattro (1980)===========================================od 1980
Fiat Panda (1980)
Ford Sierra (1982)
Fiat Uno (1983)
Renault 11 (1983)
Peugeot 205 (1983)
Ford Focus (1998) ==========================================od 1990
Peugeot 206 (1998)
Toyota Yaris (1999)

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Rolls Royce - Silver Ghost (1906).jpg

Ikona brytyjskiego automobilizmu. Moim zdaniem najładnie ...

Ikona brytyjskiego automobilizmu. Moim zdaniem najładniejsze auto wszech czasów. Nienaganne proporcje „srebrnego ducha” budziły, budzą i będą budzić szacunek. Auto produkowane przez 20 lat z pewnością znane jest wszystkim. Rzecz ciekawa, samochód ten piękny był tylko jako kabriolet. Opcja z rozłożonym dachem już nie miała w sobie tego polotu. Potężny 7-litrowy silnik, którego cicha praca stała się legendą osiągał moc 48 KM. Pozwalało to na rozpędzenie auta do prędkości niewiele powyżej 100 km/h. Na tamte czasy było to najszybsze, seryjnie produkowane auto. Z liczby 7874 zbudowanych samochodów tego modelu ponad 5 tysięcy jeździ do dzisiaj. Zadziwiająca długowieczność. Ciekawostką jest fakt, że słynny znaczek RR pojawił się na modelu dopiero pięć lat po rozpoczęciu produkcji, już po śmierci Charlesa Rollsa. Marka Rolls-Royce to potwierdzenie statusu społecznego i majątkowego. Dla wielkich tego świata, monarchów czy gigantów finansowych to absolutne „must-have”! Tak jest dziś i tak było dawniej. Nawet towarzysz Lenin jeździł Silver Ghostem, z resztą doposażył go w napęd gąsienicowy z tyłu i płozy na kołach przednich.

Mercedes W123 (1976).jpg

W Polsce zwany beczką. W latach 80-tych, gdy jeździło si ...

W Polsce zwany beczką. W latach 80-tych, gdy jeździło się na zachód do pracy marzeniem każdego było przywieźć za zarobione pieniądze właśnie „beczkę”. Nawet, jeśliby miała ponad 500 tyś przebiegu, bo auto uznawano za niezniszczalne. Dlatego też pod koniec lat 80-tych Polska była drugim po RFN krajem pod względem zarejestrowanych Mercedesów. Z kolei dziś beczkami jeździ pół Afryki. Tak naprawdę W123 nie jest oryginalnym projektem. W dużej mierze opiera się na poprzedniku W114, u nas znanym jako „przejściówka”. Wystarczy popatrzeć na bok samochodu. Zmieniono natomiast układ reflektorów na poziome, zlikwidowano trójkątne szybki boczne. Jako, że samochód był z wyższej półki, można była za opłatą zamówić poduszkę powietrzną dla kierowcy, ABS (od 1980), a także absolutny hit – centralny zamek. Co prawda nie było zdalnego pilota, samochód zamykał się i otwierał po przekręceniu kluczykiem zamka w drzwiach kierowcy. Ale nawet takie rozwiązanie było obiektem zazdrości innych kierowców. Obiektem westchnień były też pasy bezwładnościowe, montowane seryjnie. Młodsi zapaleńcy motoryzacji nie pamiętają widoku ciągnącego się pasa na zewnątrz drzwi. Najpopularniejszym silnikiem benzynowym była jednostka 2,3 litra o mocy 109 KM. Pozwalała rozpędzić auto do prędkości 170 km/h. a setkę osiągała w 13,7 sek. Natomiast diesel 2,0 litra (najbardziej niezawodny) miał 55 KM i w porywach gnał 130 km/h. Do 100 km/h rozpędzał się ponad pół minuty! Tradycyjnie, jak w starszych modelach „beczka” mogła pochwalić się olbrzymim bagażnikiem – 500l. Blisko spokrewnionym modelem było pięknie się prezentujące coupe (wytwarzane w latach 1977-85). Potwornie długie drzwi, mnóstwo chromu, sportowa ale wyważona sylwetka robiły wrażenie. Nie zniechęcała skromna ilość miejsca z tyłu. Coupe miało najładniejsze kolory.

Mini Morris (1959).jpg

Zbudowany w 1959 roku zmotoryzował Wielką Brytanię i pon ...

Zbudowany w 1959 roku zmotoryzował Wielką Brytanię i poniekąd stał się jej motoryzacyjnym symbolem obok Rolls-Royca i Aston Martina. Ikona lat 60-tych, najbardziej rozpoznawalne auto obok VW Garbusa. Co ciekawe z początku samochód wcale nie nazywał się „Mini”. Był to Austin Seven, obecna nazwa pojawiła się kilka lat później. Nawet dziś zachwyca nieprawdopodobnym wykorzystaniem miejsca. Młodszy o ponad dekadę Fiat 126 nie mógł w tej materii z nim się równać. Mini był krótszy od „Malucha”, ale miał o 20 cm większy rozstaw osi! To pierwszy samochód na świecie, którego koła rozmieszczone zostały niemal w samych narożnikach. A jak wiadomo rozstaw osi dokładnie wyznacza ilość miejsca w środku. Sporą ilość miejsca uzyskano też dzięki poprzecznemu umieszczeniu silnika z przodu. To spore wnętrze niestety nie mogło pochwalić się bogatym wyposażeniem. Z początku właściwie był tylko prędkościomierz, ale za to jaki duży! Brakowało nawet wskaźnika stanu paliwa. Niestety, bagażnik, to niemal półka dla kota. Pierwotnie najpopularniejszy był silnik o pojemności 849 cm³ i mocy 33 KM. Z taką jednostką auto nie było demonem prędkości -maks 116 km/h, rozpędzało się do setki 29,7 sek. Przez 41 lat wyprodukowano ponad 5 milionów tych aut a budowano je aż w dwunastu krajach! Samochód był ulubieńcem gwiazd. Jeździli nim Niki Lauda, Enzo Ferrari, Steve McQueen i nawet królowa angielska posiadała Mini. Dla każdego z czwórki Beatlesów był to pierwszy samochód. MINI służył również w Brytyjskiej Policji.

Renault 16 (1965).jpg

Nie może zabraknąć tego auta w kolekcji, bowiem powszech ...

Nie może zabraknąć tego auta w kolekcji, bowiem powszechnie uważa się, że jest to pierwszy hatchback w historii motoryzacji. Pojawił się na rynku z początkiem 1965 roku. Tak naprawdę w momencie, gdy projekt powstawał nawet nie było nazwy „hatchback”. Mówiono, że pojazd otrzymał piąte drzwi do przestrzeni bagażowej i używano określenia „kombilimuzyna”. Projektanci Renault innowacyjnością wykazali się nie tylko w tym rozwiązaniu. „Szesnastka” była też pierwszym modelem firmy z przednim napędem. Te dwa nowatorskie rozwiązania dały wymierną korzyść: auto, choć niedługie (423 cm), miało łatwo rozkładane siedzenia do spania, co cieszyło nabywców lubiących turystykę. Dzielona kanapa z tyłu pozwalała na przewożenie długich przedmiotów. To też było absolutnym novum. Wszystkie modele posiadały z przodu pasy bezwładnościowe! Konstruktorzy uzyskali niespotykany jak na tamte czasy stosunek rozstawu osi do długości, który wyniósł 0,64. Nawet najnowsze Renault Clio, czy VW Golf nie mogą wykazać się tak dobrym wynikiem. Nic więc dziwnego, że w 1966 roku auto nagrodzono zaszczytnym tytułem „Samochód Roku” (COTY). Podstawowy silnik miał 60 KM przy pojemności 1,5 litra. Do setki rozpędzał się w 17 sekund a maksymalnie jechał 145 km/h. Ostatnie Renault 16 zbudowano w 1980 roku. Jego następcą okazał się produkowany już od kilku lat Renault 20/30, później po kolei były Renault 25, Safrane, Vel Satis i wreszcie Latitude. Jednak żaden z tych modeli nie mógł równać się powodzeniem z „Szesnastką”.

Fiat 124 (1966).jpg

Tym modelem Fiat wrócił do przedwojennego sposobu oznacz ...

Tym modelem Fiat wrócił do przedwojennego sposobu oznaczania kolejną liczbą a nie pojemnością silnika. 124 stał się o tyle znany Polakom, że bardzo blisko spokrewniona z nim była Łada i trochę Fiat 125p. Samochód wkroczył na rynek w 1966 roku z impetem, zdobywając tytuł „Car of the Year”. Zastąpił „pontonowego” Fiata 1300/1500, odziedziczając po nim płytę podłogową. Z resztą polski Fiat 125p też miał tę płytę a z Fiatem 124 jeszcze dodatkowo wspólny dach, drzwi i słupki. Tak więc wiele zostało w rodzinie. Jeśli chodzi o sylwetkę auta, była ona dość wyważona, bez awangardy. Projektanci nie zdecydowali się jeszcze na gięte szyby boczne, co już akurat było hitem innych, przodujących marek i powoli stawało się normą. Jako podstawową jednostkę napędową wybrano silnik 1200 o mocy 60 KM. Pozwalał rozpędzić samochód do 140 km/h. Imponujące na tamte czasy przyśpieszenie 13,5 do setki było wynikiem małej masy pojazdu (895 kg). Jak wspomniałem spokrewniona z Fiatem 124 była Łada. Związek Radziecki zakupił licencję. Dokonano zmian silnikowych (mrozy) i zawieszenia (na dziurawe drogi). Zmiany były przeprowadzone wzorcowo, w przyszłości Łada znana była z tego, że dawała się uruchomić przy temperaturach tak niskich, jak żadne inne auto. Gdy Włosi zapomnieli już o tym modelu, nadal on cieszył się popularnością na wschodzie. W roku 1982 przeprowadzono modernizację. Ładę wytwarzano do 2012 roku, czyli stała się najdłużej produkowanym autem w Europie – 46 lat! Ale, o ile mi wiadomo samochód nadal powstaje w prowincjonalnych fabrykach na wschodzie, w 2013 roku widziałem nową Ładę w salonie na Ukrainie.

NSU Ro80 (1967).jpg

Na ulicach był rzadko widywany. Wiele osób nawet nie wie ...

Na ulicach był rzadko widywany. Wiele osób nawet nie wie o jego istnieniu. A jednak samochód to szczególny i nie może go zabraknąć w tej galerii. Niemcy zaryzykowali. Chcąc promować kontrowersyjny silnik Wankla musieli zdecydować się na produkcję seryjną. Padło na NSU. Model Ro80 start nawet miał udany. Bardzo nowoczesne nadwozie (wiele lat jeszcze mogło się podobać), komfortowe wykończenie i nietypowy silnik pozwoliły mu uzyskać tytuł samochodu roku 1968. Jak to z tym silnikiem było? Jeden litr pojemności, dwa tłoki, moc 116 KM. Silnik Wankla jest z pozoru idealny, niezwykle wydajny, cicho pracuje, bez wstrząsów, bo tłok się obraca a nie posuwa. Niestety, jest jedna bolączka: trwałość. Po 50 tyś km należało silnik remontować. Który klient zdecyduje się na takie koszty? Tym bardziej, że nawet na starcie NSU Ro80 był droższy od standardowego Mercedesa. A jeśli dodamy duże spalanie, nieposkromiony apetyt na olej (1,5 litra na 1000km) i mnóstwo spalin, to nie pomogły inne zalety. Przestronne wnętrze, olbrzymi bagażnik (675l), niski współczynnik Cx – 0,35, dobre osiągi, nadzwyczajna stabilność na zakrętach zdały się na nic. Co prawda fabryka uporała się z szczelnością komory stosując tytanowe uszczelki, ale było to już w momencie, kiedy o NSU Ro80 opowiadano dowcipy na temat jego „niezawodności”. Kryzys paliwowy z początku lat 70 zamknął temat stając się dla tego samochodu gwoździem do trumny. Niestety tych aut wyprodukowano tylko 37 tysięcy.

Karmann Ghia (1955).jpg

U nas prawie nieznany, ale jakże popularny na Zachodzie, ...

U nas prawie nieznany, ale jakże popularny na Zachodzie, tym Zachodzie, do którego wtedy dostępu nie mieliśmy. O tym samochodzie mówiono: Porsche dal ubogich. Rzeczywiście ten samochód miał boksera z tyłu, miał odpowiedni warkot, ale mimo swojego sportowego, wręcz agresywnego wyglądu miał też więcej wspólnego z Volkswagenem Garbusem, niż z jakimkolwiek autem sportowym. Jednak niewątpliwie trzeba przyznać, że był to najładniejszy Volkswagen w całej historii. Ghia to nazwa firmy włoskiej. Ta właśnie firma zaprojektowała auto w 1953 roku, choć oficjalna prezentacja nastąpiła dwa lata później. O dziwo karoseria był spawana, następnie szlifowana i obrabiana przed malowaniem ręcznie! Auto miało specjalny bagnet. Ot taki długi drucik. Znamy taki bagnet w samochodzie, ale ten służył do sprawdzania poziomu …paliwa. Nie do wiary, Karmann Ghia nie posiadała wskaźnika paliwa. Nie oszukujmy się VW stworzył to auto tylko po to, by sprawić wrażenie firmy podążającej za sukcesem, za nowością, bo Garbus po prostu robił się stary. I co? Niechcący wyszedł im świetny model! To nic, że sportowa Karmann-Ghia miało tylko 36 KM. Do 1974 roku zbudowano raptem ok. 400 tyś tych samochodów, ale nie ulega wątpliwości, że to jednak auto kultowe.

Peugeot 504 (1968).jpg

Już ich nie widać na ulicach a kiedyś nawet w Polsce był ...

Już ich nie widać na ulicach a kiedyś nawet w Polsce były popularne. Peugeota w latach 70-tych można było kupić w Pewexie za dolary. Był synonimem komfortu, powiewem wolności z zachodu. Miękkie zawieszenie wzmacniało poczucie luksusu, samochód jakby płynął po szosie. A Polacy przyzwyczajeni do kangurowatych podrygów Malucha czuli się jak w raju. Z resztą za Gierka kilka egzemplarzy jeździło w rządowej flocie. We Francji auto produkowano 15 lat (1968-83), to bardzo długo, ale w Nigerii jeszcze dłużej, bo aż do 2005 roku! Z resztą do dziś Peugeot 504 kojarzony jest najbardziej z Afryką i tamtejszymi taksówkami. Ten francuski Mercedes rozpieszczał wygodą prowadzenia, choć miał swoje dziwactwa. Kierunkowskazy zmieniane prawą ręka, koło zapasowe wyjmowane bez otwierania bagażnika (ależ pokusa dla złodziei). A swoją drogą pojemny bagażnik posiadał chyba najbardziej rozpoznawalną na świecie klapę, załamaną w połowie głębokości. Peugeot 504 rzeczywiście na tle innych aut wyróżniał się wygodą, natomiast osiągi miał raczej standardowe. Dość ciężki samochód zaopatrzono w silnik 1,8 o mocy 83 KM. Rozpędzał on auto do 160 km/h. Ale właściwości trakcyjne plus komfort wystarczyły do przyznania Peugeotowi 504 tytułu Samochodu Roku w 1969. Tytuł prestiżowy, więc popyt był spory. W sumie wyprodukowano ponad 3 miliony tych aut, co ciekawe w bardzo stonowanych kolorach, raczej takich, jakie są popularne dzisiaj a nie 40 lat temu.

Volvo 240 (1974).jpg

I pomyśleć, że firma Volvo dziś należy do chińskiej Geel ...

I pomyśleć, że firma Volvo dziś należy do chińskiej Geely, której samochody znane są na przykład …na Ukrainie. Model 240 to wizytówka Volvo. Kanapa na kołach. Legendarna wręcz niezawodność, bezpieczeństwo i dobrze znany kształt. Firma Volvo w latach 70-tych uznała, że cechą charakterystyczną ich pojazdów będą kąty proste. Model pojawił się w 1974 roku i wtedy to fajnie nawet wyglądało. Ale przyszły lata 90-te i wszystko zaczęło być obłe. Kanciaste auta Volvo wyglądały po prostu źle. Projektanci długo, bardzo zwlekali, wreszcie zapadła decyzja: robimy obłe. Ale wtedy akurat obłe wyszły z mody. Jak ze stonogą u Brzechwy. Te kłopoty z kształtami nijak miały się do powodzenia marki. Modelu 240 przez prawie 20 lat produkcji (sic!) sprzedano 3 miliony! Dopiero w 1991 roku pojawił się następca – Volvo 850. Rzecz ciekawa, bo chyba największą bolączką 240-tki jest …korozja. Szwedzi uznali, że tak doskonała stal szwedzka nie wymaga przykładania się do zabezpieczenia antykorozyjnego. No i doigrali się. Starsze modele zżerała rdza, zwłaszcza na klapie bagażnika w wersji kombi. Model jest chyba rekordzistą, jeśli chodzi o gamę silników, bo oferowano ich aż 19! Wady? Owszem, były. Duża masa własna, zużycie paliwa oraz potwornie drogie części zamienne, na szczęście rzadko potrzebne. Za to bagażnik marzenie – 615 litrów.

Ford T (1908).jpg

Wiele osób sądzi, że Ford T występował tylko w kolorze c ...

Wiele osób sądzi, że Ford T występował tylko w kolorze czarnym, bowiem znany jest cytat H. Forda: „klient może sobie zażyczyć samochód w każdym kolorze, byle by był to czarny”. Ale prawda jest zupełnie inna. Z początku w ogóle nie było czarnych Fordów T. Malowano je na czerwono, szaro, niebiesko lub zielono. Później, gdy okazało się, że czarny lakier najszybciej wysycha auta rzeczywiście wychodziły z fabryki tylko w tym kolorze. Z kolei pod koniec okresu produkcji przeważała barwa szara. Ford model T. Samochód legenda. 19 lat produkcji, 15 milionów egzemplarzy! Auto, które zmotoryzowało Stany Zjednoczone. Przyczyn sukcesu było kilkanaście. Skupmy się na najważniejszych. Samochód miał prostą konstrukcję i był niezawodny. Ale jeśli coś się popsuło, to właściciel wiedział, że każdą cześć dokupi w zwykłym sklepie, bowiem firma wpadła na rewelacyjny pomysł: równolegle z produkcją aut biegła produkcja części, które skatalogowane trafiały do tysięcy sklepów na terenie USA. Druga rzecz to cena. Mimo inflacji, w ciągu 20 lat model T staniał ponad trzykrotnie. Henry Ford stale obniżał koszty produkcji. Tutaj mamy do czynienia z kolejną pomyłką powielaną przez wiele źródeł, nawet Wikipedię. Otóż Ford model T nie był pierwszym autem produkowanym seryjnie. Pierwszy to Oldsmobile Curved Dash z 1901 roku. Zbudowano ich 19 tysięcy. Natomiast Ford T był jednym z pierwszych aut wytwarzanych taśmowo! Produkcja seryjna a produkcja taśmowa to jednak spora różnica. Dzięki taśmie a także malowaniu na czarno fabryka znacząco redukowała koszty produkcji. Dla uzupełnienia warto jeszcze dodać, że silnik miał 2,9 l pojemności, moc 20 KM a prędkość maksymalna wynosiła 68 km/h. Prowadzenie pojazdu, choć banalnie proste, odbywało się zupełnie inaczej, niż dzisiaj. Z resztą przed wojną na ten właśnie model obowiązywało oddzielne prawo jazdy. Mało prawdopodobne jest, by współczesny kierowca potrafił od razu pokierować Fordem T.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin