Peugeot 404 (1960).jpg

eliocik / MOTORYZACJA / Kultowe auta XX w (zdjęcia I opisy) / Peugeot 404 (1960).jpg

Download: Peugeot 404 (1960).jpg

Pobierz

1,58 MB

(1600px x 1200px)

To właśnie ten samochód sprawił, że z początkiem lat 60-tych Peugeotami zaczęła jeździć cała Afryka. I tak jest do dziś. Modele się zmieniają, ale najliczniej reprezentowana marka na Czarnym Lądzie wciąż jest ta sama.
Numer 404 wprowadził w 1960 roku powiew nowego we francuskiej firmie. Nie tylko z powodu zmiany logo (lew wskoczył na tarczę). W pojazdach skończyły się obłe karoserie. O linię nadwozia zadbał sam Battista Farina (firma Pininfarina). Nie można powiedzieć, że wygląd Peugeota 404 był przełomem. Przecież już w 1954 roku powstał niemal bliźniaczy Subaru 1500, w 1957 podobna, choć większa Lancia Flamina, ale zrównoważone kształty 404 zapewniły ponadczasowy charakter. We Francji auto produkowano do połowy lat 70, a w Kenii aż do 1991 roku.
Powodzenie na rynku w dużej mierze ten model zawdzięcza czterem wygranym (w tym trzy razu z rzędu) rajdom Safari. Takiego dowodu niezawodności szukali się taksówkarze. Samochód stał się jedną z najpopularniejszych taksówek na świecie. Właśnie za to pokochała go cała Afryka.
Peugeot 404 raczej nie był demonem szos. Podstawowy silnik 1600 miał 63 KM i rozpędzał auto do 145 km/h. Warto jednak zaznaczyć, że czasem wyważona sylwetka, przeciętne osiągi, ale połączone z trwałością mogą spowodować olbrzymią popularność samochodu i jego świetną sprzedaż. Następca, Peugeot 504, mimo, że bardziej komfortowy nie zapewniał już takiej niezawodności.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

eliocik

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Stopniowo postaram się umieszczać w galerii najważniejsze aua XX wieku, jako że trochę znam się na tym. Te, które były kamieniem milowym w historii motoryzacji, bądź te, które po prostu coś znaczyły. Opisy umieszczę w miarę czytelne, pozbawione raczej szczegółów technicznych a bardziej skierowane do mniej zainteresowanych motoryzacją.
Docelowo zamierzam skompletować 100 modeli, ale nie wiem, czy starczy mi cierpliwości i zaparcia.
Wykaz modeli chronologicznie:

Oldsmobile (1901) ========================================= od 1900
Rolls Royce - Silver Ghost(1906)
Ford T (1908)
Cadillac V8 (1927)
Ford A (1927)
Mercedes 770 (1930) =======================================0d 1930
Citroen Traction Avant (1934)
Fiat Topolino (1936)
Citroen 2CV (1938)
Jeep Willys (1941)=========================================0d 1940
Volkswagen (1945)
Pobieda M20 (1946)
Renault 4CV (1946)
Citroen H (1947)
Peugeot 203 (1948)
Ferrari 250 (1953) =========================================od 1950
Hindustan Ambassador (1954)
Citroen DS (1955)
VW Karmann Ghia (1955)
Renault Dauphine (1956)
Fiat 500 (1957)
Austin FX4 (1958)
Cadillac de Ville (1959)
Renault Floride (1959)
Mini Morris (1959)
Mercedes W110 (1961) ===========================================od 1960
Peugeot 404 (1960)
Renault 4 (1961)
Volkswagen 1600 (1961)
BMW 1500 (1962)
Aston Martin DB5 (1963)
Porsche 911 (1963)
Ford Mustang (1964)
Opel Kadett B (1965)
Renault 16 (1965)
Volvo 140 (1966)
Fiat 124 (1966)
Fiat 125 (1966)
Toyota Corolla (1966)
Lamborghini Miura (1966)
Ford Escort I (1967)
NSU Ro80 (1967)
Peugeot 504 (1968)
Renault 12 (1969)
Ford Capri (1969)
Fiat 127 (1971) ============================================ od 1970
Renault 5 (1972)
Fiat 126 (1972)
Volkswagen Passat (1973)
Volvo 240 (1974)
Volkswagen Golf (1974)
Mercedes W123 (1976)
Opel Kadett D(1979)
Audi Quattro (1980)===========================================od 1980
Fiat Panda (1980)
Ford Sierra (1982)
Fiat Uno (1983)
Renault 11 (1983)
Peugeot 205 (1983)
Ford Focus (1998) ==========================================od 1990
Peugeot 206 (1998)
Toyota Yaris (1999)

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Toyota Corolla (1966).jpg

Rzadko się zdarza, by firma ten sam model najpierw produ ...

Rzadko się zdarza, by firma ten sam model najpierw produkowała w segmencie B a potem C. Corolla pojawiła się na rynku w momencie, gdy z japońskich aut raczej pokpiwano. Wytykano awaryjność, kiepski design, słabe osiągi. Ale małe azjatyckie rączki szybko się uczą. Niebawem „Japończyk” stał się synonimem solidności. To samo było w latach 90-tych z Koreą i kto wie, czy nie będzie z Chinami. Tak, czy inaczej już w 1970 roku łączna produkcja wyniosła milion sztuk i Corolla była jednym z najlepiej sprzedających się aut na świecie. To ona utorowała drogę innym markom japońskim. W roku 1983 z taśmy schodzi Corolla nr 10 milionów a miesięcznie kupuje ją 100 tysięcy kierowców. Ale wróćmy do pierwszego modelu z roku 1966. Do tej pory japońscy projektanci raczej wzorowali się na autach z Europy i USA. Tym razem zbudowali coś zupełnie własnego. Sedan, 2-lub 4-drzwiowy. Samochód był krótki (niespełna 4 m) a tylną oś napędzał silnik 1,1 o mocy 52 KM. Nowy model miejsca zdobył popularność, która niebawem została podparta opinią o bezawaryjności auta. I to spowodowało, że do 2012 roku sprzedano 39 milionów Toyoty Corolli w 9 generacjach. Rekord świata.

Oldsmobile (1901).jpg

Ten Oldsmobile do historii wszedł jako „Curved Dash”, cz ...

Ten Oldsmobile do historii wszedł jako „Curved Dash”, czyli zagięty błotnik, osłonka. Wystarczy popatrzeć na zdjęcia i widać, że ta nadana nazwa dokładnie odzwierciedla wygląd przodu. Dlaczego ten samochód jest taki ważny? Otóż dotyczy go ciekawostka przypisywana przez wielu miłośników motoryzacji Fordowi T. Często spotkać można opinię, że był on pierwszym na świecie autem produkowanym seryjnie, a to mit. Bowiem Oldsmobile „zagięta osłonka” został zbudowany w ilości 19 tysięcy sztuk, (czyli całkiem pokaźna seria) w latach 1901-1904, jeszcze zanim na deskach kreślarskich pojawił się słynny Ford. Niestety poniektórzy „znawcy” dla równowagi twierdzą, że Oldsmobile był pierwszym autem taśmowym. To z kolei nie jest już prawdą. Tak spora seria pozwoliła na stosunkowo niski koszt produkcji a tym samym sprzedaż po niezbyt wygórowanej cenie. „Curved Dash” kosztował 650 dolarów, co na dzisiejsze czasy daje około 20 tysięcy USD. Autko było lekkie, ważyło około 500 kg a wyglądem niewiele się różniło od bryczki. Nie było mowy o drzwiach, drugim rzędzie siedzeń, czy nawet kierownicy. Skręcano za pomocą drążka, zwanego „rumpelkiem”. Trochę to skomplikowane, bowiem aby skręcić w lewo, należało drążkiem obrócić …w prawo i na odwrót. Jednocylindrowy silnik 1,6 pozwalał na jazdę z prędkością 30 km/h. Oryginalny eksponat można obejrzeć w warszawskim Muzeum Techniki.

Volvo 240 (1974).jpg

I pomyśleć, że firma Volvo dziś należy do chińskiej Geel ...

I pomyśleć, że firma Volvo dziś należy do chińskiej Geely, której samochody znane są na przykład …na Ukrainie. Model 240 to wizytówka Volvo. Kanapa na kołach. Legendarna wręcz niezawodność, bezpieczeństwo i dobrze znany kształt. Firma Volvo w latach 70-tych uznała, że cechą charakterystyczną ich pojazdów będą kąty proste. Model pojawił się w 1974 roku i wtedy to fajnie nawet wyglądało. Ale przyszły lata 90-te i wszystko zaczęło być obłe. Kanciaste auta Volvo wyglądały po prostu źle. Projektanci długo, bardzo zwlekali, wreszcie zapadła decyzja: robimy obłe. Ale wtedy akurat obłe wyszły z mody. Jak ze stonogą u Brzechwy. Te kłopoty z kształtami nijak miały się do powodzenia marki. Modelu 240 przez prawie 20 lat produkcji (sic!) sprzedano 3 miliony! Dopiero w 1991 roku pojawił się następca – Volvo 850. Rzecz ciekawa, bo chyba największą bolączką 240-tki jest …korozja. Szwedzi uznali, że tak doskonała stal szwedzka nie wymaga przykładania się do zabezpieczenia antykorozyjnego. No i doigrali się. Starsze modele zżerała rdza, zwłaszcza na klapie bagażnika w wersji kombi. Model jest chyba rekordzistą, jeśli chodzi o gamę silników, bo oferowano ich aż 19! Wady? Owszem, były. Duża masa własna, zużycie paliwa oraz potwornie drogie części zamienne, na szczęście rzadko potrzebne. Za to bagażnik marzenie – 615 litrów.

Peugeot 504 (1968).jpg

Już ich nie widać na ulicach a kiedyś nawet w Polsce był ...

Już ich nie widać na ulicach a kiedyś nawet w Polsce były popularne. Peugeota w latach 70-tych można było kupić w Pewexie za dolary. Był synonimem komfortu, powiewem wolności z zachodu. Miękkie zawieszenie wzmacniało poczucie luksusu, samochód jakby płynął po szosie. A Polacy przyzwyczajeni do kangurowatych podrygów Malucha czuli się jak w raju. Z resztą za Gierka kilka egzemplarzy jeździło w rządowej flocie. We Francji auto produkowano 15 lat (1968-83), to bardzo długo, ale w Nigerii jeszcze dłużej, bo aż do 2005 roku! Z resztą do dziś Peugeot 504 kojarzony jest najbardziej z Afryką i tamtejszymi taksówkami. Ten francuski Mercedes rozpieszczał wygodą prowadzenia, choć miał swoje dziwactwa. Kierunkowskazy zmieniane prawą ręka, koło zapasowe wyjmowane bez otwierania bagażnika (ależ pokusa dla złodziei). A swoją drogą pojemny bagażnik posiadał chyba najbardziej rozpoznawalną na świecie klapę, załamaną w połowie głębokości. Peugeot 504 rzeczywiście na tle innych aut wyróżniał się wygodą, natomiast osiągi miał raczej standardowe. Dość ciężki samochód zaopatrzono w silnik 1,8 o mocy 83 KM. Rozpędzał on auto do 160 km/h. Ale właściwości trakcyjne plus komfort wystarczyły do przyznania Peugeotowi 504 tytułu Samochodu Roku w 1969. Tytuł prestiżowy, więc popyt był spory. W sumie wyprodukowano ponad 3 miliony tych aut, co ciekawe w bardzo stonowanych kolorach, raczej takich, jakie są popularne dzisiaj a nie 40 lat temu.

NSU Ro80 (1967).jpg

Na ulicach był rzadko widywany. Wiele osób nawet nie wie ...

Na ulicach był rzadko widywany. Wiele osób nawet nie wie o jego istnieniu. A jednak samochód to szczególny i nie może go zabraknąć w tej galerii. Niemcy zaryzykowali. Chcąc promować kontrowersyjny silnik Wankla musieli zdecydować się na produkcję seryjną. Padło na NSU. Model Ro80 start nawet miał udany. Bardzo nowoczesne nadwozie (wiele lat jeszcze mogło się podobać), komfortowe wykończenie i nietypowy silnik pozwoliły mu uzyskać tytuł samochodu roku 1968. Jak to z tym silnikiem było? Jeden litr pojemności, dwa tłoki, moc 116 KM. Silnik Wankla jest z pozoru idealny, niezwykle wydajny, cicho pracuje, bez wstrząsów, bo tłok się obraca a nie posuwa. Niestety, jest jedna bolączka: trwałość. Po 50 tyś km należało silnik remontować. Który klient zdecyduje się na takie koszty? Tym bardziej, że nawet na starcie NSU Ro80 był droższy od standardowego Mercedesa. A jeśli dodamy duże spalanie, nieposkromiony apetyt na olej (1,5 litra na 1000km) i mnóstwo spalin, to nie pomogły inne zalety. Przestronne wnętrze, olbrzymi bagażnik (675l), niski współczynnik Cx – 0,35, dobre osiągi, nadzwyczajna stabilność na zakrętach zdały się na nic. Co prawda fabryka uporała się z szczelnością komory stosując tytanowe uszczelki, ale było to już w momencie, kiedy o NSU Ro80 opowiadano dowcipy na temat jego „niezawodności”. Kryzys paliwowy z początku lat 70 zamknął temat stając się dla tego samochodu gwoździem do trumny. Niestety tych aut wyprodukowano tylko 37 tysięcy.

VW Passat (1973).jpg

Początek lat 70 to dość specyficzny okres w motoryzacji. ...

Początek lat 70 to dość specyficzny okres w motoryzacji. Wielkimi krokami zbliża się kryzys paliwowy, klienci bardziej szukają silników oszczędnych, niż dużych. Dla firmy Volkswagen to ciężkie czasy. Ich flagowy Garbus poważnie się zestarzał, inżynierowie nie mają doświadczenia w konstrukcjach przednionapędowych. Owszem, był model K-70, ale to mało udana konstrukcja. Dlatego też zaprezentowany w 1973 roku Passat miał trochę zapożyczeń ze spokrewnionego Audi. W końcu to ta sama fabryka. Nikt wtedy nie przypuszczał, że w ciągu 40 lat pojawi się aż siedem generacji tego modelu. Oczywiście najważniejsza była generacja pierwsza. Sylwetkę zaprojektowali Włosi, bowiem VW nie chciał ryzykować. Niemiecka „fantazja” nie należała do najbardziej cenionych, lepiej skorzystać ze sprawdzonych źródeł. Linia fastback dokładnie trafiła w gusta klientów. Ale projekt był bardzo elastyczny, przewidywał 2, 4 drzwi, wersję kombi. Silnik 1,3 nie zachwycał mocą – raptem 55 KM. Ale auto było lekkie (880kg), więc osiągało 150 km/h, a do setki potrzebowało 15 sekund. Właściwie od tamtej pory Passat, obok Golfa jest najważniejszym modelem marki. Mimo, że skupiam się tu na pierwszej generacji, to należy zaznaczyć, że ta druga (1980-88) była chyba najbardziej udana wizualnie i wszystkim zachowała się w pamięci. Dlatego też w prawym dolnym rogu wyjątkowo umieszczam fotkę z tej wersji, reszta to rocznik 1973.

Citroen Traction Avant (1934).jpg

Ten model ma swoje zasłużone miejsce w historii motoryza ...

Ten model ma swoje zasłużone miejsce w historii motoryzacji. Oto pierwsze seryjne auto z napędem na przednie koła w dodatku o nadwoziu samonośnym. Rzecz zadziwiająca, ale samochód powstał chyba w najtrudniejszym dla firmy okresie, w roku 1934. Andre Citroen nie ma już praktycznie wpływu na swoje zakłady, które zostały wykupione przez Michelina. Załamany umiera wkrótce po premierze Traction Avant. Klasyczny wygląd auta, opływowa sylwetka z pewnością mogły się podobać. Przedni napęd dawał niespotykane właściwości trakcyjne, samochód świetnie trzymał się drogi. Nic dziwnego, że chętnie jeździli nim gangsterzy, ale był też w wyposażeniu wielu rządów. Nawet w komunistycznej Polsce używał go Urząd Bezpieczeństwa. Z tego powodu Polakom ten Citroen źle się kojarzył. Jego obecność pod domem delikwenta często oznaczała aresztowanie. We Francji po wojnie był oficjalnym pojazdem Prezydenta. Auto było dostępne w kilku wersjach silnikowych, ale najpopularniejsza była górnozaworowa jednostka 1,9 litra o mocy 56 KM. Pozwalała na osiągnięcie prędkości maksymalnej 120 km/h. Wszystkie auta miały hydrauliczne hamulce na cztery koła. Doskonałe rozwiązania nie starzały się i dlatego Citroen Traction Avant produkowany był aż do 1957 roku. Stał się filmową gwiazdą, znamy go nie tylko z Bonda 007, ale także z polskich filmów: „Dom”, ”Pułkownik Kwiatkowski”, "Znaki na drodze".

Fiat 500 (1957).jpg

Jeśli o „maluchu” mówimy, że zmotoryzował Polskę, to z p ...

Jeśli o „maluchu” mówimy, że zmotoryzował Polskę, to z pewnością Fiat 500 zmotoryzował Włochy. Był tym, czym Garbus dla Niemców, Citroen 2 CV dla Francuzów a wcześniej Ford T dla amerykanów. Pojawił się w 1957 roku, w okresie, gdy Włosi otrząsnęli się z wojennej klęski, a boom gospodarczy sprawił, że wszechobecne rowery, motory im nie wystarczały. Można firmy Fiat nie lubić, ale obiektywnie trzeba przyznać, że żadnej innej marce małe samochody tak dobrze nie wychodzą. Już przed wojną królował „Topolino” a pięćsetka nawiązała do jego tradycji. Ten pionier klasy samochodów miejskich posiadał silnik, jak sama nazwa wskazuje o 500 cm pojemności. Dawało to moc raptem 13,5 KM, szybko zwiększoną do 15. Mała moc nikomu nie przeszkadzała. Zawsze to lepiej, niż moknąć na motocyklu. Pasjonaci twierdzą, że „pięćsetka” stała się wzorem dla Porsche 911: cztery miejsca, bagażnik z przodu, napęd na tylne koła i silnik umieszczony z tyłu. No, może niekoniecznie. Auto było proste w budowie i obsłudze. Zaledwie dwa punkty smarowania w podwoziu, brak cieczy chłodzącej, ogrzewanie wnętrza bezpośrednio ciepłem silnika (trochę śmierdziało olejem, ale kto by na taki szczegół zwracał uwagę). Złośliwi twierdzą, że samochód był bardzo cichy, bo w czasie jazdy uszy były zatkane kolanami. Bagażnik, to właściwie „półka dla kota”- całe 30 dm. W przeciwieństwie do Fiata 126 „pięćsetce” nie udało się osiągać prędkości 100 km/h, choć niewiele brakowało. O przyśpieszeniach lepiej w ogóle nie pisać. W ciągu 18 lat od 1957 do 1975 r. wyprodukowano dokładnie 3 893 294 szt.

Ford Escort I (1967).jpg

Zastąpił Forda Anglię, a sam został zastąpiony Focusem, ...

Zastąpił Forda Anglię, a sam został zastąpiony Focusem, ale to dopiero w 2000 roku. Produkcję rozpoczęto jednocześnie w Anglii i w Niemczech. Choć Escorta coraz rzadziej widzimy na drogach, to jego nazwa na trwałe zapisała się w historii motoryzacji. Charakterystyczna maska przednia z „okienkami” na reflektory, oraz linia tylnych okien unosząca się falą pozwala z daleka rozpoznać ten model, zaprojektowany w 1967 roku. Samochód kompaktowy w tamtych czasach był znacznie mniejszy od dzisiejszych. Escort nie mógł pochwalić się przestronnym wnętrzem, zwłaszcza z tyłu, nie mógł też zaimponować bagażnikiem. Podstawowy silnik gaźnikowy 1,1 dawał moc 56 KM, co na tę pojemność było dość sporo. Prędkość maksymalna też nie budziła zastrzeżeń – 132 km/h. Należy jednak pamiętać że firma Ford zaopatrywała też model w większe silniki – 1,6 Mexico, a nawet dwulitrowe i właśnie dzięki nim Escort osiągnął tyle sukcesów w rajdach WRC. Z kolei zwycięstwa w tychże rajdach spowodowały, że kompaktowy Ford cieszył się powodzeniem, zwłaszcza u ludzi młodych. Do roku 1975 wyprodukowano ponad 2 miliony Escortów. Warto zaznaczyć, że powstawał on nie tylko we wspomnianych Niemczech i Anglii, ale także w Izraelu, Belgii, Australii, Nowej Zelandii a nawet na Tajwanie.

VW (1945).jpg

Właściwie ten samochód nie wymaga prezentacji. Bezapelac ...

Właściwie ten samochód nie wymaga prezentacji. Bezapelacyjnie jest to model wszech czasów, którego przez 65 lat wyprodukowano 21 milionów egzemplarzy. Tego rekordu zapewne nigdy się nie uda pobić. Trochę wstydliwe dla firmy Volkswagen są okoliczności powstania modelu. Nie kto inny, tylko Adolf Hitler zlecił świetnemu konstruktorowi Ferdynandowi Porsche zbudowanie auta, które swobodnie przewiezie 4 osoby z prędkością 100 km/h, a przy wadze nie większej, niż 1000 kg spali maksymalnie 10 litrów paliwa. Do tego cena miała zamknąć się w 1000 marek, przy średniej pensji 150 marek na miesiąc. Zadanie było trudne, ale Porsche je zrealizował. Prototyp był gotowy w 1938 roku. Aby sfinansować produkcję seryjną Hitler wymyślił przedpłaty na specjalną książeczkę. Niemcy wpłacali po 5 marek tygodniowo. Niestety, nikt z nich nie doczekał się zakupu. Wybuchła wojna i te małe auta przeznaczono na potrzeby armii. Dopiero po wojnie, w roku 1945 ruszyła masowa produkcja samochodu legendy. Anglicy z pewnością plują sobie dziś w brodę, bowiem fabryka Volkswagena miała być w całości przeniesiona na wyspy, ale nikt z przemysłowców brytyjskich nie wyraził zainteresowania autem, uznając, że VW nie nadaje się dla przeciętnego konsumenta. Cóż… Niemcy zabrali się za robotę. Z taśm schodził pojazd z silnikiem z tyłu, w układzie „boxer”, chłodzonym powietrzem. 1,1 litra dawało moc 25 KM, prędkość 105 km/h. Przyśpieszenie raczej wątpliwe: 50 sekund do setki. Przez kilkadziesiąt lat produkcji model oczywiście był ulepszany. Powiększał się silnik, powiększały okna, szyba przednia w drugiej fazie produkcji była gięta a nie płaska. Z czasem zmieniła się deska rozdzielcza, biegi były w pełni zsynchronizowane. Jednak ogólny wygląd i koncepcja nie ulegały zmianom. Ostatni egzemplarz Garbusa powstał w lipcu 2003 roku.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin