Ford Escort I (1967).jpg

eliocik / MOTORYZACJA / Kultowe auta XX w (zdjęcia I opisy) / Ford Escort I (1967).jpg

Download: Ford Escort I (1967).jpg

Pobierz

1,24 MB

(1600px x 1200px)

Zastąpił Forda Anglię, a sam został zastąpiony Focusem, ale to dopiero w 2000 roku. Produkcję rozpoczęto jednocześnie w Anglii i w Niemczech. Choć Escorta coraz rzadziej widzimy na drogach, to jego nazwa na trwałe zapisała się w historii motoryzacji. Charakterystyczna maska przednia z „okienkami” na reflektory, oraz linia tylnych okien unosząca się falą pozwala z daleka rozpoznać ten model, zaprojektowany w 1967 roku. Samochód kompaktowy w tamtych czasach był znacznie mniejszy od dzisiejszych. Escort nie mógł pochwalić się przestronnym wnętrzem, zwłaszcza z tyłu, nie mógł też zaimponować bagażnikiem. Podstawowy silnik gaźnikowy 1,1 dawał moc 56 KM, co na tę pojemność było dość sporo. Prędkość maksymalna też nie budziła zastrzeżeń – 132 km/h. Należy jednak pamiętać że firma Ford zaopatrywała też model w większe silniki – 1,6 Mexico, a nawet dwulitrowe i właśnie dzięki nim Escort osiągnął tyle sukcesów w rajdach WRC. Z kolei zwycięstwa w tychże rajdach spowodowały, że kompaktowy Ford cieszył się powodzeniem, zwłaszcza u ludzi młodych. Do roku 1975 wyprodukowano ponad 2 miliony Escortów. Warto zaznaczyć, że powstawał on nie tylko we wspomnianych Niemczech i Anglii, ale także w Izraelu, Belgii, Australii, Nowej Zelandii a nawet na Tajwanie.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

eliocik

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Stopniowo postaram się umieszczać w galerii najważniejsze aua XX wieku, jako że trochę znam się na tym. Te, które były kamieniem milowym w historii motoryzacji, bądź te, które po prostu coś znaczyły. Opisy umieszczę w miarę czytelne, pozbawione raczej szczegółów technicznych a bardziej skierowane do mniej zainteresowanych motoryzacją.
Docelowo zamierzam skompletować 100 modeli, ale nie wiem, czy starczy mi cierpliwości i zaparcia.
Wykaz modeli chronologicznie:

Oldsmobile (1901) ========================================= od 1900
Rolls Royce - Silver Ghost(1906)
Ford T (1908)
Cadillac V8 (1927)
Ford A (1927)
Mercedes 770 (1930) =======================================0d 1930
Citroen Traction Avant (1934)
Fiat Topolino (1936)
Citroen 2CV (1938)
Jeep Willys (1941)=========================================0d 1940
Volkswagen (1945)
Pobieda M20 (1946)
Renault 4CV (1946)
Citroen H (1947)
Peugeot 203 (1948)
Ferrari 250 (1953) =========================================od 1950
Hindustan Ambassador (1954)
Citroen DS (1955)
VW Karmann Ghia (1955)
Renault Dauphine (1956)
Fiat 500 (1957)
Austin FX4 (1958)
Cadillac de Ville (1959)
Renault Floride (1959)
Mini Morris (1959)
Mercedes W110 (1961) ===========================================od 1960
Peugeot 404 (1960)
Renault 4 (1961)
Volkswagen 1600 (1961)
BMW 1500 (1962)
Aston Martin DB5 (1963)
Porsche 911 (1963)
Ford Mustang (1964)
Opel Kadett B (1965)
Renault 16 (1965)
Volvo 140 (1966)
Fiat 124 (1966)
Fiat 125 (1966)
Toyota Corolla (1966)
Lamborghini Miura (1966)
Ford Escort I (1967)
NSU Ro80 (1967)
Peugeot 504 (1968)
Renault 12 (1969)
Ford Capri (1969)
Fiat 127 (1971) ============================================ od 1970
Renault 5 (1972)
Fiat 126 (1972)
Volkswagen Passat (1973)
Volvo 240 (1974)
Volkswagen Golf (1974)
Mercedes W123 (1976)
Opel Kadett D(1979)
Audi Quattro (1980)===========================================od 1980
Fiat Panda (1980)
Ford Sierra (1982)
Fiat Uno (1983)
Renault 11 (1983)
Peugeot 205 (1983)
Ford Focus (1998) ==========================================od 1990
Peugeot 206 (1998)
Toyota Yaris (1999)

Inne pliki do pobrania z tego chomika

NSU Ro80 (1967).jpg

Na ulicach był rzadko widywany. Wiele osób nawet nie wie ...

Na ulicach był rzadko widywany. Wiele osób nawet nie wie o jego istnieniu. A jednak samochód to szczególny i nie może go zabraknąć w tej galerii. Niemcy zaryzykowali. Chcąc promować kontrowersyjny silnik Wankla musieli zdecydować się na produkcję seryjną. Padło na NSU. Model Ro80 start nawet miał udany. Bardzo nowoczesne nadwozie (wiele lat jeszcze mogło się podobać), komfortowe wykończenie i nietypowy silnik pozwoliły mu uzyskać tytuł samochodu roku 1968. Jak to z tym silnikiem było? Jeden litr pojemności, dwa tłoki, moc 116 KM. Silnik Wankla jest z pozoru idealny, niezwykle wydajny, cicho pracuje, bez wstrząsów, bo tłok się obraca a nie posuwa. Niestety, jest jedna bolączka: trwałość. Po 50 tyś km należało silnik remontować. Który klient zdecyduje się na takie koszty? Tym bardziej, że nawet na starcie NSU Ro80 był droższy od standardowego Mercedesa. A jeśli dodamy duże spalanie, nieposkromiony apetyt na olej (1,5 litra na 1000km) i mnóstwo spalin, to nie pomogły inne zalety. Przestronne wnętrze, olbrzymi bagażnik (675l), niski współczynnik Cx – 0,35, dobre osiągi, nadzwyczajna stabilność na zakrętach zdały się na nic. Co prawda fabryka uporała się z szczelnością komory stosując tytanowe uszczelki, ale było to już w momencie, kiedy o NSU Ro80 opowiadano dowcipy na temat jego „niezawodności”. Kryzys paliwowy z początku lat 70 zamknął temat stając się dla tego samochodu gwoździem do trumny. Niestety tych aut wyprodukowano tylko 37 tysięcy.

Ford Escort I (1967).jpg

Zastąpił Forda Anglię, a sam został zastąpiony Focusem, ...

VW (1945).jpg

Właściwie ten samochód nie wymaga prezentacji. Bezapelac ...

Właściwie ten samochód nie wymaga prezentacji. Bezapelacyjnie jest to model wszech czasów, którego przez 65 lat wyprodukowano 21 milionów egzemplarzy. Tego rekordu zapewne nigdy się nie uda pobić. Trochę wstydliwe dla firmy Volkswagen są okoliczności powstania modelu. Nie kto inny, tylko Adolf Hitler zlecił świetnemu konstruktorowi Ferdynandowi Porsche zbudowanie auta, które swobodnie przewiezie 4 osoby z prędkością 100 km/h, a przy wadze nie większej, niż 1000 kg spali maksymalnie 10 litrów paliwa. Do tego cena miała zamknąć się w 1000 marek, przy średniej pensji 150 marek na miesiąc. Zadanie było trudne, ale Porsche je zrealizował. Prototyp był gotowy w 1938 roku. Aby sfinansować produkcję seryjną Hitler wymyślił przedpłaty na specjalną książeczkę. Niemcy wpłacali po 5 marek tygodniowo. Niestety, nikt z nich nie doczekał się zakupu. Wybuchła wojna i te małe auta przeznaczono na potrzeby armii. Dopiero po wojnie, w roku 1945 ruszyła masowa produkcja samochodu legendy. Anglicy z pewnością plują sobie dziś w brodę, bowiem fabryka Volkswagena miała być w całości przeniesiona na wyspy, ale nikt z przemysłowców brytyjskich nie wyraził zainteresowania autem, uznając, że VW nie nadaje się dla przeciętnego konsumenta. Cóż… Niemcy zabrali się za robotę. Z taśm schodził pojazd z silnikiem z tyłu, w układzie „boxer”, chłodzonym powietrzem. 1,1 litra dawało moc 25 KM, prędkość 105 km/h. Przyśpieszenie raczej wątpliwe: 50 sekund do setki. Przez kilkadziesiąt lat produkcji model oczywiście był ulepszany. Powiększał się silnik, powiększały okna, szyba przednia w drugiej fazie produkcji była gięta a nie płaska. Z czasem zmieniła się deska rozdzielcza, biegi były w pełni zsynchronizowane. Jednak ogólny wygląd i koncepcja nie ulegały zmianom. Ostatni egzemplarz Garbusa powstał w lipcu 2003 roku.

Mini Morris (1959).jpg

Zbudowany w 1959 roku zmotoryzował Wielką Brytanię i pon ...

Zbudowany w 1959 roku zmotoryzował Wielką Brytanię i poniekąd stał się jej motoryzacyjnym symbolem obok Rolls-Royca i Aston Martina. Ikona lat 60-tych, najbardziej rozpoznawalne auto obok VW Garbusa. Co ciekawe z początku samochód wcale nie nazywał się „Mini”. Był to Austin Seven, obecna nazwa pojawiła się kilka lat później. Nawet dziś zachwyca nieprawdopodobnym wykorzystaniem miejsca. Młodszy o ponad dekadę Fiat 126 nie mógł w tej materii z nim się równać. Mini był krótszy od „Malucha”, ale miał o 20 cm większy rozstaw osi! To pierwszy samochód na świecie, którego koła rozmieszczone zostały niemal w samych narożnikach. A jak wiadomo rozstaw osi dokładnie wyznacza ilość miejsca w środku. Sporą ilość miejsca uzyskano też dzięki poprzecznemu umieszczeniu silnika z przodu. To spore wnętrze niestety nie mogło pochwalić się bogatym wyposażeniem. Z początku właściwie był tylko prędkościomierz, ale za to jaki duży! Brakowało nawet wskaźnika stanu paliwa. Niestety, bagażnik, to niemal półka dla kota. Pierwotnie najpopularniejszy był silnik o pojemności 849 cm³ i mocy 33 KM. Z taką jednostką auto nie było demonem prędkości -maks 116 km/h, rozpędzało się do setki 29,7 sek. Przez 41 lat wyprodukowano ponad 5 milionów tych aut a budowano je aż w dwunastu krajach! Samochód był ulubieńcem gwiazd. Jeździli nim Niki Lauda, Enzo Ferrari, Steve McQueen i nawet królowa angielska posiadała Mini. Dla każdego z czwórki Beatlesów był to pierwszy samochód. MINI służył również w Brytyjskiej Policji.

Mercedes W123 (1976).jpg

W Polsce zwany beczką. W latach 80-tych, gdy jeździło si ...

W Polsce zwany beczką. W latach 80-tych, gdy jeździło się na zachód do pracy marzeniem każdego było przywieźć za zarobione pieniądze właśnie „beczkę”. Nawet, jeśliby miała ponad 500 tyś przebiegu, bo auto uznawano za niezniszczalne. Dlatego też pod koniec lat 80-tych Polska była drugim po RFN krajem pod względem zarejestrowanych Mercedesów. Z kolei dziś beczkami jeździ pół Afryki. Tak naprawdę W123 nie jest oryginalnym projektem. W dużej mierze opiera się na poprzedniku W114, u nas znanym jako „przejściówka”. Wystarczy popatrzeć na bok samochodu. Zmieniono natomiast układ reflektorów na poziome, zlikwidowano trójkątne szybki boczne. Jako, że samochód był z wyższej półki, można była za opłatą zamówić poduszkę powietrzną dla kierowcy, ABS (od 1980), a także absolutny hit – centralny zamek. Co prawda nie było zdalnego pilota, samochód zamykał się i otwierał po przekręceniu kluczykiem zamka w drzwiach kierowcy. Ale nawet takie rozwiązanie było obiektem zazdrości innych kierowców. Obiektem westchnień były też pasy bezwładnościowe, montowane seryjnie. Młodsi zapaleńcy motoryzacji nie pamiętają widoku ciągnącego się pasa na zewnątrz drzwi. Najpopularniejszym silnikiem benzynowym była jednostka 2,3 litra o mocy 109 KM. Pozwalała rozpędzić auto do prędkości 170 km/h. a setkę osiągała w 13,7 sek. Natomiast diesel 2,0 litra (najbardziej niezawodny) miał 55 KM i w porywach gnał 130 km/h. Do 100 km/h rozpędzał się ponad pół minuty! Tradycyjnie, jak w starszych modelach „beczka” mogła pochwalić się olbrzymim bagażnikiem – 500l. Blisko spokrewnionym modelem było pięknie się prezentujące coupe (wytwarzane w latach 1977-85). Potwornie długie drzwi, mnóstwo chromu, sportowa ale wyważona sylwetka robiły wrażenie. Nie zniechęcała skromna ilość miejsca z tyłu. Coupe miało najładniejsze kolory.

Citroen 2CV (1938).jpg

Przylgnęło do niego określenie „Kaczka”. Inni mówią po p ...

Przylgnęło do niego określenie „Kaczka”. Inni mówią po prostu najbrzydszy samochód świata. Rzeczywiście 2CV urodą nigdy nie grzeszył. Jak się okazuje nie przeszkodziło mu to w zdobyciu ogromnej popularności, potwierdzonej wyprodukowaniem prawie 4 mln sztuk. Mimo, że jako datę rozpoczęcia produkcji podaje się rok 1948, to tak naprawdę auto skonstruowano 10 lat wcześniej, jeszcze przed wojną. Znana jest historia, że projektanci otrzymali polecenie stworzenia auta takiego, by przy prędkości 50 km/h z przewożonych 4 osób i koszyka pełnego jaj nie zrobiła się jajecznica. Zbudowano 250 modeli a potem 249… zniszczono. Wybuchła wojna i Francuzi nie chcieli pokazać konstrukcji Niemcom. Jeden egzemplarz głęboko ukryli i wyjęli dopiero po wojnie. A wtedy akurat potrzebowano taniego i prostego auta. Rozpoczęto produkcję seryjną. Model znacząco się jednak różnił od przedwojennego projektu. Można powiedzieć, że był „bardziej wypasiony”. Prototypowe auto miało tylko jeden reflektor, teraz były dwa. Zamontowano wycieraczki, rozrusznik i kierunkowskazy oraz zmieniono silnik na chłodzony powietrzem. Trzybiegową skrzynię bez synchronizacji zastąpiły cztery zsynchronizowane biegi. Zrezygnowano też z rowkowanych blach (wzmacniały konstrukcję) na rzecz blach prostych, w dodatku również w dachu, który wcześniej był płócienny. Ale pewne rozwiązania zostały: choćby siedzenia z rurek połączonych płótnem, brak jakichkolwiek obić tapicerskich wnętrza, dźwignia zmiany biegów w desce rozdzielczej, otwieranie szyb poprzez ich przesuwanie a nie opuszczanie (jak w autobusach). Takie otwieranie było znacznie tańsze w produkcji i nie wymagało instalowania całego mechanizmu z korbką. Pierwsze silniki stosowane w produkcji seryjnej miały 380 cm pojemności i 9 KM. Przez 42 lata (do 1990) auto przechodziło niezliczone ulepszenia, poprawki. Pod koniec Citroen 2CV już tylko wyglądem zewnętrznym przypominał swojego dziadka. Jak przystało na auto kultowe, Citroen 2CV jest doświadczoną gwiazdą filmową. Występował u boku Jamesa Bonda, Luisa de Funesa i wielu innych.

Citroen Traction Avant (1934).jpg

Ten model ma swoje zasłużone miejsce w historii motoryza ...

Ten model ma swoje zasłużone miejsce w historii motoryzacji. Oto pierwsze seryjne auto z napędem na przednie koła w dodatku o nadwoziu samonośnym. Rzecz zadziwiająca, ale samochód powstał chyba w najtrudniejszym dla firmy okresie, w roku 1934. Andre Citroen nie ma już praktycznie wpływu na swoje zakłady, które zostały wykupione przez Michelina. Załamany umiera wkrótce po premierze Traction Avant. Klasyczny wygląd auta, opływowa sylwetka z pewnością mogły się podobać. Przedni napęd dawał niespotykane właściwości trakcyjne, samochód świetnie trzymał się drogi. Nic dziwnego, że chętnie jeździli nim gangsterzy, ale był też w wyposażeniu wielu rządów. Nawet w komunistycznej Polsce używał go Urząd Bezpieczeństwa. Z tego powodu Polakom ten Citroen źle się kojarzył. Jego obecność pod domem delikwenta często oznaczała aresztowanie. We Francji po wojnie był oficjalnym pojazdem Prezydenta. Auto było dostępne w kilku wersjach silnikowych, ale najpopularniejsza była górnozaworowa jednostka 1,9 litra o mocy 56 KM. Pozwalała na osiągnięcie prędkości maksymalnej 120 km/h. Wszystkie auta miały hydrauliczne hamulce na cztery koła. Doskonałe rozwiązania nie starzały się i dlatego Citroen Traction Avant produkowany był aż do 1957 roku. Stał się filmową gwiazdą, znamy go nie tylko z Bonda 007, ale także z polskich filmów: „Dom”, ”Pułkownik Kwiatkowski”, "Znaki na drodze".

Peugeot 203 (1948).jpg

Zastąpił przedwojenny model 202 i tak mocno się zadomowi ...

Zastąpił przedwojenny model 202 i tak mocno się zadomowił na rynku, że przez kilka lat był jedynym modelem Peugeota w produkcji. W przeciwieństwie do późniejszych modeli nie można było o 203-ce powiedzieć, że zachwycała nowatorską sylwetką. Przeciwnie, ten model nic nie wnosił a raczej powielał przyjęte wzorce. W dodatku przednie drzwi otwierane były jeszcze „pod wiatr”. Już w 1940 roku pojawił się na rynku podobny Chrysler. Nawet bardzo zbliżoną, choć nieco większą i dużo, dużo cięższą Pobiedę budowano już od dwóch lat, a garbatą Warszawę M20 niebawem zaczął produkować Żerań. Właśnie to wizualne podobieństwo auta francuskiego z samochodem polskim wywołało protest przeciw oznaczaniu zmodernizowanej Warszawy symbolem „203”. Peugeot zwyczajnie bał się, by nie posądzono go w 1964 roku o próbę modernizacji zupełnie przestarzałego już modelu. Najpopularniejszym nadwoziem był sedan, ale powstało też sporo kombi. Za to silnik w 203-ce był rewelacyjny. Nie tylko ze względu na dobre parametry, ale przede wszystkim z racji swojej trwałości. Z pojemności 1,3 litra udało się osiągnąć 42 KM, a na tamte czasy to było sporo. Nowością było zastosowanie czterostopniowej skrzyni biegów, dzięki czemu auto osiągało 120 km/h, a zużycie było paliwa zadziwiająco niskie. Łącznie zbudowano prawie 700 tysięcy Peugeotów 203 a jego wysoką podaż tłumaczy fakt stosunkowo niewielkiej konkurencji na rynku europejskim w pierwszych latach produkcji.

Opel Kadett D (1979).jpg

Ople z tą nazwą produkowano już od 1936 roku, ale w Pols ...

Ople z tą nazwą produkowano już od 1936 roku, ale w Polsce szczególnie popularny stał się model D. Przyczyna jest prosta: z początkiem lat 80-tych Polacy masowo zaczęli wyjeżdżać na saksy do RFN-u i często po 2-3 miesiącach pracy zamiast gotówki przywozili upragnione autko. Używany Opel Kadett D był stosunkowo niedrogi a w ojczyźnie swoim zachodnim pochodzeniem budził zazdrość. To były czasy, gdy królowały małe i duże Fiaty, oba przestarzałe. Kadett D był pierwszym autem Opla z przednim napędem. Ale lepiej późno, niż wcale. Francuzi już ponad 10 lat budowali takie auta. W kraju od 5 lat powstawał Volkswagen Golf. Stylistyka Kadetta uległa modzie tamtego okresu. Bardzo dużo plastiku na zewnątrz, reflektory po bokach zamknięte kierunkowskazami, klamki kasetowe, potwornie kanciasta deska rozdzielcza. Bagażnik raczej nie rozpieszczał, 320 litrów pojemności w tym segmencie to niewiele. Podstawowy silnik miał 1,3 pojemności, 60 KM. Pozwalał on osiągnąć 147 km/h a setkę w 15,5 s. Biorąc pod uwagę stosunkowo małe zużycie paliwa i nieprawdopodobną wytrzymałość materiałów nie dziwią zazdrosne spojrzenia właścicieli rodzimych Fiatów 125p. Na zachodzie jednak ten model nie dorównał popularnością Golfowi a takie zadanie przed nim postawiono. Ciekawostka: w Wielkiej Brytanii Kadett D był sprzedawany pod nazwą Vauxhall Astra, czyli nazwą modelu, która przyjęła się dopiero dla następców Kadetta w Europie.

Fiat Panda (1980).jpg

Zacznijmy od Fiata 126p. Ludzie dziwili się, czemu zmien ...

Zacznijmy od Fiata 126p. Ludzie dziwili się, czemu zmieniono silnik 600 cm na 650? A no dlatego, że właśnie 650 miał napędzać następcę Fiata 126. Później plany zmieniono, następca otrzymał większy silnik a z tym nie wiedziano co zrobić, to „wpakowano” go do Fiata 126p. Owym następcą (pomińmy model 133) był Fiat Panda. Samochód tyleż ciekawy, co bezwstydnie prosty i tani w produkcji. Zaoszczędzono na czym tylko się dało. Wszystkie szyby płaskie jak stół, jedna wycieraczka, żadnej klamki, siedzenia z rurek naciągniętych tapicerką, deska rozdzielcza, pokryta mięciutkim, ale tanim materiałem. No i ta sławna popielniczka… wędrowała po całej szerokości, od kierowcy zależało, gdzie ją ustawić. Doprawdy świetnie pomyślane. Źle się stało, że auto nie było produkowane w Polsce, istniała szansa zastąpienia starzejącego się Fiata 126p modelem lepszym, nowocześniejszym a wcale nie droższym. Silnik 650 cm był śladowo wykorzystywany w Pandzie. Popularniejsza była jednostka 900 cm, która przy mocy 40 KM rozpędzała auto do 140 km/h. Dużą popularność zdobyła też wersja z napędem na cztery koła i silnikiem od Autobianchi A112. W stosunku do Fiata 126 Panda miała „potężny” bagażnik o pojemności 250 litrów. O dziwo ten prosty samochodzik cały czas znajdował nabywców aż do końca produkcji, czyli do 2003 roku.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin