Fiat Topolino (1936).jpg

eliocik / MOTORYZACJA / Kultowe auta XX w (zdjęcia I opisy) / Fiat Topolino (1936).jpg

Download: Fiat Topolino (1936).jpg

Pobierz

1,21 MB

(1600px x 1200px)

Choć Włochy zmotoryzował dopiero Fiat 500 to należy przyznać, że pierwsze kroki poczyniła właśnie „myszka”. Niepozorna, ciasna, ze słabiutkim motorkiem, ale jednak cztery kółka pod dachem. W zasadzie był to samochód dwuosobowy, bo z tyłu nie udało się wygospodarować miejsca do siedzenia. Ot, taka półka dla kota, pełniła rolę bagażnika. W dodatku to tego bagażnika można było się dostać tylko od środka, bo na zewnątrz umieszczono koło zapasowe. Topolino raczej nie było mistrzem w wykorzystaniu miejsca. Wyśmiewany Fiat 126p był od niego krótszy o 15 cm a jednak z trudem, ale mieścił 4 osoby. Trzymając się tych porównań można dodać, że Topolino miał dokładnie długość Fiata Cinquecento. Właściciele „myszki” w ogóle nie byli rozpieszczani. Z początku nawet nie mieli wskaźnika poziomu paliwa. Poza kierownicą z przodu zamontowano tylko prędkościomierz i czujnik ciśnienia oleju. No tak, jeszcze szyba była.
Kabiny właściwie nie wygłuszono, więc przy maksymalnej prędkości 85 km/h hałas panował niemiłosierny. Motorek o mocy 13 KM akustycznie rozrabiał, jakby miał co najmniej 150 koni. Produkcja autka zaczęła się w 1936 roku i o dziwo trwała aż do 1955. Krótko po wojnie auto trochę zostało modyfikowane. Światła wkomponowano w karoserię a koło zapasowe przeniesiono na podłogę bagażnika. Montaż Topolino odbywał się nie tylko we Włoszech, ale także w Austrii, Polsce, Niemczech i we Francji, bo firma Simca zakupiła licencję na Topolino.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

eliocik

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Stopniowo postaram się umieszczać w galerii najważniejsze aua XX wieku, jako że trochę znam się na tym. Te, które były kamieniem milowym w historii motoryzacji, bądź te, które po prostu coś znaczyły. Opisy umieszczę w miarę czytelne, pozbawione raczej szczegółów technicznych a bardziej skierowane do mniej zainteresowanych motoryzacją.
Docelowo zamierzam skompletować 100 modeli, ale nie wiem, czy starczy mi cierpliwości i zaparcia.
Wykaz modeli chronologicznie:

Oldsmobile (1901) ========================================= od 1900
Rolls Royce - Silver Ghost(1906)
Ford T (1908)
Cadillac V8 (1927)
Ford A (1927)
Mercedes 770 (1930) =======================================0d 1930
Citroen Traction Avant (1934)
Fiat Topolino (1936)
Citroen 2CV (1938)
Jeep Willys (1941)=========================================0d 1940
Volkswagen (1945)
Pobieda M20 (1946)
Renault 4CV (1946)
Citroen H (1947)
Peugeot 203 (1948)
Ferrari 250 (1953) =========================================od 1950
Hindustan Ambassador (1954)
Citroen DS (1955)
VW Karmann Ghia (1955)
Renault Dauphine (1956)
Fiat 500 (1957)
Austin FX4 (1958)
Cadillac de Ville (1959)
Renault Floride (1959)
Mini Morris (1959)
Mercedes W110 (1961) ===========================================od 1960
Peugeot 404 (1960)
Renault 4 (1961)
Volkswagen 1600 (1961)
BMW 1500 (1962)
Aston Martin DB5 (1963)
Porsche 911 (1963)
Ford Mustang (1964)
Opel Kadett B (1965)
Renault 16 (1965)
Volvo 140 (1966)
Fiat 124 (1966)
Fiat 125 (1966)
Toyota Corolla (1966)
Lamborghini Miura (1966)
Ford Escort I (1967)
NSU Ro80 (1967)
Peugeot 504 (1968)
Renault 12 (1969)
Ford Capri (1969)
Fiat 127 (1971) ============================================ od 1970
Renault 5 (1972)
Fiat 126 (1972)
Volkswagen Passat (1973)
Volvo 240 (1974)
Volkswagen Golf (1974)
Mercedes W123 (1976)
Opel Kadett D(1979)
Audi Quattro (1980)===========================================od 1980
Fiat Panda (1980)
Ford Sierra (1982)
Fiat Uno (1983)
Renault 11 (1983)
Peugeot 205 (1983)
Ford Focus (1998) ==========================================od 1990
Peugeot 206 (1998)
Toyota Yaris (1999)

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Fiat 124 (1966).jpg

Tym modelem Fiat wrócił do przedwojennego sposobu oznacz ...

Tym modelem Fiat wrócił do przedwojennego sposobu oznaczania kolejną liczbą a nie pojemnością silnika. 124 stał się o tyle znany Polakom, że bardzo blisko spokrewniona z nim była Łada i trochę Fiat 125p. Samochód wkroczył na rynek w 1966 roku z impetem, zdobywając tytuł „Car of the Year”. Zastąpił „pontonowego” Fiata 1300/1500, odziedziczając po nim płytę podłogową. Z resztą polski Fiat 125p też miał tę płytę a z Fiatem 124 jeszcze dodatkowo wspólny dach, drzwi i słupki. Tak więc wiele zostało w rodzinie. Jeśli chodzi o sylwetkę auta, była ona dość wyważona, bez awangardy. Projektanci nie zdecydowali się jeszcze na gięte szyby boczne, co już akurat było hitem innych, przodujących marek i powoli stawało się normą. Jako podstawową jednostkę napędową wybrano silnik 1200 o mocy 60 KM. Pozwalał rozpędzić samochód do 140 km/h. Imponujące na tamte czasy przyśpieszenie 13,5 do setki było wynikiem małej masy pojazdu (895 kg). Jak wspomniałem spokrewniona z Fiatem 124 była Łada. Związek Radziecki zakupił licencję. Dokonano zmian silnikowych (mrozy) i zawieszenia (na dziurawe drogi). Zmiany były przeprowadzone wzorcowo, w przyszłości Łada znana była z tego, że dawała się uruchomić przy temperaturach tak niskich, jak żadne inne auto. Gdy Włosi zapomnieli już o tym modelu, nadal on cieszył się popularnością na wschodzie. W roku 1982 przeprowadzono modernizację. Ładę wytwarzano do 2012 roku, czyli stała się najdłużej produkowanym autem w Europie – 46 lat! Ale, o ile mi wiadomo samochód nadal powstaje w prowincjonalnych fabrykach na wschodzie, w 2013 roku widziałem nową Ładę w salonie na Ukrainie.

Volkswagen Golf (1974).jpg

Rok 1974. Szczególny moment. Kryzys paliwowy na świecie ...

Rok 1974. Szczególny moment. Kryzys paliwowy na świecie to raz a dwa to koniec ery garbusa. Legendarny „kaffer” był już na tyle przestarzały, że firma Volkswagen szybko musiała coś wymyślić. I wymyśliła kolejną legendę! Niemcy widząc niebywałą popularność Fiata 127 z nowym typem nadwozia hatchback uznali, że w segmencie „C” też ono się przyjmie. Co prawda wcale nie byli prekursorami, bo Francuzi już od ośmiu lat w tymże segmencie produkowali Renault 16. Jednak o „szesnastce” nikt już nie pamięta a Golf jest na topie do dzisiaj. Ileż to już kolejnych wersji powstało. No, ale skupmy się na pierwszej. Rynek wymagał by auto budować zarówno w wersji 3-, jak i 5-cio drzwiowej. Poza tym firma musiała rozstać się z ulubionym montażem silników z tyłu auta (innych nigdy nie robiła!) i chłodzeniem powietrzem (też nigdy innych nie robiła!). Sylwetka, Golfa, choć zaprojektowana przez czołową firmę włoską Ital Design niby niczym nie zachwycała, ot, dwubryłowe nadwozie, imponowała tylko niska masa, jak na segment „C” – 750 kg. Jednak zaufanie do niemieckiej marki i dobrze dopasowana gama silników (zwłaszcza zastosowanie diesli) spowodowały natychmiastową popularność. Pomogły też dość nowoczesne rozwiązania: przedni napęd, silnik montowany poprzecznie, zawieszenie z kolumnami McPhersona z przodu i belką skrętną z tyłu. Już po dwóch latach produkowano milionowy egzemplarz. O dziwo auto przyjęło się na rynku USA (jako Rabbit) i w Ameryce Południowej (jako Caribe). Dziś Golf należy do najbardziej rozpoznawalnych i popularnych modeli oferowanych na całym świecie. Sprzedano ponad 6 milionów egzemplarzy "jedynek". Nazwa „Golf” to meteorologiczny akcent, który towarzyszył powstałym w tym czasie modelom VW (Passat, Sirocco). Na dołączonej gamie zdjęć wyjątkowo dodaję jedną fotkę prototypu, który musiał być jednak zmodyfikowany .

Citroen DS (1955).jpg

Jego pojawienie się w 1955 roku było sensacją. Samochód ...

Jego pojawienie się w 1955 roku było sensacją. Samochód aż kipiał nowoczesnością. Nie tylko sylwetka, ale szereg rozwiązań konstrukcyjnych zdecydowanie wyprzedziły swoją epokę. Kosmiczne kierunkowskazy w tylnych narożnikach dachu, hydro-pneumatyczne zawieszenie, hydrauliczny układ hamulcowy, hydraulicznie sterowane sprzęgło, hydrauliczne wspomaganie układu kierowniczego. Aż się w głowie kręci. Wyglądały wśród innych pojazdów jak statki kosmiczne na kołach. Nigdy wcześniej nie zdarzyło się, by w dniu prezentacji producent od razu otrzymał zamówienie na 12 tysięcy sztuk. Samochód miał tak dużą różnice w rozstawie kół przednich i tylnych, że w przypadku złapania gumy mógł jechać na trzech kołach! Okazało się, że taka dawka nowoczesnych urządzeń nie tylko sprzyjała awariom, ale nie do końca odpowiadała nabywcom. Przede wszystkim nietypowe automatyczne sprzęgło irytowało europejczyków. Firma Citroen musiała uprościć model. Młodsi fani motoryzacji model DS. znają tylko z filmów. Autem jeździł Prezydent Francji Charles de Gaulle, wystąpiło w wielu filmach, m.in. w kultowym „Fantomasie” z Louis de Funes. Ten pionierski samochód, który wyprzedził swoje czasy i stał się symbolem Francji niemal na równi z Wieżą Eiffla i szampanem. Produkcję zakończono po 20 latach, w roku 1975. Powstało do tego czasu prawie 1,5 mln egzemplarzy.

VW (1945).jpg

Właściwie ten samochód nie wymaga prezentacji. Bezapelac ...

Właściwie ten samochód nie wymaga prezentacji. Bezapelacyjnie jest to model wszech czasów, którego przez 65 lat wyprodukowano 21 milionów egzemplarzy. Tego rekordu zapewne nigdy się nie uda pobić. Trochę wstydliwe dla firmy Volkswagen są okoliczności powstania modelu. Nie kto inny, tylko Adolf Hitler zlecił świetnemu konstruktorowi Ferdynandowi Porsche zbudowanie auta, które swobodnie przewiezie 4 osoby z prędkością 100 km/h, a przy wadze nie większej, niż 1000 kg spali maksymalnie 10 litrów paliwa. Do tego cena miała zamknąć się w 1000 marek, przy średniej pensji 150 marek na miesiąc. Zadanie było trudne, ale Porsche je zrealizował. Prototyp był gotowy w 1938 roku. Aby sfinansować produkcję seryjną Hitler wymyślił przedpłaty na specjalną książeczkę. Niemcy wpłacali po 5 marek tygodniowo. Niestety, nikt z nich nie doczekał się zakupu. Wybuchła wojna i te małe auta przeznaczono na potrzeby armii. Dopiero po wojnie, w roku 1945 ruszyła masowa produkcja samochodu legendy. Anglicy z pewnością plują sobie dziś w brodę, bowiem fabryka Volkswagena miała być w całości przeniesiona na wyspy, ale nikt z przemysłowców brytyjskich nie wyraził zainteresowania autem, uznając, że VW nie nadaje się dla przeciętnego konsumenta. Cóż… Niemcy zabrali się za robotę. Z taśm schodził pojazd z silnikiem z tyłu, w układzie „boxer”, chłodzonym powietrzem. 1,1 litra dawało moc 25 KM, prędkość 105 km/h. Przyśpieszenie raczej wątpliwe: 50 sekund do setki. Przez kilkadziesiąt lat produkcji model oczywiście był ulepszany. Powiększał się silnik, powiększały okna, szyba przednia w drugiej fazie produkcji była gięta a nie płaska. Z czasem zmieniła się deska rozdzielcza, biegi były w pełni zsynchronizowane. Jednak ogólny wygląd i koncepcja nie ulegały zmianom. Ostatni egzemplarz Garbusa powstał w lipcu 2003 roku.

Renault 16 (1965).jpg

Nie może zabraknąć tego auta w kolekcji, bowiem powszech ...

Nie może zabraknąć tego auta w kolekcji, bowiem powszechnie uważa się, że jest to pierwszy hatchback w historii motoryzacji. Pojawił się na rynku z początkiem 1965 roku. Tak naprawdę w momencie, gdy projekt powstawał nawet nie było nazwy „hatchback”. Mówiono, że pojazd otrzymał piąte drzwi do przestrzeni bagażowej i używano określenia „kombilimuzyna”. Projektanci Renault innowacyjnością wykazali się nie tylko w tym rozwiązaniu. „Szesnastka” była też pierwszym modelem firmy z przednim napędem. Te dwa nowatorskie rozwiązania dały wymierną korzyść: auto, choć niedługie (423 cm), miało łatwo rozkładane siedzenia do spania, co cieszyło nabywców lubiących turystykę. Dzielona kanapa z tyłu pozwalała na przewożenie długich przedmiotów. To też było absolutnym novum. Wszystkie modele posiadały z przodu pasy bezwładnościowe! Konstruktorzy uzyskali niespotykany jak na tamte czasy stosunek rozstawu osi do długości, który wyniósł 0,64. Nawet najnowsze Renault Clio, czy VW Golf nie mogą wykazać się tak dobrym wynikiem. Nic więc dziwnego, że w 1966 roku auto nagrodzono zaszczytnym tytułem „Samochód Roku” (COTY). Podstawowy silnik miał 60 KM przy pojemności 1,5 litra. Do setki rozpędzał się w 17 sekund a maksymalnie jechał 145 km/h. Ostatnie Renault 16 zbudowano w 1980 roku. Jego następcą okazał się produkowany już od kilku lat Renault 20/30, później po kolei były Renault 25, Safrane, Vel Satis i wreszcie Latitude. Jednak żaden z tych modeli nie mógł równać się powodzeniem z „Szesnastką”.

Opel Katedd B (1965).jpg

Standardowo był sedanem, choć powstawały też inne wersje ...

Standardowo był sedanem, choć powstawały też inne wersje nadwozia. To taki model, że wszystko miał „akuratne”, nic nie można mu zarzucić, niestety niczym też się nie wyróżniał. Trochę, jak dzisiejsze Skody. Niby wszystko świetnie, ale ten brak cech indywidualnych… Najczęściej stosowany silnik 1,1 dawał 50 KM i uzyskiwał prędkość 130 km/h. Niestety auto, mimo małej wagi nie było żwawe. Ponad 21 sekund to 100 km/h to wynik kiepski. Nie miało to jednak wpływu na znaczny popyt. Samochód na tym polu odniósł sukces, bo z racji niskiej ceny (5175 marek) kupowano chętnie. Ale nie tylko cena miała wpływ. Należy pamiętać, że największy dziś rywal Opla – Volkswagen niewiele wtedy oferował, bo garbus był za mały, za stary, model 1600 też już raczej przestarzały, a wprowadzony w 1969 roku model K-70 nie powalał na kolana. Tym samym Kadett B stanowił najlepszą ofertę niedrogiego auta rodzinnego, dość nowoczesnego (np. hamulce tarczowe z przodu z dwuobwodowym układem, ale dla odmiany spryskiwacz uruchamiany ręczną pompką) i zgrabnego. Co prawda ilość miejsca w środku nie imponowała, nie udało się na przykład ukryć nadkoli w tylnym oparciu (to samo miała nasza rodzima Syrenka), ale od biedy 5 osób mogło tym autem jechać. Dlatego też łącznie zbudowano 2,7 mln egzemplarzy. Były to różne odmiany: kombi, sedany 2 i 4 drzwiowe, fastback, a także najbardziej dziś poszukiwany wśród kolekcjonerów tzw. Kiemen, czyli usportowione coupe. O dziwo Kadett odniósł nawet sukces w USA, prawdopodobnie z racji umiarkowanej ceny. Amerykanów kuszono reklamą, że za jednego Buicka można mieć dwa Ople. I jeszcze ciekawostka. Europejska kampania reklamowa Kadetta w latach 60-tych była pod hasłem „Das Auto”. Dziś wykorzystuje to Volkswagen.

Mercedes W110 (1961).jpg

Co go wyróżniało? Skrzydła, pionowy prędkościomierz, 500 ...

Co go wyróżniało? Skrzydła, pionowy prędkościomierz, 500-litrowy bagażnik? Zapewne tak, ale przede wszystkim to auto było bezpieczne. Mnóstwo testów przed wprowadzeniem do produkcji, kontrolowane strefy zgniotu, sztywna klatka, dwa obwody w hamulcach, tarcze z przodu. W wielu krajach, w Polsce też, ten model nazywano skrzydlakiem. Aż dziwi, że tak szanująca się marka uległa wpływom firm amerykańskich i to stosunkowo późno, gdy moda na skrzydła akurat się kończyła. Ale ukłon w stronę USA bardzo się opłacił. Na tamtym rynku W110 sprzedawał się doskonale. Amerykanie cenili wygodę i wygląd. Podobały im się fotel ze składanym podłokietnikiem, wspomaganie kierownicy, spryskiwacz przedniej szyby, aż cztery popielniczki. Rzecz ciekawa: zastosowano czarne materiały, pochłaniające światło, ale mnóstwo elementów chromowanych niweczyło ten zabieg Najpopularniejszy silnik miał 1,9 pojemności i moc 80 KM. Biorąc pod uwagę dużą masę auta (1300 kg) silnik ten był całkiem żwawy, W110 rozpędzał się do setki w 17,7 sekundy a potem osiągał 145 km/h. Diesel 1,9 (55KM) niestety prezentował się znacznie gorzej. Potrzebował 30 sekund a maksymalnie osiągał 125 km/h. Ale tenże diesel był ulubieńcem niemieckich taksówkarzy. Natomiast wersję bardziej luksusową (300SE) upodobał sobie minister spraw zagranicznych ZSRR - Andriej Gromyko, co było rzeczą niewiarygodną i wyjątkową.

Ford Focus (1998).jpg

Następca Escorta. Miał trudne zadanie bowiem Escort powo ...

Następca Escorta. Miał trudne zadanie bowiem Escort powoli stawał się legendą, lubili go wszyscy. Focus pojawił się w marcu 1998 roku i zaczął od mocnego uderzenia „Car of the Year 99 „ w Europie, oraz 2000 w USA. Tytuł nie dziwi. Nowatorskie zawieszenie wielowahaczowe, (świetne, choć droższe w serwisowaniu), śmiała sylwetka (styl New Edge, znany wcześniej z modelu Ka), wyjątkowo przyzwoita jakość wykonania. Co ciekawe, w Europie auto od razu sprzedawało się świetnie jako hatchback, natomiast koszmarnie jako sedan. Czemu? Po prostu model pięciodrzwiowy sprostał wymaganiom w stawianym autom rodzinnym a był za to znacznie zgrabniejszy od sedana. Jeśli chodzi o śmiałą sylwetkę, to nie da się ukryć, że konstruktorzy ryzykowali. Nie wszystkim firmom udało się przekonać do zaskakujących zmian w segmencie C. Trzy lata później bolesnej porażki doznał Renault Megane II generacji. Ale Focusowi się udało, bo to rzeczywiście zgrabne autko w dodatku zadziwiająco (jak na Forda) bezawaryjne. Najpopularniejszy silnik 1,6 dawał 100 KM i rozpędzał auto do setki w 11 sekund. Prędkość maksymalna – 185 km/h. Nie ulega wątpliwości, Focus godnie zastępuje Escorta, ale czy też będzie produkowany ponad 30 lat? Jest na półmetku.

Ford Sierra (1982).jpg

Następca Taunusa miał powstać wcześniej, ale kryzys pali ...

Następca Taunusa miał powstać wcześniej, ale kryzys paliwowy spowodował, że pojawił się dopiero w 1982 r. Późno, ale jednak wzbudził niemałą sensację. Po raz pierwszy projektanci poświęcili tak dużo uwagi oporowi aerodynamicznemu. Szyby nie posiadały uszczelek, bo były naklejane, zderzaki nie wystawały, wlot powietrza nie miał kratownicy. Przód sprawiał wrażenie monolitu z wydrążonymi otworami na reflektory. Współczynnik Cx wyniósł raptem 0,34. Ale to nie jedyne nowinki. Wnętrze auta dziwiło, ale też wzbudzało kontrowersje. Deska rozdzielcza składała się jakby z dwóch niezależnych połówek: lewa, półkolista dla kierowcy, prawa na schowki. Była potężna, niestety, wręcz toporna. Nie uniknięto też innych niedociągnięć. Jakość plastików doprawdy licha, trzeszczały w nawet nowym aucie. Sierra, choć długa, to nie oferowała dużo przestrzeni pasażerom. Ciasnota była wynikiem kiepskiego stosunku rozstawu osi do długości auta. Był gorszy, niż nawet u przestarzałego Fiata 125p. Dzisiejszy Fiat 500L ma większą o 1 cm odległość między osiami. Ale nowatorska sylwetka, odpowiednia reklama spowodowały, że auto było produkowane ponad 10 lat, dobrze się sprzedawało jako sedan i jako lift back. Być może pomagała bardzo szeroka gama silników od 1,3 do 2,6 litra. Ten najpopularniejszy W 1993 Sierrę zastąpił Ford Mondeo.

Lamborghini Miura (1966).jpg

Tak naprawdę firma Lamborghini specjalizuje się w produk ...

Tak naprawdę firma Lamborghini specjalizuje się w produkcji ciągników, ale najbardziej znana jest z samochodów sportowych, które buduje niejako „przy okazji”. Nie znaczy to, że się na tym mało zna. Model Miura, który jest największym sukcesem fabryki wyraźnie potwierdza kompetencje konstruktorów. To Miura właśnie spędzała sen z oczu inżynierom Ferrari. Na tyle udany model, że produkowano go niemal seryjnie, co w przypadku aut tej klasy jest ewenementem. Ale wady też miał, jak choćby słabe smarowanie i kiepską ergonomię. Potężny silnik 3,9 nie bez kłopotów umieszczono tuż za plecami kierowcy ale przed tylną osią. Niestety to nietypowe rozwiązanie, choć poprawiało właściwości trakcyjne, to stawało się też przyczyną benzynowo-olejowych zapachów w kabinie. Te i inne wady stopniowo eliminowano z biegiem produkcji. Ciekawe, że z każdym egzemplarzem Miura stawała się coraz lepsza. Pod koniec produkcji auto osiągało moc 385 KM, prędkość 300 km/h a do setki rozpędzało się w 6,5 sekundy. W ciągu trzech lat powstało prawie 500 samochodów, co jest świetnym wynikiem. Większość z nich jeździ do dzisiaj.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin