Grisham, John

Komora

Adam Hall jest młodym początkującym adwokatem, zatrudnionym w wielkiej firmie prawniczej Kravitz & Bane w Chicago. W pewnej chwili zgłasza się do Garnera Goodmana, doświadczonego adwokata i wspólnika firmy, który z jej ramienia prowadzi działalność pro bono, z propozycją podjęcia próby uratowania życia Samowi Cayhallowi, skazanemu na śmierć za zabójstwo. Jako członek Ku Klux Klanu, w latach sześćdziesiątych Cayhall uczestniczył w serii zamachów bombowych na Żydów i czarnoskórych i w jednym z takich zamachów zginęli dwaj ośmioletni synowie zamierzonej ofiary. Cayhall zostaje ujęty, ale dwa kolejne procesy w atmosferze lat sześćdziesiątych na głębokim Południu USA kończą się bez wyroków skazujących i dopiero młody prokurator z ambicjami politycznymi (który potem zostaje gubernatorem Missisipi i od którego decyzji będzie zależało ewentualne ułaskawienie skazanego) doprowadza w roku 1981 do skazania Cayhalla na śmierć. Rozpoczyna się dziewięcioletnia batalia odwoławcza, którą w imieniu Cayhalla prowadzą adwokaci Goodman i Tyner z Kravitz & Bane.

Grisham, John

Firma

Mitchell McDeere skończył prawo na Harvardzie i przebiera w ofertach pracy. Jedna z nich – bijąca na głowę atrakcyjnością inne – pochodzi z niedużej firmy adwokackiej z Memphis, której właściciele oferują nie tylko najwyższe wynagrodzenie i świetny system premii, ale i dużo dodatkowych bonusów. Mitch decyduje się podjąć pracę w firmie i przenosi się do Memphis. Powoli orientuje się, że coś jest nie tak. Wynajęty przez Mitcha prywatny detektyw, Eddy Lomax, bada sprawę. W wyniku dochodzenia Mitch podejmuje współpracę z FBI i dowiaduje się, że wszyscy wspólnicy są na liście płac mafii, która używa kancelarii do prania brudnych. Jeśli wyda się, że Mitch współpracuje z FBI, będzie to oznaczało wyrok śmierci. Rozpoczyna się gra o życie.

Najpierw najechano wynajętym autobusem na młode małżeństwo. Mieczysława Kalitę i jego 18-to letnią żonę będącą w zaawansowanej ciąży, oraz trzynastoletniego Stanisława. Potem dobito ofiary kluczem od kół i ponownie przejechano pozorując wypadek. Tej makabrycznej zbrodni dokonała w noc wigilijną 1976 roku we wsi pod Połańcem czwórka ludzi na oczach trzydziestu osób.
Przerażająca zmowa milczenia świadków morderstwa do dzisiaj jest niezrozumiała i trudna do pojęcia. Przez kilka miesięcy nikt nie odważył się powiedzieć prawdy. Także organa śledcze i sądowe dopuściły się karygodnych zaniedbań w czasie dochodzenia. Nie starano się ustalić pełnej wersji wydarzeń, gdyż rzuciłoby to niekorzystne światło na nowo utworzone województwo tarnowskie.
Sprawę zakończył dopiero Sąd Najwyższy skazując dwie osoby na karę śmierci, dwie następne na dwadzieścia i piętnaście lat więzienia. A jednak nigdy nie ustalone zostały prawdziwe motywy zbrodni, główny prowodyr do końca nie przyznał się do winy i tajemnicę zabrał do grobu...