Pamiętnik Charbiński cz. 1 (1923r.).djvu

Download: Pamiętnik Charbiński cz. 1 (1923r.).djvu

Pobierz

3,42 MB

Harbin (dawniej Charbin[a]; chin.: 哈尔滨; pinyin: Hā’ěrbīn wymowa i; mandżurski: Harbin-manchu.png) – miasto w północno-wschodnich Chinach, port nad rzeką Sungari.
Założone w 1898 roku w czasie budowy Kolei Wschodniochińskiej (1897–1903) przez Polaka, inż. Adama Szydłowskiego.
W Harbinie osiedlali się Polacy zatrudnieni przy budowie, a następnie przy eksploatacji Kolei Wschodniochińskiej. W pierwszych latach było ich 7–10 tys., a liczba to powiększyła się po rewolucji bolszewickiej.

Pod koniec lutego 1920 r. z ocalałych żołnierzy Wojsk Polskich we Wschodniej Rosji i na Syberii sformowano w mieście Odrębny Batalion Piechoty pod dowództwem kpt. Józefa Werobeja oraz Legię Oficerską i dwa mniejsze pododdziały. W przededniu ewakuacji do Polski liczyły one około 850 żołnierzy[5].

W latach 1919–1941 na potrzeby miejscowej Polonii otwarty był konsulat Rzeczypospolitej Polskiej, działały dwa kościoły, a także kilka polskich szkół, z których najbardziej znane było Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza (1915–49). Polacy w Harbinie mieli także swoje kluby sportowe, organizacje społeczne, w tym Stowarzyszenie "Gospoda Polska". Ukazywały się polskie gazety, m.in.: "Tygodnik Polski", "Listy Polskie z Dalekiego Wschodu" i "Polski Kurier Wieczorny Dalekiego Wschodu".

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować