Ulicka Ludmila Przypadek doktora Kukockiego.pdf - drzewko214

Pewnego dnia pracownicy sklepu, którym kierował pan Stanisław, nie mogą dostać się do środka. Nieobecność szefa w chwili otwarcia sklepu jest czymś dziwnym i na scenę wkracza milicja. W pierwszej chwili wydaje się, że mamy do czynienia jedynie z włamaniem i kradzieżą precjozów, ale po otwarciu pakamery na zapleczu sklepu milicjanci i przerażony personel placówki w liczbie czterech osób znajdują tam zwłoki kierownika. Niby wiadomo, co trzeba zrobić, ale znalezienie mordercy nie jest łatwe. Nie bardzo wiadomo, kto mógłby chcieć zabić starszego pana.

Morderstwo odbędzie się - Agata Christie.pdf

§ Ulicka Ludmiła - Szczerze oddany Szurik.pdf

Tytułowy bohater jest nieślubnym dzieckiem niedoszłej baleriny i niespełnionego pianisty. Chłopca wychowują: babcia - dobra, inteligentna, silna kobieta oraz ładna, delikatna, ale zagubiona matka. Szurik wyrasta w atmosferze idyllicznej rodzinnej miłości na wykształconego, atrakcyjnego i szlachetnego młodego mężczyznę, żywo reagującego na potrzeby otaczających go osób. Spełnia wszelkie warunki, aby stać się człowiekiem godnym zaufania, ideałem partnera życiowego, dobrym kochankiem oraz wspaniałym okazem męskości dla przedłużenia gatunku ludzkiego. Całkowicie podporządkowuje swoje życie z jednej strony matce, która po śmierci babki jest jeszcze bardziej niezaradna, z drugiej całej galerii kobiet: młodych, starych, ładnych, brzydkich, co polega głównie na zaspokajaniu ich potrzeb seksualnych. W wieku 30 lat uświadamia sobie, że żyje z dnia na dzień, czas przecieka mu między palcami, a on nie ma żadnych celów i dążeń. Erotyczne przygody Szurika są pretekstem do przedstawienia szeregu wyrazistych postaci i ich niezwykłych, często przejmujących historii.

Ulicka Ludmila - Medea i jej dzieci.pdf

Akcja tej wzruszającej powieści toczy się głównie na Krymie wśród dzikiej pięknej przyrody w domu Medei Mendez, przedstawicielki starej greckiej rodziny Sinopli. Z wielkiej rodziny zamieszkującej od dawna malowniczą krymską ziemię tylko ona tu została – bezdzietna, zamknięta w sobie, dumna i niezależna kobieta o bardzo silnej osobowości – innych los rzucił w różne strony radzieckiego imperium: do Wilna, Moskwy, Taszkentu, Tbilisi. Ale co roku właśnie tu, od wiosny do jesieni, spotykają się jej liczni krewni – dzieci i wnuki jej rodzeństwa. Ich sprawy splatają się z jej własną zawikłaną ścieżką życia. Właściwa akcja toczy się bowiem w 1976 roku, ale we wspomnieniach Medei ożywa też przeszłość: beztroskie dzieciństwo, lata szkolne i długoletnia przyjaźń z Leną, a także wszystkie historyczne wydarzenia: rewolucja, przesiedlenia, dwie wojny, lata stalinowskie, które odcisnęły się tragicznym piętnem na ich rodzinie i całej krymskiej ziemi. Staroświecki i romantyczny świat Medei kontrastuje z bardziej nowoczesnym i chaotycznym światem jej młodych krewnych, a szczególnie z ich seksualną swobodą. Medea obserwuje ich, lecz do niczego się nie wtrąca, kocha i akceptuje takich, jakimi są. Ten łagodny i spokojny obraz rodzinnych perypetii, odpowiadający rzeczywistości radzieckiej z drugiej połowy lat siedemdziesiątych, burzy samobójcza śmierć Maszy – wrażliwej poetki, szczęśliwej matki i żony, uwikłanej w namiętny romans z radzieckim macho. Od pierwszych stron książki zanurzamy się w nastrojowy i surowy krymski krajobraz, w którym widać kolory, słychać dźwięki i czuć zapachy. Piękna proza, w duchu Czechowa, przedstawiająca codzienność, w której nie ma jednak miejsca na nudę, która pulsuje życiem i wciąż zaskakuje niespodziankami. “W błogiej wizji świata lat siedemdziesiątych, gdy miłość i czas zbiera swoje żniwo, Medea rozumie i akceptuje wszystko, bardziej niż sama Matka Natura”.

Ulicka Ludmila - Przypadek doktora Kukockiego.pdf

Sekretne zapiski Agaty Christie - John Curran.pdf

W 2004 roku, pośród rozmaitych dokumentów w domu rodzinnym w Greenway, odkryto osobiste notesy Agaty Christie: 73 zeszyty z notatkami, spisami, szkicami powieści i opowiadań zawierające fascynujące szczegóły z warsztatu pisarki, których nie ujawniła nawet w swojej „Autobiografii”.W narrację zostały wplecione i wyróżnione odmienną czcionką różnego rodzaju fragmenty: zapisy myśli Agaty Christie (kursywą) i zapiski z notatników z pomysłami na kolejne kryminały (czcionką ozdobną), którym towarzyszą odwzorowania wybranych stron z prawdziwych notatników autorki. Jeśli w danym rozdziale zawarto rozwiązania zagadek kryminalnych, tytuły tych książek podano na początku rozdziału.

Kraszewski Józef Ignacy - Złote jabłko, czyli marzenia....pdf

...Kamienice te istniały od bardzo dawna, zda się od XVII wieku, w imieniu i posiadaniu Balów, których ostatnim potomkiem był pan Erazm. Ale najprzód opiszemy pana Bala. Był to człowiek lat średnich, niewielkiego wzrostu, okrągławy i pękaty, uśmiechnięty często, wesół prawie zawsze, znany z najpoczciwszego serca i niesłychanej żywości, której nawet wzrastająca tusza nie powściągnęła. W mieście taka postać jak jego, niepospolicie oryginalna wyrazem twarzy i ruchami, a niekiedy i strojem, tak uderzała wszystkich, że nie było ulicznika, co by nie znał pana Erazma i czapki przed nim nie zdejmował lub figlów mu nie płatał. Znano go nawet aż na Pradze. Są bowiem mniej oryginalni ludzie, których dziwaczna trochę fizys nie tak uderza za pierwszym wejrzeniem, i ci ledwie na swoich ulicach lub w bliższej tylko okolicy są znani. Drudzy aż na trzecią i czwartą bywają popularni, a pan Erazm całe miasto zachwycał swą naiwną, poczciwą, zawsze zakłopotaną, wesołą i pośpiech malującą twarzą. Najmniej znacząca drobnostka niesłychanie go obchodziła, ogniem pałał na rzecz najobojętniejszą; gdy rozprawiał, to krzyczał; gdy się witał, śmiał się o trzy kroki, a mając interes, zdawał się co chwila zabierać do bitwy. Wszystkiemu podobno winien był, jeśli się nie mylę, temperament krwisto-nerwowy czy nerwowo-krwisty, do którego pan Erazm Bal miał szczęście lub nieszczęście należeć...

§ Kosmowska Barbara - Hermańce.pdf

Hermańce to współczesna wieś zagubiona gdzieś w Polsce. Rytm życia wyznaczają w niej powtarzające się wizyty w kościele, gospodzie i ośrodku leczenia uzależnień (kolejność dowolna). W tym rytuale uczestniczy także główny bohater powieści, niejaki Złotowski, który choć dobiega trzydziestki, to wciąż żyje na garnuszku rodziców. Bezrobotny mężczyzna postanawia zostać literatem i zabiera się do pracy z zapałem godnym lepszej sprawy. Próbuje dojść, dlaczego spaliła się pani Mela i wyjaśnia, co właściwie w zdominowanej przez mężczyzn społeczności robi Stowarzyszenie Wdów. Snuta przez niego opowieść to obraz hermańskich obyczajów, z których oprócz picia wódki należy wymienić także odwieczne kłótnie rządzących niepodzielnie we wsi księdza i doktora. "Hermańce" nie są ani kolejnym smutnym traktatem o popegeerowskiej wsi, ani idyllicznym obrazkiem polskiej prowincji. To pełna humoru powieść o ludziach z krwi i kości, którzy codziennie muszą zmagać się z trudną rzeczywistością. Barbara Kosmowska ma wyjątkowy talent do tworzenia co prawda niejednoznacznych moralnie, ale za to sympatycznych postaci. Między kozetką a amboną toczy się zwyczajne życie - zawiązują się przyjaźnie, zaczynają i kończą związki, chłopcy pałętają się po okolicy w poszukiwaniu zaczepki, a dziewczyny próbują złapać męża. Kosmowska w dowcipny sposób przemyca socjologiczną i psychologiczną prawdę.

Nawet umarli kłamią - Zygmunt Zeydler-Zborowski.pdf

W Warszawie zaginął Amerykanin polskiego pochodzenia Jan Ratajski. Zgłoszenia dokonała rozhisteryzowana małżonka. Traf chciał, że na komendzie przebywał wtedy nasz Franek i właśnie jemu przypadła sprawa odnalezienia polonusa. Podporucznik przyjmując kolejne zwykłe zadanie, nie przypuszczał nawet, że będzie to przełomowa sprawa w jego milicyjnej karierze. Okazało się, że zaginiony był antykwariuszem, który przyjechał do Polski w interesach. Przełożeni, widząc brak postępów w poszukiwaniach zaczynają naciskać na Kociubę, tym bardziej że interweniowała w tej sprawie Ambasada Amerykańska. Kilka dni później pod Warszawą zostają znalezione zwłoki kobiety. Wszystko wskazuje na to, że zamordowaną jest...