Wielka Sobota

Wielka Sobota

     Wielka Sobota jest dniem, w którym również nie sprawuje się Mszy świętej. Przez cały dzień nawiedzamy Grób Pański, adorujemy Najświętszy Sakrament. Tego dnia w polskiej tradycji kapłani na specjalnych nabożeństwach błogosławią pokarmy na stół wielkanocny, chleb, jaja, wędlinę i sól. Obrzędy liturgiczne rozpoczynają się wieczorem po zachodzie słońca i dzielą się na cztery części: liturgię światła, liturgię słowa, liturgię chrzcielną i liturgię eucharystyczną.

     W czasie liturgii światła celebrans i asysta gromadzą się przy ognisku, od którego po błogosławieństwie ognia odpalany jest paschał, symbol Chrystusa Zmartwychwstałego. Na paschale celebrans rzeźbi znak krzyża, litery A i W oraz cyfry roku, wypowiadając słowa: Chrystus wczoraj i dziś, początek i koniec, A i W, do Niego należy czas i wieczność, Jemu chwała i panowanie przez wszystkie wieki wieków. Amen. Następnie w wyrzeźbiony krzyż wbija pięć okrągłych ziaren kadzidła i wypowiada słowa: Przez Swoje święte rany, jaśniejące chwałą, niech nas strzeże i zachowuje Chrystus Pan. Amen. Następnie diakon wnosi światło, symbol Chrystusa zmartwychwstałego, do kościoła, trzy razy zatrzymując się i śpiewając słowa: Światło Chrystusa, a lud odpowiada: Bogu niech będą dzięki. Po drugim śpiewie asysta rozdaje światło wiernym, a po trzecim zapalają się światła w kościele. Po oddaniu szacunku ołtarzowi diakon lub celebrans śpiewa Orędzie wielkanocne (Exultet). Po Orędziu następuje liturgia słowa, składająca się z siedmiu czytań ze Starego Testamentu (I. Rdz 1, 1-2;2 lub Rdz 1, 1. 26-31a ; II. Rdz 22, 1-8 lub 22, 1-2; 9-19 ; III. Wj 14, 15 - 15, 1 ; IV. Iz 54, 5-14 ; V. Iz 55, 5-14 ; VI. Ba 3, 9-15; 3,32 ; 4,4 ; VII. Ez 36, 16-17a; 18-28) i jednego z Nowego Testamentu (Rz 6, 3-11). Po każdym czytaniu i psalmie następuje modlitwa. Przed 8. czytaniem zapala się świece na ołtarzu i celebrans intonuje śpiew: Chwała na wysokości, a po tym odmawia kolektę. Później śpiew Alleluja i odczytanie fragmentu Ewangelii o zmartwychwstaniu Chrystusa. Po homilii następuje liturgia chrzcielna. Można przeprowadzić w tym momencie obrzęd chrztu, jeśli są kandydaci. Po odnowieniu przyrzeczeń chrzcielnych celebrans dokonuje pokropienia ludu (aspersja). Po tym obrzędzie rozpoczyna się liturgia eucharystyczna.

     Jeśli bezpośrednio po Wigilii następuje procesja rezurekcyjna, to po wystawieniu Najświętszego Sakramentu w grobie Pańskim, odbywa się procesja przy śpiewie : Wesoły nam dzień dziś nastał lub Chrystus zmartwychwstan jest. W procesji na początku niesie się figurkę Zmartwychwstałego i raz lub trzy razy okrąża się kościół. Po powrocie odśpiewuje się hymn: Te Deum. Po modlitwie kapłan błogosławi lud i dokonuje repozycji Najświętszego Sakramentu. Na koniec wykonuje się antyfonę do Najświętszej Maryi Panny.

     Jeśli procesja odbywa się w Niedzielę Zmartwychwstania o świcie, co jest częstsze w tradycji polskiej, to obrzędy Wigilii kończą się wystawieniem Najświętszego Sakramentu w Grobie Pańskim. Rano następuje śpiew ogłaszający zmartwychwstanie Chrystusa, po nim procesja w takiej samej formie jak wieczorem, hymn Te Deum, błogosławieństwo i repozycja. Celebrans dokonuje wprowadzenia wiernych w obchody Zmartwychwstania. Po czym śpiewa się: Chwała na wysokości. Liturgia słowa obejmuje czytanie z Dziejów Apostolskich (10, 34a; 37-43), Listu do Kolosan (3, 1-4) lub Pierwszego listu do Koryntian (5, 6b-8) i Ewangelię św. Jana (20, 1-9), którą poprzedza sekwencja Victime Paschalis laudes. Dalej do końca Msza święta przebiega według stałego porządku.

kl. Grzegorz Koczot

Tekst pochodzi z pisma
Alumnów WSD w Toruniu "SŁUGA" nr 27

• Pobierz folder
• Zachomikuj folder