Lektury(2)

Językoznawstwo ogólne. Wybrane zagadnienia Edward Łuczyński, Jolanta Maćkiewicz

Przedstawienie najważniejszych kierunków badań językoznawczych, poczynając od szkoły młodogramatycznej i klasycznego strukturalizmu (szkoły kazańskiej, praskiej, kopenhaskiej i deskryptywizmu amerykańskiego) oraz gramatyki transformacyjno-generatywnej, a kończąc na nowszych kierunkach semantyki, pragmatyki lingwistycznej i teorii tekstu oraz na funkcjonalnej i kognitywnej metodologii badań lingwistycznych. W historii językoznawstwa uwzględnia się wkład Polaków oraz miejsce lingwistyki polskiej na tle światowego rozwoju tej dyscypliny nauki. Wybrane problemy teorii języka obejmują ogólne zagadnienia istoty i struktury języka, opisu języka jako systemu znaków, założenia typologii i klasyfikacji historycznej języków. Podstawowe problemy semantyki dotyczą definicji znaczenia i teorii znaku, teorii pól leksykalno-semantycznych oraz elementów składni semantycznej. Zagadnienia pragmatyczne skupiają się wokół założeń i metodologii badań aktów mowy. Podstawowe założenia teorii tekstu obejmują zagadnienia spójności tekstu, organizacji dyskursu i jego funkcjonalnych i kulturowych uwarunkowań. Podstawowe założenia językoznawstwa kognitywnego skupiają się na problemach kategoryzacji w języku i teorii prototypów oraz na strukturyzacji przestrzeni mentalnej i schematach wyobrażeniowych w wypowiedzi.

PDF str 60 jakość dobra

   Zbójcy (niem. Die Räuber) – dramat Friedricha Schillera, wydany w roku 1781. Jeden z najwcześniejszych utworów Schillera, pisany w okresie zaostrzonego reżimu studiów w akademii wojskowej. Inspiracją dramatu było opowiadanie Christiana Friedricha Schubarta, jednego z czołowych reprezentantów okresu pokolenia burzy i naporu - Zur Geschichte des menschlichen Herzens (Przyczynek do historii serca ludzkiego, 1775). Utwór pierwotnie miał nosić tytuł Syn marnotrawny. "Zbójcy", dzieło powstałe w młodzieńczym okresie twórczości Schillera, w okresie "Sturm und Drang", to bez wątpienia dramat zaliczany do największych arcydzieł literatury niemieckiej i światowej. Główną osią konstrukcyjną utworu jest konflikt dwóch braci Moor, Franciszka i Karola, z których pierwszy, zazdroszcząc bratu dającego przywileje starszeństwa, miłości ojcowskiej, narzeczonej, a nawet urody, snuje intrygę, w efekcie której doprowadza do wyklęcia Karola przez ojca. Karol Moor zauważa, że krzywda nie jest tylko jego udziałem, lecz że wynika ona z panujących stosunków społecznych. Postanawia to zmienić i zostaje "szlachetnym zbójcą', obrońcą biednych i uciśnionych, który wyrównuje krzywdy społeczne, walczy z obłudą i fałszywą religijnością, próbując złem naprawić zło

PDF str. 144