NIEOKIEŁZNANA MIŁOŚĆ.2010.DVDRip-XViD - NAPISY PL.avi

Tytuł oryginalny: The Light Bulb Conspiracy Gatunek: Dokumentalny Produkcja: Francja, Hiszpania

Czy zastanawialiście się kiedyś, dlaczego większość współczesnych produktów psuje się tuż po upłynięciu terminu gwarancji? Czy dopuszczacie taką myśl, że być może żyjemy w świecie "zaprojektowanej awaryjności"? Istnieje wiele dowodów na to, że celowym jest projektowanie produktów w taki sposób, aby po krótkim czasie użytkowania nadawały się do wymiany na nowszy model… Telefony, pralki, lodówki, telewizory… To sprzęty, bez których nie da się dziś funkcjonować. Kilkanaście lat temu, gdy kupowało się telewizor, można było mieć pewność, że posłuży przynajmniej dekadę. Podobnie było z innymi urządzeniami. Dziś zwykle "zużywają się" one zaraz po upływie terminu gwarancji i wymuszają na nas zakup kolejnych, częstokroć droższych produktów. Punktem wyjścia dla artykułu jest ponad 50-minutowy materiał wideo ujawniający zmowę producentów żarówek, która miała miejsce na początku XX wieku. Producenci odkryli wówczas, że wytwarzanie supertrwałych produktów zwyczajnie nie leży w ich interesie. W wyniku zmowy ograniczono trwałość żarówki z 3000 godzin żywotności do zaledwie 1000 godzin. Twórcy filmu docierają do dokumentów jasno stwierdzających istnienie żarówkowego kartelu.

Tytuł niekoniecznie zdradza temat dokumentu, a jest nim produkcja żywności. Zostaje przed nami odkryte to, nad czym się na codzień nie zastanawiamy -- skąd mleko wzięło się w pudełku, skąd przyjeżdżają do nas jabłka, a skąd jest wędlina czy też sól. Dokument trwa 90 minut i tak naprawdę nie jest w stanie objąć całego tematu, ale Geyrhalter pokazuje nam pojedyncze sceny, fragmenty większej całości, które pozwalają nam zajrzeć do miejsc, do których zwykle nie zaglądamy. I najważniejsze jest to, że tylko nam to pokazuje. Przez całe 90 minut jedyne co słyszymy to huk maszyn, głosy zwierząt, czasami ciche, niewyraźne rozmowy pracowników. Nie ma komentarza, nie ma nawet ścieżki dźwiękowej. Dokument kręcono w kilku krajach, ale jego forma jest ponadczasowa. Nie dostajemy wywiadów z pracownikami, nie podaje nam się zawrotnych liczb i statystyk. Stajemy z boku i patrzymy na taśmową produkcję... w zasadzie wszystkiego. Pomidorów w wielkich szklarniach, mięsa, jajek, ryb. Jest w tym chłód, surowość i niesamowita kompozycja poszczególnych kadrów, które czasami aż bolą . Bo czy tak naprawdę chcemy wiedzieć jak to wygląda za drzwiami kurzych ferm i rzeźni? To, co od razu zwraca naszą uwagę to przerażająca liczba specjalistycznych maszyn, które czynią cały proces produkcji żywności łatwiejszym dla człowieka, szybszym i teoretycznie bardziej humanitarnym. Jednak ta "humanitarność" i sterylność nie są w stanie przysłonić przedmiotowego traktowania zwierząt i roślin. Bo nie dotyczy to tylko zwierząt, co może brzmieć trochę dziwnie. Sztucznie tworzone odmiany pomidorów, które na małej przestrzeni uprawia się tylko po to, żeby zebrać owoce, również robią na widzu wrażenie. Widok uprawy roślin porusza trochę mniej niż widoki kurzych ferm czy też hodowli świń i krów, ale również nie pozostawia widza obojętnym. Żeby siebie wykarmić człowiek zdecydował się podporządkować sobie wszystko, co tylko zdołał. I tu dochodzimy do podwójnego znaczenia tytułu: chleb powszedni, czyli to, co na codzień spożywamy, żeby żyć, ale równocześnie określamy w ten sposób naszą codzienność, rutynę, szarą rzeczywistość pracy, która zapewnia nam byt. Wątek ludzki został wyraźnie zaznaczony poprzez pokazanie pracowników w czasie przerwy -- są to momenty wytchnienia od huku pracujących maszyn, momenty kiedy mogą zjeść spokojnie kanapkę, momenty, w których widzimy zmęczonych ludzi, którzy już zobojętnieli na swoją pracę. Geyrhalter nic nie ubarwia, nie ocenia, on tylko pokazuje i pozwala widzowi samodzielnie wysnuć wnioski. Jest to bardzo poruszający dokument i zdecydowanie warto poświęcić mu te 90 minut. Będzie to dla niektórych seans dość bolesny, ale taka jest cena świadomości. Nie jest to jednak obraz brutalny i stronniczy -- jest spokojny. Wszystkie emocje są w widzu, ale może dzięki temu trochę inaczej spojrzymy na dostępność żywności w supermarketach.

Gatunek: Dokumentalny Produkcja: Szwecja

11 marca 2011 roku Japonię nawiedziło trzęsienie ziemi o sile około 9 stopni Richtera. Ogromna fala tsunami o wysokości 10 metrów wdarła się w głąb lądu, wywołując ogromne szkody i powodując śmierć tysięcy ludzi. Było to największe trzęsienie ziemi na tych terenach od ponad 140 lat. Materiał do filmu został nakręcony kilka dni po przejściu tsunami w północno-wschodniej Japonii. Składają się na niego wstrząsające relacje ocalałych osób oraz krótkie filmy nagrane przez świadków telefonami komórkowymi.

W filmie, ukończonym w październiku 1940 r., wykorzystano kroniki wojenne, fragmenty zachowanych w Londynie przedwojennych filmów polskich (pejzaż, architektura, przemysł), alianckie materiały spod Narwiku, kroniki z Francji i materiały przedstawiające udział polskich żołnierzy w bitwie o Anglię. Chwala Wiecznym Bohaterom ! Chwala Wielkiej POLSCE ! ! !