Mikado.txt

"Car i cieśla" - Albert Lortzing Opera buffa w trzec ...

"Car i cieśla" - Albert Lortzing Opera buffa w trzech aktach Libretto: Albert Lortzing według komedii Georga Christiana Romera Miejsce i czas nagrania: Hamburgische Staatsoper, 1969 r. Wykonawcy: Piotr I(Piotr Michajłow) - Raymond Wolansky, baryton Piotr Iwanow - Peter Haage, tenor burmistrz Van Bett - Hans Sotin, bas Maria - Lucia Popp, sopran admirał Lefort - Hetbert Fliether, tenor markiz de Chateauneuf -Horst Wilhelm, bas lord Syndham - Noel Mangin, bas wdowa Browe - Ursula Boese, alt oficer - Franz Grundheber, baryton urzędnik - Jurgen Foster, tenor Orkiestra: Philharmonisches Staatsorchester Hamburg Chór i zespól baletowy: Hamburgische Staatsoper Scenografia: Herbert Kirchhoff Realizacja telewizyjna: Joachim Hess Dyrygent: Charles Mackerras

Car i cieśla.txt

Orfeusz w piekle.avi

Akt I Dyrektor konserwatorium Orfeusz i jego żona Eury ...

Akt I Dyrektor konserwatorium Orfeusz i jego żona Eurydyka mieszkają w Tebach. Ich miłość dawno już wygasła. Eurydyka kocha pszczelarza Arysteusza, Orfeusz – pasterkę Pomponię. Małżonkowie żyją jednak razem, ponieważ Los przeznaczył im taką rolę. Aby go oszukać, Arysteusz ma porwać Eurydykę. Podczas rozmowy, przypadkiem uderza ją w głowę i Eurydyka umiera. Okazuje się, że Arysteusz to w rzeczywistości bóg piekieł – Pluton, który w ten sposób uprowadza ukochaną do swojego królestwa. Kiedy Orfeusz dowiaduje się o śmierci żony, cieszy się, iż nareszcie może połączyć się z Pomponią. Tymczasem Los rozkazuje mu prosić Jowisza o powrót Eurydyki na ziemię. Chcąc nie chcąc, Orfeusz wędruje na Olimp. Jowisz postanawia zwrócić mu Eurydykę. Zaintrygowany opowieściami o jej urodzie, postanawia ją jednak wcześniej zobaczyć i wraz ze swoją świtą udaje się do piekieł. Akt II Pluton zamknął Eurydykę w swojej komnacie, ale Jowisz zamienił się w muchę i wślizgnął do niej przez dziurkę od klucza. W przebraniu zabiera ją na ucztę, a po balu chce z nią uciec na Olimp. Pluton przejrzał jednak jego plany i przypomina o złożonej obietnicy – musi zwrócić Eurydykę. Jowisz postanawia więc przechytrzyć Plutona. Orfeusz może odzyskać swoją żonę dopiero wtedy, kiedy dotrą do rzeki Styks, a on ani raz nie spojrzy na Eurydykę. Tymczasem Jowisz rozpętał burzę i Orfeusz ogląda się odruchowo na odgłos grzmotu. Eurydyka musi pozostać na Olimpie jako jedna z bachantek, a jej szczęśliwy małżonek sam powraca na ziemię do ukochanej Pomponii. Smuci się tylko Los...

Symplicjusz.avi

Libretto Miejscem akcji jest Europa Środkowa ogarnięta ...

Libretto Miejscem akcji jest Europa Środkowa ogarnięta wojną trzydziestoletnią (1618-48) na tle religijnym. Gdy okazało się, że bracia Wendelin i Bruno von Grübben kochają tę samą kobietę, ten drugi opuszcza dom i przystaje do heretyków protestantów). Wkrótce ginie w walce z rąk Wendelina, katolika. Zabójca, pełen skruchy, zaszywa się przed światem w leśnej głuszy. Zabiera ze sobą nowo narodzonego syna Symplicjusza, który dorasta w borze. Po latach dobra rodziny von Grübben mogą przepadnąć na rzecz Kościoła. Na poszukiwanie ojca i brata wyrusza Arnim, starszy syn Wendelina. Nie wie nawet, czy obaj żyją.

Piękna Helena.avi

Piękna Helena - Jacques Offenbach Operetka w pięciu ...

Piękna Helena - Jacques Offenbach Operetka w pięciu aktach Libretto: Henri Meilhac i Ludovic Halevy Miejsce i czas nagrania: Opernhaus Zurich, 1997r. Wykonawcy: Agamemnon - Oliver Widmer, baryton Orest - Liliana Nichiteanu, mezzosopran Menelaus - Volker Vogel, tenor Helena - Vesselina Kasarova, mezzosopran Achilles - Steve Davislim, bas Ajkas I - Ruben Amoretti, tenor Ajkas II - Cheyne Davidson, baryton Parys Deon van der Walt, tenor Kalchas - Carlos Chausson, baryton Bakhis - Ruth Rohner, mezzosopran Orkiestra i chór: Opernhaus Zurich Reżyseria: Helmut Lohner Dyrygent: Nikolaus Harnoncourt

Życie paryskie.avi

Życie paryskie - Jacques Offenbach Operetka w pięciu ...

Życie paryskie - Jacques Offenbach Operetka w pięciu aktach Libretto: Henri Meilhac i Ludovic Halevy Miejsce i czas nagrania: Centre Dramatique National de Lyon, 1991r. Wykonawcy: Raoul de Gardefeu - Jean-Francois Sivadier Bobinet - Jacques Verzier Metella - Helene Delavault Gontran - Yvan Merat-Barboff baron de Gondremarck - Jean-Yves Chatelais baronowa de Gondremarck - Claire Wauthion Brazylijczyk - Pierre-Francois Piastorio Frick - Alain Hocine Gabrielle - Isabelle Mazin Pauline - Nathalie Orkiestra i chór: Opera National de Lyon Reżyseria:Louis Erlo, Jean-Pierre Brossmann Scenografia: Carlo Tommasi Kostiumy: Patrice Cauchetier Realizacja telewizyjna: Pierre Cavassilas Dyrygent: Jean-Yves Ossonce Na dworcu Saint Lazaire przyjaciele Bobinet i Gardefeu czekają na przyjazd panny Mételli, damy dość swobodnych obyczajów, dla której obaj stracili głowę. Panowie są trochę skłóceni, bo po raz kolejny okazuje się, że ulokowali uczucia w tej samej niewieście. Gdy na peron wjeżdża wreszcie pociąg z Trouville wysiada z niego obiekt westchnień w towarzystwie... trzeciego konkurenta, niejakiego Gontrana. Co gorsza, Métella zdaje się w ogóle nie poznawać Gardefeu’a i Bobineta. Upokorzenie godzi rywali, postanawiają nigdy więcej nie zajmować się aktoreczkami i tancerkami, a uwagę poświęcić damom z towarzystwa...

Patience.avi

Patience - Arthur Sullinav Operetka w dwóch aktach ...

Patience - Arthur Sullinav Operetka w dwóch aktach Libretto: William S. Gilbert Miejsce i czas nagrania:Sydney Opera House, 1955 r. Wykonawcy: Patience, mleczarka- Christine Douglas, sopran Reginald Bunthorne - Dennis Olsen, baryton Archibald Grosvenor- Anthony Warlow, baryton lady Angela - Jennifer Bermingham, mezosopran lady Saphir - Roxane Hislop, mezosopran lady Ella - Toni Powell, sopran lady Jane- Heather Begg, kontralt pułkownik Calverley- John Germain- baryton major Murgatroyd- Neil Powell, sopran lejtnant, książę Dunstable- Graeme Ewer, tenor Reżyseria:John Cox Scenografia i kostiumy: John Stoddart Realizacja telewizyjna: Cheryl Forrest- Smith Dyrygent: David Stanhope „Patience” jest kolejną z serii ostrych satyr na przywary i mody nękające brytyjskie społeczeństwo. Tym razem Gilbert zainteresował się rozmaitymi utracjuszami i niebieskimi ptakami, którzy chętnie pozowali na poetów, malarzy czy kompozytorów. W modzie był zwłaszcza „artysta ekscentryczny”, z niezwykłym stylem bycia i niezrozumiałymi ideami nawiązującymi do dawnych wieków, poezji dworskiej, romantycznych i dramatycznych historii rodem z Dantego lub romansów rycerskich. Wielu komentatorów od razu zauważyło, a potem toczyło zażarte spory, czy librecista wzorował się na postaci Oscara Wilde’a. Podobno nie tylko chodziło tu o typ postaci, ale nawet o takie szczegóły, jak charakterystyczny strój, którzy nosili aktorzy odgrywający rolę Bunthorne’a. Tak jak to miał w zwyczaju Wilde, przywdziewali welwetową marynarkę, wkładali do oka monokl i czesali się na wzór tego znanego poety. Inni krytycy doszukiwali się podobieństw do dwóch angielskich artystów: malarza Dantego Gabriela Rossettiego i poety Algernona Charles’a Swinburne’a, bardziej niż Wilde znanych w 1881 r., którzy na łamach prasy toczyli pilnie śledzony i komentowany pojedynek słowny na temat sztuki. Jednak – przykładowo – w celu wystawienia tego samego dzieła na scenach amerykańskich bohaterów upodabniano do znanych pisarzy i poetów zza oceanu, tak aby publiczność identyfikowała ich i bawiła się podobieństwami. Można by się więc pokusić o przeniesienie akcji operetki do dowolnego kraju i w dowolną epokę, dobierając typy rozpoznawalne dla miejscowej publiczności...

Księżniczka czardasza.avi

Księżniczka Czardasza - I. Kalman Operetka w trzech ...

Księżniczka Czardasza - I. Kalman Operetka w trzech aktach Libretto: Leo Stein i Bela Jenbach Miejsce i czas nagrania: Sydney Opera House,1990r. Wykonawcy: Sylva Varescu - Deborah Riedel, sopran książę Edwin - Anson Austin, tenor książę Leopold von Lippert-Weylersheim - Robert Gard, baryton księżna von Lippert-Weylersheim - Heather Begg,, sopran hrabianka Stasi - Roxane Hislop, sopran hrabia Boni - Roger Lemke, tenor hrabia Feri - Graeme Ewer, baryton kapitan von Rohnsdorff - Neil Kirkby, bas Miksa - Kevin Peatfield MacGrave - Geoffrey Crook Kisch - Gordon Wilcock Orkiestra i chór: The Australia Opera Kierownik chóru: Neil Flottman Reżyseria: Nigel Douglas Scenografia i kostiumy: Kenneth Rowell Choreografia: Michele Hardy światło: Roger Barratt Realizacja telewizyjna: Virginia Lumsden Dyrygent: Richard Bonynge Sylva Varescu, słynna śpiewaczka teatrzyku Orfeum w Budapeszcie, żegna się z publicznością przed amerykańskim tournée. Fetę na cześć Varescu zorganizował jej wielbiciel, baron Ferenc Kerekes. Wśród gości jest również adorujący ją hrabia Bonifacy Kansciánu. Lecz Sylva kocha księcia Edwina von Lippert-Weylersheim, ten odwzajemnia uczucie, lecz ona nie wierzy. Wie, że rodzina młodzieńca nigdy nie zgodzi się na małżeństwo, nie pozwoli na mezalians. Chcąc dowieść szczerości uczuć, przed wyjazdem na manewry Edwin spisuje ślubny kontrakt...

HMS Pinafore - W majestacie prawa.avi

HMS Pinafore - Arthur Sullivan Operetka w dwóch akta ...

HMS Pinafore - Arthur Sullivan Operetka w dwóch aktach Libretto: William S. Gilbert Miejsce i czas nagrania: The Arts Centre, Melbourne, 2005r. Wykonawcy: sir Joseph Porter - John Bolton Wood, baryton kapitan Corcoran - Anthony Warlow, baryton Ralph Rackstraw - David Hobson, tenor Dick Deadeye - Richard Alexander, bas-baryton Bill Bobstay - Andrew Jones, baryton Bob Becket - Jerzy Kozłowski, bas Josephine - Tiffany Speight, sopran kuzynka Hebe - Roxane Hislop, mezzosopran Little Buttercup - Colette Mann, kontralt Orkiestra: Orchestra Victoria Chór: Opera Australia Melbourne Chorus Reżyseria: Stuart Maunder Scenografia i kostiumy: Roger Kirk Choreografia: Elizabeth Hill światło: Trudy Dalgleish Realizacja telewizyjna: Andrew Lord Dyrygent: Andrew Greene

HMS Pinafore. W majestacie prawa.txt

Mikado.txt

bialass13