01 Franceska Michalska Cała radość życia.mp3
-
26 Child Lee -Lepiej już umrzeć -
Arabela dubbing -
Austria -
Cesarzowe rzymskie -
Child Lee, Child Andrew -27 Bez planu B -
Chorwacja -
CLANNAD - Legend (1984) -
Córka św.Mikołaja -
Cywilizacja starożytnego Rzymu -
Czechy -
Dookoła Świata Kolekcja [Lektor PL] -
Dzieje religii chrześcijańskiej -
Francja -
Gimnastyka w domu -
Grecja -
Gregoriańskie -
Historia katedr -
Historia Kościoła -
Historia w postaciach -
Hiszpania -
Hiszpania światowiec -
Instrumentalna -
Jak narodził się Rzym -
Jordania -
Lawrence z Arabii -
Meksyk -
Minionki -
Moje wielkie greckie wesele -
muzyka celtycka -
Muzyka do ćwiczeń z instrukcjami -
muzyka latynoska -
Muzyka marokańska -
muzyka ormiańska -
muzyka turecka -
Niezwykłe podróże -
Nowak Andrzej - Historia Polskido marzec 2023 -
''Paryż - Opowieść o stolicy'' -
Paryż pierwsze kroki -
Perły Unesco -
Rzym -
Shore Howard -
Stambuł opowieść o trzech miastach -
Święty - Simon Templar -
Tajemnice Watykanu -
Turcja -
UK -
W 80 dni dookoła świata z Michaelem Palinem -
Wenecja -
Włochy -
Zabytki zachodniej sztuki
Francesca Michalska - Cała radość życia
czas trwania: 4h 41m 42s
czyta: Teresa Budzisz-Krzyżanowska
Jest to opowieść o dziejach, które umykają dzisiejszej świadomości historycznej w Polsce. Kazachstan bowiem kojarzy się najczęściej z deportacjami ludności polskiej z obszarów zagarniętych przez Związek Radziecki w 1939 roku, na skutek układu Ribbentrop-Mołotow. Tymczasem zsyłki Polaków do Kazachstanu zaczęły się już w roku 1936 - z ziem, które już po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, na mocy traktatu ryskiego pozostały po sowieckiej stronie.
Fascynująca opowieść o polskim losie widzianym i przeżytym w tragicznych, mało w Polsce znanych okolicznościach. Autorka urodzona w 1923 r. kilkanaście kilometrów od przedwojennej polsko-sowieckiej granicy na Zbruczu ale już po tamtej, radzieckiej stronie, obywatelka zniewolonej Ukrainy – naprzód jako dziecko opisuje wielki głód pierwszej połowy lat 30., który cudem prawie przeżyła w swojej rodzinnej wsi, a także narastający stalinowski terror tamtych lat, szczególnie bezwzględny wobec wielotysięcznej polskiej ludności pozostałej na tamtych ziemiach. A potem, w 1936 r. wspólna wywózka do Kazachstanu i nieludzkie warunki tej drogi, okoliczności zasiedlania gołego stepu na jakim porzucono cały transport, jego ofiary i walka o przetrwanie w szczególnie surowym klimacie środkowej Azji. Autorka opisuje przy tym swoje losy przerywane czasami głodu i tułaczki – ukraińskie i kazachskie szkoły tamtych lat, szkołę felczerską w Petropawłowsku, ukończoną w grudniu 1941 r., najtrudniejszą jednoosobową praktykę medyczną na głębokiej prowincji Kazachstanu, a potem (w latach 1942-44) prawdziwe studia naprzód w Ałma-Acie, potem w głęboko przeoranym prze wojnę Charkowie i w nietkniętych nią Czerniowcach, zakończoną samotną i oficjalną (choć niezupełnie legalną) repatriacją do Polski – gdzie znalazła się pierwszy raz w życiu. I gdzie nie bez wysiłku ukończyła studia, wyszła za mąż i kilkanaście następnych lat spędziła w Siemiatyczach jako wzięty pediatra i ordynator miejscowego szpitala.
Wielka historia widziana naprzód oczyma dziecka, a potem już dorosłego człowieka – najprostsza, najprawdziwsza, najgłębiej przejmująca.