Klara Weritas - Kot Aleksandra-2004-2005.rar

Prawda o Weritas

Kto jest pierwowzorem postaci Jadźki Jocharskiej, "twardej horpyny o czterech wyrokach na karku", nietrudno zgadnąć. Danuta Hojarska, posłanka Samoobrony, mówi, że gdyby wcześniej trafiła na audycję radia RMF FM "Trzeci bliźniak", skierowałaby sprawę do sądu. - Pozwałam Szymona Majewskiego, pozwałabym i Klarę Weritas - zapewnia.
Nie byłoby to jednak takie proste. O ile łatwo rozszyfrować, kim są bohaterowie powieści Klary: Jędrzej Flipper, herszt Samogwałtu, Malkolm Plusk, lider Plandeki Obywatelskiej, czy bracia Gęsińscy z SiS-iu, o tyle prawdziwe nazwisko samej autorki jest pilnie strzeżone.

W samym RMF-ie wtajemniczonych nie jest wielu. - Wie najwyżej kilka osób - mówi Tadeusz Sołtys, wiceprezes RMF FM, i dodaje: - Klara przyjaźni się z nami od lat, ale rzadko się tu pojawia. Ostatnio średnio raz na trzy miesiące.

Klara Weritas napisała już pięć powieści sensacyjnych nazywanych true political fiction. Od 2001 roku od poniedziałku do piątku w porannym programie RMF-u "Wstawaj, szkoda dnia" fragmenty tych powieści czytają znani aktorzy. Zaczęło się od "Ostatniego transferu", kolejne tytuły to: "Zabić Zenona Zmyłera", "Towarzysze ONI" oraz "Kot Aleksandra". 23 czerwca br. ostatni odcinek powieści "Trzeci bliźniak" przeczytał aktor Krzysztof Globisz. Możliwe, że to on będzie czytał także nową powieść. - Powieści Klary Weritas są bardzo dobre literacko, dopracowane stylistycznie. Ich czytanie jest dla mnie wyzwaniem aktorskim - mówi. Na kluczowe pytanie, kim jest autorka, odpowiada: - Wiem, ale nie powiem, bo Weritas mnie o to prosiła.

Globisza i Klarę łączy Kraków. Klara jest postacią znaną wśród krakowskiej inteligencji. Jej twórczość literacka jest ceniona. Pisarz Antoni Libera, który od lat przyjaźni się z Klarą, mówi: - Jeśli chodzi o powieści Weritas, to sam Mrożek słucha ich w radiu i jest ich ogromnym entuzjastą. Cechują się wybitnym dowcipem, tak samo jak ich autor, który jest człowiekiem z ogromnym poczuciem humoru. Dał temu wyraz w wielu felietonach czy pastiszach. Natomiast jego liryka nie jest komiczna. Tam można odnaleźć co najwyżej ironię.