Stellarium 0.9.rar

annakin0 / DOKUMENT-POPULARNO-NAUKOWE,HISTORIA / Astronomia / Programy astronomiczne / Stellarium 0.9.rar

Download: Stellarium 0.9.rar

Pobierz

34,98 MB

Symulator planetarium, dzięki któremu możemy oglądać niebo bez wyglądania przez okno. Nasze wirtualne planetarium możemy ustawić w dowolnym miejscu i czasie. Wystarczy podać długość i szerokość geograficzną a następnie ustawić datę oraz godzinę. Aplikacja przeznaczona dla osób stawiających pierwsze kroki w astronomii.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

annakin0

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Encyklopedia Kosmosu.iso

Encyklopedia Zjawisk Paranormalnych 2.0.exe

Kalenderz księżycowy.zip

Atlas nieba.exe

Astron 1.0.zip

Zestaw małych programów przeprowadzających obliczenia astronomiczne. Aplikacja o nazwie "Moon" oblicza fazy księżyca, oraz jego współrzędne astronomiczne. Narzędzie: "julian day and sidereal time" podaje przybliżone położenie planet widzialnych gołym okiem: Jowisza, Marsa, Merkurego, Saturna i Wenus w układzie równikowym (rektascensja, deklinacja) oraz horyzontalnym (azymut, wysokość) oblicza także czas gwiazdowy. Program "altitude and azimuth" przeprowadza konwersję pomiędzy układem równikowym a horyzontalnym.

Wenus.zip

Obsługa programu jest identyczna jak w przypadku programu "Merkury". Dokładne informacje znajdziesz w pliku wenus.txt, dołącząnym do programu.

Merkury.zip

Przypomnę na początek, czym są poszczególne zjawiska, wymienione powyżej. Koniunkcja planety (w przypadku obserwatora na Ziemi o koniunkcjach dolnych i górnych można mówić wyłącznie w odniesieniu do Merkurego i Wenus) jest to moment, w którym planeta i Słońce mają tę samą rektascensję mierzoną z Ziemi. Koniunkcja dolna jest wtedy, gdy planeta znajduje się między Słońcem a Ziemią, zaś koniunkcja górna - jeśli Słońce jest między planetą a Ziemią. Definicja elongacji jest natomiast następująca: jest to różnica długości ekliptycznych Słońca i planety. Jednakże w algorytmach, z których korzystałem, elongacja jest równoważna maksymalnej odległości kątowej pomiędzy środkiem tarczy Słońca a planetą. Teraz o samych obliczeniach. Program wymaga podania roku i miesiąca. Następnie pyta, jakie zjawisko obliczyć. Następnie podaje moment zjawiska NAJBLIŻSZEGO względem zadanej daty. I teraz ciekawostka: jeśli podczas koniunkcji dolnej zdarzy się, że Merkury przechodzi przed tarczą Słońca (co ostatnio miało miejsce 15. listopada 1999 r., a w najbliższym czasie zajdzie 7. maja 2003 r.), to na ekranie jest drukowana odpowiednia informacja. Podawane jest także położenie planety względem środka tarczy słonecznej (na północ lub południe). Potem program pyta, jakie zjawisko obliczyć. Wpisanie 9 umożliwia zmianę daty, zaś 0 - wyjście z programu.

Zaćmień Słońca.zip

Program wymaga podania roku, w którym ma znaleźć zaćmienia. Na ekranie pokazują się następujące informacje: 1) rodzaj zaćmienia (jeśli jest częściowe, podawana jest maksymalna faza dla Ziemi jako całości), 2) moment wystąpienia maksymalnej fazy zaćmienia w dniach juliańskich (JD), 3) moment wystąpienia maksymalnej fazy zaćmienia w czasie uniwersalnym (UT) w formacie RRRR MM DD HH MM SS.SSS. Dalej program pyta, czy szukać następnego zaćmienia w podanym roku. Jeśli naciśnięto T, liczone jest kolejne zaćmienie. Co roku na Ziemi widoczne są CO NAJMNIEJ 2 zaćmienia Słońca, więc przynajmniej tyle zjawisk powinno być wynikiem obliczeń.

Zaćmień Księżyca.zip

Należy podać rok, dla którego mają zostać przeprowadzone obliczenia. Dalej program wypisuje odpowiednio: 1) typ zaćmienia i wielkość fazy maksymalnej, 2) moment maksymalnej fazy zaćmienia w dniach juliańskich (JD), 3) moment maksymalnej fazy zaćmienia w czasie uniwersalnym w formacie RRRR MM DD HH MM SS.SSS, 4) połowy czasów trwania kolejnych faz zaćmienia (w minutach), 5) położenie Księżyca względem osi cienia Ziemi (na północ lub południe od osi). Zwróć uwagę na punkt 4. Mając obliczony moment fazy całkowitej i - przykładowo - połowę czasu trwania zaćmienia częściowego (podaną względem momentu fazy maksymalnej), możesz łatwo obliczyć, kiedy zaczyna się i kończy zaćmienie częściowe. Podobnie możesz postąpić dla fazy całkowitej i półcieniowej. Dzięki temu możesz łatwo obliczyć wszystkie momenty zaćmienia. Przyznaję, że nie jest to najwygodniejszy sposób i z tego powodu zamierzam w przyszłości zmodyfikować program tak, by podawał momenty rozpoczęcia i zakończenia kolejnych faz w formacie takim, jak moment fazy całkowitej. Ułatwi to znacznie odczyt danych.

HQ9.jpg

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin