Parasolki - (Zontiki).avi

Tamara Miansarowa (ros. Тамара Григорьевна Миансарова; 5 kwietnia 1931, Kirowograd) – popularna radziecka piosenkarka, śpiewająca sopranem lirycznym.

Rodzina
Jej ojcem był Grigorij Matwiejewicz Remniew, artysta Odeskiego Muzycznego Teatru Dramatu
i Komedii; matką – Anastazja Fiedorowna Aleksiejewa, śpiewaczka, która pracowała między innymi w operze mińskiej. Wyszła za mąż za Marka Michajłowicza Feldmana, skrzypka. Jej syn Andrzej został pianistą i kompozytorem, córka Katarzyna – poetką. Także dwoje z trojga jej wnucząt zajmuje się czynnie sztuką.

Wczesne lata
Niezależnie od pracy zawodowej, jej rodzice oraz dwie ciotki śpiewali w chórze cerkiewnym i na jego próby zabierali małą Tamarę ze sobą. Tym sposobem, bardzo wcześnie zaznajomiła się ona
z muzyką i postanowiła naśladować członków rodziny. W wieku 4 lat debiutowała
w przedstawieniach odeskiego domu kultury.
Po kilku latach, rodzina wyjechała do Mińska, gdzie zastała ich wojna. Okupacja przerwała, ale nie zniweczyła jej edukację muzyczną. Po wojnie wznowiła zajęcia, a w 1951 ukończyła 10-letnią szkołę muzyczną i wstąpiła do wydziału fortepianu konserwatorium moskiewskiego. Oprócz nauki gry na instrumencie, pobierała dodatkowo lekcje śpiewu. 1957 ukończyła uczelnię i krótko pracowała jako organizatorka koncertów. Po 3 miesiącach zaczęła karierę estradową.
W jej repertuarze były jedynie 3 piosenki i z nimi wzięła udział we Wszechzwiązkowym Konkursie Artystów Estrady, w którym zajęła 3 miejsce. Pomimo to, wciąż stało przed nią pytanie, czy zajmować się grą na fortepianie, czy też oddać się karierze estradowej.

Dojrzała kariera
Problem ten być może rozwiązał dopiero VIII Światowy Festiwal Młodzieży i Studentów
w Helsinkach w 1962, na którym zdobyła główną nagrodę. Sukces był tym większy,
że Miansarowa nie przygotowywała się do niego – jej udział w Festiwalu nie był planowany,
a wystąpiła w nim aby zastąpić chorego kolegę.
Największy jej sukces miał jednak dopiero nadejść. W 1963 miał odbyć się Międzynarodowy Festiwal Piosenki Polskiej w Sopocie. Miansarowa przygotowała piosenkę Солнечный круг (dosł. Słoneczny krąg), znaną później bardziej jako Пусть всегда будет солнце (Zawsze niech będzie słońce). Był to wiersz popularnego poety i tekściarza Lwa Oszanina, do którego muzykę napisał Arkady Ostrowski. Dzięki jego brawurowemu wykonaniu, piosenkarka zajęła I lokatę w Dniu Międzynarodowym, ex-aequo z Francuzką Simone Langlois. A należy podkreślić, że członkowie radzieckiej delegacji odwodzili ją od zamiaru wykonania tego utworu, muzycy odmawiali jej prób.

Gwiazda
Sukces był oszałamiający. Piosenka spotkała się z bardzo żywiołową reakcją zgromadzonej publiczności (6,5 tysiąca osób), oddano aplauz na stojąco; bardzo życzliwie odnieśli się też krytycy. W jednej chwili Tamara Miansarowa stała się jedną z największych gwiazd socjalistycznej estrady. Ciekawostką jest to, że w Polsce na jej cześć wyprodukowano linię perfum "Tamara".
Nie była jednak piosenkarką jednego przeboju. W 1966 odbył się w 6 stolicach państw bloku wschodniego konkurs piosenki Дружба (Przyjaźń). W 4 koncertach Tamara Miansarowa odniosła zwycięstwo, co ugruntowało jej pozycję na rynku.
Dała wiele koncertów w kraju i za granicą i choć w repertuarze miała 140 utworów, niemal wszędzie publiczność domagała się piosenki znanej z festiwalu sopockiego.
Na początku lat 70. popadła w niełaskę: zniknęła z ekranu telewizyjnego, z radia, w stolicy mnożono trudności, by nie mogła zorganizować koncertu, nawet film nakręcony o niej: Солнечная баллада (dosł. Słoneczna ballada) powędrował na półkę. Mówiono, że artystka wyjechała do Izraela. W końcu zaczęła dawać występy na ukraińskiej prowincji: w klubach górniczych, co dało jej nawet przydomek "Szachtiorska sława". Powróciła w końcu do Moskwy, gdzie jednak aż do 1988 pozostawała na cenzurowanym. W tym roku została przyjęta do pracy jako wykładowca śpiewu. Obecnie Tamara Miansarowa nadal daje koncerty i śpiewa.

Odznaczenia
Gwiazda została odznaczona medalem Zasłużonej Artystki Ukrainy (1972), oraz Narodowej Artystki Rosji (1996). Swoimi medalami nagrodziły ją także: Kambodża i Laos.
Źródło http://pl.wikipedia.org/wiki/Tamara_Miansarowa
Wpis: 09.06.12r.