-
99490 -
782076 -
116578 -
20983
1049904 plików
837699,52 GB
Oficjalny powrót aktorów na szklane ekrany nastąpił jednak dopiero we wrześniu 1983 roku - wtedy odbyła się premiera Teatru Telewizji "Pożądanie w cieniu wiązów" Eugena O'Neilla. W przełomowym przedstawieniu wystąpili m.in. Krystyna Janda, Jerzy Bińczycki, Bogusław Linda i Krzysztof Majchrzak. Bojkot aktorski był najdłuższym strajkiem w historii PRL-u. Karą za polityczne zaangażowanie środowiska aktorskiego było, prócz działań represyjnych wymierzonych indywidualnie w artystów, rozwiązanie ZASP-u przez władze w grudniu 1982 roku. Mimo, że podczas bojkotu dopuszczalny był udział aktorów zarówno w spektaklach teatralnych i widowiskach estradowych, jak i w filmach kinowych, jego konsekwencje były odczuwalne jeszcze przez kilka kolejnych lat. Zmuszając do zajęcia radykalnych postaw bojkot mediów początkowo spolaryzował, a następnie scalił środowisko teatralne w Polsce. Nie ma wątpliwości, że okazał się również niezwykle skuteczny.
Pomimo braku oficjalnej odezwy do rozpoczęcia strajku za jego głównych inspiratorów uznaje się Zygmunta Hübnera, ówczesnego dyrektora Teatru Powszechnego w Warszawie, oraz prezesa zawieszonego już wtedy ZASP-u, aktora Andrzeja Szczepkowskiego. Wystawiona w nocy z 24 na 25 grudnia 1981 roku w kościele św. Anny w Warszawie „Pasterka wojenna”, w której Szczepkowski zagrał obok Krystyny Królikiewicz i Ewy Smoleńskiej, miała zainaugurować działalność Teatru Podziemnego, który obok bojkotu mediów, stał się najważniejszą formą oporu ludzi kultury przeciwko wojskowej juncie. Kryjące się pod tym szyldem liczne, działające w tzw. drugim obiegu na terenie całej Polski zespoły teatralne – przede wszystkim założony przez Ewę Dałkowską Teatr Domowy, Scena Czterdzieści i Cztery, Teatr Pątniczy czy Teatr Ósmego Dnia - funkcjonowały aż do listopada 1989 roku dając przedstawienia w prywatnych mieszkaniach, kościołach i domach parafialnych, a nawet w plenerze.
- sortuj według:
-
0 -
0 -
1 -
0
1 plików
430,48 MB