Paul Gauguin_479.jpg

Paul Gauguin - Eugène Henri Paul Gauguin [wym: gogę] (1848 - 1903),
malarz francuski, postimpresjonista.
Gauguin zaczął interesować się malarstwem, początkowo jako amator.
Przypadkowo poznał Pissarra, który udzielił mu cennych wskazówek. Poznał wiele sław malarskich epoki, ale akceptował tylko niektórych: Puvisa de Chavannes i Cézanne'a. Uczestniczył w plenerach w Pontoise.
W 1886 wyruszył do Bretanii do Pont-Aven, miejscowości która dała imię kierunkowi malarstwa: szkoła z Pont-Aven. W tej małej miejscowości, porównywanej do paryskiego Montmartre, spotykali się liczni malarze poszukujący "malowniczych pejzaży" (m.in. Paul Serusier), a Gauguin odgrywał rolę przywódcy-teoretyka. Jego obrazy cechowało syntetyczne traktowanie plam barwnych (syntetyzm), czysta paleta i stosowanie kreski dla oddzielenia sąsiadujących kolorów (cloisonizm inspirowany witrażami). Ten sposób malowania, świeży w okresie Pont-Aven przerodził się wśród wielu naśladowców w nieznośną, łatwo rozpoznawalną manierę.
Kolejną ważną cechą malarstwa Gauguina jest odwaga zrywania z rutyną malarską, jaką stała się już stylistyka impresjonistyczna. W nowym malarstwie znika przymus stosowania prawideł perspektywy, światłocienia, określonego źródła światła w obrazie. Przedmiot staje się znakiem, a nie odwzorowaniem rzeczywistości. Wyraża ideę, z założenia jest dekoracyjny. Po raz kolejny sztuka nawiązuje do tradycji japońskich i sztuki prymitywistów. Twórczość tego okresu zapowiada i inicjuje fowizm, nabizm oraz symbolizm. Najbardziej chyba reprezentatywnym dziełem Gauguina z czasów Pont-Aven jest *Żółty Chrystus* z r. 1888.
W 1891 r. zrujnowany, ale zafascynowany egzotyką i dzikością zamorskich krajów Gauguin wyruszył do Polinezji i ostatecznie osiedlił się na Tahiti, gdzie miał nadzieję uciec od cywilizacji i wszystkiego co sztuczne i konwencjonalne. Na Tahiti, a później na Markizach spędził resztę życia. Latom spędzonym na wyspach sztuka Gauguina zawdzięcza większa intensywność i blask koloru oraz monumentalną prostotę kompozycji. To tam powstały największe arcydzieła tego okresu, w tym obraz *Skąd przychodzimy? Kim jesteśmy? Dokąd zmierzamy?*, który w 1898 staje się wydarzeniem sezonu w Paryżu, obecnie przechowywany w bostońskim Museum of Fine Arts. Również tam Gauguin poznał Pahurę, młodą czternastoletnią dziewczynę, która zostanie jego modelką. Pod koniec życia Gauguin przeniósł się na Markizy do Atuona, na wyspie Hiva-Oa, gdzie za wystąpienie w obronie ludności tubylczej został skazany przez władze kolonialne na więzienie. Umarł niedługo potem, 9 maja 1903 r.