Zbigniew Bolesław Ryszard Herbert (ur. 29 października 1924 we Lwowie, zm. 28 lipca 1998 w Warszawie) – polski poeta, eseista, dramaturg, twórca słynnego cyklu poetyckiego „Pan Cogito”, autor słuchowisk; pośmiertnie odznaczony Orderem Orła Białego. Z wykształcenia ekonomista, prawnik i filozof.
Laureat ponad dwudziestu nagród literackich. Od końca lat 60. XX w. był jednym z najpoważniejszych pretendentów do Literackiej Nagrody Nobla. Jego książki zostały przetłumaczone na 38 języków.
Pełna biografia patrz Wikipedia

sortuj według:
nazwa
typ pliku
rozmiar
data dodania

698,3 MB
29 paź 18 9:42

2000 Obywatel.poeta Zbigniew.Herbert.avi

OBYWATEL POETA
"Wedle legendy i niektórych papierów - mówi Danuta Herbert-Ulam - ród Herbertów wywodzi się z czasów Wilhelma Zdobywcy. W piętnastym-szesnastym stuleciu, gdy rozgorzały wojny religijne, skazana na banicję rodzina opuściła ojczyznę. Jeden z Herbertów był konsulem we Francji za panowania Ludwika XIV, jego bratanek przyjaźnił się z Szekspirem. Potem familia przeniosła się do Westfalii, a następnie do Austro-Węgier. W czasach Marii Teresy tworzyła przemysł chemiczny w Wiedniu. Stąd już niedaleko do Lwowa. Protoplasta galicyjskiej gałęzi rodziny osiedlił się we Lwowie i wykładał na uniwersytecie język angielski. Nie znał słowa po polsku. Ale już jego następcy żenili się z polskimi szlachciankami i wychowywali dzieci na Polaków". Jeden z największych poetów naszych czasów urodził się w 1924 roku we Lwowie. W dzieciństwie boleśnie przeżył śmierć brata, potem na młodzieńca spadły kolejne ciosy - sowiecka i niemiecka okupacja. Koniec wojennej zawieruchy zastał go w podkrakowskich Proszowicach. Zbigniew Herbert był wówczas mocno zaangażowany w działalność konspiracyjną. Po wojnie zapisał się do uczelni plastycznej, aktorskiej oraz do handlowej. Zdał egzaminy wstępne do wszystkich trzech, wybrał szkołę handlową. Studia kontynuuował w Toruniu na Wydziale Prawa UMK. Świeżo upieczony prawnik otrzymał przydział do prokuratury wojskowej. Wtedy postanowił się "zgubić". Wyjechał do Warszawy, roztopił w tłumie. Biedował, niedojadał. Imał się różnych, nader "egzotycznych" zajęć, między innymi projektował urządzenia sanitarne, pracował w przedsiębiorstwie eksploatacji torfu i redakcji "Głosu Kupieckiego". Nie utrzymywał kontaktów ze środowiskiem twórczym. Choć marzył o pisarstwie i literackim sukcesie, odrzucił pokusy, którym uległo wtedy wielu ludzi kultury. Świadomie wybrał życiową drogę, skazał się na niedostatek i zapomnienie. Czekał nadejścia czasów swobody i wolności. Zdawało mu się, że upragniony przełom nadszedł w 1956 roku. Po "Październiku" wydał tomy poezji "Struna światła" oraz "Hermes, pies i gwiazda", a później, w roku 1961, "Studium przedmiotu". Wtedy już wiedział, że na spełnienie pragnień o wolności trzeba będzie poczekać. Nie czekał bezczynnie. Nieustannie swarzył się z władzą, prowokował ją, zaskakiwał. Choć wiele czasu spędzał poza granicami kraju, we Włoszech, Francji i w Stanach Zjednoczonych, gdzie wykładał na Uniwersytecie Kalifornijskim, nie zdecydował się na emigrację. Za upór i bezkompromisowość przyszło mu płacić - kłopotami z publikacją kolejnych dzieł i innymi szykanami czynionymi przez władzę, ostracyzmem części środowiska twórczego, nieporozumieniami z kolegami po piórze, utratą przyjaciół, zdrowiem, wreszcie - przedwczesną śmiercią. O życiowej drodze Zbigniewa Herberta, jego trudnych zmaganiach i trudnych wyborach mówią, między innymi, Jan Adamski, Andrzej Dobosz, Gustaw Herling Grudziński, Antoni Libera, Zbigniew Najder, Jacek Trznadel i Rafał Żebrowski
Emisja bardzo kontrowersyjnego, oprotestowanego przez wdowę po poecie, panią Katarzynę Herbert, rodzinę Czesława Miłosza, oraz kierownictwo Telewizji Polskiej filmu, została uzupełniona dyskusją w studiu.

zachomikowany

698,3 MB
29 paź 18 9:42

2000 Obywatel poeta (Z. Herbert).avi

W protokole kolaudacyjnym (czyli kwalifikującym do emisji) filmu Jerzego Zalewskiego "Obywatel Poeta", poświęconego właśnie Herbertowi, czytamy m.in.: "Do 37. minuty film jest bardzo dobry. W drugiej części filmu rytm zostaje zakłócony zbędnymi dygresjami, wypowiedziami nic nie wnoszącymi do historii życia Poety. (...) Pojawiają się także w narracji wątki niewyjaśnione, nieczytelne dla niewtajemniczonego widza, a także budzące wątpliwości natury etycznej". Po czym następuje lista kilkunastu wypowiedzi, które należałoby z filmu usunąć.
Do 37. minuty film jest bardzo dobry". W filmie Zalewskiego zbiega się ona mniej więcej z rokiem 1980 i strajkami sierpniowymi, momentem historycznym, dzięki któremu doszło do narodzin III RP i odzyskania niepodległości przez nasz kraj. Niczego, co się w życiu Herberta zdarzyło wcześniej, urzędnik TVP nie kwestionuje i nie nakazuje z filmu usuwać. Natomiast niemal wszystko, co się wydarzyło w życiu Herberta później i odnosi się do jego bytowania w III RP, jest podejrzane i powinno zostać utajnione.
Trudno oprzeć się wrażeniu, że mamy do czynienia z usiłowaniem wprowadzenia cenzury, której celem jest zawłaszczanie prawdy o czasach, w których żyjemy.

z chomika Bester

195,4 MB
29 paź 18 9:42

2000 Obywatel Poeta - Zbigniew Herbert.mp4

oglądaj online

Film dokumentalny
Produkcja: Polska
Rok produkcji: 2000
Gatunek: Film o sztuce, Film biograficzny
Dane techniczne: 75'
Reżyseria: Jerzy Zalewski
Scenariusz: Jerzy Zalewski
Zdjęcia: Paweł Wendorff
Muzyka: Janusz Grudziński
"Wedle legendy i niektórych papierów - mówi Danuta Herbert-Ulam - ród Herbertów wywodzi się z czasów Wilhelma Zdobywcy. W piętnastym-szesnastym stuleciu, gdy rozgorzały wojny religijne, skazana na banicję rodzina opuściła ojczyznę. Jeden z Herbertów był konsulem we Francji za panowania Ludwika XIV, jego bratanek przyjaźnił się z Szekspirem. Potem familia przeniosła się do Westfalii, a następnie do Austro-Węgier. W czasach Marii Teresy tworzyła przemysł chemiczny w Wiedniu. Stąd już niedaleko do Lwowa. Protoplasta galicyjskiej gałęzi rodziny osiedlił się we Lwowie i wykładał na uniwersytecie język angielski. Nie znał słowa po polsku. Ale już jego następcy żenili się z polskimi szlachciankami i wychowywali dzieci na Polaków". Jeden z największych poetów naszych czasów urodził się w 1924 roku we Lwowie. W dzieciństwie boleśnie przeżył śmierć brata, potem na młodzieńca spadły kolejne ciosy - sowiecka i niemiecka okupacja. Koniec wojennej zawieruchy zastał go w podkrakowskich Proszowicach. Zbigniew Herbert był wówczas mocno zaangażowany w działalność konspiracyjną. Po wojnie zapisał się do uczelni plastycznej, aktorskiej oraz do handlowej. Zdał egzaminy wstępne do wszystkich trzech, wybrał szkołę handlową. Studia kontynuuował w Toruniu na Wydziale Prawa UMK. Świeżo upieczony prawnik otrzymał przydział do prokuratury wojskowej. Wtedy postanowił się "zgubić". Wyjechał do Warszawy, roztopił w tłumie. Biedował, niedojadał. Imał się różnych, nader "egzotycznych" zajęć, między innymi projektował urządzenia sanitarne, pracował w przedsiębiorstwie eksploatacji torfu i redakcji "Głosu Kupieckiego". Nie utrzymywał kontaktów ze środowiskiem twórczym. Choć marzył o pisarstwie i literackim sukcesie, odrzucił pokusy, którym uległo wtedy wielu ludzi kultury. Świadomie wybrał życiową drogę, skazał się na niedostatek i zapomnienie. Czekał nadejścia czasów swobody i wolności. Zdawało mu się, że upragniony przełom nadszedł w 1956 roku. Po "Październiku" wydał tomy poezji "Struna światła" oraz "Hermes, pies i gwiazda", a później, w roku 1961, "Studium przedmiotu". Wtedy już wiedział, że na spełnienie pragnień o wolności trzeba będzie poczekać. Nie czekał bezczynnie.
Emisja bardzo kontrowersyjnego, oprotestowanego przez wdowę po poecie, panią Katarzynę Herbert, rodzinę Czesława Miłosza, oraz kierownictwo Telewizji Polskiej filmu, została uzupełniona dyskusją w studiu.

z chomika goonfoot