Gdyby to nie był Everest Zimowa wyprawa na Mount Everest 1980.mp4

Zimowa wyprawa na Mount Everest 1980 -- przełomowa wyprawa w dziejach światowego himalaizmu -- w czasie tej wyprawy zdobyto po raz pierwszy ośmiotysięcznik w zimie, co otworzyło nowy front działań himalaistycznych -- wyprawy zimowe w najwyższe góry świata.
Jeden ze zdobywców szczytu – Krzysztof Wielicki – nie uzyskał miejsca na pierwszej liście uczestników i pojechał na wyprawę z trzeciego miejsca na liście rezerwowej.
Z powodu braku specjalistycznego sprzętu Krzysztof Wielicki korzystał na wyprawie i podczas ataku szczytowego z okularów spawalniczych. Inni uczestnicy mieli m.in. gogle narciarskie.
Na szczycie zdobywcy znaleźli kartkę pozostawioną przez Raya Geneta – ostatniego zdobywcę Everestu w sezonie letnim 1979, który zginął w trakcie zejścia. Treść kartki to: „For a good time call Pat Rucker 274-2602 Anchorage, Alaska, USA” (Jeśli chcesz się dobrze zabawić zadzwoń do ...), co według późniejszych informacji Leszka Cichego było kontaktem do prostytutki.
Sami zostawili różaniec od papieża i drewniany krzyżyk, upamiętniający śmierć filmowca Staszka Latałły w czasie wyprawy na Lhotse w 1974 oraz termometr rejestrujący temperatury minimalne.
Schodząc ze szczytu himalaiści minęli ciało Hannelore Schmatz – która również zginęła w trakcie ostatniej wyprawy w sezonie letnim.
Informacja o wniesieniu i pozostawieniu na szczycie różańca i krzyżyka nie została podana oficjalnie, ale dotarła do kraju w listach do rodzin i dotarła jako plotka do Radia Wolna Europa w międzyczasie jednak ulegając zniekształceniu. Plotka mówiła o 4 metrowym krzyżu, podczas gdy w rzeczywistości był to 4 centymetrowy krzyżyk.
Kierownik wyprawy wysłał telegram z wiadomością o zdobyciu szczytu m.in. do papieża Jana Pawła II i otrzymał od niego list z gratulacjami, co spotkało się z dezaprobatą polskich komunistycznych władz i razem z wiadomością o krzyżu spowodowało, że I sekretarz PZPR Edward Gierek nie podał ręki Andrzejowi Zawadzie w czasie przywitania uczestników wyprawy na lotnisku w Warszawie.
Reinhold Messner próbował umniejszyć wyczyn ekspedycji insynuując, że zdobycie szczytu miało miejsce po zakończeniu terminu zezwolenia na atak szczytowy udzielony przez władze Nepalu (został on przedłużony drogą radiową) i nie jest to wejście zimowe. Jak się później okazało, ta opinia była spowodowana względami osobistymi – Messner przygotowywał zimową wyprawę na Czo Oju i chciał, aby to on po raz pierwszy zdobył ośmiotysięcznik zimą. Jednak w wywiadzie dla Gazety Wyborczej z sierpnia 2014 r. przyznał, że „to najważniejsze wejście na ośmiotysięcznik w historii alpinizmu.”

Andrzej Zawada – kierownik
Ryszard Dmoch – zastępca kierownika
Andrzej Zygmunt Heinrich – zastępca kierownika ds. sportowych
Leszek Cichy – zdobywca szczytu
Krzysztof Cielecki
Walenty Fiut
Ryszard Gajewski
Jan Holnicki-Szulc
Aleksander Lwow
Janusz Mączka
Kazimierz Olech
Maciej Pawlikowski
Marian Piekutowski
Ryszard Szafirski
Krzysztof Wielicki – zdobywca szczytu
Krzysztof Żurek
Józef Bakalarski – filmowiec
Bogdan Jankowski – radiooperator
Robert Janik – lekarz
Stanisław Jaworski – filmowiec
Stanisław Kardasz – ksiądz
Krzysztof i Mirek Wiśniewscy – kierowcy