a000035.mp3

Zbignieworama / Audiobooki / Audiobooki / z / Zafon Carlos / Zafon Carlos Ruiz - Gra anioła - czyta Sławomir Holland / a000035.mp3

Download: a000035.mp3

Pobierz

5 MB

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

Zbignieworama

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Ruis Zafón Carlos - Gra anioła.rar

Czyta: Sławomir Holland Głównym bohaterem „Gry anioła” jest pisarz Diego Martin. Jego losy śledzimy od 1917 roku, kiedy zaczyna od najprostszych prac dziennikarskich. Gdy wreszcie pozwolono mu pisać w gazecie powieść w odcinkach, jego talent docenia tajemniczy wydawca - Andreas Corelli. Niebawem lekarz diagnozuje u Martina guza mózgu, w związku z czym bohater postanawia zająć się swoją własną powieścią, by zdążyć przed nieuchronnie zbliżającą się śmiercią. I wtedy dostaje dziwną propozycję od wspomnianego wydawcy. Ów w zamian za napisanie genialnej powieści oferuje Martinowi ...wszystko, a więc – prócz sporej sumy pieniędzy - także zdrowie. Mamy zatem w najnowszej powieści Zafóna - podobnie jak w „Cieniu wiatru” - niespotykaną intrygę. Lecz jest też coś więcej, coś głębszego, jakby drugie dno. Tylko trzeba je znaleźć. Ale ostrzegam – nie będzie to takie proste. I dlatego uważam, iż „Gra anioła” jest książką znacznie lepszą od „Cienia wiatru”. Poprzednią powieść hiszpańskiego pisarza określiłbym bowiem jako połączenie sentymentalnego romansidła w gotyckiej oprawie z klasyczną powieścią grozy. A poza tym można się było przyczepić, iż fabuła „Cienia wiatru” bardziej zainteresuje – jak to się mówi – niezbyt rozgarnięte pensjonarki aniżeli szanującego się czytelnika. Z drugiej jednakże strony – niesamowita intryga była największym atutem tamtej powieści. W „Grze anioła” z kolei jest z pewnością więcej magii, metafizyki, czegoś niedookreślonego, nieoczywistego. To powieść, która odurza czytelnika, owłada nim. I to w sposób trudny do racjonalnego wyjaśnienia. Doprawdy niewiele jest książek, które wciągają w swój wir z tak ogromną i nie do końca zrozumiałą siłą. W tej chwili przychodzi mi do głowy jedynie „Wyspa dnia poprzedniego” Umberta Eco. Czytanie „Gry anioła” to niewątpliwie wyjątkowa przyjemność. Zafón ma niebywały talent pisarski, niezwykłą umiejętność opowiadania, która sprawia, iż po kilkuset stronach czytelnik stwierdza, że tak naprawdę nic wielkiego w powieści się jeszcze nie działo, a mimo tego owe strony właściwie się pochłonęło. Znakomity styl i bogactwo języka - co oczywiście w dużej mierze jest także zasługą tłumaczy - zawikłana intryga, mocny powiew grozy, nader zaskakujące zakończenie oraz specyficzny klimat (budzący skojarzenia z prozą Poego, Dickensa, Dostojewskiego, Kafki czy słynnym „Rękopisem znalezionym w Saragossie” Potockiego) – to kolejne walory „Gry anioła”. Myślę zatem, że ta powieść Zafóna jest dowodem na piękno literatury. I choć pisarz nie ustrzegł się (a może to celowy zabieg...?) kilku niedopatrzeń natury technicznej (niech uważny czytelnik sam je odnajdzie...), w zasadzie nie powinno mieć to większego wpływu na ocenę powieści. W końcu nawet w prozie samego mistrza Dostojewskiego odnajdziemy pewne nieścisłości.

a000095.mp3

a000094.mp3

a000093.mp3

a000092.mp3

a000091.mp3

a000090.mp3

a000089.mp3

a000088.mp3

a000087.mp3

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin