BBC Życie ssaków E03.Roślinożercy.avi
-
-- 320 filmów --DISCOVERY-- -
■Dla dzieci -
Architektoniczne kolosy starożytności -
Autopsja Mumii -
Barbarzyńcy -
Barbarzyńcy według Terry -
BHP -
BHP w zakładzie pracy-Franciszek Małysz -
Bitwy Starożytności -
Chłopcy z placu broni -
Decupage -
do pobrania -
Dziedzictwo starożytnego Egiptu -
Dziesięć plag egipskich -
Ebooki(1) -
Egipt - Kraj Bogów -
Egipt w 8 odsłonach -
Grecy tygiel cywilizacji -
Inne -
klasa 5 sp -
Kulisy kroju i szycia - Zofia Hanus -
Margit Sandemo -
muzyka -
Oświetlenie pomieszczeń -
Oświetlenie pomieszczeń(1) -
Pełnomocnictwa -
PORADY BHP -
PPOŻ -
Prawna Ochrona Pracy -
Prawna ochrona pracy 1 -
Prawna ochrona pracy(1) -
Prawo Pracy -
Prezentacje BHP i PPOŻ -
Saga o Czarnoksiężniku -
Saga o Królestwie Światła -
Sekrety dobrego szycia -
Służba BHP -
Szkolenia BHP -
Szkolenie i popularyzacja zagadnień BHP -
Szycie -
Światło na dnie oceanu -
Techniczne Bezpieczeństwo Pracy -
Technika Biurowa -
Transport ręczny -
Umowy - Najem -
Umowy sprzedaży -
Warunki regulaminy -
Wnioski do Urzędu Skarbowego -
Wzory formularzy sądowych -
Wzory Umów
Kolejny odcinek cyklu poświęcony jest gryzoniom, które są najliczniejszymi przedstawicielami ssaków. Rząd gryzoni obejmuje około 1600 gatunków. Ich zęby są niezwykle twarde, co pozwala im przegryzać dosłownie wszystko. Obok największej grupy liczącej blisko tysiąc trzysta gatunków myszy i szczurów, do gryzoni zaliczane są też szczuroskoczki pustynne. Stworzenia te przenoszą setki drobnych nasion w wypchanych torbach policzkowych. Z kolei świstaki nie poprzestają na pożeraniu nasion. Zjadają całe rośliny - także łodygi kwiatów i źdźbła trawy. Również bóbr żywi się różnymi częściami roślin, w tym korą i liśćmi. Niezwykle ostrymi zębami przednimi dysponuje też aguti, niewielki mieszkaniec wilgotnego lasu równikowego Panamy, który potrafi rozgryźć każdą łupinę.
Wszystkie małpy żyją w stadach i wiele czasu poświęcają na ustalanie hierarchii oraz wzajemnych relacji w grupie. Każdy gatunek ma jednak cechy charakterystyczne tylko dla siebie. Kapucynki posiadają niezwykłą zdolność wykorzystywania każdej okazji, aby zdobyć pokarm. Są ponadto bardzo sprytne i mają dobrą pamięć. Uakari zaś potrafią doskonale rozróżniać barwy. Wykorzystują tę umiejętność do określania pozycji członków stada, rozpoznając to po właściwym każdemu osobnikowi kolorze pyska. Wyjce natomiast mają rozwinięty narząd mowy - wydają najbardziej donośne dźwięki spośród wszystkich zwierząt.
100 milionów lat temu na Ziemi królowały dinozaury. Kiedy jednak odpoczywały, swoją aktywność w lasach rozpoczynały ssaki polujące tylko nocą, żywiące się owadami. Zwierzęciem, które do dziś prowadzi taki tryb życia, jest ryjówka. 65 milionów lat temu dinozaury wyginęły, a ssaki zaczęły kolonizować nowe obszary: wodę i powietrze. Stopniowo zmieniły sposób odżywiania się i zwiększyły swoje rozmiary. Największe korzyści z tej ewolucyjnej zmiany osiągnęły zaś te ssaki, które wyspecjalizowały się w polowaniu na jeden, ale za to liczny gatunek owadów, np. mrówkojady, łuskowce, nietoperze.
Niektóre stworzenia potrafią przystosować się do rozmaitych warunków bytu. Należą do nich m.in. szopy, jenoty, szczury, lisy i niedźwiedzie. Wśród tych ostatnich na uwagę zasługuje potężny grizli. Mieszkaniec dalekiej północy nie może pozwolić sobie na jeden rodzaj pożywienia. Zimę przesypia, tracąc w tym czasie jedną trzecią masy ciała. Wiosną, wygłodzony i wycieńczony, zadowala się korzonkami i trawą. W maju poszerza swój jadłospis o świeże mięso, a dopiero latem nastaje błogi czas obfitości - łowy na łososie. Z kolei jesienią zajada się jagodami. Zgromadzone rezerwy tłuszczowe pozwolą mu przetrwać kolejną zimę. Szczur nie zna sztuki hibernacji i jest aktywny przez cały rok. Jego ulubione środowisko - kanały dużych miast - daje mu wszystko, co potrzebne do życia.
Wszyscy drapieżcy są wyposażeni w mocne kły i zęby służące do kruszenia kości, tak zwane łamacze. Przedstawiciele rodziny psowatych i kotowatych, niezależnie od wielkości, są doskonałymi tropicielami i mistrzami w zabijaniu. Fenki bytują na pustyni, a przed przegrzaniem chronią je ogromne uszy, których czułość pomaga im znaleźć zagrzebaną w ziemi larwę. Wilki, hieny, likaony, południowoamerykańskie psy leśne i lwy zawdzięczają swoją skuteczność działaniu w stadzie. W przeciwieństwie do nich gepardy, lamparty i tygrysy syberyjskie wyruszają na łowy samotnie.
Wiele gatunków ssaków spędza większość życia na drzewach, ich przedstawiciele posiadają więc budowę ciała umożliwiającą wspinaczkę. Zwierzęta te posiadły umiejętności niezbędne w tym środowisku. W procesie ewolucji zostały u nich wykształcone odpowiednie kończyny, zyskały zdolność skakania i utrzymywania równowagi. Niektóre gatunki charakteryzują się nie tylko chwytnymi palcami i giętkim ogonem, lecz również innymi użytecznymi cechami. Góralki, za sprawą elastycznego kręgosłupa i specyficznych stóp, mogą szybko się przemieszczać. Natomiast koati, przy pomocy długich pazurów i ogonów, wchodzą na bardzo duże wysokości. Niekwestionowanymi mistrzami nadrzewnej wspinaczki są zaś gibony.
Praktycznie żadne zwierzę nie może żyć bez wody. Niemal wszystkie muszą schodzić do wodopojów, aby zaspokoić pragnienie, a większość ssaków potrafi pływać. Doskonałym przykładem są słonie - niektórzy naukowcy sądzą nawet, że przodkowie tego gatunku większość czasu spędzali w wodzie, a trąba pierwotnie pełniła funkcję rurki do oddychania. Jest też wiele gatunków, dla których woda stała się środowiskiem życia. Zwabiła je w głębiny obfitość pożywienia zarówno zwierzęcego, jak i roślinnego. Co jakiś czas rozmaite ssaki w trakcie swojej długiej historii zapuszczały się w nie w poszukiwaniu pożywienia. Najlepiej do życia w wodzie przystosowały się delfiny i inne walenie, w tym największe zwierzę, jakie kiedykolwiek żyło na naszej planecie - płetwal błękitny, dwa razy cięższy niż najpotężniejsze znane nam dinozaury.
David Attenborough prezentuje ssaki, żyjące w różnych zakątkach świata. W Australii przygląda się zwyczajom kolczatek, należących do najstarszych gatunków zwierząt, oraz dziobaków, jedynych ssaków, które składają jaja. Na obszarach pustynnych tego kontynentu żyją torbacze: kangury i misie koala. Chłodniejsze miejsca lądu zamieszkują natomiast wombaty i mrówkożery workowate. W amazońskich lasach można spotkać zupełnie inne gatunki, między innymi japoki. W Afryce zaś najbardziej liczebną populacją są gnu.
Brytyjscy dokumentaliści ukazują sposoby zdobywania pokarmu i życie społeczne orangutanów i szympansów, małp najbliżej spokrewnionych z człowiekiem. Skupiają się na istniejących między nami podobieństwach i próbują wyjaśnić, w jaki sposób możliwy był skok ewolucyjny od małpy do człowieka, oraz co stymulowało ten proces. Jedna z hipotez zakłada, że zmiany klimatyczne zachodzące na Ziemi wymusiły na naszych dalekich przodkach wypracowanie nowych sposobów zdobywania pokarmu. To wiązało się z koniecznością uwolnienia rąk i przyjęcia pozycji wyprostowanej.