Carving

Carving, czyli sztuka tworzenia rzeźb i dekoracji z warzyw i owoców, narodziła się w Azji wiele wieków temu. Stamtąd rozprzestrzeniła się na cały świat, a w ostatnich latach dotarła również nad Wisłę. Sztuka tworzenia rzeźb i dekoracji z owoców i warzyw narodziła się w Chinach już około VII wieku. Blisko trzysta lat później to wykwintne rzemiosło zaczęło rozprzestrzeniać się po krajach Dalekiego Wschodu. W Tajlandii zaś rozwinęły się jego najbogatsze i najbardziej wyrafinowane formy. Mieszkańcy tego kraju słyną z umiłowania piękna i bogatej ornamentacji, co przejawia się przede wszystkim w architekturze świątynnej i tradycyjnych strojach tancerek. Obecne w nich typowe tajskie motywy pojawiają się również często jako element rzeźb z dyni, melonów, ananasów, jabłek i papai. Produkty te można też drążyć w celu uzyskania oryginalnych mis na sałatki, sosy, a nawet gorące potrawy. Z warzyw wycina się kwiaty i liście, niekiedy też małe zwierzątka, które zjada się na surowo lub po ugotowaniu. Najwięksi mistrzowie tworzą tradycyjne tajskie łódeczki oraz mitologicznych bohaterów, nie tylko z owoców i warzyw, ale również z masła czy ryżu.


Początkowo jadalne arcydzieła cieszyły oczy i podniebienia wyłącznie mieszkańców cesarskiego dworu. Złote czasy tej sztuki przypadają na XIX wiek. Po rewolucji w 1931 roku, jej popularność spadła, więc specyficznego rzemiosła zaczęto nauczać w tajskich szkołach, aby tradycja nie zginęła. Obecnie naukę rzeźbienia w owocach i warzywach rozpoczynają dzieci w wieku 11 lat, a jej kontynuacja ma miejsce w gimnazjach i szkołach średnich, jak również, fakultatywnie, na uniwersytetach.


W Tajlandii sztuka ta nosi miano Kae-Sa-Luk, a pod nazwą carvingu rozprzestrzeniła się stamtąd na cały świat. Jej dzieła podziwiać można przede wszystkim na rozmaitych konkursach, ale też w najlepszych hotelach i restauracjach, których szefowie kuchni często za punkt honoru stawiają sobie, aby serwowane potrawy miały jak najbardziej wyrafinowany wygląd.


Wyróżnić można cztery zasadnicze odmiany carvingu: carving europejski - prosty, ale efektowny; nieco bardziej wyrafinowane garnirowanie; carving tajski - skomplikowany, z dużą ilością drobnych elementów, ząbków, nacięć; carving chiński - swoiste "wycinanki" ze skórek owoców; rzeźby przestrzenne z owoców i warzyw.


Najbardziej złożone wzory wymagają nieraz wielu godzin przygotowania poprzedzonych latami praktyki, ale prostsze dekoracje z owoców i warzyw można wykonać samemu. Przy odrobinie cierpliwości i koncentracji wyczarować można naprawdę efektowne kompozycje. Nieco wprawy zaś pozwoli tworzyć je szybciej i sprawniej, a po pewnym czasie do głowy przychodzą własne pomysły na wzory, które wyciąć można z melonów, arbuzów, rzodkiewek i innych warzyw lub owoców trzymających formę po wyrzeźbieniu. Takie kolorowe dzieła sztuki przykuwają wzrok wszystkich zgromadzonych i stanowią wspaniały element oprawy uroczystości, których szczególny charakter pragniemy podkreślić.

• Pobierz folder
• Zachomikuj folder