Anioly sniegu - Thompson James.mobi
Turas86 / ebooki 2013 / Anioly sniegu - Thompson James.mobi
Pobierz
Inne foldery z plikami do pobrania
Inne pliki do pobrania z tego chomika
Crick City to zapyziała dziura. Brud, smród i ubóstwo; miejsce, którego nikt nie nazwałby domem.
Jedynie Phil Straker, gliniarz z wydziału zabójstw, czuje się tutaj jak u siebie. A teraz ktoś - lub coś - urządza sobie w jego mieście istną rzeź.
Odcięte kończyny... Zmasakrowane zwłoki...
Mówią na nich Ludzie z bagien. Przyczajeni od wieków w głębi ciemnego lasu, kierowani gniewem i żądzą zemsty.
Zdeformowane, wykrzywione w dziwnych grymasach pyski, czerwone jak szkarłat oczy.
Teraz, kiedy księżyc wisi nisko nad ich starym domostwem, wybierają się na krwawe żniwa, by pogrążyć Crick City w koszmarze, którego to miasto nigdy nie zapomni...
Pisarstwo Edwarda Lee jest jak piła mechaniczna na pełnych obrotach. Jeśli podejdziesz zbyt blisko, urżnie ci nogi. - Jack Ketchum
Literacki kryminał oparty na prawdziwej historii seryjnego mordercy.
1. miejsce w Amazonie przez 4 tygodnie
150 000 sprzedanych egzemplarzy przez 6 miesięcy
On zapcha usta, nie powiesz nic.
On zwiąże nogi, nie będziesz iść.
On zwiąże ręce, byś nie drapała.
On zamknie ci oczy, byś nie widziała.
Rozbiera je, wiąże, zapycha usta ziemią.
A potem pisze wiersz. I wysyła go do gazety...
Taki morderca istniał naprawdę. Dennis Rader z Wichita w stanie Kansas w ciągu kilkunastu lat zamordował dziesięć osób. Jego ofiarami były głównie kobiety. Szukając rozgłosu, wysyłał listy do gazet i kontaktował się z policją. Chciał, by nadano mu pseudonim, pragnął być zapamiętany jako „Morderca BTK” – skrót od określenia sposobu, w jaki zadawał śmierć: „Bind them (zwiąż je), Torture them (torturuj je), Kill them (zabij je)”.
Dennis Rader, jeden z najsłynniejszych amerykańskich seryjnych morderców, był szanowanym obywatelem, filarem swojej społeczności, wiernym lokalnej kongregacji i… przewodniczącym rady kościelnej. Do swoich listów do prasy dołączał wiersze zapowiadające kolejne morderstwa. Właśnie te wiersze doprowadziły do jego aresztowania w 2005 roku.
Wiersze Dennisa Radera zainspirowały Neila White’a – prawnika i nową gwiazdę brytyjskiego kryminału - do stworzenia fabuły powieści Zagłuszyć krzyk.
W prowincjonalnym miasteczku w Lancashire zostaje w bestialski sposób zamordowana córka miejscowego gangstera. Dziennikarz Jack Garrett, specjalista od reportażu sądowego współpracujący z lokalnym tabloidem, otrzymuje od naczelnego zlecenie na artykuł na temat tej zbrodni. I odkrywa, że kilka tygodni wcześniej taki sam los spotkał córkę miejscowego policjanta.
Rozpoczyna dziennikarskie śledztwo – niezależne, a często wbrew policyjnemu, które prowadzi Laura McGanity, sierżant z wydziału zabójstw, a prywatnie narzeczona Jacka.
Wkrótce Garrett dostaje pierwszy list od mordercy – z tajemniczym wierszem.
Im bardziej zagłębia się w sprawę, tym więcej ryzykuje.
Mafijny boss chce sam wymierzyć sprawiedliwość zabójcy córki i zmusić Jacka do współpracy.
Policja usiłuje wykorzystać jego kontakt z mordercą. Lecz okazuje się, że trop prowadzi na posterunek. Zbrodniarz obserwuje każdy krok Jacka i Laury. I już wybrał swoją następną ofiarę…
Druga bestsellerowa powieść z bohaterką Ulubionych rzeczy, policjantką z tajemniczą przeszłością, zafascynowaną postaciami seryjnych morderców.
Tym razem Lacey Flint ma wcielić się w rolę ofiary…
Uniwersytet w Cambridge sceną zbrodni doskonałych: morderstw bez mordercy. Ofiary zabijają się same…
Cambridge tuż przed północą to miasto czarnych cieni i złotego światła. Reflektor prawie pełnego księżyca oświetla eleganckie niczym weselny tort budynki, filary wskazujące bezchmurne niebo jak kamienne palce,i nielicznych ludzi, którzy błądzą jeszcze po ulicach, jak zjawy, to pojawiając się w plamach światła, to niknąc w cieniu.
Kobieta stojąca na krawędzi jednej z najwyższych wież wygląda jak turystka podziwiająca widok. Powietrze u stóp wieży jest nieruchome. Na szczycie wieje wiatr. Na tyle silny, że włosy kobiety łopoczą wokół jej głowyjak flaga. Kobieta jest młoda i byłaby piękna, gdyby jej twarz nie była pozbawiona wszelkiego wyrazu. Gdyby w jej oczach było jakiekolwiek światło. To twarz kogoś, kto wierzy, że jest już martwy.
