F-22 Lightning III PC.iso

wymagania sprzętowe: Pentium III 500MHz, 128MB RAM, akcelerator 3D Najnowsza część sztandarowej gry firmy NovaLogic, która to od momentu ukazania się pierwszej części w roku 1992 dla wielu graczy nosi miano legendarnego tytułu. Jak to miało miejsce w poprzednich częściach, tak i tu mamy do czynienia z bardzo dobrej jakości trójwymiarową grafiką wykorzystującą większość współczesnych akceleratorów graficznych. Dokładnie odtworzono maszynę, awionikę, teren, instalacje naziemne oraz całą występująca broń. Sama gra nie odbiega od koncepcji gry z 1992 roku (części pierwszej), tzn. nie jest to super realistyczny symulator, do którego opanowania trzeba przeczytać 150 stronicową instrukcję, lecz wciągająca gra o charakterze „first-person shooter”, oczywiście z regulowanym poziomem trudności. Nie znaczy to jednak, że Comanche 4 jest zręcznościówką całkowicie pozbawioną realizmu. Autorzy dokładnie odtworzyli wszystkich naszych przeciwników, między innymi: śmigłowce Ka-50, Ka-52 oraz Mi-24, a także całą gamę wykorzystywanego uzbrojenia, jak: rakiety AIM-9s, AGM-114s, Hydra-70s i działka 20 mm XM301.

wymagania sprzętowe: Pentium II 400MHz, 128MB RAM, akcelerator 3D Beach Life to nowa gra zespołu Deep Red Games, twórców takich hitów jak Risk II czy Monopoly Tycoon. Tym razem jest to symulacja zarządzania ekskluzywnym kompleksem wypoczynkowym w nadmorskim kurorcie, pełnym słońca, piasku, bogatych turystów i seksownych wczasowiczek. W tej grze zaprawionej dużą szczyptą humoru nie brakuje niczego co można spotkać w najpopularniejszych kurortach na świecie: alkohol, sporty wodne, flirt, seks, opalanie, dancingi, a nawet zbierania pamiątek. Na wybranej tropikalnej wyspie musimy zbudować ośrodek wypoczynkowy z hotelami, barami, klubami, zagospodarować plaże i stworzyć warunki do uprawiania sportów wodnych. Każda wyspa ma swoją charakterystykę zmuszając graczy do odmiennego wykorzystania terenów pod budowę poszczególnych atrakcji. Oprócz zwykłych wakacyjnych przyjemności, jak oglądanie wypoczywających turystów czy flirtujących z ratownikami panien, czekają nas też przykre niespodzianki. Losowe zdarzenia mogą przynieść sztorm lub zatrutą żywność w restauracjach, co z pewnością nie przyczyni się do popularności naszego kurortu.

wymagania sprzętowe: Pentium 4 2.5 GHz, 1 GB RAM, karta grafiki 128 MB (GeForce 6600 lub lepsza), 1 GB HDD, Windows XP/Vista Aquadelic GT to zręcznościowy symulator superszybkich łodzi motorowych. Bierzemy udział w szaleńczych wyścigach sportowych kutrów, po drodze odwiedzając urocze, egzotyczne krajobrazy i nierzadko uprzykrzając życie rywalom za pomocą pomysłowego zestawu uzbrojenia. Program jest debiutanckim projektem czeskiego zespołu deweloperskiego Hammerware (przy wsparciu ludzi z iHobo, twórców m.in. Attack on Pearl Harbor), składającego się z programistów i grafików o sporym doświadczeniu w tworzeniu niezależnych gier komputerowych. Projekt również miał być pierwotnie tytułem niezależnym (ongiś nosił on nazwę Yaga!), lecz twórcom udało się ostatecznie pozyskać wydawcę w postaci słowackiej firmy 3D People. Udało się to m.in. dzięki zwycięstwu projektu w konkursie Becherovka Game 2005, w kategorii symulacji.Główna atrakcją programu są oczywiście wyścigi potwornie szybkich motorówek o niebanalnym uzbrojeniu. W trybie 'free ride' wcielamy się w rolę gwiazdy motorowych sportów wodnych, nic więc dziwnego że publiczność żąda od nas zwycięstw. Nasi przeciwnicy są jednak podobnego kalibru i trudno jest ich pokonać standardowymi metodami. W sukurs przychodzi nam niezwykle użyteczna paleta uzbrojenia. Możemy oczywiście nie wysilać się na oryginalność i po prostu storpedować przeciwnika albo włączyć podwójny dopalacz nitro, ale w grze nie brakuje bardziej innowacyjnych bonusów, którymi możemy "popieścić" łódki rywali, np. agresywne stado skaczących żab. Umiejętne korzystanie z tych bardziej pomysłowych dodatków wymaga co prawda odpowiedniego treningu, lecz po osiągnięciu pewnej wprawy możemy uzyskać efekty trudne do osiągnięcia w przypadku korzystania z konwencjonalnego wachlarza uzbrojenia.Zanim jednak wskoczymy do wody, nie ominie nas przyjemność związana z wyborem łodzi. Różnią się one parametrami i możliwościami, dodatkowo każdą możemy samodzielnie przemalować wedle naszego gustu. Efektownie pomalowana łódka, która dodatkowo często zwycięża, jest łakomym kąskiem dla wszelkiego rodzaju sponsorów, którzy po każdym zwycięskim wyścigu ochoczo i hojnie obdarzają nas walizkami pełnymi pieniędzy. Dostępne fundusze przeznaczamy na wszelkiego rodzaju luksusy – wszakże mamy do czynienia raczej z elitarnym sportem dla bogaczy. Kupno rozległej willi czy wynajęcie prywatnego wodolotu to tylko część atrakcji, na które możemy przeznaczyć premię za kolejne zwycięstwa. Co ciekawe, nie są to tylko statyczne trofea – w wolnych chwilach możemy np. wsiąść do wspomnianego samolotu i podziwiać różnorodne krajobrazy, począwszy od Wysp Karaibskich przez greckie wybrzeża, na rosyjskich rzekach kończąc.

wymagania sprzętowe: System operacyjny: Windows XP SP3 / Windows Vista SP1,CPU: .8 GHz 64 2.4Ghz lub lepszy,1 GB RAM,Karta graficzna: GeForce 6600, ATI X1300 albo lepszy,1 GB HDD Są dwa rodzaje łowienia ryb: na kolację i dla sportu. Jeśli chodzi o to pierwsze, to nie mam zastrzeżeń. Obiekcje pojawiają się przy moczeniu kija (ups!) dla samego łowienia – a jak się pojechało nad jeziorko z kumplami, to i można nieco twarz “zmoczyć”, i świńskie kawały poopowiadać… Uważam, że nie usprawiedliwia to beztroskiego dziurawienia rybich twarzy. I właśnie dlatego lubię symulatory wędkarskie – jednym z nich jest Bass Pro Shops: The Strike, .Wyciągajcie wędziska, panowie! (ups! I did it again…)W grze znajdziesz realistyczną fizykę i autentyczne narzędzia do połowu. Gra zawiera 111 przynęt, 11 gatunków ryb, 10 unikalnych jezior, 10 turniejów, dziewięć łodzi. Strike zawiera opcje gry dla graczy podstawowych jak i doświadczonych wędkarzy..

wymagania sprzętowe: Pentium 4 3.2 GHz, 2 GB RAM, karta grafiki 256 MB (GeForce 8600 lub lepsza), 10 GB HDD, Windows XP/Vista/7 Studio Gaijin Entertainment znane było dotychczas z solidnych gier o tematyce lotniczej. Na pierwszy plan wysuwa się tu nader udana próba przeniesienia kultowego Il-2 Sturmovik na konsole, który siłą rzeczy nie zdobył pierwszych miejsc na listach sprzedaży, natomiast dobrze odebrali go krytycy oraz fanatycy symulacji. Drugim sztandarowym tytułem została seria Wings of Prey. Rosyjski zespół poszedł za ciosem i postanowił opracować produkt przeznaczony dla miłośników helikopterów bojowych. Apache: Air Assault to luźno nawiązująca do klasyki (mowa tu o Desert Strike oraz Gunship 2000) gra akcji z pewnymi ambicjami.Apache: Air Assault posiada domyślnie trzy tryby rozgrywki. Kampania, jak sama nazwa wskazuje, kieruje gracza przez 16 misji. Operacje Eskadry to nic innego jak multiplayer z 13 specjalnie przygotowanymi scenariuszami, w których może wziąć udział do czterech użytkowników naraz. Tryb wieloosobowy skupia się wyłącznie na kooperacji, co w ostatecznym rozrachunku jest ogromną zaletą. Twórcy położyli ogromny nacisk na współpracę i jakość samej rozgrywki w sieci – nie zanotowałem przeraźliwych lagów ani przesadnie utrudniających zabawę błędów. Jeżeli dopracowanie jednego trybu odbyło się kosztem usunięcia pozostałych, to jest to moim zdaniem dobry ruch. Ostatnim typem zabawy jest Lot swobodny, w którym można ustawić kilkanaście opcji dotyczących uzbrojenia, liczby jednostek sojuszniczych i wrogich, a przede wszystkim lokacji, w której postanowimy potrenować.Brzmi zachęcająco? Pomijając multiplayer, w rzeczywistości wygląda to odrobinę gorzej. Kampania cierpi przede wszystkim na brak sensownego wątku, który mógłby faktycznie zainteresować gracza globalnym konfliktem. Historia nie ma w zasadzie konkretnego wprowadzenia i od razu rzuca nas w wir świszczących dookoła kul i rakiet. Mam ogromny żal do autorów, że nie spróbowali świadomie nawiązać do starych, niesamowicie grywalnych symulatorów, które posiadały menu briefingu, pokazujące sytuację geopolityczną oraz zarys następnej misji. Skopiowanie tak prostego pomysłu nie byłoby wielkim grzechem, a na pewno przyczyniłoby się do bardziej pozytywnego odbioru wklejonej od niechcenia, pretekstowej fabuły. W konsekwencji ciężko pisze się o kampanii Apache’a jako kampanii, bardziej wygląda to na zlepek zadań porozrzucanych na kilku wyimaginowanych terytoriach – afrykańskim wybrzeżu Lualu, południowoamerykańskiej dżungli Salcedo oraz chłodnym i górzystym Tazyrstanie.