WIESŁAW WERNIC--08.GWIAZDA TRAPERA.pdf

Wiesław Wernic (ur. 28 lutego 1906 w Warszawie, zm. 1 sierpnia 1986), polski pisarz, publicysta, prozaik. Autor ponad dwudziestu książek przygodowych dla młodzieży.
Ukończył SGH w Warszawie. Żołnierz powstania warszawskiego, jeniec wojenny. Po wyzwoleniu poświęcił się przede wszystkim dziennikarstwu: pracował w dzienniku "Rzeczpospolita", od 1951 w Polskim Radiu, od 1953 w "Tygodniku Demokratycznym".
Pierwsze nowele i opowiadania publikował w latach 1927-1931 na łamach czasopisma literackiego "Kwadryga". W roku 1933 nakładem "Kuriera Porannego" ukazała się mini powieść szpiegowska "Daleka przygoda". Do twórczości literackiej powrócił Wernic w połowie lat sześćdziesiątych, wydając swą pierwszą książkę Tropy wiodą przez prerię.

Jego książki opowiadają o życiu Dzikiego Zachodu pod koniec XIX wieku. Narratorem jest doktor Jan - lekarz, alter ego autora (jego nazwisko nigdy nie pada w żadnej powieści), drugim bohaterem jest jego przyjaciel - traper Karol Gordon, zaprzyjaźniony z Indianami. Kilka dalszych postaci również pojawia się w więcej niż jednej książce, niektóre z nich są głównymi bohaterami w pojedynczych tomach, nawiązujących zawsze do głównego cyklu. Książki opisują ich przygody podczas letnich podróży w dzikie rejony Stanów Zjednoczonych, a także Kanady i Meksyku, w trakcie których stykają się z m.in. Indianami, ludźmi Zachodu, bandytami, stróżami prawa, poszukiwaczami złota, napotykają liczne niebezpieczeństwa, rozwiązują też zagadki sensacyjno-kryminalne. Akcja pierwszej pod względem chronologii wydarzeń powieści Gwiazda trapera (powieści, zwłaszcza na początku, nie powstawały w kolejności chronologicznej) rozgrywa się w latach 1874 - 1875, ostatnich - po roku 1890. Kilkakrotnie w powieściach pojawiały się polskie wątki - główni bohaterowie spotykali emigrantów z Polski lub ich potomków.
Nazywany był czasami "polskim Karolem Mayem" z uwagi na tematykę, talent literacki, umiejętność wciągającego prowadzenia fabuły oraz płodność pisarską. Nad Mayem miał jednak przewagę w oparciu swojej pracy na badaniach źródłowych realiów życia na Dzikim Zachodzie, a także w kilkakrotnych podróżach do USA i Kanady, gdzie m.in. spotykał Indian w rezerwatach. Sam Wernic nie cenił książek Maya zbyt wysoko - ideałem powieści westernowej był dla niego Wirgińczyk Owen Wister.
Ostatnia dokończona powieść, Złe miasto, wydana została już po śmierci autora. Kolejna, dwudziesta pierwsza pt. Chata Starego Niedźwiedzia była napisana w znacznej części, ale autor nie zdążył jej dokończyć. Dalszy ciąg tej książki planował dopisać syn autora Dominik Wernic, ale do tego dotychczas nie doszło.


Tropy wiodą przez prerię 1965
Szeryf z Fort Benton 1966
Słońce Arizony 1967
Colorado 1969
Płomień w Oklahomie 1970
Łapacz z Sacramento 1970
Człowiek z Montany 1972
Gwiazda trapera 1972
Wędrowny handlarz 1973
Przez góry Montany 1974
Na południe od Rio Grande 1975
Ucieczka z Wichita Falls 1976
Barry Bede 1977
Old Gray 1978
Skarby MacKenzie 1980
Znikające stado 1982
Wołanie dalekich wzgórz 1983
Sierżant konnej policji 1985
W Nowej Fundlandii 1988
Złe miasto 1990
Chata Starego Niedźwiedzia (nieukończona)

Dzień dobry, Kanado - niewydana (książka podróżnicza)