Czubajka kania.jpg
Pobierz
Inne foldery z plikami do pobrania
-
Boczniak ostygowaty -
bordowa -
Borowik szlachetny -
brązowa -
Ciasta bez pieczenia -
Ciekawe schody -
czerwona -
Czubajka kania -
fioletowa -
Gąska zielona -
Grzyby jadalne -
Kalendarze 2021 -
Koźlarz grabowy -
Kożlarz babka -
Kożlarz czerwony -
Laleczki różne -
Lalki szmacianki -
Łuszczak zmienny -
Marysieńka (MN2015) -
Maślak pstry -
Maślak sitarz -
Maślak ziarnisty -
Maślak zwyczajny -
Maślak żółty -
niebieska -
Opieńka miodowa -
Piaskowiec kasztanowaty -
Piaskowiec modrzak -
Pieczarka dwuzarodnikowa -
Pieczarka leśna - lśniąca -
Pieczarka polna -
Pieczarka szlachetna -
Pieprznik jadalny (kurka) -
Podgrzybek brunatny -
Podgrzybek zajączek -
Podgrzybek złotawy -
popielata -
Prawdziwek - borowik -
Róże -
różowa -
Rydz mleczaj -
srebrna -
Trujące rośliny doniczkowe -
Twardzioszek przydrożny -
W moim Parku -
Wrzosy i wrzośce -
Wysłane ramki -
z tłem -
zielona -
żółta
CZUBAJKA KANIA - gatunek grzyba należący do rodziny pieczarkowatych.
Dość pospolity na terenie całej Polski,
gdzie występuje od lipca do listopada.
Kapelusz w kształcie parasola o średnicy 10-30 cm
z garbkiem na środku, z popękaną, łuszczącą się skórą.
U młodych kapelusz w całości jest brązowy.
Brzeg kapelusza postrzępiony, zazwyczaj biały trzon,
o długości 20-40 cm, wysmukły, u dołu bulwiasty,
u młodych okazów brązowy, u starszych popękany,
pierścień ruchomy, biały.
Na trzonie występują ciemniejsze poprzeczne prążki.
Początkowo jest pełny i gąbczasty,
na starszych owocnikach pusty w środku.
Pierścień pod kapeluszem kani jest wełniasty
i można go przesuwać po trzonie.
Grzyb jadalny: uważany za bardzo smaczny,
jadalne są nóżki i kapelusze.
Pierścienie są jednak gorzkie.
Najczęściej kanie przyrządza się
poprzez panierowanie w formie kotleta.
Można też jeść smażone kapelusze z chlebem.
Nie zjada się młodych grzybów,
z uwagi na możliwość pomylenia z muchomorami.
