Tamayura ~hitotose~

Czym jest tamayura? To niezwykłe refleksy świetlne pojawiające się na fotografii, dodające zdjęciom uroku i unikalności. Uchwycenie tego zjawiska jest jednym z nieodłącznych elementów pasji fotografowania Fu „Potte” Sawatari, niepozornej dziewczynki pstrykającej zdjęcia starym aparatem Rollei 35s, stanowiącym pamiątkę po zmarłym ojcu. Każde pojawienie się tamayury na odbitkach odbieranych z salonu fotograficznego to nagroda i swego rodzaju zwieńczenie trudu ciągłego poszukiwania nietuzinkowych ujęć.

Tamayura ~hitotose~ stanowi rozwinięcie wydanej niespełna rok temu serii OAV, która zrobiła na mnie bardzo dobre wrażenie. Fakt powstania kontynuacji z jednej strony mnie ucieszył, z drugiej jednak napełnił obawą, czy aby temat nie uległ wyczerpaniu w poprzedniej serii. I, niestety, moje obawy zaczęły się szybko potwierdzać. Pierwsze trzy odcinki stanowią niejako kompilację tego, co w serii OAV nie wyszło (czyli dwóch środkowych odcinków): brak wyraźnie zarysowanego wątku głównego, koncentracja na „codziennych perypetiach” bohaterek (czytaj: nic się nie dzieje, akcja skoncentrowana na totalnych banałach w rodzaju: „dzisiaj zrobimy pyszny deser”), brak szczypty magii, której obecność w poprzedniczce była mocno zauważalna, a na dodatek – co najgorsze – zepchnięcie na boczny tor znaku rozpoznawczego serii, czyli pasji fotografowania Fu (przy jednoczesnym wrażeniu przeistaczania się głównej bohaterki w postać drugoplanową). Na szczęście po nie najlepszym starcie w kolejnych odcinkach seria nabiera rumieńców. Do opowieści coraz śmielej wkrada się nutka melancholii, sceny związane z hobby fotografowania odnajdują swoje miejsce, a całość staje się taka, jaka powinna być od początku – spokojne, ciepłe i stonowane okruchy życia, przy których można odpocząć i wyciszyć się przy filiżance ulubionej herbaty.

• Pobierz folder
• Zachomikuj folder