SKARBEK_38

Prezent
Ulubiony
Wiadomość

Kobieta BOŻENA (BOZENA36)

widziany: 10.01.2023 22:15

1362
266
17096
735

20314 plików
30,33 GB

Ukryj opis Rozwiń

Foldery

SKARBEK_38

►♥ WASZE DARY DLA MNIE♥ DZIĘKUJĘ ŚLICZNIE ZA NIE♥ ( hasło ►skarbek )♥◄

☼ATLAS DRZEW OWOCOWYCH☼

☼ATLAS GRZYBÓW☼

	►JADALNE◄
	►TRUJĄCE◄

☼ATLAS KRZEWÓW☼

☼ATLAS KWIATY W DOMU I OGRODZIE☼

	► GIFY◄
	►OBRAZKI◄

☼DOKUMENTY☼

☼DROGA KRZYŻOWA☼

	►STACJE DROGI KRZYZOWEJ I◄
	►STACJE DROGI KRZYZOWEJ II◄

☼DZIEŃ BABCI 21 I☼

☼DZIEŃ BABCI I DZIADKA☼

☼DZIEŃ CHŁOPAKA 3O IX☼

☼DZIEŃ DOBRY☼

	► OBRAZKI◄
	►GIFY ◄

☼DZIEŃ MĘŻCZYZN 10 III☼

☼DZIEŃ NAUCZYCIELA 14 X☼

☼DZIEŃ OJCA 23 VI☼

☼DZIEŃ STRAŻAKA 4 V☼

☼DZIEŃ TEŚCIOWEJ 5 III☼

☼HORYNIEC ZDRÓJ I OKOLICE☼

☼JAN PAWEŁII☼

►BEATYFIKACJA JANA PAWŁA II 1 05 2011◄

	►GIFY◄
	►OBRAZKI◄

☼KONICZYNKA☼

☼KONWALIE☼

☼KREMY - MASY DO CIAST☼

☼KUCHNIA PRZEPISY☼

☼KWIATY☼

	►GIFY◄
	►OBRAZKI◄

☼LINIE☼

	►PIONOWE◄
	►POZIOME◄

☼MĘŻCZYŻNI☼

	►GIFY◄
	►OBRAZKI◄

☼MIKOŁAJ☼

	►GIFY ◄
	►OBRAZKI◄

	►GIFY◄
	►OBRAZKI◄

☼OWOCE☼

☼OZDOBNE LITERKI I CYFERKI ☼

☼OZDOBY i KWIETNIKI Z OPON☼

	►MĘSKIE◄
	►ŻEŃSKIE◄

	►AIMP◄
	MOVIE MAKER - DODATKI

☼PRZEPROSINY☼

☼PTASZKI☼

☼PYŁ WULKANICZNY☼

☼RASA BYDŁA MLECZNEGO☼

	►GIFY◄
	►OBRAZKI◄

☼SERDUSZKA☼

	►GIFY◄
	►OBRAZKI◄

☼SYLWESTER I NOWY ROK☼

☼TRAGEDIA W SMOLEŃSKU 10- 04 -2010☼

	► Moje video ◄
	► Video zachomikowane ◄
	► Z humorem ◄

☼WALENTYNKI☼

	►GIFY◄
	►OBRAZKI◄

☼WIDOCZKI & KRAJOBRAZY☼

	►GIFY◄
	►OBRAZKI◄

☼WIELKANOC☼

☼WIELKI POST☼

☼WIERSZYKI NA RÓŻNE OKAZJE☼

☼WOŚP☼

☼WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH 1 XI☼

	►GIFY◄
	►OBRAZKI◄

☼ZABAWNE☼

☼ZABIEGI FIZYKOTERAPI☼

☼ZAPROSZENIE NA KAWĘ I HERBATĘ☼

Ostatnio pobierane pliki

WIEM ŻE JESTEŚ TAM.wmv

Piękna piosenka w wykonaniu Ani Wyszkoni "Podziel się p ...

KALAFIOROWE PRZYSMAKI.doc

MIŁOSNE VIII.doc

MIŁOSNE III.doc

MIŁOSNE IX.doc

MIŁOSNE V.doc

MIŁOSNE IV.doc

MIŁOSNE VII.doc

MIŁOSNE II.doc

MIŁOSNE VI.doc

☼RASA KOTÓW☼

Galeria

Oznaczenie rasy
FIFe systematyzuje rasy kotów w 4 kategorie. Ponadto funkcjonują kody ras nie uznawanych przez FIFe.
I - koty egzotyczne i perskie

* EXO egzotyczny (Exotic)
* PER perski (Persian)
II - koty półdługowłose
* ACL amerykański Curl długowłosy (American Curl longhair)
* ACS amerykański Curl krótkowłosy (American Curl shorthair)
* MCO Maine Coon (Maine Coon)
* NFO norweski leśny (Norwegian Forest)
* RAG Ragdoll (Ragdoll)
* SBI birmański (Sacred Birman)
* SIB syberyjski (Siberian)
* TUA turecka Angora (Turkish Angora)
* TUV turecki Van (Turkish Van)
III - koty krótkowłose
* ABY abisyński (Abyssinian)
* BEN bengalski (Bengal)
* BML Burmilla (Burmilla)
* BRI brytyjski (British)
* BUR burmski (Burmese)
* CHA kartuski (Chartreux)
* CRX Cornish Rex (Cornish Rex)
* CYM Cymric (Cymric) - Manx długowłosy
* DRX Devon Rex (Devon Rex)
* EUR europejski (European)
* GRX reks niemiecki (German Rex)
* JBT japoński Bobtail (Japanese Bobtail)
* KBL kurylski Bobtail długowłosy (Kurilean Bobtail longhair)
* KBS kurylski Bobtail krótkowłosy (Kurilean Bobtail shorthair)
* KOR Korat (Korat)
* MAN Manx (Manx)
* MAU egipski Mau (Egyptian Mau)
* OCI ocikat (Ocicat)
* RUS rosyjski niebieski (Russian)
* SNO Snowshoe (Snowshoe)
* SOK Sokoke (Sokoke)
* SOM somalijski (Somali)
* SPH sfinks (Sphynx)
IV - koty orientalne

* BAL balijski (Balinese)
* OLH orientalny długowłosy (Oriental longhair)
* OSH orientalny krótkowłosy (Oriental shorthair)
* SIA syjamski (Siamese)
* SYL seszelski długowłosy (Seychellois longhair)
* SYS seszelski krótkowłosy (Seychellois shorthair)
Rasy w trakcie rejestracji
* DSP sfinks doński (Don Sphynx)
* PEB Peterbald (Peterbald)
Rasy nie uznawane przez FIFe
Dla pozostałych ras kotów stosuje sie również 3-literowe oznaczenie z dodatkiem 'non', sygnalizującym, że jest to rasa nieuznawana przez FIFe (np. 'ABL non').
* ABL amerykański Bobtail długowłosy (American Bobtail longhair)
* ABS amerykański Bobtail krótkowłosy (American Bobtail shorthair)
* AMS amerykański krótkowłosy (American shorthair)
* AMW amerykański szorstkowłosy (American wirehair)
* ASL azjatycki długowłosy (Asian longhair)
* ASS azjatycki krótkowłosy (Asian shorthair)
* BOL bombay długowłosy (Bombay longhair)
* BOS bombay krótkowłosy (Bombay shorthair)
* BRX reks czeski (Bohemian Rex)
* CEY cejloński (Ceylon)
* CLS kalifornijski Spangled (California Spangled)
* JAV jawajski (Javanese)
* MCK Munchkin (Munchkin)
* NEB Nebelung (Nebelung)
* SFL szkocki zwisłouchy długowłosy (Scotish Fold longhair)
* SFS szkocki zwisłouchy krótkowłosy (Scotish Fold shorthair)
* SIN singapurski (Singapuore)
* SRL Selkirk Rex długowłosy (Selkirk Rex longhair)
* SRS Selkirk Rex krótkowłosy (Selkirk Rex shorthair)
* STE Sterling (Sterling)
* THA tajski (Thai)
* TIF Tiffany (Tiffany)
* TOL tonkijski długowłosy (Tonkinese longhair)
* TOS tonkijski krótkowłosy (Tonkinese shorthair)
Rasy nieznane
* XLH nieznana rasa długowłosa
* XSH nieznana rasa krótkowłosa

►KOTOWATE◄

sortuj według:
nazwa
typ pliku
rozmiar
data dodania

« poprzednia strona następna strona »

12 KB
8 kwi 10 16:56

Peterbald to kot przypominający Sphinxa. Podobnie jak tamten wyróżnia się szczupłą, giętką, bardzo elegancką sylwetką w typie orientalnym i niemal całkowitym brakiem sierści. Mimo to są to dwie zupełnie różne rasy, u których brak owłosienia wywołują inne geny. Głowa Peterbalda jest długa, w kształcie odwróconego trójkąta, w którym dolny kąt tworzy broda, a górne kąty czubki ogromnych uszu. Czoło jest płaskie, kości policzkowe wydatne i osadzone wysoko, nos długi i prosty. Pysk nieco tępo zakończony, nie powinien być zbyt wąski. Podbródek mocny, nie wystający. Oczy średnio duże, w kształcie migdałów, osadzone skośnie, nie mogą być wyłupiaste ani zapadnięte. Odległość między nimi nie powinna być mniejsza niż szerokość jednego oka. Kolor oczu zielony lub niebieski u osobników z oznaczeniami. Szyja jest długa i smukła, tułów średniej wielkości, mocno wydłużony. Nogi długie, o średnio mocnym kośćcu, dobrej muskulaturze i prawidłowej postawie. Kończyny tylne powinny być nieznacznie dłuższe od przednich. Łapy dość małe, owalne, o wydłużonych palcach. Ogon długi i silny, zwężający się ku koniuszkowi. Koty rasy Peterbald mogą urodzić się łyse lub lekko owłosione. Osobniki łyse miewają leciutki meszek jedynie na uszach, pyszczku, łapach i ogonie, resztę ciała pokrywa naga, elastyczna, pomarszczona skóra. Koty rodzące się z włosami często tracą je z wiekiem. Włosy wycierają się najpierw na głowie, potem na szyi, tułowiu i tak aż do ogona. Ciało pokrywa jedynie meszek, w dotyku przypominający skórkę brzoskwini. Ten typ okrywy zwany jest bezwłosym (ang. hairless). Drugi typ, tzw. szczotkowaty (ang. brush) nie traci włosów z wiekiem. Okrywa jest na ogół mało regularna, może być dłuższa lub krótsza, włosy mogą być gładkie, falujące, a nawet skręcone jak u reksa. W niektórych partiach ciała sierść jest gęstsza, w innych skóra prześwieca przez rzadkie włosy. U dorosłych osobników wystawowych preferowany jest typ bezwłosy. Dopuszczalne są wszystkie typy umaszczenia. Peterbald to kot żywy, wesoły, bardzo ciekawski i inteligentny. Bardzo przywiązuje się do swojej „rodziny” i bez przerwy szuka z nią kontaktu. Jest pokojowo nastawiony do świata, żyje w zgodzie z innymi domowymi zwierzętami. Lubi dzieci, pokornie akceptuje głaskanie, drapanie i inne pieszczoty, nawet niezbyt delikatne. Jest nadzwyczaj aktywny, wesoły, potrafi godzinami bawić się piłeczką lub inna zabawką. Potrzebuje dużo uwagi opiekuna.

17 KB
8 kwi 10 16:56

Ojos_Azules.jpg

Ojos Azules
Stosunkowo nowa rasa kota domowego charakteryzująca się ciemnymi, niebieskimi oczami.
Koty z ciemnymi, niebieskimi oczami zostały odkryte w Nowym Meksyku wśród dzikiej populacji kotów. Pierwszy odkryty kot był maści szylkretowej (trójkolorowy), nazwano go Cornflower, został znaleziony w 1984 roku. Nowo odkryta rasa została nazwana Ojos Azules (hiszp. Niebieskie Oczy). Zazwyczaj niebieskie oczy występują u kotów białych, ta rasa jest wyjątkiem - u Ojos Azules błękitne oczy występują u kotów każdej maści. W związku z tym kotów tej rasy nie można rozpoznać po umaszczeniu, ich jedynym znakiem rozpoznawczym jest niecodzienny kolor oczu.
Hodowana ze względu na wyjątkowy kolor oczu rasa jest bardzo rzadka. W 1992 roku znanych było tylko dziesięć osobników. Rasa nie ma żadnych standardów wyglądu - za Ojos Azules uznaje się wyłącznie koty o ciemnych niebieskich oczach. Białe Ojos Azules mają tendencję do zezzezowania i głuchoty, dlatego są eliminowane z hodowli. Wśród mieszańców Ojos Azules często występują koty o dwukolorowych oczach (jednym niebieskim, drugim innego koloru).

15 KB
8 kwi 10 16:56

Nebelung.jpg

Nebelung
Nebelung to zgrabny i pełen gracji kot o wydłużonej sylwetce i długich kościach. Jego ciało jest gibkie i smukłe, ale muskularne. Kocury są nieznacznie większe od kotek. Kończyny długie, szczupłe, ogon długi. Głowa Nebelunga jest proporcjonalna, o nosie średniej długości, bez zaznaczonego przełomu. Oczy duże, okrągłe, jaskrawozielone. Młode kotki czasami miewają oczy w żółtym odcieniu, kolor ten jednak zamienia się w zieleń gdy kot dojrzewa. Uszy Nebelunga są duże, osadzone wysoko, skierowane do przodu. Futerko kotów tej rasy jest półdługie, o gęstym, miękkim podszerstku. Włosy okrywowe są jedwabiste w dotyku, lśniące, miękkie. Każdy włos jest srebrno zakończony, dzięki czemu zwierzę otoczone jest jakby połyskliwą aureolą. Efekt ten widoczny jest zwłaszcza pod słońce. Nebelungi hodowane są w różnych odcieniach niebieskiego, chociaż najwyżej oceniane są koty o jaśniejszej okrywie. Białe znaczenia na futrze dyskwalifikują kota. Nebelung to kot z natury nieśmiały, niezbyt odważny, ale przy tym bardzo czuły i spragniony bliskości człowieka. Bywa płochliwy, nie ufa obcym, może czuć tez dystans w stosunku do dzieci. Poza tym jest kotem ruchliwym, bardzo inteligentnym. Podobno świetnie radzi sobie w sytuacjach, wobec których większość kotów pozostaje bezradna – np. szybko uczy się samodzielnie otwierać sobie drzwi. Właściciele twierdzą, że koty tej rasy są bardzo pomysłowe i niebanalne.

11 KB
8 kwi 10 16:56

Napolean.jpg

Napoleon to krzyżówka ras Munchkin i kot perski.

10 KB
8 kwi 10 16:56

Kot_perski.jpg

Pers to kot długowłosy, krępej budowy ciała, duży lub średniego wzrostu (waga od 3,5 do 6 kg, zależnie od odmiany i płci). Dojrzałość osiąga w wieku 2 lat.
Głowa persa jest duża, okrągła, szeroka i masywna, o pełnych policzkach i podbródku oraz wypukłym czole. Szyja krótka i gruba. Oczy duże, okrągłe, szeroko rozstawione, dość wypukłe, kolor tęczówki uzależniony od umaszczenia - od barwy pomarańczowej do miedzianej, orzechowej, ciemnozielonej, szmaragdowej, niebieskiej lub niebieskozielonej. U odmiany białej częsta róznookość (jedno oko pomarańczowe, drugie niebieskie). Uszy małe, nisko osadzone, skierowane do przodu, z obfitymi pędzelkami włosów wewnątrz. Nos mały, krótki, szeroki, tępo zakończony, z profilu powinien tworzyć linię pionową prowadzoną od czoła po brodę. W ostatnich latach najbardziej pożądany jest nos silnie zredukowany (wersja amerykańska), z bardzo wyraźnym stopem, znajdujący się niemal między oczami. Tułów persa jest mocny, krępy, proporcjonalny, nie sprawiający wrażenia ociężałego, dobrze umięśniony i o mocnym kośćcu. Grzbiet prosty, pierś szeroka. Kończyny krótkie, grube, mocne. Łapy duże, o dużych poduszkach z kępkami włosów między palcami. Ogon krótki, bardzo puszysty, skierowany prosto ku ziemi. Podszerstek miękki i gęsty okrywa włosowa długa, pełna, jedwabista, gęsta. Włosy są napuszone i odstają od ciała. Wokół szyi kryza, na tylnych nogach portki, włos krótszy na barkach, głowie i karku, najdłuższe na grzbiecie i brzuchu. Zimą okrywa dużo okazalsza, niżlatem. Podczas ruchu okrywa powinna falować. Istnieje 149 odmian barwnych persów - 7 jednokolorowych, 10 pododmian barwnych kotów dymnych, odmiany szylkretowe (17 pododmian), kameo, colourpointy (20 odmian), pręgowane i dwukolorowe. Persy to spokojne, zrównoważone i łagodne koty. Lubią ludzi, bardzo przywiązują się do całej rodziny. Są prawdziwymi pieszczochami - uwielbiają głaskanie, czesanie, drapanie. Nie lubią samotności, zawsze chętnie przystają na propozycje człowieka - zabawa z dziećmi lub dorosłymi to dla nich wymarzona rozrywka. Nigdy nie używają pazurów i zębów, są zupełnie pozbawione agresji, dlatego można spokojnie powierzyć im nawet małe dzieci. Gości w domu akceptują szybko i bez problemów, łatwo też przystosowują się do nowych warunków. Nie przejawiają tendencji niszczycielskich. Nie są złośliwe, łatwo też wybaczają. Są świetnie przystosowane do życia w mieszkaniach. Często mają do dyspozycji ogród lub wybieg, nie korzystają z nich wybierając wygodna kanapę lub własną miękką poduszkę. Persy lubią znajdować się w centrum uwagi, bywają też uparte.

12 KB
8 kwi 10 16:56

Kot_orientalny_krótkowłosy.jpg

Kot orientalny krótkowłosy
Kot orientalny krótkowłosy jest kotem średniej wielkości, o wytwornej, eleganckiej sylwetce. Jego ciało jest wydłużone, smukłe, o pięknej muskulaturze, a jego ruchy są wdzięczne i pełne gracji. Głowa jest średniej wielkości, o klinowatym kształcie, dobrze wyważona, proporcjonalna do korpusu. Nos długi i prosty, bez widocznego przełomu, podbródek i szczęki normalnie zaznaczone, pyszczek wąski i drobny. Oczy powinny mieć kształt migdałów i intensywną, szmaragdową barwę (u odmiany białej dopuszczalne są tez oczy niebieskie). Uszy duże, szeroko rozstawione, ostro zakończone. Powinny stanowić naturalne przedłużenie linii policzków. Szyja długa i smukła, ciało zgrabne, długie, barki nie mogą być szersze, niż biodra. Kończyny długie i smukłe, proporcjonalne do korpusu, łapy owalne. Ogon długi, wąski (także u nasady). Sierść krótka, delikatna, jedwabista w dotyku, gładko przylegająca do skóry, właściwie bez podszerstka. Dopuszczalne umaszczenia: czarne, białe, niebieskie, dymne, liliowe, rude, kremowe, srebrzyste cieniowane, kameo cieniowane, tabby, szylkretowe, niebiesko-kremowe. Futro kotów jednobarwnych powinno mieć ten sam odcień na całym ciele. U odmiany tabby musi zostać zachowany wyraźny kontrast między kolorem okrywy i pręgowania. U odmiany srebrzystej musi być wyraźna różnica pomiędzy kolorem okrywy i końcówkami włosów. Koty orientalne krótkowłose są kotami żywymi, pełnymi temperamentu, choć nieco spokojniejszymi niż koty syjamskie. Uważane są też za czulsze, inteligentniejsze i bardziej skore do zabawy. Są zwierzakami ciekawskimi, bardzo towarzyskimi i lubiącymi pieszczoty. Nie powinny zbyt długo pozostawać same, gdyż tęsknią za swoim panem zupełnie jak psy. Najlepiej sprawić im kociego towarzysza, który będzie umilał chwile bez człowieka. Nie są zbyt wymagające, ale powinny mieć możliwość wychodzenia do ogrodu – uwielbiają się wspinać i są w tym naprawdę dobre. Jeżeli wypuszczanie kota do ogrodu jest z jakiegoś powodu niemożliwe, konieczne będzie zainstalowanie w mieszkaniu wysokiego, solidnego drapaka.

30 KB
8 kwi 10 16:56

Kot_ocikat_2.jpg

Ocikat
Wygląd ogólny
kot średniej wielkości, elegancki, umięśniony, smukły; waży od czterech do ośmiu kilogramów.
Głowa
W kształcie zmodyfikowanego klina, o szerokiej żuchwie i krótkim nosie.
Uszy
średniej wielkości
Oczy
duże, o kształcie migdałów i nieco skośne.
Tułów
średnich do dużych rozmiarów, niezbyt smukły, ale i nie krępy, umięśniony, gibki i zgrabny. Klatka piersiowa mocna - dobrze rozwinięta, mocne stopy zwarte, owalne; ogon nieznacznie mniejszy na końcu, dość długi .
Szata
krótka, lśniąca, delikatna, ściśle przylegająca do ciała, składająca się z włosów o kilku ciemniejszych pasmach. Ciemne pasma tickingu powinny być wyraźnie odgraniczone od jaśniejszego tła. Zbyt duża ilość podszerstka jest nie pożądana.
Maść
ticking abisyński w sześciu podstawowych odmianach kolorystycznych: brązowej, czekoladowej, liliowej, płowej, niebieskiej i cynamonowej. Dodatkowo wszystkie wymienione w odmianach srebrzystych. Dokładnie oddzielone, ciemne cętki w tonacji dopasowanej do jaśniejszego tła, na czole znak “M”. Na ogonie najmniej pięć ciemniejszych pierścieni; jego koniec jest ciemny, w podstawowym kolorze kota. Oczy we wszystkich kolorach, z wyjątkiem niebieskich. Wokół oczu charakterystyczny, ciemniejszy “makijaż”, który otacza jaśniejsza sierść (barwa zależna od maści kota).
Pomimo dzikiego wyglądu ocicat ma miłe usposobienie, jest wesoły i chętny do zabaw. Jest ciekawy świata i inteligentny, z przyjemnością na uczy się różnych sztuczek takich jak aportowanie itp. Jest oddany właścicielowi i chodzi za nim jak cień. Dość łatwo się podporządkowuje, ale bywa uparty. Sam zdecyduje o tym kiedy możesz go pogłaskać. Kotki są z natury nieufne i potrzebują więcej czasu, żeby zaakceptować gości, kocury zazwyczaj pieszczochy, wylewne nawet w stosunku do obcych. Akceptuje zarówno inne koty jak i psy - dobrze czuje się w ich towarzystwie Przystosowuje się do życia w mieszkaniu, ale bardzo źle znosi izolację od domu i rodziny. Równie męczące dla kota jest pozostawanie samemu w domu - jeśli właściciel pracuje do późna powinien zapewnić towarzystwo swojemu pupilkowi.

14 KB
8 kwi 10 16:56

Kot_norweski_leśny.jpg

Kot norweski leśny
Kot norweski leśny to duży, silny, mocno zbudowany kot o nieco wydłużonej sylwetce. Dorosły osobnik waży od 4,5 do 8 kg. Ich głowa jest średniej wielkości, trójkątna, o dobrze wysklepionej czaszce, długim, prostym nosie, mocnym podbródku i słabo zaznaczonym lub całkiem niewidocznym stopie. Oczy duże, lekko skośnie osadzone, o czujnym wyrazie, o barwie uzależnionej od barwy okrywy. Uszy duże, szerokie u nasady, z kępkami włosów wewnątrz małżowiny oraz charakterystycznymi pędzelkami (jak u rysia). Tułów długi, mocny, o dobrze wysklepionej klatce piersiowej. Kończyny długie i muskularne, tylne dłuższe niż przednie, stopy okrągłe, mocne, silnie owłosione między palcami. Bardzo charakterystyczny dla tej rasy jest bujnie owłosiony ogon - w ruchu przypominający pióropusz. Powinien być długi, sięgający minimum łopatek, a najlepiej karku. Okrywa włosowa niezwykle gęsta, utworzona przez dwa rodzaje włosów: wełniste, długie i delikatne włosy puchowe oraz twarde i błyszczące włosy okrywowe. Gęsty podszerstek stanowi doskonałą izolację termiczną, zaś silnie natłuszczone włosy okrywowe chronią zwierze przed niepogodą. Kot w pełnym "umundurowaniu" ma piękną kryzę i "portki", długie włosy na jego bokach mogą sięgać aż do ziemi tworząc "płaszcz", dłuższe włosy zdobią tez policzki zwierzaka. Zimą futerko kota jest w najlepszym stanie - gęste, grube i błyszczące. Latem norweg zmienia szatę na lżejszą i delikatniejszą. U tej rasy dopuszczalne jest każde możliwe umaszczenie za wyjątkiem znaczeń czekoladowych, liliowych, cynamonowych i fown. Dopuszczalna jest każda ilość białego. Rasę dzieli się na dwie grupy - posiadające gen aguti lub nie. Gen aguti nadaje okrywie włosowej charakterystyczny, dziki wygląd. Należy pamiętać, że każde futro płowieje na słońcu, na przykład z czarnego może stać się ciemnobrązowe. Jeżeli kota czeka w najbliższym czasie wystawa, warto zadbać, by nie wylegiwał się bezpośrednio na słońcu. Kot norweski leśny to kot o dużym temperamencie - żywy, energiczny, zwinny, skoczny. Lubi się wspinać, dlatego warto dać mu do dyspozycji jeśli nie drzewo w ogrodzie, to chociaż duży i mocny drapak, po którym mógłby wdrapywać się z półki na półkę. Norweg przywiązuje się do opiekuna, lubi pieszczoty, kocha dzieci i zabawę z nimi. Jest tolerancyjny w stosunku do innych zwierząt w domu. Nie wymaga dużo uwagi, może zostać sam w domu przez krótki czas.

4 KB
8 kwi 10 16:52

Kot_japoński_bobtail.jpg

Japoński babtail to kot średniej wielkości, o mocnej, muskularnej, ale smukłej budowie. Jego cechą charakterystyczną jest ogon - krótki (5-7 cm), wywinięty do góry, mocno owłosiony i puszysty. Głowa jest typowa dla grupy kotów orientalnych - trójkątna, o wyraźnych, wysoko osadzonych kościach policzkowych, z długim, prostym nosem. Oczy duże, owalne, lekko skośnie osadzone, o kolorze odpowiednim dla koloru futerka. Uszy duże, zaokrąglone, szeroko rozstawione. Kończyny smukłe, silne, tylne nieco dłuższe niż przednie, co jest przyczyną charakterystycznego podskakiwania w trakcie chodzenia. Gama kolorów okrywy tych kotów jest bardzo szeroka, jednak najbardziej pożądana jest maść czarno-biało-ruda, tzw. Mi-Ke (po japońsku oznacza to "trzy włosy"). Bywają też odmiany jednobarwne, dwubarwne, szylkretowe we wszystkich odcieniach oraz pręgowane (tabby). Niedopuszczalne są natomiast umaszczenia typu syjamskiego (colourpoint) oraz liliowe i czekoladowe. Bobtail to kot o miłym, spokojnym usposobieniu, bardzo przywiązujący się do członków rodziny, z którą mieszka. Chętnie towarzyszy człowiekowi we wszystkich pracach domowych, podążając za nim krok w krok. Jest bardzo rozmowny, jednak jego repertuar bardzo różni się od dźwięków wydawanych przez europejskie koty. Może dlatego właśnie nie czuje się zbyt dobrze pod jednym dachem z kotami innych ras. Natomiast świetnie chowa się wśród innych bobtaili. Jest kotem ciekawskim, jednak dość nieufnym w stosunku do obcych. Źle znosi samotność.

15 KB
8 kwi 10 16:34

Munchkin.jpg

Munchkin to kot o oryginalnej, trudnej do scharakteryzowania posturze. Jego tułów jest umiarkowanej długości, niezbyt zwarty, o grzbiecie lekko unoszącym się od ramion w stronę ogona. Klatka piersiowa jest zaokrąglona, biodra mocne. Kocury są z reguły wiesze i mocniej zbudowane od kotek. Głowa lekko klinowata, o zaokrąglonych konturach, wyraźnych, wysokich kościach policzkowych. Oczy w kształcie orzechów włoskich, barwa oczu nie zależy od koloru futra. Uszy o szerokiej podstawie, o nieznacznie zaokrąglonych koniuszkach. Nos prosty, średni do długiego, dopuszczalna mała wypukłość. Nogi krótkie, równej długości, dopuszczalnie tylne lekko dłuższe niż przednie. Stopy owalne, skierowane do przodu, nie na boki. Ogon długością zbliżony do długości tułowia, niezbyt gruby, zwężający się ku zaokrąglonemu koniuszkowi. Hodowane są dwie odmiany kotów rasy Munchkin – krótko i długowłose. Pomimo krótkich nóżek kot rasy Munchkin nie ma kłopotów z poruszaniem się. Jest to zwierzę wesołe, aktywne, żywe i inteligentne, skore do zabawy. Nie stroni od towarzystwa innych zwierząt, często nie boi się nawet psów. Bardzo przywiązuje się do opiekuna.

10 KB
8 kwi 10 16:34

Mojave_Spotted.jpg

12 KB
8 kwi 10 16:34

Mist_australijski.jpg

Mist australijski
Mist australijski jest kotem średniej wielkości, o dobrym kośćcu i muskularnej sylwetce. Jego głowa jest dość obszerna, lekko zaokrąglona, szeroka między uszami. Nos jest dośc szeroki, bez wyraźnego przełomu, ale z lekkim wgłębieniem, podbródek mocny. Uszy średnie lub duże, o szerokiej podstawie i zaokrąglonych lekko koniuszkach. Zewnętrzna krawędź uszu stanowi przedłużenie bocznej linii części twarzowej. Oczy są duże, szeroko rozstawione i osadzone trochę skośnie. Jedynym akceptowalnym kolorem oczu są odcienie zieleni. Oczy w kolorze złotym, niebieskim, żółtym i pomarańczowym dyskwalifikują kota. Szyja powinna być mocna, dobrze wykształcona. Ciało umiarkowanie długie, mocne, muskularne, obszernej, głębokiej klatce piersiowej i silnych, umiarkowanie długich kończynach. Tylne nogi powinny być odrobinę dłuższe od przednich. Łapy owalne i zgrabne. Ogon dość gruby, proporcjonalny do sylwetki. Sierść krótka, błyszcząca i sprężysta. Nie może sprawiać wrażenia wełnistej. Dopuszczalne są wszystkie odmiany barwne, ale te najpopularniejsze to ciemnobrązowa, czekoladowa, niebieska, lilowa, brzoskwiniowa i złocista. Rasa dzieli się na dwie odmiany pod względem wzoru rysunku na futerku. Częściej spotykana jest odmiana „spotted”, czyli cętkowana, rzadziej „marbled”, czyli marmurkowa. Typowy dla rasy jest „mglisty osad” na futerku, któremu rasa zawdzięcza swoja nazwę. Misty australijskie to koty żywe, wesołe, pełne temperamentu. Kotki są doskonałymi matkami. Koty te przywiązują się do człowieka, nie mają też problemu z zaakceptowaniem innych zwierząt domowych (zwłaszcza kotki, kocięta i wykastrowane koty

14 KB
8 kwi 10 16:34

Minskin.jpg

Minskin to krzyżówka ras Munchkin, sfinks, Devon Rex i kot burmski.

10 KB
8 kwi 10 16:34

Manx.jpg

Manks jest kotem średniego wzrostu, o mocnej, muskularnej budowie. Jego tułów jest przysadzisty, krępy. Głowa okrągła i szeroka, nos prosty, średnio długi, podbródek mocny, dobrze wykształcony. Stop słabo zaznaczony. Oczy duże, owalne, w kolorze dopasowanym do okrywy (w ocenie kota kolor oczu nie jest istotny). Uszy średniej wielkości, zaokrąglone, osadzone dość wysoko na głowie. Kończyny przednie krótkie i proste, mocne. Kończyny tylne znacznie dłuższe od przednich, muskularne. Łapy owalne. Wyróżnia się trzy fenotypy manksów. -rumpy – ogon jest w całkowitym zaniku, w miejscu „rzepu ogonowego” znajduje się tylko niewielkie zagłębienie z wyczuwalną zmianą kostną. Rumpy uważane jest za skrajną formę manksa, dla niektórych - jedyną autentyczną. -rumpy riser – nadal nie ma ogona, ale kręgi krzyżowe są wyraźnie uwypuklone (kręgów ogonowych brak) -stumpy - ogon jest szczątkowy, czasem zdeformowany, nigdy dłuższy, niż 3 cm Futro manksa powinno być krótkie i gęste, z gęstym podszerskiem. Wszystkie barwy i wzory futra są dopuszczalne (w tym połączenia z bielą). Maksy są kotami o miłym, pogodnym i czułym usposobieniu. Są inteligentne, przyjazne, mocno prywiązują się do opiekuna.

16 KB
8 kwi 10 16:34

Levkoy.jpg

Levkoy to rasa kotów o bardzo oryginalnym wyglądzie: bezwłose i z zagiętymi uszami. Hodowlę tej rasy rozpoczęto w roku 2000 na Ukrainie. Są to koty średniej wielkości, ciało raczej długie, o umięśnionej, smukłej i kanciastej sylwetce. Naga skóra Levkoy jest miękka i ciepła, nie jest nadmiernie elastyczna i pomarszczone. Swoiste cechy to: zagięte uszy i duże, ale również szeroko otwarte, oczy w kształcie migdała. U kotów tej rasy wyraźnie widoczny jest dymorfizm płciowy. Są to koty bardzo przyjazne i aktywne.

10 KB
8 kwi 10 16:34

La_Perm.jpg

LaPerm - koty wyhodowane w 1982 roku w USA. Ich charakterystycznym elementem jest futro składające się z miękkich loków.

13 KB
8 kwi 10 16:34

Kurylski_Bobtail_długowłosy.jpg

Kurylski Bobtail
Kot kurylski to kot średniego lub dużego wzrostu, dobrze zbudowany, o mocnej, muskularnej sylwetce i charakterystycznym, krótkim ogonem. Jego głowa jest duża, o kształcie trapezu, zaokrąglona i szeroka (szczególnie na wysokości kości policzkowych). Podbródek jest szeroki, dobrze rozwinięty, nos umiarkowanie długi, prosty, bez wyraźnego przełomu. Oczy zaokrąglone, szeroko rozstawione, osadzone odrobinę skośnie. Kolor oczu dowolny, od żółtego do zielonego, osobniki białe lub z dużą ilością białego mogą mieć oczy w kolorze niebieskim, ewentualnie każde oko innego koloru. Uszy średnio duże, szerokie u nasady, koniuszki lekko zaokrąglone, mogą posiadać pędzelki jak u rysia. Osadzone szeroko i dość wysoko na głowie, otwarte do przodu. Tułów muskularny, zwarty, niezbyt długi, ale tez nie skrócony. Kończyny umiarkowanej długości, silne, o mocnym kośćcu, kończyny tylne nieco dłuższe od przednich. Łapy niewielkie, zaokrąglone. Ogon krótki (widoczna część od 4 do 8 cm), może być prosty lub posiadać załamania, może być sztywny lub elastyczny. Długość i kształt ogona powinny harmonizować z sylwetką zwierzęcia. Sierść gęsta, delikatna, raczej krótka i cienka. Podszerstek miękki, nieco twardsze włosy okrywy. Dłuższe włosy występują w tylnej i spodniej części ciała. Dopuszczalne wszystkie umaszczenia z wyjątkiem colourpoint, czekoladowego, liliowego, płowego, cynamonowego, oraz niektórych kombinacji z białym. Koty kurylskie znane są z przyjemnego, zrównoważonego charakteru. Są to zwierzęta delikatne, ciche, inteligentne, lubiące towarzystwo człowieka. Choć wyglądają na dzikie, w rzeczywistości są doskonałymi domowymi pupilami. W przeciwieństwie do większości innych ras, kurylskie Bobtaile lubią zabawy w wodzie.

9 KB
8 kwi 10 16:34

Kurylski_Bobtail odmiana krótkowłosa.jpg

19 KB
8 kwi 10 16:34

Kot_maine_coon.jpg

Maine Coon
Maine Coon to duży, silny kot w o mocnej budowie i półdługiej sierści. Długość jego ciała sięga jednego metra, waga przekracza nawet 10 kg. Jego sylwetka jest smukła, muskularna, wydłużona. Kończyny mocne, średniej długości, o dużych stopach, silnie owłosione między palcami. Ogon długi, bardzo puszysty, szczególnie gęsty zimą. Ogon to duma i znak rozpoznawczy rasy. Jego długość bywa równa długości ciała, co sprawia, że sylwetka kota staje się jeszcze bardziej imponująca. Dodatkowo, puszysty ogon zawijany we śnie wokół głowy chroni kota przed utratą ciepła. Głowa kota Maine Coon jest duża, klinowata, o wyraźnie oddzielonej kufie, wydatnych kościach policzkowych, mocnej brodzie, długim nosie z wyraźnym przełomem. Oczy duże, zielone, lekko skośne, szeroko rozstawione, o charakterystycznym "sowim" spojrzeniu. Uszy duże i spiczaste, z obfitymi pędzelkami włosów. Futro kotów Maine Coon jest grube i gęste, chroniące przed zimnem i wodą. Składa się z miękkiego, obfitego podszerska i mocnych, długich włosów okrywowych. Długość futra jest zróżnicowana - na brzuchu, piersi, ogonie, tylnych kończynach oraz w okolicy genitaliów jest ono dłuższe, natomiast na grzbiecie, barkach i kończynach przednich krótsze. Koty Maine Coon występują we wszystkich wariantach barwnych z wyjątkiem czekoladowego, cynamonowego, liliowego i oznaczeń typu syjamskiego (Colour Point). Najczęściej spotykane jest umaszczenie pręgowane (tygrysie, cętkowane i klasyczne). Oczy powinny być zielone, złote lub miedziane. Ich kolor nie ma związku z umaszczeniem. Dopuszcza się różnookość u białych osobników. Koty Maine Coon popularne są nie tylko dzięki swojemu eleganckiemu, imponującemu wyglądowi, ale także wspaniałemu charakterowi. Uważa się, że koty tej rasy w wierności i oddaniu opiekunowi dorównują psom. Są też bardzo towarzyskie, łatwe we współżyciu, łagodne i czułe. Kotki tej rasy są wspaniałymi matkami, odczuwają silny instynkt macierzyński. Nie mają też problemów z naturalnym porodem, chociaż kociąt jest w miocie dużo (6-7). W wychowywaniu młodych kocury biorą czasem czynny udział. Koty Maine Coon nie są kłopotliwe. Nawet ich głos przypomina ciche ćwierkanie - zupełnie, jakby nie chciały przeszkadzać człowiekowi swoim wołaniem. Nie powinny być trzymane w ciasnych mieszkaniach. Potrzebują dużo przestrzeni, świetnie czują się w domu z ogrodem. Koty Maine Coon znane są też z łatwości zasypiania w dowolnej pozie i dowolnym miejscu. Jedna z teorii mówi, że to spadek po wiejskich przodkach, które z powodu niezbyt komfortowych warunków życia musiały umieć przystosować się do każdej sytuacji

4 KB
8 kwi 10 16:34

Kot_kartuski.jpg

Kot kartuski
Sylwetka kota kartuskiego, podobnie jak brytyjczyka, jest muskularna i masywna. Głowa jest okrągła, o dobrze rozwiniętych policzkach i podbródku. Uszy średniej wielkości, osadzone wysoko, ale nie na samym szczycie głowy, tylko raczej ku przodowi. Uszy pokryte są bardzo delikatnym włosem. Oczy kota kartuskiego są duże, okrągłe i w kolorze miedzi. Futro kota kartuskiego nie powinno przylegać gładko do ciała, ale lekko odstawać (jak u wydry). Kot kartuski posiada futro miękkie, jedwabiste i delikatne, ale z niezwykle gęstym podszerstkiem. W dotyku kot kartuski wyda się być pluszowy, podobnie jak brytyjczyk. Umaszczenie kartuza może być w dowolnych odcieniach szarego i niebieskiego, to najbardziej pożądane to jednak kolor jasno-łupkowy. U dorosłych kotów niedopuszczalne są żadne ślady pręgowania, żadne pojedyncze białe włoski ani zmiany odcienia. Kot kartuski nazywany jest arystokratą wśród kotów krótkowłosych. Przydomek ten zyskał dzięki imponującej posturze, niezwykłej urodzie i elegancji, z jaką się porusza. Niczego nie można też zarzucić jego charakterowi. Kartuzy uchodzą za koty niezwykle odważne, energiczne i bardzo aktywne. W literaturze spotkać się można z licznymi wzmiankami o ogromnej roli kotów kartuskich w walce z plagą szczurów. Jako kot domowy chartreux może nie spełnić oczekiwań domowników, gdyż nie przepada za pieszczotami i przebywaniem na rękach czy kolanach pana. Kartuz lubi jednak mruczeć, w dodatku bardzo głośno. Miauczy rzadko, a jeśli nawet, to głosem przypominającym miauki kociaka, co w porównaniu z masywną postura może wydawać się komiczne. Wielu znawców podkreśla niezwykłą inteligencję tych kotów

19 KB
8 kwi 10 16:34

Kot_amerykański_krótkowłosy.jpg

16 KB
8 kwi 10 16:34

Kot tajski.gif

Kot tajski
Koty tajskie (syjamy starego typu) - pochodzą od rasy kotów syjamskichciało w kolorze kremowym, beżowym o różnych oznaczeniach kolorystycznych, występujących na głowie uszach, kończynach i ogonie. Najpopularniejsze to Seal-point. Poza nimi występują również odmiany kolorystyczne takie jak: blue-point, red-point, chocolate-point czy lilac. Każdy z tych kolorów może występować w wersji prążkowanej (tzw. tabby). Wybarwienie kotów tajskich zmienia się w ciągu roku. W lecie staje się jaśniejsze, podczas gdy zimą ciemnieje. Małe kociaki rodzą się zawsze białe, a ich oznaczenia wybarwiają się stopniowo. Znacznie spokojniejsze niż syjamy. Są bardzo towarzyskie i przyjacielskie. Obcych trzymają na dystans, choć to nie jest regułą. Łatwo przyzwyczajają się do innych domowników, także zwierzęcych.
Wielkość średnia, 3-5 kg., dobrze umięśniony.

Głowa; kształt okrągły, w przeciwieństwie do rasy kotów syjamskich o głowach trójkątnych, klinowatych;
. Oczy; w kolorze intensywnym niebieskim, jasny, bladoniebieski kolor oczu jest dla tej rasy wadą, wykluczającą kota z hodowli. Oczy są rozstawione szerzej niż u pokrewnej rasy syjamów.
Uszy ; średniej wielkości.
Futro ; delikatne i jedwabiste

15 KB
8 kwi 10 16:34

Korat.jpg

Korat
Korat jest kotem budowy dość masywnej, z cała pewnością bardziej muskularnej niż u kotów syjamskich. Jego kończyny są smukłe, proporcjonalne do reszty ciała, zakończone owalnymi stopami. Głowa korata ma charakterystyczny, sercowaty kształt. Oczy są szeroko rozstawione, duże i okrągłe, o intensywnym, zielonym kolorze. Uszy duże, zaokrąglone, wysoko osadzone, szerokie u nasady. Nos u nasady ma lekkie wgłębienie, jest średniej długości, ale dość szeroki. Futro koratów jest gładkie, krótkie i lub półdługie, jedwabiste, ściśle przylegające do ciała. Jedyny dopuszczalny kolor to srebrzystoniebieski, przy czym srebrne są tylko wierzchołki włosów. Niebieski kolor futra ze srebrnym połyskiem spowodowany jest obecnością powietrza w szczytach włosów okrywowych.. Sama okrywa jest niezwykle gęsta, najgęściejsza spośród wszystkich ras kotów. Korat powinien lśnić, zwłaszcza gdy się porusza, a światło załamuje się na jego futrze. Korat to jeden z najsłodszych i najmilszych kotów. Jego charakter jest wprost wymarzony dla osób pragnących stać się opiekunek przytulnego, mruczącego futrzaka. Korat ma spokojny temperament, lubi zabawę, jest też ogromnie towarzyski. Korat wychowujący młode wykazuje się niesamowita cierpliwością i troskliwością, posiada niesłychanie silny instynkt rodzicielski. Dotyczy to nie tylko kotek, ale tez kocurów, które swojej rodziny bronią choćby do ostatniej kropli krwi. W stosunku do ludzi koraty nie przejawiają jednak agresji, są potulne i przyjacielskie, nie sprawiają przykrych niespodzianek.

13 KB
8 kwi 10 16:34

Kohana.jpg

18 KB
8 kwi 10 16:34

Himalayan.jpg

Kot himalajski
Kot himalajski pod względem budowy jest typowym persem – jego ciało jest krępe, nogi krótkie, głowa szeroka z mniej lub bardziej płaskim pyszczkiem. Po syjamskich przodkach kot himalajski odziedziczył wyłącznie kolorowe oznaczenia na futrze. Kot himalajski jest kotem średnich do dużych rozmiarów. Dorosły kocur może ważyć do 6 kg, kotki są na ogół mniejsze i lżejsze. Jego głowa duża, okrągła, o pełnych policzkach i krótkim, zadartym, tępo zakończonym nosie. Czoło wypukłe, oczy duże, okrągłe, o intensywnie szafirowej barwie (preferowany głęboki odcień niebieskiego, ale jaśniejsze są akceptowane). Uszy małe, o zaokrąglonych końcach, osadzone dość szeroko. Szyja krótka i gruba. Tułów krępy, o krótkim grzbiecie, głębokiej klatce piersiowej i zaokrąglonym brzuchu. Kończyny mocne, krótkie, proste – nie powinny sprawiać wrażenie „nóg buldoga”. Łapy duże, zaokrąglone. Ogon krótki, prosty, bujnie owłosiony. Futro gęste, miękkie, jedwabiste w dotyku, długie na wszystkich częściach ciała. Gęsty podszerstek dodaje okrywie objętości. Kryza bardzo obfita, portki również. Zimą futro znacznie bardziej gęste i obfite niż latem. Preferowane umaszczenie o czystym, jednolitym tle i kontrastowych oznaczeniach (maska, uszy, nogi, ogon). Istnieje wiele odmian barwnych, między innymi czekoladowa (tło w kolorze kości słoniowej, oznaczenia brązowe), liliowa (tło kolorze magnolii, oznaczenia różowoszare) czy niebieska (tło niebieskawobiałe, oznaczenia stalowe). Niezależnie od koloru okrywy oczy są zawsze szafirowe. Kot himalajski jest nieco bardziej żywotny i ciekawski od swoich perskich kuzynów. Charakterem bardziej przypomina koty syjamskie – jest bardzo towarzyski, za opiekunem potrafi chodzić krok w krok po całym domu. Jest kotem o zdecydowanym i przedsiębiorczym charakterze. Lubi zabawy, chętnie korzysta z ogrodu lub wybiegu

13 KB
8 kwi 10 16:34

Havana_Brown.jpg

21 KB
8 kwi 10 15:24

Reks kornwalijski.jpg

Reks kornwalijski
Cornish Reksy (czyli popularnie Korniszony:-) są niewielkimi kotami o smukłej, drobnej budowie ciała. Ich nogi są szczupłe i długie, zakończone zgrabnymi, małymi stopami. Głowa jest wąska, o płaskim i szerokim czole, klinowata, z profilu mocno wydłużona, o linii prostej biegnącej od czoła aż po czubek nosa. Uszy Korniszonów są naprawdę wielkie, dość szerokie i zwrócone ku przodowi. Oczy duże, owalne, o barwie jednolitej, zależnej od umaszczenia. Ogon również powinien być pokryty falowaną sierścią, długi i spiczasto zakończony.
Futerko tych kotów, poza charakterystyczną, falistą strukturą, jest pluszowe, miękkie i jedwabiste w dotyku. Cała powierzchnia kota powinna być pokryta loczkami i falami - gładkie powierzchnie obniżają wartość wystawową kota. Również wąsy i wibryssy powinny być poskręcane. Kolorystyka jest dowolna, gładka oraz łaciata, a nawet pręgowana - ulubione przez hodowców tabby jest mile widziane na wszelkich konkursach.
Reksy kornwalijskie są kotami o czułym i towarzyskim charakterze. Są wręcz stworzone do mieszkania z ludźmi nawet w niewielkich mieszkaniach. Nie są agresywne, nie używają pazurów nawet w zabawie, dzięki czemu są świetnymi kompanami dla dzieci, nawet tych najmłodszych. Nie linieją, więc dużo łatwiej utrzymać mieszkanie w czystości, co może mieć znaczenie, jeżeli któryś z domowników jest alergikiem. Korniszony to kocie gaduły, "mówią" dużo dość piskliwym głosem i mają zadziwiająco dużo do powiedzenia:-) Kochają swoich opiekunów, są przymilne, szukają kontaktu z człowiekiem. Uwielbiają sypiać w łóżku, wskakują na kolana, dużo mruczą. Nie dzielą domowników na tych bardziej i mnie "swoich" - wszystkich obdzielają taką samą dawka uczucia. Są wesołe, ruchliwe i psotliwe, jednak niezwykle rzadko zdarza im się coś zniszczyć czy stłuc

9 KB
8 kwi 10 15:24

Kot_sfinks_doński.jpg

Sfinks doński
Rasa sfinks doński (ang. Don Sphynx) należy do bardzo rzadkich ras w Polsce. Może dla tego, że istnieje na świecie od niedawna – od 1997 roku. Sfinks Doński (podobny do Sfinksa Kanadyjskiego) pojawił się w Rosji w Rostowie-Nad-Donem. Była to mutacja naturalna. Rasa była przyznana przez WCF a dopiero od stycznia 2007 roku będzie uznawana i przez FIFe. Koty i jednej i drugej rasy są bez włosów, oprócz tych kotów istnieją jeszcze Peterbaldy. Dla osób zainteresowanych różnicą można polecić czasopismo KOT (za lipec 2005 r.) gdzie te trzy rasy są krótko opisane i porównane. Sfinks Doński jest uznany za najbardziej wytrzymałego wśród tych kotów. Takie koty mogą być w trzech odmianach – całkiem nagie, w dotyku przypominające ciepły wosk, welurowe – mające prawie niewidoczny meszek oraz braszowe (brush), mające krótką sierść.

23 KB
8 kwi 10 15:24

Kot_europejski.jpg

Kot europejski
Europejski kot krótkowłosy w porównaniu z innymi rasami ma ciało o rozmiarach od średnich do dużych, kończyny niezbyt długie, mocne, z okrągłymi łapami, ogon u nasady gruby, cieniejący ku zaokrąglonemu końcowi. Uszy średniej wielkości, lekko zaokrąglone u góry. Oczy okrągłe, ustawione lekko skośnie, rozwarte, o różnych kolorach - od ciemnoniebieskiego, poprzez miedziany, do intensywnie zielonego. Dorosły kot waży 4 kg, a samica 3 kg. Długość to około 50 cm + 20 cm ogona

7 KB
8 kwi 10 15:24

Kot_egzotyczny.jpg

Kot egzotyczny
Kot egzotyczny krótkowłosy ma krępą, przysadzistą sylwetkę charakterystyczną dla persów. Jego głowa jest okrągła i masywna, osadzona na krótkiej, grubej szyi. Pyszczek okrągły, o pełnych policzkach, wypukłym czole, szerokich i silnych szczekach. Nos krótki, szeroki, z wyraźnym przełomem, w profilu tworzy linię prosta z czołem i podbródkiem. Oczy duże i okrągłe, o intensywnym kolorze odpowiadającym barwie okrywy. Uszy małe, zaokrąglone na końcach, osadzone nisko i szeroko. Ogon krótki, mocny, gęsto owłosiony, kończyny krótkie i grube o dużych, okrągłych stopach. Futro kotów egzotycznych krótkowłosych powinno przypominać gęsty plusz. Włos krótki, ale ciut dłuższy niż u innych ras krótkowłosych, gęsty, jedwabisty, o miękkiej strukturze, lekko odstający od ciała. Ne powinien przylegać do ciała i być "ulizany". Koty egzotyczne hoduje się we wszystkich barwach i wzorach dopuszczalnych dla persów. Pod względem charakteru koty egzotyczne krótkowłose nie róznią się od swoich długowłosych kuzynów. Są kotami spokojnymi, zrównoważonymi, uwielbiającymi pieszczoty, ale też zabawy i figle. Bardzo przywiązują się do opiekunów, nie są agresywne ani złośliwe. Są zgodne, tolerują inne zwierzęta w domu, szybko przystosowują się do nowych ludzi i nowego otoczenia.

« poprzednia strona następna strona »