☼ATLAS KRZEWÓW☼ - SKARBEK_38

34 KB
29 kwi 10 11:42

Hamamelis interemedia (oczar pośredni) .jpg

Hamamelis interemedia (oczar pośredni) Oczar pośredni to bardzo ceniony krzew z uwagi na nietypowy okres kwitnienia. Kwitnie od stycznia do marca. Kwiaty,duże pachnące w odcieniach koloru żółtego. Oczary są krzewami wolno rosnącymi dorastającymi do 2-3 m. Kwiaty wytrzymują temperatury minusowe nawet ok -10 ° C i mogą się rozwijać także pod śniegiem. Liście podobne do leszczyny rozwijają się po przekwitnięciu,jesienią przebarwiają sie na złocistopomarańczowy kolor. Oczary rosną najlepiej na żyznej ,próchnicznej ,wilgotnej glebie. Kwitną dobrze zarówno na słonecznych jak i półcienistych stanowiskach ,ale koniecznie osłoniętych. Nie lubią przycinania.

34 KB
29 kwi 10 11:42

Ilex aquifolium (ostrokrzew kolczasty).jpg

Ilex aquifolium (ostrokrzew kolczasty)Bardzo dekoracyjny,zimozielony krzew ,wyrasta do 1,5-2 m wysokości. Główną jego ozdobą są kolczaste,piękne błyszczące liście ,a także efektowne czerwone owoce,bardzo ładnie wyglądające na tle zielonych całą zimę liści. Owoce niejadalne. Gałązki ostrokrzewów w Europie Zachodniej używane są w okresie świąt Bożego Narodzenia do dekoracji stołów ,mieszkań.Ostrokrzewy najlepiej rosną na ciężkich,gliniastych glebach niezbyt suchych o odczynie zasadowym. Mogą rosnąć zarówno w słońcu jak i w półcieniu w miejscach zacisznych. Jest to najbardziej odporna odmiana na wymarzanie ( - 20 °C ).

75 KB
29 kwi 10 11:42

Kolkwitzia amabilis (kolkwicja chińska ) .jpg

Kolkwitzia amabilis (kolkwicja chińska ) Jeden z piękniejszych krzewów kwitnących bardzo obficie późną wiosną . Pochodzi z rejonów górskich Chin. Tworzy luźny,szeroki pokrój,osiąga wysokość do 2 m.Kwiaty wonne z początku bladoróżowe,potem przebarwiają się na biało. Krzew kolkwicji jest mało wymagający ,rośnie w słońcu wtedy obficiej kwitnie oraz w półcieniu. Podłoże umiarkowanie wilgotne,przepuszczalne. Polecany jest do małych jak i dużych ogrodów .Bardzo ładnie wygląda z kolkwicji zwarty szpaler lub żywopłot. Dobrze znosi przycinanie. Roślina w młodości jest bardziej wrażliwa na mrozy,należy ją więc kopczykować. Po ostrych zimach stare egzemplarze mogą przemarzać ,ale odbijają na nowo wiosną.

31 KB
29 kwi 10 11:40

Liriodendron tulipifera (tulipanowiec amerykański ).jpg

Tulipanowiec jest najpiękniejszym drzewem liściastym Ameryki Północnej,był jednym z pierwszych drzew północnoamerykańskich przywiezionych do Europy.Ze względu na oryginalne błyszczące liście i tulipanowa te kwiaty szybko rozpowszechnił się w parkach,głównie w zachodniej i środkowej Europie. Kwitnie latem czerwiec-lipiec.Jesienią liście przebarwiają się pięknie na żółto.W Polsce spotykany w wielu starych parkach jako jedno z najoryginalniejszych drzew.Starsze drzewa są wytrzymałe na niskie temperatury,natomiast młode są bardzo wrażliwe na mróz,należy więc je w pierwszych latach zabezpieczać. Tulipanowce wymagają żyznych,zasobnych, dostatecznie wilgotnych gleb i zacisznych, słonecznych stanowisk. Tulipanowiec jest dużym drzewem (osiąga 40-60 m ) należy go więc sadzić pojedynczo w miejscach szczególnie eksponowanych,w pobliżu budynku, nad stawami.Najpiękniej wygląda posadzone na dużych trawnikach.Może żyć nawet 700 lat.

45 KB
29 kwi 10 11:40

Deutzia scabra(żylistek szorstki)-biały.jpg

Deutzia scabra(żylistek szorstki)-biały;-kwitnie -VI-VII
-wysokość -3 m
-stanowisko -słoneczne,półcieniste
-podłoże-umiarkowanie wilgotne,przepuszczalne,próchniczne
-odczyn-obojętny
-mrozoodporność- w bardzo ostre zimy jeżeli jest śnieg to w części powyżej okrywy śnieżnej pędy mogą zmarznąć,wtedy wiosną na granicy przemarznięcia należy wiosną je przyciąć.
-zastosowanie -mało wymagający krzew nadający się do małych i dużych ogrodów również w miejsca,w których inne rośliny nie chcą rosnąć.
-inne-krzew rozrasta do 1,5 -2 m wysokości i 1,5 m szerokości,jest krzewem obficie kwitnącym,ma sztywne,długie pędy,dość duże szorstkie,ciemnozielone liście .

29 KB
29 kwi 10 11:38

Deutzia scabra rosaea( żylistek szorski )-różowy.jpg

Deutzia scabra rosaea( żylistek szorski )-różowy;Bardzo dekoracyjny, przyciągający wzrok krzew,obficie kwitnący bardzo długo bo od końca maja do końca czerwca. Dorasta do 1 m wysokości.Jest krzewem mało wymagającym. Nadaje się do nasadzeń w małych i dużych ogrodach.Podłoże powinno być umiarkowanie wilgotne,próchniczne.Przy dużych mrozach żylistki powinny być zabezpieczane,śnieg może je zabezpieczać ale tylko do części nim przykrytej.Pędy uszkodzone przez mrozy przycinamy wiosną na granicy przemarznięcia.Żylistki można co trzy lata przycinać ale to nie jest konieczne.Pędy przycinamy po przekwitnięciu.

24 KB
29 kwi 10 11:38

Daphne mezerum(wawrzynek wilczełyko)-biały .jpg

Daphne mezerum(wawrzynek wilczełyko)-biały ;kwitnie -II-IV
-wysokość -1 m
-stanowisko - półcieniste
-podłoże-umiarkowanie wilgotne,przepuszczalne,próchniczne
-odczyn-obojętny
-mrozoodporność – całkowicie wytrzymały
-zastosowanie -rabaty i ogrody skalne,skarpy
-inne-Uwaga żółtobiałe,ozdobne owoce są trujące,krzew nie wymaga cięcia.

31 KB
29 kwi 10 11:32

Daphne cneorum (wawrzynek główkowy).jpg

Daphne cneorum (wawrzynek główkowy)Przepiękna niska zimozielona krzewinka o bardzo ozdobnych pachnących kwiatach o zapachu goździka.Chętnie sadzona w ogródkach skalnych.Kwitnie V-VI,osiąga wysokość od 10 do 20 cm ,cała roślina płoży się zakorzeniając pędy zajmując niewielką powierzchnię,liście skórzaste.Wymaga stanowiska słonecznego podłoża przepuszczalnego,umiarkowanie,wilgotnego,zasadowego.
Zastosowanie:obwódki,ogrody skalne,rabaty skalne,skarpy kwiatowe,założenia naturalistyczne.

35 KB
29 kwi 10 11:31

Catalpa bignonioides (katalpa,surmia zwyczajna).jpg

Catalpa bignonioides (katalpa,surmia zwyczajna)Katalpa inaczej zwana surmią pochodzi z południowo-wschodnich rejonów Ameryki Północnej. Jest drzewem szybko rosnącym, bardzo dekoracyjnym i dobrze znoszącym złe warunki. Tworzy koronę szeroką, kulistą i regularną. Kwitnie od czerwca do lipca. Zakwita już po osiągnięciu 3 m wysokości. Dorasta do ok. 10 m wysokości. Kwiaty są podobne do kasztana jadalnego. Jesienią pojawiają się wąskie długie do 30 cm strąki z nasionami. Polecana do małych i dużych ogrodów. Stanowisko ciepłe, nasłonecznione miejsca. Gleba ogrodowa, gliniasta, bogata w składniki pokarmowe. Młode należy okrywać,kilkuletnie w pełni odporne na krajowe mrozy. Roślina wieloletnia, w upalne lato należy dobrze podlewać,wtedy szybko rośnie. Nie wymaga cięcia

45 KB
29 kwi 10 11:28

Buddleja davidii (budleja Dawida ).jpg

Buddleja davidii (budleja Dawida )Bardzo dekoracyjny,silnie rosnący krzew. Główną ozdobą są przede wszystkim piękne,długie kwiatostany i ładny pokrój krzewu. Budleja kwitnie prawie bez przerwy od maja z małymi przerwami aż do końca lata wtedy gdy większość krzewów już przekwitła. Roślina ma nie wielkie wymagania ,ale najlepiej rośnie w ciepłych zacisznych miejscach,na żyznym,przepuszczalnym podłożu. Budleja kwitnie na końcach tegorocznych pędów,stare pędy przemarzają ,należy je na przedwiośniu ścinać nisko przy ziemi. Na zimę warto krzew okryć liśćmi ,torfem lub korą. Najładniej wygląda posadzona pojedynczo na trawniku.

80 KB
29 kwi 10 11:13

magnolia_posrednia_000_s.jpg

Krzew lub małe drzewko liściaste o krótkim, nisko rozgałęzionym pniu i luźnej, często bardzo rozłożystej koronie. Jak ogólnie wiadomo, głównym wyróżnikiem magnolii są ich piękne wielkie kwiaty podobne do tulipanów. Co ciekawe, kwiaty te należą do najstarszych i najbardziej prymitywnych spośród wszystkich roślin okrytozalążkowych. Tak samo zresztą, jak same magnolie, które wraz z tulipanowcami przeżywały swój rozkwit przed około 50 milionami lat. U magnolii Soulange'a płatki korony (dokładniej listki okwiatu - patrz opis kwiatów) od wewnątrz są białe, od zewnątrz zaś rożowo lub purpurowo nabiegłe. Kwiaty zakwitają przed rozwojem liści, a ponieważ są tworzone wyjątkowo licznie, gęsto obsypane nimi bezlistne drzewa wyglądają wręcz oszałamiająco.

Magnolie bywają czasami nazywane "kapryśnymi arystokratkami". Ma to związek z ich dużymi wymaganiami glebowymi oraz wrażliwością na szereg niekorzystnych czynników takich jak mróz, susza, zanieczyszczenia powietrza itp. Rzeczywiście, czasami trudno im dogodzić. Biorąc jednak pod uwagę doznania natury estetycznej towarzyszące przebywaniu w pobliżu kwitnących magnolii, poniesiony trud w pełni się opłaca. Potwierdzeniem tego niech będzie fakt, że sztucznie wyhodowana prawie 200 lat temu magnolia pośrednia jest dziś jedną z najpopularniejszych i najbardziej cenionych roślin ozdobnych, uprawianych w wielu regionach całego świata, w tym także w Polsce. Dzięki swoim niewielkim rozmiarom jest często sadzona nie tylko w parkach i ogrodach, ale także, a może nawet przede wszystkim w przydomowych ogródkach.

91 KB
29 kwi 10 11:10

czeremcha_zwyczajna_000_s.jpg

Niewielkie, przeważnie wielopniowe i gęsto ugałęzione drzewo liściaste, dość często wyrastające też w formie dużego krzewu. Ze względu na powszechność występowania w lasach (co znajduje odzwierciedlenie w nazwach gatunkowych takich jak zwyczajna, pospolita itp.) oraz silną tendencję do krzewienia się, czeremcha zwyczajna nie jest zbyt lubiana, a czasami bywa nawet traktowana jako chwast. Odczucie to potęguje nieprzyjemny zapach wydzielany przez młode pędy, złamane gałązki, roztarte liście czy uszkodzoną korę. Jednak czeremcha ma też swoje zalety. Należą do nich obficie kwitnące w maju białe kwiaty zebrane w podłużne grona a także groniaste owocostany zbudowane z małych, kulistych, błyszczącoczarnych pestkowców. Owoce są jadalne, jednak ze względu na niewielkie rozmiary i specyficznie cierpki smak nie znajdują dużego zastosowania. Stanowią natomiast, podobnie jak kwiaty, element dekoracyjny i czynią z czeremchy całkiem efektowne drzewo ozdobne, uprawiane czasami w naszych parkach i ogrodach.

89 KB
29 kwi 10 11:08

bukszpan_wieczniezielony_000_s.jpg

Ten niewielki, zimozielony krzew liściasty jest jedną z najpopularniejszych roślin ozdobnych uprawianych w naszych ogrodach. Jego niezwykle gęste ugałęzienie w połączeniu z wyjątkową tolerancją na przycinanie i bardzo powolnym wzrostem pozwalają na łatwe i stosunkowo trwałe formowanie go w rozmaite figury geometryczne a także stosowanie do budowy niezbyt wysokich żywopłotów. Atrakcyjne są zwłaszcza drobne i skórzaste, błyszcząco ciemnozielone liście bukszpanu, które - co szczególnie ważne w kontekście dekoracyjnym - nie opadają na zimę. Podobnie jak niektóre inne części rośliny, są one trujące dla ludzi. Z innych ciekawych cech na uwagę zasługuje długowieczność bukszpanu wieczniezielonego dochodząca nawet do 500 lat. Jeśli dodamy do tego drewno najtwardsze spośród wszystkich roślin występujących w Polsce(!) i tak ciężkie, że nie tonie w wodzie, to okaże się, że ten dość niepozorny na pierwszy rzut oka krzew jest zaskakująco interesującą rośliną. Nic dziwnego zatem, że jest on uprawiany w Europie już od starożytnych czasów.

86 KB
29 kwi 10 11:08

bozodrzew_gruczolkowaty_000_s.jpg

Średniej wielkości drzewo liściaste pochodzące z Chin. Wyróżnia się przede wszystkim ogromnymi, osiągającymi do 80cm długości (u odmian nawet ponad 1m!), pierzasto złożonymi liśćmi, które ze względu na swoje rozmiary często bywają mylone z gałązkami. Liczne, całobrzegie listki posiadają zwykle u nasady 1-3 łagodne ząbki i podobną ilość gruczołków (stąd nazwa), a po roztarciu wydzielają intensywny i wyjątkowo nieprzyjemny zapach. Walor dekoracyjny stanowią zebrane w bardzo gęste, zwisające wiechy owoce bożodrzewu gruczołkowatego. Mają one postać pojedynczych, nieco skręconych skrzydlaków z centralnie umieszczonym i wyraźnie widocznym orzeszkiem. Przed dojrzeniem skrzydlaki przyjmują niezwykle efektowny, rudopomarańczowy kolor. Na uwagę zasługują również wyjątkowo grube i masywne młode pędy bożodrzewu. Ich średnica często przekracza 2cm(!), co stanowi absolutny rekord i jest wynikiem lepszym nawet niż u sumaka czy kasztanowca.

Jako wybitnie pionierskie drzewo, ailant jest jednym z najmniej wymagających i zarazem najbardziej inwazyjnych gatunków. Potrafi on zasiedlać bardzo trudne, niedostępne dla innych drzew i krzewów miejsca, takie jak gruzowiska, hałdy itp.; często też wyrasta pomiędzy płytami chodnikowymi czy w szczelinach murów. Z tego właśnie powodu w Nowym Jorku bożodrzewy są nazywane gettowymi palmami lub drzewami dla ubogich.

Bożodrzew gruczołkowaty został sprowadzony do Europy w 1751 r. W Polsce jest średnio rozpowszechniony, sadzony najczęściej w parkach i ogrodach lub jako drzewo przydrożne, czasami też dziczeje. Ze względu na podobieństwo liści oraz grube pędy bywa czasem mylony z niektórymi gatunkami sumaka, w szczególności z najczęściej występującym u nas sumakiem octowcem (od którego jednak jest znacznie większy i zupełnie różni się owocami).

76 KB
29 kwi 10 11:08

bluszcz_pospolity_000_s.jpg

Ten najbardziej rozpowszechniony w Europie i jedyny naturalnie występujący w Polsce gatunek bluszcza jest typowym przedstawicielem swojego rodzaju. Podobnie jak inne bluszcze, ma on postać zimozielonego pnącza o zdrewniałej łodydze. Wytwarzane na płonych pędach korzenie przybyszowe stanowią mechanizm czepny pozwalający roślinie wspinać się na różnego rodzaju obiekty. Obiektami tymi są zazwyczaj drzewa, ale równie dobrze mogą to być skały, ściany budynków, słupy itp. W ten sposób nie posiadający klasycznego pnia bluszcz pospolity może osiągać "wysokość" nawet do 20m. Ale bluszcz wcale nie musi rosnąć pionowo. Jeśli na swej drodze nie napotka żadnych przeszkód, na które mógłby się wspiąć, będzie po prostu płożyć się po ziemi.

Należy wyraźnie podkreślić, że w odróżnieniu od np. jemioły, bluszcz nie jest rośliną pasożytniczą. Posiada on normalne, rosnące w ziemi korzenie, a czepiające się drzewa korzenie przybyszowe odgrywają jedynie rolę mechanicznych chwytników.

Początki uprawy bluszczu sięgają starożytności; odgrywał on istotną rolę np. w kulcie Dionizosa. Obecnie rośliny te są często uprawiane ze względu na swoje zimozielone liście oraz możliwość efektownego pokrywania powierzchni, które z różnych powodów nie powinny być widoczne. W Polsce na stanowiskach naturalnych bluszcz pospolity podlega ochronie gatunkowej.

1 komentarz

145 KB
29 kwi 10 11:04

mahonia.jpg

Mahonia

Mahonia

WYSTĘPOWANIE
Mahonia to zimozielony krzew, którego naturalnym środowiskiem jest zachodnia część Ameryki Północnej jednak wiele jego odmian od 1825r. znajduje się w uprawie i zadomowiło się w różnych częściach Europy. W polskich ogrodach spotykamy przede wszystkim mahonię pospolitą (mahonia aquifolium), rzadziej mahonię rozłogową (mahonia repens).

CHARAKTERYSTYKA
Pokrój: oba gatunki mahonii to niskie krzewy osiągające wysokość od 50cm do1,5m.Mahonia rozłogowa w przeciwieństwie do pospolitej dzięki płożącym pędom rozrasta się w duże kępy.
Liście: są nieparzystopierzaste, złożone odpowiednio według gatunku z 5-9 lub 3-7 listków, mają kształt szerokojajowaty, kolczasto ząbkowane na końcach, młode liście są czerwone, a u dorosłej rośliny latem ciemnozielone i błyszczące, jesienią i zimą-czerwonobrunatne, mahoniowe-stąd nazwa rośliny.
Kwiaty: drobne, cytrynowo lub złocistożółte, zebrane w grona długości 3-10cm.
Owoce: owoce obu gatunków mahonii są granatowoczarne, średnicy ok. 8mm, pokryte szaroniebieskim nalotem, dojrzewają we wrześniu.
Rozmnażanie: oba gatunki można rozmnażać z nasion wysiewanych zaraz po zbiorze, wtedy roślina kwitnie w 34 roku po zasianiu lub z odrostów korzeniowych i sadzonek.

92 KB
29 kwi 10 11:04

wiciokrzew2.jpg

Wiciokrzew, Suchodrzew

Lonicera

WYSTĘPOWANIE
Wiciokrzew (Lonicera) jest wieloletnim pnączem należącym do rodziny przewiertniowatych. Do wiciokrzewów zalicza się rośliny zielne i pnącza, które owijają się spiralnie wokół podpór oraz formy zdrewniałe, które nazywamy suchodrzewami. Znanych jest około 180 odmian tej rośliny.

CHARAKTERYSTYKA
Pokrój: wysokość 3-15 metrów, (0,5-2m rocznie).
Liście: rosną w parach, naprzeciwlegle, najczęściej zielone ale również niebieskozielone a czasem żółto unerwione czy też purpurowo ubarwione.
Kwiaty: mają kształt długich rurek zebranych w grona, koloru białego, żółtego, szkarłatnego lub fioletowego, kwitnienie zależy od odmiany, generalnie od maja do października, kwitnienie rozpoczyna się w 2-4 roku od posadzenia.
Owoce: błyszczące jagody w kolorach od pomarańczu, przez szkarłat do fioletu, dojrzewają od lipca do października.
Rozmnażanie: rozmnażanie przez odkłady poziome, odcięte pędy od rośliny matecznej należy ukorzenić i następnie po 2-3 latach dobrze ukorzenione posadzić. Pędy na sadzonki należy odcinać w czerwcu i umieszczać w wilgotnej glebie składającej się z torfu i piasku. Ukorzenienie powinno nastąpić po 3-4 tygodniach od posadzenia. W maju lub czerwcu można dokonać odkładów. Dwuletnie pędy przysypuje się glebą aby w następnym roku na wiosnę odciąć ukorzenione już pędy.

137 KB
29 kwi 10 11:04

wiciokrzew1.jpg

Wiciokrzew, Suchodrzew

Lonicera

WYSTĘPOWANIE
Wiciokrzew (Lonicera) jest wieloletnim pnączem należącym do rodziny przewiertniowatych. Do wiciokrzewów zalicza się rośliny zielne i pnącza, które owijają się spiralnie wokół podpór oraz formy zdrewniałe, które nazywamy suchodrzewami. Znanych jest około 180 odmian tej rośliny.

CHARAKTERYSTYKA
Pokrój: wysokość 3-15 metrów, (0,5-2m rocznie).
Liście: rosną w parach, naprzeciwlegle, najczęściej zielone ale również niebieskozielone a czasem żółto unerwione czy też purpurowo ubarwione.
Kwiaty: mają kształt długich rurek zebranych w grona, koloru białego, żółtego, szkarłatnego lub fioletowego, kwitnienie zależy od odmiany, generalnie od maja do października, kwitnienie rozpoczyna się w 2-4 roku od posadzenia.
Owoce: błyszczące jagody w kolorach od pomarańczu, przez szkarłat do fioletu, dojrzewają od lipca do października.
Rozmnażanie: rozmnażanie przez odkłady poziome, odcięte pędy od rośliny matecznej należy ukorzenić i następnie po 2-3 latach dobrze ukorzenione posadzić. Pędy na sadzonki należy odcinać w czerwcu i umieszczać w wilgotnej glebie składającej się z torfu i piasku. Ukorzenienie powinno nastąpić po 3-4 tygodniach od posadzenia. W maju lub czerwcu można dokonać odkładów. Dwuletnie pędy przysypuje się glebą aby w następnym roku na wiosnę odciąć ukorzenione już pędy.

113 KB
29 kwi 10 11:02

lilak3.jpg

Lilak

Syringa

WYSTĘPOWANIE
Lilak jest jednym z gatunków krzewów z rodziny oliwkowatych, obejmującej ok. 30 gatunków i około 1000 odmian o kwiatach pojedynczych lub pełnych rozmaitej barwy, zwykle intensywnie, przyjemnie pachnących.. Występuje również we wschodniej Azji szczególnie w Chinach oraz w południowo- wschodniej Europie. Większość odmian pochodzi od lilaka pospolitego ( Syringa vulgaris), który rośnie dziko na Bałkanach.

CHARAKTERYSTYKA
Pokrój: tworzy krzew lub drzewo do 7m wysokości, wydając przy tym bardzo liczne odrosty korzeniowe.
Kora: jasnoszara do brunatnoszarej, w młodości gładka z wyjątkiem drobnych, chropowatych przetchlinek, z wiekiem staje się płytko spękana na drobne, częściowo odpadające poletka.
Liście: jajowate do szerokojajowatych, długości 5 do 12cm, nagie.
Kwiaty: zwykle lila, długości około 1cm, zebrane są w okazałe wiechy na wierzchołkach pędów, rozwijające się w połowie maja. Odmiany różnią się budową kwiatów i kwiatostanów, ich barwą, terminem kwitnienia.
Owoce: zdrewniałe, podłużne i zaostrzone na końcu, brązowe torebki długości 1-2cm. Po dojrzeniu pękają na dwie części uwalniając 2-4 jasnobrązowe, oskrzydlone nasiona. Okres dojrzewania owoców: VII-IX. Suche, otwarte i puste torebki utrzymują się na gałęziach przez cały rok lub nawet przez wiele lat.

74 KB
29 kwi 10 11:02

zylistek2.jpg

Żylistek

Deutzia

WYSTĘPOWANIE
Krzewy z rodziny hortensjowatych Pochodzą z Azji Wschodniej i Ameryki Środkowej, obejmują ok. 60 gatunków. Są to rośliny o dużej wartości ozdobnej, lecz w ogrodach uprawiane rzadko. W Polsce najczęściej uprawiane są cztery gatunki i kilka ich odmian: żylistek szorstki ( Deutzia scabra), żylistek różowy (Deutzia x rosea), żylistek wysmukły ( Deutzia gracilis), żylistek Lemoine'a ( Deutzia lemoinei).

CHARAKTERYSTYKA
Pokrój: w zależności od gatunku dorasta od 80cm wysokości (żylistek wysmukły) do ok.2-3m (żylistek szorstki).
Liście: są podłużnie jajowate, eliptyczne do lancetowatych, ich długość szacuje się na 3-10cm, a szerokość 1,5-3cm w zależności od gatunku. Są matowo-zielone, od spodu jaśniejsze, nieco szorstkie.
Kwiaty: najobficiej kwitną na stanowiskach słonecznych, osłoniętych przed mroźnym wiatrem. Kwitną ładnie, bardzo obficie i długo, od maja do lipca. Najwcześniej kwitnie żylistek wysmukły, o białych kwiatach. Na przełomie maja i czerwca kwitnie żylistek różowy o dzwonkowatych kwiatach wewnątrz białych, na zewnątrz różowych, zebranych w luźne wiechy.
Rozmnażanie: żylistki można rozmnażać we własnym zakresie przez sadzonki zdrewniałe, przez podział rozrośniętych krzewów bądź przez odejmowanie od roślin matecznych pojedynczych ukorzenionych pędów.

56 KB
29 kwi 10 11:02

bez_czarny2.jpg

Bez czarny

Sambucus nigra

WYSTĘPOWANIE
Krzew z rodziny przewiertniowatych, nazywany także bzem lekarskim, bzem aptecznym, bzem białym, bzem pospolitym.. Występuje w stanie dzikim w Europie, północnej Afryce, na Kaukazie i w Azji Mniejszej. W Polsce spotykany na całym obszarze kraju do wysokości 1100m n.p.m.

CHARAKTERYSTYKA
Pokrój: zazwyczaj wysoki krzew, rzadko o pokroju drzewiastym do wysokości 6m.
Kora: młoda kora jest zielonawo-szarawa. Z wiekiem staje się szara i spękana. Cechą charakterystyczną jest to, że gałązki w środku są wypełnione białym, lekkim rdzeniem.
Liście: są nieparzysto-pierzastozłożone, o długości do 30cm, złożone z 5-7 naprzeciwległych, eliptycznych listków, z wierzchu ciemnozielone, od spodu jasne, ostro piłkowane. Po roztarciu nieprzyjemnie pachnące.
Kwiaty: białe lub kremowe o średnicy około 5mm, o mdłym zapachu. Kwitnie od maja do czerwca.
Owoce: czarne, mięsiste pestkowce, lśniące i soczyste o średnicy 6 do 15mm. Początkowo zielone, potem czerwieniejące, aby w końcowej fazie nabrać czarno-fioletowego koloru. Owoce dojrzewają w lipcu i sierpniu.

119 KB
29 kwi 10 11:02

palmowy_2.jpg

Klon palmowy

Acer palmatum

WYSTĘPOWANIE
Małe drzewo lub krzew ozdobny pochodzące z Japonii i Korei, gdzie osiąga wysokość i szerokość do 10 m, w warunkach polskich do 5 m.

CHARAKTERYSTYKA
Pokrój: duży krzew bądź małe drzewko z parasolowatą koroną do 5m szerokości i wysokości.
Liście: wachlarzowate, ostro powcinane, zielone, 5 - 9 klapowe, długości 5 - 10cm; w zależności od odmiany różowe, purpurowe, kremowe, czerwono-białe, żółto-zielone, czerwono-zielone, jesienią przebarwiają się na złoto i jaskrawoczerwono.
Kwiaty: drobne, zebrane w zwisające baldachogrona, czerwone. Kwitnie na przełomie maja i czerwca. Owoce: owoce skrzydlaki, długości 1 - 2 cm, brązowe.

102 KB
29 kwi 10 10:58

migdalek1.jpg

Migdałowiec trójklapowy, migdałek

Prunus triloba

WYSTĘPOWANIE
Migdałowiec trójklapowy to bardzo ozdobny, prześlicznie kwitnący krzew cieszący się ogromną popularnością wśród ogrodników. Pochodzi z Chin.

CHARAKTERYSTYKA
Pokrój: krzew rozrastając się szeroko i osiągający 2-3m wysokości, w zależności od przycinania.
Liście: ciemnozielone, eliptyczne o dł. 4-8cm.
Kwiaty: bladoróżowe, przypominające małe różyczki, pełne o średnicy 3-4 cm; pojawiają się wzdłuż ubiegłorocznych pędów, w kwietniu i w początku maja, przed liśćmi.
Owoce: kuliste, zabarwione na czerwono.

WYMAGANIA I ZASTOSOWANIE
Migdałek jest krzewem wymagającym gleb żyznych, dość wilgotnych; nie sprawdza się na terenach podmokłych, gliniastych i przesuszonych. Najlepszym stanowiskiem jest miejsce nasłonecznione i zaciszne. Przeznaczony jest do zasadzania pojedynczo w ogrodach przydomowych.

102 KB
29 kwi 10 10:57

perukowiec_2.jpg

Perukowiec

Cotinus Mill.

WYSTĘPOWANIE
Perukowiec jest gatunkiem krzewu należącym do rodziny nanerczowatych (Anacardiaceae). Nazwa rośliny pochodzi od kwiatostanów, które przypominają perukę. Typowym gatunkiem jest perukowiec podolski (Cotinus coggygria Scop.) W Polsce Perukowiec uprawiany jest jako roślina ozdobna. Pochodzi z południowo-wschodniej Europy aż po tereny Chin i Himalajów.

CHARAKTERYSTYKA
Pokrój: zaokrąglony, szeroko rozgałęziony, rośnie wolno osiągając 3-5m wysokości.
Drewno: koloru żółtego o charakterystycznym ostrym zapachu.
Liście: skrętoległe, jajowate i całobrzegie, nieomszone, na wierzchołku zaokrąglone, długości 3-8cm. Od spodu sino-zielonego koloru, jesienią przebarwiają się na żółto lub pomarańczowo lub czerwono. Rozwijają się bardzo późno - pod koniec maja.
Kwiaty: bardzo małe, zielonożółte zebrane w luźną, szczytową wiechę o średnicy ok. 20cm. Kwitnie na przełomie maja i czerwca, bardzo obficie. Po przekwitnieniu szypułki niedorozwiniętych kwiató1) pokrywają się włoskami w kolorze purpury lub szaroróżowymi, przez co cały owocostan staje się bardzo puszysty, co wygląda zachwycająco.
Owoc: suchy pestkowiec, długości ok. 4mm, osadzony na szypułkach wśród pierzastych wiech.

144 KB
29 kwi 10 10:57

perukowiec_1.jpg

Perukowiec

Cotinus Mill.

WYSTĘPOWANIE
Perukowiec jest gatunkiem krzewu należącym do rodziny nanerczowatych (Anacardiaceae). Nazwa rośliny pochodzi od kwiatostanów, które przypominają perukę. Typowym gatunkiem jest perukowiec podolski (Cotinus coggygria Scop.) W Polsce Perukowiec uprawiany jest jako roślina ozdobna. Pochodzi z południowo-wschodniej Europy aż po tereny Chin i Himalajów.

CHARAKTERYSTYKA
Pokrój: zaokrąglony, szeroko rozgałęziony, rośnie wolno osiągając 3-5m wysokości.
Drewno: koloru żółtego o charakterystycznym ostrym zapachu.
Liście: skrętoległe, jajowate i całobrzegie, nieomszone, na wierzchołku zaokrąglone, długości 3-8cm. Od spodu sino-zielonego koloru, jesienią przebarwiają się na żółto lub pomarańczowo lub czerwono. Rozwijają się bardzo późno - pod koniec maja.
Kwiaty: bardzo małe, zielonożółte zebrane w luźną, szczytową wiechę o średnicy ok. 20cm. Kwitnie na przełomie maja i czerwca, bardzo obficie. Po przekwitnieniu szypułki niedorozwiniętych kwiató1) pokrywają się włoskami w kolorze purpury lub szaroróżowymi, przez co cały owocostan staje się bardzo puszysty, co wygląda zachwycająco.
Owoc: suchy pestkowiec, długości ok. 4mm, osadzony na szypułkach wśród pierzastych wiech.

79 KB
29 kwi 10 10:57

pecherznica_physocarpus_2.jpg

Pęcherznica, tawułowiec

Physocarpus

WYSTĘPOWANIE
Rodzaj Pęcherznica (Physoarpus) należy do rodziny Różowatych (Rosaceae Juss.) i jest reprezentowany przez 10 gatunków krzewów liściastych naturalnie występujących w Ameryce Północnej oraz we wschodniej Azji. W Polsce uprawiany jest od niedawna jeden gatunek - pęcherznica kalinolistna (Physocarpus opulifolis)

CHARAKTERYSTYKA
Liście: zrzucane na zimę, ułożone naprzemianlegle na łodydze. Liście są pojedyncze, dłoniasto klapowane o kształcie jajowatym, okrągłym bądź nerkowatym.
Kwiaty: małe, białe, kubkowate, pięciopłatkowe zebrane w szczytowe baldachogrona. Pojawiają się wczesnym latem (czerwiec). Przyciągają pszczoły i motyle.
Owoce: pęcherzykowate, zebrane meszki. Pojawiają się latem i dojrzewają na jesieni. Schną i brązowieją by podzielić się i uwolnić nasiona. Zimą stanowią pożywienie dla ptaków.

43 KB
29 kwi 10 10:57

pecherznica_physocarpus_1.jpg

Pęcherznica, tawułowiec

Physocarpus

WYSTĘPOWANIE
Rodzaj Pęcherznica (Physoarpus) należy do rodziny Różowatych (Rosaceae Juss.) i jest reprezentowany przez 10 gatunków krzewów liściastych naturalnie występujących w Ameryce Północnej oraz we wschodniej Azji. W Polsce uprawiany jest od niedawna jeden gatunek - pęcherznica kalinolistna (Physocarpus opulifolis)

CHARAKTERYSTYKA
Liście: zrzucane na zimę, ułożone naprzemianlegle na łodydze. Liście są pojedyncze, dłoniasto klapowane o kształcie jajowatym, okrągłym bądź nerkowatym.
Kwiaty: małe, białe, kubkowate, pięciopłatkowe zebrane w szczytowe baldachogrona. Pojawiają się wczesnym latem (czerwiec). Przyciągają pszczoły i motyle.
Owoce: pęcherzykowate, zebrane meszki. Pojawiają się latem i dojrzewają na jesieni. Schną i brązowieją by podzielić się i uwolnić nasiona. Zimą stanowią pożywienie dla ptaków.

109 KB
29 kwi 10 10:57

ligustr_ligustrum.jpg

Ligustr pospolity

Ligustrum vulgare L.

WYSTĘPOWANIE
Ligustr pospolity jest gatunkiem rośliny z rodziny oliwkowatych (Oleaceae). Występuje w Europie zachodniej, środkowej i południowej, w północno-zachodniej Afryce, południowo-zachodniej Azji oraz na Kaukazie. W Polsce jest pospolitym krzewem uprawnym. W naturalnych, zdziczałych stanowiskach występuje rzadko, miejscowo w okolicach Gdyni i na południu koło Przemyśla, często w zaroślach na słonecznych, ciepłych stanowiskach. Do gatunków flory Polski obok Ligustru pospolitego zaliczamy Ligustr jajolistny i Ligustr tępolistny.

CHARAKTERYSTYKA
Pokrój: krzew dorastający do 2-3m wysokości, gęsto ugałęziony. Starsze gałęzie cienkie, łatwo się uginają i nierzadko zakorzeniają w ziemi dając początek nowym krzewom.
Pędy: młode pędy są skąpo owłosione, starsze są natomiast nagie, zimą zielonawoszare.
Drewno: ciężkie, twarde i trudno łupliwe.
Liście: eliptyczne (3-6cm długości), całobrzegie, nagie, ciemnozielone, osadzone na krótkich ogonkach. Opadają na zimę lub częściowo pozostają na krzewie.
Kwiaty: małe, białej barwy, zebrane w gęste szczytowe wiechy o charakterystycznym zapachu. Kwitnie VI-VII.
Owoc: czarne, błyszczące jagody, długo utrzymują się na krzewie. Są trujące.
Rozmnażanie: z nasion oraz sadzonek zielnych i zdrewniałych.

104 KB
29 kwi 10 10:57

trzmielina_euonymus_1.jpg

Trzmielina zwyczajna (europejska)

Euonymus europaeus L.

WYSTĘPOWANIE
Trzmielina zwyczajna jest krzewem należącym do rodziny dławiszowatych (Celastraceae). Naturalnie występuje w Azji i Europie. W Polsce jest dosyć pospolita w lasach i zaroślach na całym niżu oraz w niższych terenach górskich.

CHARAKTERYSTYKA
Pokrój: krzew rozłożysty, dorastający do 3m wysokości.
Łodyga: młode gałązki są oliwkowozielone i gładkie, natomiast starsze są czterokanciaste. Do pędów przylegają pączki z jasnymi, dwubarwnymi łuskami.
Liście: kształt eliptyczny (3-9cm dł.), zaostrzone z klinowatą podstawą i o piłkowanych brzegach, jesienią przebarwiają się na czerwono.
Kwiaty: drobne, koloru blado-zielonego, zebrane na szczytach gałązek w pozorne baldaszki, ukazują się w V.
Owoc: czterograniasta torebka w kolorze różowym. Pozostają na krzewie po opadnięciu liści. Są trujące.
Rozmnażanie: przez odkłady.

69 KB
29 kwi 10 10:57

trzmielina_euonymus_2.jpg

Trzmielina zwyczajna (europejska)

Euonymus europaeus L.

WYSTĘPOWANIE
Trzmielina zwyczajna jest krzewem należącym do rodziny dławiszowatych (Celastraceae). Naturalnie występuje w Azji i Europie. W Polsce jest dosyć pospolita w lasach i zaroślach na całym niżu oraz w niższych terenach górskich.

CHARAKTERYSTYKA
Pokrój: krzew rozłożysty, dorastający do 3m wysokości.
Łodyga: młode gałązki są oliwkowozielone i gładkie, natomiast starsze są czterokanciaste. Do pędów przylegają pączki z jasnymi, dwubarwnymi łuskami.
Liście: kształt eliptyczny (3-9cm dł.), zaostrzone z klinowatą podstawą i o piłkowanych brzegach, jesienią przebarwiają się na czerwono.
Kwiaty: drobne, koloru blado-zielonego, zebrane na szczytach gałązek w pozorne baldaszki, ukazują się w V.
Owoc: czterograniasta torebka w kolorze różowym. Pozostają na krzewie po opadnięciu liści. Są trujące.
Rozmnażanie: przez odkłady.

►AGREST◄	►ALBICJA◄	►BORÓWKI◄
►DRZEWKO TRUSKAWKOWE◄	►DZEWKO WARZYWNE◄	►JAGODA GOJI◄
►JEŻYNA◄	►KRZEWUSZKA◄	►MALINA◄
►PORZECZKA◄	►POZIOMKI◄	►TRUSKAWKA◄
►WINOROŚL◄