bozodrzew_gruczolkowaty_000_s.jpg

Średniej wielkości drzewo liściaste pochodzące z Chin. Wyróżnia się przede wszystkim ogromnymi, osiągającymi do 80cm długości (u odmian nawet ponad 1m!), pierzasto złożonymi liśćmi, które ze względu na swoje rozmiary często bywają mylone z gałązkami. Liczne, całobrzegie listki posiadają zwykle u nasady 1-3 łagodne ząbki i podobną ilość gruczołków (stąd nazwa), a po roztarciu wydzielają intensywny i wyjątkowo nieprzyjemny zapach. Walor dekoracyjny stanowią zebrane w bardzo gęste, zwisające wiechy owoce bożodrzewu gruczołkowatego. Mają one postać pojedynczych, nieco skręconych skrzydlaków z centralnie umieszczonym i wyraźnie widocznym orzeszkiem. Przed dojrzeniem skrzydlaki przyjmują niezwykle efektowny, rudopomarańczowy kolor. Na uwagę zasługują również wyjątkowo grube i masywne młode pędy bożodrzewu. Ich średnica często przekracza 2cm(!), co stanowi absolutny rekord i jest wynikiem lepszym nawet niż u sumaka czy kasztanowca.

Jako wybitnie pionierskie drzewo, ailant jest jednym z najmniej wymagających i zarazem najbardziej inwazyjnych gatunków. Potrafi on zasiedlać bardzo trudne, niedostępne dla innych drzew i krzewów miejsca, takie jak gruzowiska, hałdy itp.; często też wyrasta pomiędzy płytami chodnikowymi czy w szczelinach murów. Z tego właśnie powodu w Nowym Jorku bożodrzewy są nazywane gettowymi palmami lub drzewami dla ubogich.

Bożodrzew gruczołkowaty został sprowadzony do Europy w 1751 r. W Polsce jest średnio rozpowszechniony, sadzony najczęściej w parkach i ogrodach lub jako drzewo przydrożne, czasami też dziczeje. Ze względu na podobieństwo liści oraz grube pędy bywa czasem mylony z niektórymi gatunkami sumaka, w szczególności z najczęściej występującym u nas sumakiem octowcem (od którego jednak jest znacznie większy i zupełnie różni się owocami).