13.jpg

Tytuł tego anime, jak i imię głównej bohaterki – Sayi, bez wątpienia kojarzą się wszystkim fanom serii Blood +. Niestety z góry uprzedzam, że poniższa seria z popularnym klasykiem ma bardzo niewiele wspólnego i najlepiej nie łączyć obu tytułów.
Tutejsza Saya jest córką kapłana świątyni z małego miasteczka. Za dnia - sympatyczną, prostolinijną, flegmatyczną i niezwykle niezdarną uczennicą liceum. Ma grupkę szkolnych przyjaciół, zaprzyjaźnionego właściciela kawiarni i swoje wielkie zamiłowanie do małych, słodkich rzeczy. Jednak gdy nadchodzi noc, a Saya wyczuwa niebezpieczeństwo, jej oczy przybierają krwistoczerwony kolor, chwyta za rękojeść poświęconej katany i z błogosławieństwem ojca wyrusza na łowy. Okazuje się, że wcale nie jest tak niezdarna jak by się wydawało, a do tego potrafi być piekielnie szybka, nadludzko wytrzymała i silna niczym monstra, którym musi stawić czoła. Walki są niezwykle krwawe i brutalne, a po każdym pokonanym przeciwniku zjawia się następny, silniejszy. W końcu sytuacja wymyka się spod kontroli i ofiarami potworów stają się mieszkańcy miasteczka, a Saya zaczyna sobie zdawać sprawę, że coś jest nie tak. Jej rany goją się w mgnieniu oka, jako jedyna ze swojego otoczenia potrafi stawić czoła bestiom, a do tego nawiedzają ją dziwaczne i podejrzanie realistyczne sny. Choć zaciekle broni się przed tymi myślami, zaczyna zdawać sobie sprawę, że nie jest zwykłym człowiekiem. Do tego dochodzi jeszcze mgliste wspomnienie obietnicy, którą złożyła, jednak Saya nie potrafi przypomnieć sobie jakichkolwiek szczegółów. Poza walką z monstrami, dziewczyna będzie musiała zmierzyć się też ze sobą i własną przeszłością.
W aspekcie audiowizualnym seria trzyma wysoki poziom, muszę jednak ostrzec wrażliwszych widzów – niektóre sceny walki/rzezi są bardzo brutalne, a tytułowa krew (i nie tylko) wypływa z ciał w nienaturalnych ilościach. Animacja postaci jest dopracowana, więc gdy Saya chwyta za miecz, należy spodziewać się dobrego widowiska.
Choć Blood C nie jest dziełem wybitnym, a fani oryginalnej Sayi mogą być lekko rozczarowani, to wciąż zachęcam do obejrzenia. Przymykając oko na nieścisłości, można się nieźle bawić.