Белла чао Аните Лэйн.mp3
ROZWAZNA12 / MUZYKA / zagraniczne po polsku i nie tylko / Włoskie po polsku / różne wykonania / Bella ciao / Белла чао Аните Лэйн.mp3
Pobierz
Inne foldery z plikami do pobrania
-
a ja mam dwie lewe ręce -
ABBA -
ach ty cyganko -
Amores -
animacje -
bal weteranów -
balanga -
ballada o Marii Magdalenie -
batory statku jedyny -
Boże Ciało -
Can't Help Falling In Love -
czarny Orfeusz -
Czeskie -
Dansing Band -
Duo Fenix -
Dynamic -
Franz Peter Schubert -
humor -
i to i owo -
Jadę z Amelia -
Kornelia i Leszek Filec -
Leszek Orkisz -
Liban -
list do matki -
Maria Magdalena -
melodie -
Metrum -
Mexican Lady -
Monti różni wykonawcy -
Nimfa z czarnego stawu -
ostatni taniec -
pies -
piosenki -
pod papugami -
pojedyńcze -
pola zielone -
Polskie po czesku -
pozwól mi Panie -
procesje -
przemijanie -
Rosyjska -
Rysiek i Gosia -
samotna fregata -
Sierra Madre -
Słońce Jamajki -
The Shadows -
trzy razy kukułeczka -
wróżka czarodziejka -
wspominalem ten dzień -
zarzucę płaszcz
Bella ciao"Żegnaj, piękna") – pieśń włoskich partyzantów antyfaszystowskich z początku XIX wieku. Melodię zapożyczono z pieśni ludowej śpiewanej przez najemnych robotników rolnych, autor słów pozostaje nieznany. Obecnie Bella ciao należy do najbardziej znanych na świecie pieśni antyfaszystowskich. Jest również często śpiewana w parlamencie włoskim przez deputowanych partii.
Pieśń jest motywem muzycznym serialu Dom z papieru.
Pieśń „Bella Ciao” była pierwotnie śpiewana jako „Alla mattina appena alzata” przez pracowników sezonowych na polach ryżowych, zwłaszcza we włoskiej dolinie rzeki Pad od końca XIX wieku do pierwszej połowy XX wieku, z różnymi tekstami.
Pracujące kobiety na polach we Włoszech. Pielili oni chwasty na pola ryżowe w północnych Włoszech. Miało to miejsce podczas zalewania pól, od końca kwietnia do początku czerwca każdego roku, kiedy delikatne pędy wymagały ochrony w pierwszych fazach ich rozwoju przed różnicami temperatur między dniem a nocą. Ich praca składała się z dwóch części: przesadzania roślin i przycinania chwastów. Monda (pielenia chwastów) była niezwykle męczącym zadaniem, wykonywanym głównie przez kobiety zwane mondinas z najuboższych warstw społecznych. Spędzali całe dni w pracy z bosymi stopami w wodzie po kolana i zgiętymi plecami. Okropne warunki pracy, długie godziny pracy i bardzo niskie płace prowadziły do ciągłego niezadowolenia, a niekiedy do buntowniczych ruchów i zamieszek we wczesnych latach dwudziestego wieku. Walki z nadzorującymi były jeszcze trudniejsze, a wielu robotników gotowych było jeszcze bardziej pójść na kompromis i tak niskie płace tylko po to, by dostać pracę. „Bella ciao” została wskrzeszona przez antyfaszystowski ruch oporu we Włoszech w latach 1943-1945. W tym okresie został zmieniony także tekst utworu, jednak jego autor pozostaje nieznany.
Szersza publiczność usłyszała pieśń dopiero w 1947 roku w Pradze, kiedy to włoska delegacja zaprezentowała ją w pierwszej edycji(ang.) Światowego Festiwalu Młodzieży i Studentów. W kolejnych latach była śpiewana między innymi przez kubańskich rewolucjonistów (którzy zamienili włoskie słowo partigiano na hiszpańskie guerrillero), a także w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, jako Proszczaj krasawica.
Po II wojnie światowej „Bella ciao” stała się popularna na terenie Jugosławii. Pieśń śpiewano podczas zajść w Iranie, występuje jako hymn kurdyjskich partyzantów. Znana jest także na terenie Turcji, pod tytułem „Çav bella” Najbardziej popularna stała się jednak dopiero w 2018 roku, kiedy została użyta jako motyw muzyczny w hiszpańskim serialu Dom z papieru, gdzie śpiewał ją Profesor (Álvaro Morte) oraz Berlin (Pedro Alonso). Następnie została zremiksowana przez francuskiego DJ pod pseudonimem Hugel. Obie wersje dostały się na światowe listy przebojów.
Pieśń jest motywem muzycznym serialu Dom z papieru.
Pieśń „Bella Ciao” była pierwotnie śpiewana jako „Alla mattina appena alzata” przez pracowników sezonowych na polach ryżowych, zwłaszcza we włoskiej dolinie rzeki Pad od końca XIX wieku do pierwszej połowy XX wieku, z różnymi tekstami.
Pracujące kobiety na polach we Włoszech. Pielili oni chwasty na pola ryżowe w północnych Włoszech. Miało to miejsce podczas zalewania pól, od końca kwietnia do początku czerwca każdego roku, kiedy delikatne pędy wymagały ochrony w pierwszych fazach ich rozwoju przed różnicami temperatur między dniem a nocą. Ich praca składała się z dwóch części: przesadzania roślin i przycinania chwastów. Monda (pielenia chwastów) była niezwykle męczącym zadaniem, wykonywanym głównie przez kobiety zwane mondinas z najuboższych warstw społecznych. Spędzali całe dni w pracy z bosymi stopami w wodzie po kolana i zgiętymi plecami. Okropne warunki pracy, długie godziny pracy i bardzo niskie płace prowadziły do ciągłego niezadowolenia, a niekiedy do buntowniczych ruchów i zamieszek we wczesnych latach dwudziestego wieku. Walki z nadzorującymi były jeszcze trudniejsze, a wielu robotników gotowych było jeszcze bardziej pójść na kompromis i tak niskie płace tylko po to, by dostać pracę. „Bella ciao” została wskrzeszona przez antyfaszystowski ruch oporu we Włoszech w latach 1943-1945. W tym okresie został zmieniony także tekst utworu, jednak jego autor pozostaje nieznany.
Szersza publiczność usłyszała pieśń dopiero w 1947 roku w Pradze, kiedy to włoska delegacja zaprezentowała ją w pierwszej edycji(ang.) Światowego Festiwalu Młodzieży i Studentów. W kolejnych latach była śpiewana między innymi przez kubańskich rewolucjonistów (którzy zamienili włoskie słowo partigiano na hiszpańskie guerrillero), a także w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, jako Proszczaj krasawica.
Po II wojnie światowej „Bella ciao” stała się popularna na terenie Jugosławii. Pieśń śpiewano podczas zajść w Iranie, występuje jako hymn kurdyjskich partyzantów. Znana jest także na terenie Turcji, pod tytułem „Çav bella” Najbardziej popularna stała się jednak dopiero w 2018 roku, kiedy została użyta jako motyw muzyczny w hiszpańskim serialu Dom z papieru, gdzie śpiewał ją Profesor (Álvaro Morte) oraz Berlin (Pedro Alonso). Następnie została zremiksowana przez francuskiego DJ pod pseudonimem Hugel. Obie wersje dostały się na światowe listy przebojów.