jeszcze poczekamy.mp3
Pobierz
Inne foldery z plikami do pobrania
-
a ja mam dwie lewe ręce -
ABBA -
ach ty cyganko -
Amores -
animacje -
bal weteranów -
balanga -
ballada o Marii Magdalenie -
batory statku jedyny -
Boże Ciało -
Can't Help Falling In Love -
czarny Orfeusz -
Czeskie -
Dansing Band -
Duo Fenix -
Dynamic -
Franz Peter Schubert -
humor -
i to i owo -
Jadę z Amelia -
Kornelia i Leszek Filec -
Leszek Orkisz -
Liban -
list do matki -
Maria Magdalena -
melodie -
Metrum -
Mexican Lady -
Monti różni wykonawcy -
Nimfa z czarnego stawu -
ostatni taniec -
pies -
piosenki -
pod papugami -
pojedyńcze -
pola zielone -
Polskie po czesku -
pozwól mi Panie -
procesje -
przemijanie -
Rosyjska -
Rysiek i Gosia -
samotna fregata -
Sierra Madre -
Słońce Jamajki -
The Shadows -
trzy razy kukułeczka -
wróżka czarodziejka -
wspominalem ten dzień -
zarzucę płaszcz
Rena Rolska, właśc. Regina Rollinger-Jonkajtys (ur. 19 stycznia 1932 w Warszawie) – polska piosenkarka i aktorka estradowa. Rena Rolska zadebiutowała w 1955 roku, podczas koncertu audycji radiowej „Zgaduj zgadula”, w Hali Gwardii w Warszawie jako solistka Orkiestry Tanecznej Polskiego Radia pod dyrekcją Jana Cajmera. W latach 1956-1960 występowała w kabarecie architektów Pineska. W 1961 roku „Piosenka prawdę Ci powie” (Marek Sart - Kazimierz Kord) w jej wykonaniu otrzymała I nagrodę w konkursie na polską piosenkę. Ten sam utwór śpiewała również na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot '61, gdzie otrzymała wyróżnienie. Na I Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (1963) została także wyróżniona w kategorii wykonawców. Od tej chwili występowała wiele razy na festiwalach w Opolu - w koncertach Mikrofon i ekran lub w Premierach Opola. Wyjeżdżała ponadto wielokrotnie z własnymi recitalami do ZSRR i brała udział w koncertach galowych polskiej estrady. Występowała również w kabarecie Dreszczowiec z Marianem Jonkajtysem, R. Polakiem, Wojciechem Młynarskim, w telewizji (recitale) i w audycji radiowej Podwieczorek przy mikrofonie, gdzie odtwarzała postać uczennicy w scenkach „Rolska do tablicy” (Zenona Wiktorczyka, J. Baranowskiego, R. Sadowskiego). W latach 1971–1978 występowała w Teatrze Syrena w Warszawie. W 1981 zakończyła karierę na estradzie. Występowała w ZSRR, USA, Kanadzie, Belgii, Austrii, Mongolii, krajach demokracji ludowej. Dwukrotnie otrzymała Złoty Mikrofon, nagrodę Polsko-Amerykańskiej Agencji Artystycznej i zaproszenie do USA od Impresario Henryka Michalskiego.
