Bohdan Łazuda - Dla mnie Ty.mp3

ROZWAZNA12 / MUZYKA / różna / wspomnień czar / Bohdan Łazuda - Dla mnie Ty.mp3

Download: Bohdan Łazuda - Dla mnie Ty.mp3

Pobierz

3,4 MB

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

ROZWAZNA12

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Po co nam to bylo Joanna Rawik.mp3

Joanna Rawik, de domo Szamota, primo voto Gronkowska, secundo voto Petrusewicz (ur. 31 stycznia 1934 w Czerniowcach) – polska piosenkarka, aktorka, dziennikarka. Dzieciństwo spędziła w Rumunii (matka Wiktoria z domu Duda była Rumunką). Jako siedmioletnie dziecko uczyła się tam gry na skrzypcach. Do Polski przybyła w 1947 roku. Do 13. roku życia nie znała języka polskiego, choć mówiła już po rumuńsku, niemiecku i francusku. Podjęła pracę jako maszynistka we wrocławskim Ossolineum. Marzyła o dziennikarstwie. Jako piosenkarka debiutowała w połowie lat 50. XX wieku w kabarecie dziennikarzy Kaczka. Studiowała w latach 1955–1956 w Studium Teatralnym Ireny Byrskiej i Tadeusza Byrskiego w Kielcach, następnie występowała w Teatrze Ziemi Łódzkiej i Teatrze Objazdowym w Lublinie (1956–1958), śpiewała z zespołem jazzu tradycyjnego 7 Czarcich Łap (I miejsce na konkursie muzycznym w Lublinie), współpracowała z krakowskim klubem Pod Jaszczurami i kabaretem Kundel. Pseudonim Joanna Rawik przyjęła pod wpływem lektury Łuku triumfalnego Ericha Marii Remarque’a. Zdobyła znaczną popularność pod koniec lat 60. XX wieku, śpiewając niskim, charakterystycznym głosem. Współpracowała z wieloma zespołami (m.in. z grupą wokalno-instrumentalną Dzikusy), koncertowała w kraju i za granicą (m.in.: Czechosłowacja, Finlandia, Francja, Węgry, Jugosławia, Australia, USA), nagrywała płyty, audycje radiowe i programy telewizyjne. Występowała w programie Podwieczorek przy mikrofonie, w filmach i serialach telewizyjnych Strachy i Żelazna obroża. Brała udział w Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze[2] i Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu. W 1966 i 1967 r. reprezentowała Polskę na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie piosenkami Nie chodź tą ulicą i Po co nam to było. W 1969 r. wystąpiła tam poza konkursem z piosenką Romantyczność. W 1966 r. wystąpiła z innymi polskimi wykonawcami w paryskiej Olimpii w programie Grand Music-hall de Varsovie. Była wykładowcą historii piosenki francuskiej w Szkole Wyższej im. Pawła Włodkowica w Płocku. Obecnie prowadzi autorską audycję Sztuka jest magią na antenie Radia Wnet. Mieszka na warszawskim Mokotowie. Pierwszym mężem Joanny Rawik był aktor Stanisław Gronkowski, drugim Marek Petrusewicz, pierwszy polski rekordzista świata w pływaniu. Była w związku z aktorem Ignacym Gogolewskim. We Francji, po występach w Paryżu i Lyonie, nazwano ją Juliette Gréco znad Wisły. Została laureatką nagród na kilku Krajowych Festiwalach Polskiej Piosenki w Opolu.

Urszula Sipińska Ballada peruwiańska (El Condor Pasa).mp3

Urszula Sipińska Butterfly.mp3

Urszula Aleksandra Sipińska-Konrad (ur. 19 września 1947 w Poznaniu) – polska piosenkarka, kompozytorka, pianistka, architektka wnętrz, autorka tekstów, pisarka, publicystka.Karierę muzyczną rozpoczęła w latach 60. Występowała na estradach całego świata, zdobywała liczne nagrody w kraju i za granicą. Do jej największych przebojów należą utwory: „Mam cudownych rodziców”, „To był świat w zupełnie starym stylu”, „Szalala, zabawa trwa”, „Chcę wyjechać na wieś”, „Komu weselne dzieci”, „Zapomniałam” i „Są takie dni w tygodniu”.Jest córką Franciszka Sipińskiego. Wychowywała się na poznańskiej Wildzie razem ze starszą siostrą Elżbietą i młodszym bratem Stanisławem. Ukończyła klasę fortepianu w Wielkopolskim Studium Muzycznym, ukończyła renomowane liceum im. Klaudyny Potockiej w Poznaniu. W 1972 została absolwentką Wydziału Architektury Wnętrz Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu– uzyskała dyplom magistra sztuk pięknych z wynikiem bardzo dobrym. W czasie studiów współpracowała ze Studenckim Teatrem „Nurt” w Poznaniu. Z początkiem lat 90. pożegnała się z estradą, zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami o zakończeniu kariery po skończeniu 40. roku życia. Do rezygnacji z dalszej pracy piosenkarskiej przyczyniło się także pojawienie się nowych trendów w show-biznesie w okolicznościach transformacji ustrojowej w latach 90., które dotknęły także branżę artystyczną w Polsce.W swojej karierze brała udział w wielu festiwalach piosenki w kraju i za granicą, m.in. na Festiwalu Piosenki Atlantyckiej na Teneryfie (1970), Międzynarodowym Festiwalu Coupe d'Europe Musicale w Bernie (1970), Międzynarodowym Festiwalu Piosenki im. Augustina Lary w Meksyku (1972), Międzynarodowych Targach Płyt i Wydawnictw Muzycznych MIDEM w Cannes (1973), Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Tokio (1973), Festiwalu Piosenki na Majorce (1975), Międzynarodowym Festiwalu w Puerto Rico (1979). W latach 70. występowała również m.in. na festiwalach w Jugosławii, Belgii, Szwecji, gdzie otrzymywała nagrody i wyróżnienia. Zamężna z muzykiem i kompozytorem Jerzym Konradem, współzałożycielem zespołu „Ergo Band”Jest bezdzietna.

Partita Pytasz mnie co ci dam.mp3

Partita – polski zespół muzyczny, założony w 1966 roku przez Janusza Kępskiego, który do 1968 roku pełnił funkcję kierownika muzycznego. Następnie funkcję kierownika muzycznego sprawowali: Leszek Bogdanowicz (1969–1971), Antoni Kopff (1971–1976). Pierwotny skład zespołu: Agata Dowhań, Jeanette Mandelman, Anna Motyka[1], Dorota Szafnicka i Hanna Szaniawska. W późniejszym okresie z zespołem związali się m.in. Alicja Majewska, Jolanta Marciniak, Wacław Masłyk, Marek Niedzielko, Ewa Sośnicka. Największe przeboje zespołu to m.in.: Dwa razy dwa, Mamy tylko siebie, Pytasz mnie, co ci dam. Zespół z powodzeniem występował na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze, Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu oraz Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie. W 1976 roku po recitalu z okazji 10-lecia na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie, zespół został rozwiązany, jednak został reaktywowany w 1993 roku podczas 30. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu i wystąpił wówczas w składzie: Andrzej Frajndt, Bronisław Kornaus, Alicja Majewska, Marek Niedzielko, Anna Pietrzak, Ludmiła Zamojska. Gwiazda zespołu w Alei Gwiazd Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu. Partita w 2013 roku przy okazji 50. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu otrzymała status Ikony Festiwalu, natomiast w 2022 roku przy okazji 59. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu odsłoniła swoją gwiazdę w Alei Gwiazd Festiwalu Polskiej Piosenki.

Jadwiga Barańska Zimno mi.mp3

Jadwiga Barańska (ur. 21 października 1935 w Łodzi) – polska aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna, scenarzystka. W 1958 ukończyła studia w PWST w Łodzi. Karierę w teatrze rozpoczęła na deskach Teatru Klasycznego w latach 1959–1966. Następnie grała w Teatrze Polskim w Warszawie do 1972. Odniosła sukces jako aktorka filmowa, występując głównie w filmach męża, Jerzego Antczaka. Największą sławę przyniosła jej rola Barbary Niechcic w adaptacji powieści Noce i dnie Marii Dąbrowskiej, jak również w kreacji tytułowej w filmie Hrabina Cosel. Jadwiga Barańska jest również aktorką Teatru Telewizji. Grała w nim Siostrę Marię w Chłopcach Stanisława Grochowiaka (reż. Tadeusz Jaworski; 1966) oraz Mademoiselle w Asmodeuszu François Mauriaca (reż. Jan Bratkowski, 1968). W 1978 roku wraz z mężem wyemigrowała do USA, skąd powróciła do Polski na początku lat 90. Pobyt ten zaowocował filmem Jerzego Antczaka Dama kameliowa w 1994 r. według scenariusza Barańskiej oraz dwoma spektaklami teatru TV Cezar i Pompejusz i Ścieżki chwały, również w reżyserii Jerzego Antczaka. W roku 2000 Jerzy Antczak przystąpił wraz z żoną do realizacji długo przygotowywanego filmu o związku Fryderyka Chopina i słynnej francuskiej pisarki George Sand – Chopin. Pragnienie miłości, którego premiera odbyła się w 2002. Jadwiga Barańska jest współautorką scenariusza, współreżyserem filmu, zagrała również rolę matki Chopina.W 2013 obchodziła w Warszawie jubileusz 55-lecia pracy artystycznej.Żona reżysera Jerzego Antczaka, z którym ma syna Mikołaja (ur. 1964).

FRYDERYKA ELKANA KOLOROWA CZA- CZA.mp3

Fryderyka Elkana (właśc. Fryderyka Judkowska, ur. 4 grudnia 1942 w Aczyńsku w ZSRR, obecnie Rosja) – polska piosenkarka i wokalistka jazzowa działająca w Polsce i we Francji; także aktorka niezawodowa. Absolwentka warszawskiej Średniej Szkoły Muzycznej w klasie śpiewu. Wykonywała zarówno standardy jazzowe, jak i utwory z repertuaru polskiej muzyki rozrywkowej. Zadebiutowała w 1961 jako piosenkarka kabaretu warszawskiego klubu studenckiego Stodoła. Również w tym roku wystąpiła na Festiwalu Kabaretów Studenckich w Częstochowie, gdzie zdobyła I nagrodę. Potem zdobyła popularność i uznanie jurorów występami na festiwalach w Opolu i Sopocie. W 1964 wyjechała do Francji, gdzie występowała w paryskiej Olympii oraz nagrała płytę w języku francuskim (dla wytwórni Barclay). Koncertowała w wielu krajach, m.in. w Belgii, Bułgarii, Rumunii, ZSRR. Kolejnym etapem w karierze piosenkarki było nawiązanie współpracy ze Swingtetem Janusza Zabieglińskiego, w którym śpiewała jako wokalistka jazzowa. Potem w takim samym charakterze współpracowała z zespołami Zbigniewa Namysłowskiego, Włodzimierza Nahornego oraz Andrzeja Kurylewicza. Z tym ostatnim wystąpiła na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Jazzowej Jazz Jamboree '66 w Warszawie. Współpracowała także z Urszulą Dudziak. W kolejnym roku na festiwalu tym wystąpiła z Big Bandem PRiTV pod dyrekcją Bogusława Klimczuka. W 1969 wraz z mężem - karykaturzystą Januszem „Mayk” Majewskim wyemigrowała do Szwecji i zakończyła działalność estradową. Polskę odwiedziła w roku 2002.

URSZULA SIPINSKA TO BYL SWIAT ZUPELNIE W STARYM STYLU.mp3

Leszcze Kombinuj dziewczyno.mp3

Leszcze – polski zespół muzyczny, założony w 2000 roku przez Macieja Łyszkiewicza i Macieja Bednarka. Zespół powstał w 2000 w Trójmieście, jako „muzyczny żart” Macieja Łyszkiewicza i Macieja Bednarka, występującego także jako „DJ Zurt de Lux”. W lutym kolejnego roku wydany został debiutancki album studyjny grupy pt. Wolne Miasto Dancing, na którym gościnnie zaśpiewało pięciu wokalistów, m.in. Maciej Miecznikowski, który został liderem zespołu i Robert Łodziński[5]. Wydawnictwo promował singiel „Twe usta jak maliny”, który znalazł się w pierwszej dwudziestce najczęściej granych piosenek w polskich rozgłośniach w klasyfikacji Music & Media.Ta dziewczyna i Kombinuj dziewczyno W czerwcu 2002 na rynku ukazała się druga płyta Leszczy, zatytułowana Ta dziewczyna[6]. Tytułowy singiel promujący wydawnictwo otrzymał Nagrodę Dziennikarzy podczas 39. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Teledysk do piosenki został nagrany w kwietniu w podwarszawskiej willi, reżyserem klipu został Filip Kovcin. Rok później zespół wydał kolejny album pt. Kombinuj dziewczyno, promowany przez singiel pod tym samym tytułem. Utwór został wykonany podczas Koncertu Premier 40. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Czwarta płyta, Dziewczyna cud, miała swoją premierę w listopadzie 2004. Krążek promował singiel „Szary świat”, który został zaprezentowany po raz pierwszy podczas Gali Festiwalu Yach Film 2003. Wyreżyserowany przez Yacha Paszkiewicza teledysk do utworu powstał w Gdańsku. W 2006 zespół obchodził swoje pięciolecie, z którego okazji w amfiteatrze nad mrągowskim jeziorem odbył się specjalny koncert jubileuszowy. Rok później grupa opublikowała nowy singiel „Cudowna noc”, który został nagrany w duecie z Małgorzatą Walewską. W 2008 Leszcze wystąpiły podczas 45. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej, gdzie wystąpili z utworem „Tak się bawi nasza klasa”, za który zdobyli Nagrodę Publiczności. Po pięciu latach przerwy fonograficznej, zespół wydał swój piąty album studyjny pt. Koniec z dziewczynami.

Hanna Skarżanka Que sera sera.mp3

Danuta Mizgalska Okruchy wspomnień.mp3

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin