Na pozor Boguslaw Mec.mp3
Pobierz
Inne foldery z plikami do pobrania
-
a ja mam dwie lewe ręce -
ABBA -
Amores -
animacje -
bal weteranów -
ballada o Marii Magdalenie -
Boże Ciało -
Czeskie -
czterdziestolatek -
daj daj nie odmawiaj daj -
Dansing Band -
doniczkowe -
Duo Fenix -
Dynamic -
filmiki -
fiołek afrykański -
hej hej góralu -
humor -
i to i owo -
Kornelia i Leszek Filec -
koty -
Leszek Orkisz -
Liban -
list do matki -
łóżka -
Maria Magdalena -
melodie -
Metrum -
Nimfa z czarnego stawu -
o pszczołach -
ostatni taniec -
pies -
piosenki -
pola zielone -
polne -
procesje -
przemijanie -
psy -
ptaki -
Rosyjska -
Rysiek i Gosia -
Ryszard Sawicki -
samotna fregata -
Sierra Madre -
The Shadows -
trzy razy kukułeczka -
wideo -
wróżka czarodziejka -
zarzucę płaszcz -
zwierzęta
Bogusław Mec (ur. 21 stycznia 1947 w Tomaszowie Mazowieckim, zm. 11 marca 2012 w Zgierzu – polski piosenkarz, artysta plastyk i kompozytor. W Tomaszowie Mazowieckim uczęszczał do Technikum Mechanicznego przy ul. Św.Antoniego 29.
Absolwent Wydziału Projektowania Ubiorów w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi. Zadebiutował w 1969 r. na Łódzkiej Giełdzie Piosenki, otrzymując nagrodę główną, nagrodę publiczności oraz wyróżnienie specjalne jury. W 1972 roku na X Krajowym Festiwalu Piosenki w Opolu otrzymał Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki za utwór „Jej portret”. W latach 1969–1972 występował w łódzkich klubach studenckich: „77”, „Klubie Plastyków” czy „SPATiF-ie”. Jego znakiem firmowym był czarny kapelusz i długi płaszcz. W latach 80. koncertował w Stanach Zjednoczonych, ZSRR, Jugosławii, Hiszpanii i NRD. Występował na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze.
W 1979 otrzymał odznakę „Zasłużony Działacz Kultury”.
W 2012 został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Od 2001 roku chorował na białaczkę.
Zmarł 11 marca 2012 w zgierskim szpitalu. Pochowany 16 marca 2012 na łódzkim cmentarzu komunalnym Doły.
Rok po śmierci artysty, na początku 2013 roku Rada Miasta Tomaszowa Mazowieckiego nazwałą jedną ze śródmiejskich ulic jego imieniem.
Miał starszą siostrę, Danutę Mec-Wypart. Był żonaty z Marią, z którą miał córkę Luizę.
Absolwent Wydziału Projektowania Ubiorów w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi. Zadebiutował w 1969 r. na Łódzkiej Giełdzie Piosenki, otrzymując nagrodę główną, nagrodę publiczności oraz wyróżnienie specjalne jury. W 1972 roku na X Krajowym Festiwalu Piosenki w Opolu otrzymał Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki za utwór „Jej portret”. W latach 1969–1972 występował w łódzkich klubach studenckich: „77”, „Klubie Plastyków” czy „SPATiF-ie”. Jego znakiem firmowym był czarny kapelusz i długi płaszcz. W latach 80. koncertował w Stanach Zjednoczonych, ZSRR, Jugosławii, Hiszpanii i NRD. Występował na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze.
W 1979 otrzymał odznakę „Zasłużony Działacz Kultury”.
W 2012 został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Od 2001 roku chorował na białaczkę.
Zmarł 11 marca 2012 w zgierskim szpitalu. Pochowany 16 marca 2012 na łódzkim cmentarzu komunalnym Doły.
Rok po śmierci artysty, na początku 2013 roku Rada Miasta Tomaszowa Mazowieckiego nazwałą jedną ze śródmiejskich ulic jego imieniem.
Miał starszą siostrę, Danutę Mec-Wypart. Był żonaty z Marią, z którą miał córkę Luizę.
