JANKOWSKI

Олег Иванович Янковский
Oleg Jankowski (ur. 23 lutego 1944 r. w Żezkazganie, ZSRR, zm. 20 maja 2009 w Moskwie) - rosyjski aktor teatralny i filmowy oraz reżyser polskiego pochodzenia. Jankowski urodził się w Kazachstanie. Jego ojciec, Jan (później zm. na Iwan), sztabskapitan Lejb-gwardyjskiego Pułku Siemionowskiego, pochodził z polskiej szlachty. W latach 30. kilkakrotnie był aresztowany i wypuszczany, w latach 50. zesłany wraz rodziną do Kazachstanu, zmarł w 1953 r. w Saratowie. Oleg w 1957 r. mieszkał u starszego brata, Rościsława, który był aktorem w Mińsku. Po powrocie do Saratowa wstąpił do szkoły teatralnej, którą skończył w 1965 r. Zaangażował się do tamtejszego teatru, a od 1973 r. występował na deskach moskiewskiego teatru "Lenkom" pod kierunkiem Marka Zacharowa. W filmie debiutował w 1968 r. rolą w dramacie wojennym Tarcza i miecz. Popularność poza granicami ZSRR zdobył rolami w filmach Andrieja Tarkowskiego "Zwierciadło" (1975) i "Nostalgia" (1983). Jankowski do kina trafił przypadkiem. W czasie gościnnych występów we Lwowie wpadł w oko grupie filmowej z reżyserem Władimirem Basowem na czele, która w restauracji hotelowej dyskutowała nad obsadą do nowego filmu "Tarcza i miecz" (Щит и меч). Jankowski okazał się idealnym kandydatem do roli niemieckiego oficera. Udział w filmie Basowa oraz następnym "Przeciew Wranglowi" (Служили два товарища, 1968) przyniosły mu sporą popularność. Lata 70. były dla Jankowskiego okresem wytężonej pracy. Reżyserzy coraz częściej zapraszali go do udziału w swoich filmach. Jedną z jego najważniejszych ról była w tym okresie ta u Tarkowskiego. W 1974 zagrał u znakomitego reżysera w jego autobiograficznym filmie Zwierciadło (Зеркало) ojca reżysera. Obaj współpracowali także przy filmie "Nostalgia" (Nostalghia, 1983), gdzie zagrał główną rolę – pisarza Gorczakowa. W latach 80. Jankowski zagrał jedne ze swoich najlepszych ról w karierze - we wspomnianej już "Nostalgii" oraz takich obrazach jak "We śnie i na jawie" (Полёты во сне и наяву, 1982), "Pocałunek" ("Поцелуй", 1983), "Szpicel" (Филер, 1988) Romana Bałajana. W latach 90. zaczął grywać mniej, i jak sam przyznaje z wielu ówczesnych ról nie jest zadowolony. W 1993 roku został długoletnim dyrektorem festiwalu filmowego Kinotawr. Jego ostatnią rolą był metropolita Filip, oponent Iwana Groźnego w obrazie Pawła Łungina "Car" (Царь). Premiera filmu odbyła się na dwa dni przed śmiercią aktora w czasie festiwalu w Cannes.

Filmy, które znajdują się w katalogu Kino Rosyjskie:

2009 - Car
2009 -Anna Karenina
2008 - Stilyagi (K/Todorowski
2008 - Rajskie ptaki
2008 - Bez viny vinovatye
2006 - Doktor Żywago (K/Seriale)
2003 - Biedny, biedny Paweł (K/Mielnikow)
2002 - Kochanek (K/Todorowski)
2001 - Przyjdź i spójrz na mnie
2000 - Człowiek, który płakał (Katalog KINO 2000)
1999 - Chiński serwis
1996 - Fatalne jaja
1993 - Mam na imię Iwan, a ty Abraham
1992 - Sny o Rosji
1991 - Carobójca (Katalog Szachnazarow)
1990 - Paszport (Katalog Danielija)
1988 - Zabić smoka (K/Zacharow)
1987 - Szpicel
1987 - Sonata Kreutzerowska
1986 - Chroń mnie, mój talizmanie
1983 - Zakochany na własne życzenie
1983 - Pocałunek
1983 - Nostalgia (katalog Tarkowski)
1983 - Dom, który zbudował Swift
1982 - Lot przez sen i jawę
1981 - Kapelusz
1979 - Ten sam Munchausen
1978 - Zwyczajny cud
1978 - Dramat na polowaniu
1978 - Zakręt Povorot
1976 - Słodka kobieta
1976 - Romans sentymentalny
1975 - Zwierciadło (K/Tarkowski)
1975 - Gwiazda zwodniczego szczęścia
1975 - Cudze listy
1974 - Pod kamiennym niebem
1972 - Gonshchiki
1969 - Czekaj na mnie Anno
1968 - Przeciw Wranglowi Sluzhili dva tovarischa
1967 - Tarcza i miecz (K/Seriale)

• Pobierz folder
• Zachomikuj folder