[1938] Olimpiada (cz.1) Święto Narodów.avi

Oficjalne filmy ze zjazdów partii narodowo-socjalistycznej zaczęto nagrywać w 1927 po ustanowieniu biura NSDAP ds. filmów. Jednak te najbardziej znane zostały nakręcone przez Leni Riefenstahl, między 1933 a 1935.
W 1933 wyreżyserowała Zwycięstwo wiary - krótki film o spotkaniu partii narodowosocjalistycznej.
Film został dobrze przyjęty i spodobał się nawet Hitlerowi, jednak po Nocy długich noży, podczas której stracony został szef SA Ernst Röhm rozkazano zniszczyć wszystkie jego kopie, by wymazać Röhma z niemieckiej historii.
Podczas zjazdu w 1934 Führer zlecił Riefenstahl nakręcenie nowego filmu.
Początkowo odmówiła, sugerując, aby Hitler wybrał do tego zadania Waltera Ruttmanna. Później jednak zgodziła się, i nakręciła Triumph des Willens (Triumf woli), film dokumentalny gloryfikujący ruch narodowosocjalistyczny, powszechnie uważany za jeden z najlepszych filmów propagandowych w historii, mimo iż sama Riefenstahl twierdziła, że film ten miał pełnić rolę wyłącznie dokumentalną.

Zrealizowany z rozmachem Triumf woli stał się wielkim sukcesem i jednym z najlepszych dokumentów na świecie. Jednakże kilku generałów Wehrmachtu zaprotestowało przeciwko niewielkiej roli wojska w filmie, więc w 1935 w czasie kolejnego wiecu, Riefenstahl zrobiła film wyłącznie o armii pt. Tag der Freiheit: Unsere Wehrmacht.

Nagrania ze zjazdów z 1936 i 1937 zostały zmontowane w jeden film, Nürnberg Festliches, który był krótszy niż pozostałe i trwał tylko 21 minut.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Filmy propagandowe powstałe podczas zjazdów NSDAP:

19-21 sierpnia 1927 – trzeci kongres partii, („Dzień Przebudzenia”), Norymberga. Podczas tego zjazdu powstał pierwszy film propagandowy pt. Eine Symphonie des Kampfwillens.

1-4 sierpnia 1929 – czwarty kongres partii, „Dzień Spokoju”, Norymberga. Nakręcono drugi propagandowy film Der Nürnberger Parteitag der NSDAP.

30 sierpnia-3 września 1933 – piąty kongres partii, „Zjazd Zwycięstwa” (Reichsparteitag des Sieges). Hasło zjazdu nawiązywało do przejęcia władzy przez Hitlera i zwycięstwa nad Republiką Weimarską. Leni Riefenstahl nagrała podczas tego wiecu Zwycięstwo wiary.

5-10 września 1934 – szósty kongres partii. Ten zjazd początkowo nie miał żadnego hasła, jednak później zaczęto nazywać go „Zjazdem Jedności i Siły” (Reichsparteitag der Einheit und Stärke), „Zjazdem Władzy” (Reichsparteitag der Macht) albo „Zjazdem Woli” (Reichsparteitag des Willens). Leni Riefenstahl nakręciła wtedy Triumf woli, najlepszy film dokumentujący nazistowskie zjazdy.

10-16 września 1935 – siódmy kongres partii; „Zjazd Wolności” (Reichsparteitag der Freiheit). Tytuł odnosił się do ponownie wprowadzonej przymusowej służby wojskowej, której zakazywał traktat wersalski. Hasło miało podkreślić „uwolnienie” się od niego. Leni Riefenstahl nakręciła swój trzeci film Tag der Freiheit: Unsere Wehrmacht, który tym razem skupił się na armii.

8-14 września 1936 – ósmy kongres partii; „Zjazd Honoru” (Reichsparteitag der Ehre). Wkroczenie wojsk do zdemilitaryzowanej Nadrenii, w oczach przywódców NSDAP przywróciło niemiecki honor. Do filmu Festliches Nürnberg, który powstał podczas tego zjazdu dołączono materiał filmowy nakręcony podczas wiecu w 1937.

6-13 września 1937 – dziewiąty kongres partii; „Zjazd Pracy” (Reichsparteitag der Arbeit). Hasło odnosiło się do redukcji bezrobocia. Ten zjazd był szczególnie godny uwagi, za sprawą zaprojektowanej przez Alberta Speera katedry światła. Były to 152 reflektory ustawione dookoła Zeppelinfeld, które rzucały pionowe słupy światła w niebo i symbolizować miały ściany budynku. Na wiecu obecny był japoński książę Chichibu, brat cesarza Shōwa, który miał osobiście spotykać się z Hitlerem, by wzmocnić stosunki między Japonią a Niemcami. Materiał filmowy nakręcony podczas zjazdu dodano do filmu Nürnberg Festliches.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

W 1936 Riefenstahl zakwalifikowała się do olimpijskiej reprezentacji Niemiec w narciarstwie, lecz zamiast tego wybrała filmowanie. Tak powstała kronika berlińskiej Olimpiady (Olympia), film głośny z powodu nowatorskich osiągnięć technicznych i estetycznych, takich jak podkreślające kontrast oświetlenie (w tym zdjęciach pod światło), duża dbałość o wysoką jakość techniczną zdjęć, czy też dynamiczny, często asynchroniczny montaż sceny.