Sny z siebie zrzucam.jpg

Nucha1952 / ◄▒▒►🎇 WIERSZE BOLESŁAWA ■□■□■□■□■ / Sny z siebie zrzucam.jpg

Download: Sny z siebie zrzucam.jpg

Pobierz

169 KB

(1114px x 719px)

Owiany nicią snów subtelnych
Do słow. porannych otwieram ramiona
Pośród igraszek w snach diabelnych
Moje pragnienia, dusza wciąż nie nasycona

Namiętnie chwytam poranka chwili
Piękne sny już z siebie zrzucam
Pragnę dla ciebie nowy dzień zapylić
Bukietem słów, które pod twoje stopy zrzucam

Muzyką wnętrza zaspakajam pragnienia
Pieszczę dotykiem, słowa dla ciebie maluję
Witam z tobą wtorkowy poranek
Ty w nim i moim życiu dziś królujesz

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

Nucha1952

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Witaj, Jesień, mój długo oczekiwany przyjacielu!
Tego lata bardzo za tobą tęskniłem...
... Każdego roku nasze spotkanie jest szalenie pożądane!
Chcę więc, aby ciepło odparowało tak szybko, jak to możliwe...

Witam, Jesień karmazynowa... ukochany gościu,
przyjemnie urzekniesz złotymi strojami...
... Żeby smutek zniknął... a tęsknota jest nie do zniesienia,
Moja dusza powoli oczarowana opada liśćmi...

Witaj, jesień! Chociaż czasami jesteś deszczowy -
daj spokój, poczęstuję cię kawą z cynamonem ...
... Kocham cię... Złośliwy... Piękny...
Nawet serce trzepocze czułością dla ptaka...

Inne pliki do pobrania z tego chomika

2 _ Wiersz - Pozwol - słowa i rec.Jola z Suwałk.mp3

Czytałem jej wiersz.rtf

Gdy komponuje do Ciebie kląskam.jpg

Gore gore.rtf

Karmienie ptactwa.doc

Myślami wędruje obok ciebie(2).doc

Oczy za woalką , jakże piękne.jpg

Posmak czerwonego wina Marzeniami chwytałaś pierz ...

Posmak czerwonego wina Marzeniami chwytałaś pierzchające zachody W pierzchających zachodach blaski i życia cienie I im wyżej, tym ostrzej odróżniałaś kontury I im wyżej, tym marzenia miłością lśniły Lśniły czystszą pozłotą przez życia doznania Nauczyłaś się chwytać piękno, te nie do poznania Czy się spełnią w posmaku czerwonego wina Och marzenia, marzenia Autor:slonzok-knipser Bolesław Zaja

Pachniesz letnim.jpg

Pachniesz deszczem Wiosna z oddali zbliża się wycią ...

Pachniesz deszczem Wiosna z oddali zbliża się wyciągając do mnie dłonie Znana mi wiosny jej twarz, która miłością płonie Widzę jej zieleń soczystą z oddali We mnie dziwy, jakby ktoś płomień zapalił Przyfrunęła do moich uszu znana mi piosenka O dziewczynie i jej mokra sukienka Chodzą po mnie jej słowa, nie do wiary Czuje na sobie jej gołe ramiona –to czary Melodia się przeze mnie cicho przewija Odsłoniła włosy z twarzy to była chwila Spojrzały na mnie błękitne jeziorowe oczy Ty tą wiosną byłaś , tak jak dziś do mnie kroczy Objąłem ciebie w sukience mokrej od deszczu Mokre twoje obejmowały mnie ramiona Rozkocham ciebie mówiłaś pełna dreszczu Do dziś czuje ciebie do mnie przytulona Już wiosnę trzymam oburącz jak tęczę na niebie To jej aksamitne ramiona , przytulam do siebie Słowa piosenki czarują miłością dotykają zmysły Ty czarowna wiosno nie odeszłaś ode mnie nigdy Zawsze dla mnie pachniesz ciepłem deszczem Mój wiersz tobie wiosenko

wyzdrowiałem.JPG

Chorowałem –wyzdrowiałem Dotknęłaś dłońmi, jakie one ...

Chorowałem –wyzdrowiałem Dotknęłaś dłońmi, jakie one są ciepłe dotknęłaś wibracją najczystszych zmysłów wniosłaś ciepłem w chore ciało moje swoje powaby, powtarzaj, powtarzaj je znów Czuję w swej chorobie twoje moce tajemne serce pulsuję zdrowiem, wypłoszyłaś niemoc oblewa mnie fala czułości niezmiennie zasypiam pod twoim rąk dotykiem, już noc Zasypiam uzdrowiony w ramionach zapachu kto je do mnie wniósł, pełne kobiecego aromatu z pod zasypiających przymkniętych mych oczu dostrzegłem sylwetkę, piękna ona, łza w oku Autor:slonzok knipser Bolesław ZAJA

Scena jednego aktora.JPG

Scena jednego aktora Uderz w klawisze, wywołaj nastró ...

Scena jednego aktora Uderz w klawisze, wywołaj nastrój wieczora Prowadź mnie muzyką, scena słowa jest głodna Zaprzestań grania, pogłos za scenę się chowa Przestrzeń teatru, wypełniają moje ciche słowa Latarnie, ciemność wypełnia światłem bladym Reflektor na mnie, na twarzy oparł światło jaskrawe W ciszy teatru moje słowa poezji płyną szeptu śladem Ze sceny słychać poezję pajęczyną złotą tkane Zaczyna się spektakl , już u jego progu Majaczy w ciemności miłość która czeka Dla miłosnej poezji, zawsze kręta droga W poezji najpiękniejszych słów , jak rzeka Słowa wymawiam delektuję się nimi, taka potrzeba Nie wymieniam kwiatów, księżyca, schowane słońce Teatr wypełniają słowa jak noc gwiezdna W przenośniach je najpiękniej, spajam i łączę Uderzaj w klawisze, subtelnie, bez końca Wypowiem słowa, jakbym wychylił kieliszek do dna Poezją wypełnię oczy widzów, ich łez tysiąca Karmię słuchaczy, która słów poezji jest głodna Muzyka zanika, reflektor zgasł Tylko echo muzyki i latarni poblask Autor:slonzok-knipser

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin