Kuntilanak.2.avi

Kuntilanak to znana w folklorze Indonezji lokalna odmiana kobiecego wampira. W najbardziej rozpowszechnionej wersji tę demoniczną istotą staje się zmarła podczas porodu młoda kobieta. Wampir w ciągu dnia zamieszkuje drzewo bananowca w nocy zaś może przybrać postać pięknej kobiety. W zmienionym kształcie uwodzi mężczyzn a następnie rozszarpuje pazurami ich brzuchy i zjada wnętrzności. Kuntilanak to postać z grona filmowych straszydeł najbardziej ulubiona przez tamtejszych filmów i tamtejszą publiczność. Trudno zliczyć indonezyjskie horrory, w których ten duch się pojawia, ale z pewnością znalazłby się w czołówce najczęściej straszących upiorów. Rzez jasna, tak niemiłosiernie eksploatowany kuntilanak tylko w nielicznych filmach prezentuje się autentycznie interesująco. W tej grupie na pewno z pewnością jest trylogia Rizala Mantovaniego zatytułowana mało wyrafinowanie – „Kuntilanak” (znana jest ona również pod anglojęzycznym tytułem, „The Chanting”). Pierwszy film zrealizowany w 2006 r. opowiadał o młodej dziewczynie Sam, która odkrywała w sobie niezwykły dar: potrafiła przywoływać kuntilanaka. Dar okazał się przekleństwem, bowiem bohaterka nie do końca była w stanie zapanować nad momentem przywołania upiora. Za każdy razem, gdy Sam ogarniał niepohamowany gniew, dziewczyna zapadała w rodzaj transu i bezwiednie nucąc okultystyczną pieśń wzywała kuntilanaka. A wezwany kuntilanak był niepowstrzymaną siłą, która w okrutny sposób zabijała każdego, kto stał się powodem gniewu Sam. Film Mantovaniego okazał się tak wielkim sukcesem, że w 2007 r. powstała jego część druga a w 2008 – trzecia.
Źródło:Horror.com.pl