DEZYDERATA.doc

Wszystko, co widzialne na Ziemi, stanowi jedynie odbicie, cień czegoś niepostrzegalnego dla oka. Świat naturalny nie zna żadnej głębi, sens i cel istnienia nadaje mu inny świat, świat Ducha. Odnosi się to również do istoty ludzkiej zrodzonej z tej natury, zgodnie z hermetycznym twierdzeniem: „jak na górze, tak i na dole”. Z uwagi na potęgę swojej percepcji zmysłowej, człowiek jest tak mocno związany ze światem naturalnym, „rzeczywistością cieni”, że wieczny duchowy element ,światło znajdujące się w jego najskrytszej głębi wydaje mu się jedynie spekulacją.
Aby poruszyć człowieka i sprawić, by zrozumiał coś z tego duchowego aspektu, używa się języka symboli. Jedynie dzięki temu językowi człowiek może rozpoznać „to, co niewidzialne dla oka”. Archetypowe obrazy zgromadzone w naszej zbiorowej podświadomości wzbudzają tęsknotę za światem duchowym, za źródłem, z którego wywodzi się ludzkość. Symbol aspektu duchowego tworzy jakby most, dzięki któremu można dotrzeć do ludzi w tym świecie. Głęboka tęsknota zaprowadzi człowieka na ten most, aby dać mu po raz pierwszy możliwość przekroczenia otchłani pomiędzy naturą i Duchem.

Emanujący pulsującymi oktawami Uniwersalny Umysł Kosmiczny jest nieograniczenie obecny. Wszelkie rzeczy są w nim in potentio zawarte. Jest on absolutnie sobą ponieważ jest zarówno stwórcą jak i stworzeniem . W nim wszelkie rzeczy są równoważne, wszystko ma tam swoje miejsce, nic nie jest mniej lub bardziej istotne. Atrybut Uniwersalnego Bytu to wciąż zmieniający się Ruch , przenikające się oktawy odwiecznego pulsu. Za jego sprawą manifestuje się Życie, które świadomości jawi się jako Światło, a co się z nim zjednoczy staje się jak świetliste lustro. To Światło Życia oświeca jestestwo lustra Uniwersalnego Bytu w którym jest zawarte. W ten sposób w zwierciadle bytu manifestuje się refleksja obrazu wszelkich emanacji, rzeczy znajdujących się w zasięgu światła życia. Emanacje Uniwersalnego Bytu obdarzone światłem życia reflektują w zwierciadle jego jestestwa a on sam reflektuje w swych emanacjach.

Ta refleksja Twego oblicza w Lustrze Absolutu – może ci było dane ja ujrzeć, w którym Ty – lustrzany, obdarzony życiem bycie podlegasz odbiciu, z jednoczesnym przejrzeniem się Jego w Tobie - to Absolutna Świadomość Refleksyjna! Lusterko reflektuje w lustrze, lustro w lusterku. Jako w niebie tak i na ziemi. Gdyby nawet wszelkie inne emanacje znalazły się poza zasięgiem światła życia w Tobie, to twój własny obraz inkarnujaca iskro świadomości, pozostanie zawsze dla Ciebie rozpoznawalny w głębi lustra Uniwersalnego Bytu, i tak długo jak światło życia jest z Tobą ON przejrzy się w Tobie.