Dolci Danilo - SYCYLIA OD ŚRODKA.pdf

Jest wśród nas cały świat ludzi, których skazaliśmy na śmierć. Nie mogą tego wytrzymać, więc co pewien czas nie bez słuszności próbują się buntować; odpowiadamy wtedy strzałami i więzieniem.
Przestańmy brać stronę silniejszych, przestańmy umożliwiać im systematyczne, dokonujące się wręcz w biały dzień, gnębienie drugich. Nie wierzę, byśmy wszyscy byli na tyle okrutni, aby chcieć nadal mordować i pozwalać mordować innym. Nie wierzę w to. Pamiętajmy, że życie ucieka.
W rejonie największego bandytyzmu sycylijskiego (Partinico, Trappeto, Montelepre: łącznie 33 tysiące mieszkańców) na trzystu pięćdziesięciu „wyjętych spod prawa" tylko je¬den ma obydwoje rodziców z ukończoną czwartą klasą szkoły podstawowej.
Ogólnej sumie około 650 lat szkoły (przeciętnie na osobę nie wypadają nawet dwie klasy szkoły podstawowej) odpowiada tu 3 tysiące lat więzienia. A procesy przeciwko „bandytom" trwają nadal.
Liczba chorych umysłowo, kalek i głuchoniemych przekracza setkę.
Co miesiąc wydajemy 13 milionów lirów na utrzymanie policji, „sił porządkowych", więzień. Rocznie — ponad 150 milionów. Przez dziewięć lat wydaliśmy więc przeszło cztery i pól miliarda lirów ze społecznych funduszów na zabijanie i więzienie. W tym czasie nie przybył tu ani jeden opiekun społeczny, których przygotowuje we Włoszech 28 szkół. 4 tysiące osób potrzebuje natychmiast pracy.
Nie zrobiono nic, aby na przykład wykorzystać wodę z pobliskiej rzeczki, co zapewniłoby pracę wszystkim. Gdyby była praca, nie byłoby bandytyzmu.
W całej tej strefie nie ma ani jednej rodziny więzionych czy zabitych, nad którą ktoś rozciągałby prawdziwy „patronat". Dzieci aresztowanych przeważnie są skazane na analfabetyzm i wyzyskiwane już od wieku pięciu czy sześciu lat. Niemoc, bałagan w życiu publicznym trwają.