RELIGIJNE

CZĘŚĆ 2
Produkcja: Włochy
Gatunek: Biograficzny, Dramat, Religijny

Pio (Francesco Forgione) przyszedł na świat w miasteczku Pietrolcinie, w południowych Włoszech, w miesiącu rozkwitania kwiatów, 25 maja 1887 r. Był piątym spośród ośmiorga dzieci Peppy i Grazio Forgione. Jego mama Peppa wyznała, że był niepodobny do innych chłopców: ,,nigdy nie był niegrzeczny, czy źle się zachowywał''. Od wieku pięciu lat miewał wizje Nieba i był przedmiotem prześladowań przez szatana; w widzeniach rozmawiał z Panem Jezusem, Jego Matką, oraz ze swoim Aniołem Stróżem lecz nniestety te doświadczenia Nieba przeplatane były obecnością piekła i szatana.
Wielu świętych Kościoła katolickiego posiadało charyzmat, który pozwalał im widzieć przyszłość oraz widzieć i odczuwać odległe rzeczy za pomocą zmysłów oraz normalnych zdolności intelektualnych. Ojciec Pio posiadał charyzmat wiedzy nadprzyrodzonej. Poprzez spojrzenie na osobę, mógł zajrzeć w jej najbardziej skryte zakamarki duszy. Wiele relacji sugeruje, że był to dar Ojca Pio.
Kiedy w 1918 roku ten włoski zakonnik otrzymał stygmaty na dłoniach, stopach i na boku, przyczyn ich powstawania nie potrafiono wytłumaczyć naukowo. Władze kościelne potraktowały to zjawisko z ogromną ostrożnością; w 1923 Ojciec Pio został odsunięty od publicznego odprawiania Mszy św., by - jak napisano w decyzji Kongregacji Świętego Oficjum - "uniknąć niezdrowego rozgłosu wokół jego osoby i czynów". Zakaz ten odwołano w dziesięć lat później, a stygmatyzowany zakonnik stał się duchową ikoną Jezusa Chrystusa. Ojciec Pio zmarł w 1968 r., a jego grób odwiedzają od tego czasu liczne rzecze wiernych. W 2002 r. został kanonizowany przez Jana Pawła II

Tytuł: __ WIZJA Z ŻYCIA HILDEGARDY Z BINGEN __

Produkcja: Francja, Niemcy
Gatunek: Dramat, Biograficzny

Opowieść o jednej z najważniejszych kobiet epoki średniowiecza – Hildegardzie z Bingen (1098 -1179). Wizjonerce, mistyczce, poetce, kompozytorce, uzdrowicielce i teolożce, która utrzymywała kontakt z najbardziej wpływowymi ludźmi swojego czasu.

Hildegarda z Bingen (Barbara Sukowa) pierwszej religijnej wizji doświadczyła już we wczesnym dzieciństwie. Jako ośmiolatka trafiła do konwentu benedyktynek w Disibodenbergu, gdzie pod opieką przeoryszy Judyty zdobyła wykształcenie i złożyła śluby zakonne. Głośno było o jej hojności i potrzebie pomagania innym. Miała liczne talenty. Potrafiła leczyć ziołami, pisała poezje i traktaty religijne, komponowała. Mimo że urodziła się w czasach, kiedy od kobiet wymagano, by były ciche i posłuszne, nie bała się mówić o swoich wizjach. Otwarcie potępiała umartwianie ciała – tak powszechnie praktykowane w tamtej epoce. Była zdania, że wiara rodzi się z dobroci i życzliwości, a nie z bólu i strachu. Umiała zjednać sobie ludzi. W niektórych kręgach jej poglądy nie były jednak popularne. Przeciwnicy Hildegardy twierdzili, że jej wizje nie są dziełem Boga, ale szatana. Za reżyserię i scenariusz filmu odpowiada jedna z najbardziej znanych przedstawicielek niemieckiego kina - Margarethe von Trotta. Tło muzyczne tworzą utwory Hildegardy z Bingen.