Download: Monteverdi - Orfeusz.avi
Akt 1
Orfeusz i Eurydyka świętują swój związaek małżeński. Wokół nich zgromadzone są nimfy oraz pasterze, które okazują radość śpiewając i tańcząc. Orfeusz w towarzystwie Eurydyki, śpiewa do gwiazd, które są świadkiem jego szczęścia. Wszyscy kierują się w stronę świątyni, w otoczeniu chóru, który nawołuje ich aby nigdy nie poddali się zniechęceniu.
Akt 2
Ofeusz wraca do swoich lasów i pól. Podczas gdy pasterze towarzyszą mu z radosnymi pieśniami, Orfeusz rozkoszuje się własnym szczęściem. Jednak nagle, słyszą łzy smutku Posłańca Silvia, który ogłosił starszny wypadek – Eurydyka została pogryziona przez węża podczas zbierania kwiatów i zmarła w ramionach swoich towarzyszy. Orfeusz wyraża swoją chęć zejścia do Hadesu w celu odzyskania żony. Chór opłakuje smutne przeznaczenie zakochanych.
Akt 3
Orfeusz, w otoczeniu Nadziei, dociera do bram podziemia. Osamotniony, spotyka przewoźnika dusz zmarłych. Orfeusz próbuje wzbudzić w nim żal. Usypia suroewgo strażnika, śpiewając pieść w akompaniamencie liry. Następnie Orfeusz żegluje Styxem, podczas gdy chór dusz piekielnych komentuje w zdumieniu nadzwyczajne i odważne działania młodzieńca.
Akt 4
Prosperina jest poruszona płaczem Orfeusza, który wędruje po piekielnym regionie, dlatego interweniuje w jego sprawie do swojego męża Plutona, błagając go o przywrócenie Eurydyki do życia. Orfeusz daje upust swojej radości. Jednak, w drodze powrotnej ogarnia go zwątpienie czy Eurydyka podąża za nim. Zatrzymuje się i zerka na żonę, łamiąc zakaz Plutona, przez co natychmiast ją ponownie traci. Chór i duchy komentują działania Orfeusza, który pokonawszy siły natury, został zniszczony przez własną słabość.
Akt 5
Po powrocie do żywych, Orfeusz z żalem opłakuje swój los. Apollo słucha jego lamentu i wzruszony schodzi z niebios aby zabrać Orfeusza ze sobą, dając mu dar nieśmiertelności. Pośród gwiazd, Orfeusz będzie mógł kontemplować twarz ukochanej Eurydyki. Chór obserwuje że żal na ziemi może być zrównoważony szczęściem w niebie.