Młodzi rewolucyjni bojownicy organizują wielkie marsze.docx

M.Konieczny / Komunizm / Piętro 3 - Mao / Młodzi rewolucyjni bojownicy organizują wielkie marsze.docx

Download: Młodzi rewolucyjni bojownicy organizują wielkie marsze.docx

Pobierz

148 KB

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

M.Konieczny

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Wei Chi – Faszystowska partia podająca się za „partię ....docx

Jest to pierwszy rozdział książki „Związek Radziecki pod rządami nowych carów” wydanej w 1978 roku przez „Foreign Languages Press Peking”

Mao – O walce dwóch linii.docx

Mao Tse-tung O walce dwóch linii Z rozmowy Przewodniczącego Mao Tse-tunga z Pol Potem, przywódcą Demokratycznej Kampuczy Pekin, 21 czerwca 1975 roku Z tych gorzkich słów Przewodniczącego Mao jasno wynika, że zdawał sobie on sprawę z kryzysu, który miał miejsce w Chińskiej Republice Ludowej, i powolnej restauracji kapitalizmu, choć nie potrafił wskazać źródła tego kryzysu. Jak przyznał w rozmowie z Le Duanem, późniejszą radziecką marionetką, „Nasze przywództwo zmaga się z kryzysem”. Chińska Republika Ludowa, państwo socjalistyczne stawało się, jak sam tow. Mao wskazał „państwem kapitalistycznym bez kapitalistów”. Nie ustawano w wysiłkach w pokonaniu rewizjonistów, ale byli oni chronieni przez organy państwowe. Rok później stało się jasne, że Deng Xiaoping nie wrócił z reedukcji odmieniony i nadal był głównym adwokatem kapitalistycznej drogi. W 1976 roku Mao nakazał pozbawić go wolności, ale było już za późno – Deng miał zbyt wielu stronników w wojsku i w aparacie państwowym, a Banda Czworga straciła swoje wpływy wraz z upadkiem Lin Biao i śmiercią Kang Shenga. Po przeciągnięciu na swoją stronę frakcji centrowej Hua Guofenga Deng Xiaoping miał pełnię władzy i był w stanie rozgromić maoistów. Chiny stały się rewizjonistyczne. Ale tak jak Przewodniczący Mao wierzymy, że wrócą one na ścieżkę Lenina. Historia nie powiedziała jeszcze ostatniego słowa.

Mao – Służyć Ludowi.docx

Przemówienie wygłoszone przez towarzysza Mao Tse-tunga dla uczczenia pamięci tow. Czang Sy-te na wiecu żałobnym pracowników instytucji podporządkowanych bezpośrednio Komitetowi Centralnemu Komunistycznej Partii Chin.

Zhou Enlai – Jak być dobrym przywódcą.docx

Ku czci Czerwonej Gwardii.docx

Soong Ching Ling - Wyzwolenie kobiet w Chinach.docx

Mao – Dziadek Głupi przesunął góry.docx

Przemówienie wygłoszone przez towarzysza Mao Tse-tunga z okazji zamknięcia VII Zjazdu Komunistycznej Partii Chin.

Mao – Zreformujmy nasze szkolenie.docx

Referat towarzysza Mao Tse-tunga wygłoszony w Jenanie na naradzie kierowniczego aktywu. Referat ten oraz przemówienia „O właściwy styl w pracy partii” i „Przeciw szablonowym schematom w partii” stanowią podstawowe dzieła towarzysza Mao Tse-tunga poświęcone sprawie poprawienia stylu w pracy partyjnej. Towarzysz Mao Tse-tung, rozpatrzywszy aspekt ideologiczny walki między różnymi liniami istniejącymi w partii, dał jeszcze głębszą niż uprzednio ocenę rezultatów lej walki oraz analizę szeroko rozpowszechnionych w partii i strojących się w szaty marksizmu-leninizmu ideologii drobnoburżuazyjnej i drobnoburżuazyjnego stylu pracy, głównie — subiektywistycznych i sekciarskich tendencji i szablonowych schematów jako formy przejawiania się tych dwóch tendencji. Towarzysz Mao Tse-tung wezwał do rozwijania w całej partii ruchu na rzecz szkolenia marksistowsko-leninowskiego, innymi słowy, ruchu na rzecz poprawienia stylu pracy w oparciu o ideowe zasady marksizmu-leninizmu. To wezwanie towarzysza Mao Tse-tunga wywołało niebawem ostrą polemikę między przedstawicielami ideologii proletariackiej i drobnoburżuazyjnej w łonie partii i poza nią, wzmocniło pozycje ideologii proletariackiej w partii i poza nią, dzięki czemu poziom ideologiczny szerokich warstw kierowniczego aktywu znacznie się podniósł, partia zaś osiągnęła niezwykłą zwartość.

Mao – O wykorzenieniu błędnych poglądów w partii.docx

Praca niniejsza — to przygotowana przez towarzysza Mao Tse-tunga uchwała 9 konferencji partyjnej 4 korpusu chińskiej Armii Czerwonej. Droga tworzenia się Armii Ludowej Chin była najeżona trudnościami. Chińska Armia Czerwona (w okresie wojny anty japońskiej — 8 Armia i Nowa 4 Armia, a obecnie — Armia Ludowo-Wyzwoleńcza) zrodziła się podczas porastania w Nanczangu 1 sierpnia 1927 roku. Od tego czasu do grudnia 1929 roku minęło przeszło dwa lata. W ciągu tego okresu organizacje partyjne Armii Czerwonej tocząc walkę przeciwko rozmaitym błędnym poglądom wiele się nauczyły i nagromadziły dość bogate doświadczenie. Przygotowana przez towarzysza Mao 7se-łunga uchwała podsumowuje to doświadczenie. Nadała ona całej pracy w zakresie budowy Armii Czerwonej charakter marksistowsko-leninowski i oczyściła tę armię od wszelkich wpływów dawnych armii. Uchwalę wprowadzono w życie nie tylko w 4 korpusie, lecz stopniowo i w innych związkach taktycznych Armii Czerwonej, co umożliwiło przekształcenie całej chińskiej Armii Czerwonej w armię prawdziwie ludową. W ciągu minionych przeszło 20 lat praca partyjna i polityczna w jednostkach chińskiej Armii Ludowej posunęła się naprzód i wniesiono do niej dużo nowych elementów. Teraz prowadzona jest ona zupełnie inaczej niż przedtem, jednak jej zasadnicza linia pozostaje taka sama, jaką wytyczyła ta uchwała.

N. Sanmugathasan - Jasny Czerwony Sztandar Myśli Mao T....docx

Prezentujemy pracę, która stanowi syntezę rewolucyjnej dialektyki Mao Tse-tunga. Bez prawa sprzeczności, bez rewolucyjnej analizy historii dla „komunistycznych metafizyków” niektóre wydarzenia, takie jak stalinowska Wielka Czystka, czy wspomniana w tekście Wielka Proletariacka Rewolucja Kulturalna pozostają niezrozumiałe. Artykuł ten obala też oszczerstwa wysuwane przez trockistów i rewizjonistów, jakoby Przewodniczący Mao Tse-tung nie znał marksizmu. Choć nasi przeciwnicy ideologiczni są zbyt ograniczeni by przeczytać choćby tylko najważniejsze prace teoretyczne Przewodniczącego Mao, ataki na niego nie ustają, i są tym silniejsze im więcej informacji o maoizmie pojawia się na polskiej scenie lewicowej. Tym ważniejsze staje się opublikowanie tego artykułu, ponieważ jasno wskazuje on, że bez Przewodniczącego Mao Tse-tunga, bez maoizmu nie może być już mowy o marksizmie-leninizmie i komunizmie. W istocie, wszyscy Ci „antytotalitarni” komuniści, odrzucający wielkie dziedzictwo Towarzysza Józefa Stalina i Przewodniczącego Mao Tse-tunga nie są komunistami. Zwycięstwo trockizmu i rewizjonizmu w szeregach polskiej lewicowej inteligencji jest czynnikiem hamującym rozwój marksistowskiego ruchu robotniczego i z tego powodu zwalczanie błędnych poglądów jest priorytetem Rewolucyjnej Lewicy Komunistycznej. Będziemy prowadzić tę walkę bez względu na oszczerstwa rzucane nam przez trockistów i „antystalinitów” ponieważ wiemy, że w istocie są oni agentami burżuazji w ruchu komunistycznym, a ich miejsce jest razem ze swoimi kapitalistycznymi sojusznikami – na śmietniku historii. Aleksander Iwanow, Sekretarz RC RLK ds. Ideologicznych Artykuł „Jasny Czerwony Sztandar Myśli Mao Tse-tunga!” został opublikowany w czerwcu 1969 roku. Komunistyczna Partia Chin wypromowała i pomogła w szerokiej dystrybucji. Fragment rozdziału IV poniżej zwraca uwagę na wkład Mao do poprawnego rozwoju dialektyki. Redakcja A World To Win, teoretycznego czasopisma Revolutionary Internationalist Movement

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin